Interpretacja ZUS Oddział w Gdańsku z 14-01-2015 r. – DI/100000/43/1265/2014

Pierwsze wezwanie wystosowano dnia 6 listopada 214 r, doręczono- 1 listopada 214 r W związku z odpowiedzią przedsiębiorcy, co nastąpiło pismem z dnia 26 listopada 214 r doręczonym dnia 27 listopada 214 r powstała koniecznośc ponownego wezwania

UZASADNIENIE

W dniu 28 października 2014 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku wpłynął wniosek Pana (…) prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą (…) w (…) o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 26 listopada 2014 r., doręczonym w dniu 27 listopada 2014 r.

Przedsiębiorca we wniosku o wydanie pisemnej interpretacji wskazał, że jest osobą mieszkającą w Polsce i prowadzącą tu jednoosobową działalność gospodarczą pod nazwą (…). Od 15 kwietnia 2013 roku wnioskodawca ma podpisaną na czas nieokreślony umowę o pracę z firmą (…) z siedzibą w Wielkiej Brytanii, która to firma od (…) stała się częścią firmy (…), również z siedzibą w Wielkiej Brytanii. W związku z podjęciem w Wielkiej Brytanii zatrudniania na podstawie umowy o pracę, wnioskodawca został zgłoszony do brytyjskiego systemu ubezpieczeń społecznych, otrzymując potwierdzenie Payslips. Praca jest świadczona głownie za pomocą łącza (…) i polega na wykonywaniu zleconych wnioskodawcy zadań utrzymania oraz bieżącej administracji komercyjnej sieci (…) przez zagranicznego pracodawcę, operatora sieci (…) w Europie. Obecnie praca jest wykonywana z wykorzystaniem serwera, który znajduje się na terenie Wielkiej Brytanii. Dodatkowo, w umowie o pracę została dopuszczona możliwość zmiany miejsca wykonywania pracy tj. praca z wykorzystaniem serwera zlokalizowanego w innym kraju niż Wielka Brytania np. w Niemczech, Czechach. W takiej sytuacji praca będzie nadal polegała na wykonywaniu dokładnie tych samych zadań za pomocą łącza (…) poprzez kanał internetowy, tyle że już nie Wielkiej Brytanii a np. w Niemczech, Czechach, Belgii lub Holandii etc., ale nie w Polsce. Przedsiębiorca informuje, że zgodnie z prawem brytyjskim oraz unijnym, regulującym taką formę zatrudnienia i wykonywania pracy zdalnie przez Internet, miejscem świadczenia pracy jest miejsce położenia serwera pracodawcy, a takie znajdują się na terenie Wielkiej Brytanii oraz innych krajów UE z wyłączeniem Polski. Wnioskodawca wykonuje swą pracę w wymiarze 68 godzin miesięcznie, 17 godzin tygodniowo. Praca jest nadzorowana, kontrolowana, ewidencjonowana i nie nosi znamion pracy marginalnej. Z uwagi na fakt faktycznego przemieszczania się, wskazanie konkretnego miejsca pracy nie jest możliwe, pewny natomiast jest fakt, że praca wnioskodawcy nie jest wykonywana w Polsce gdyż zagraniczny pracodawca nie posiada serwera na terenie Polski. Przedsiębiorca fizycznie opuszcza kraj aby wykonać pracę na jednym z europejskich serwerów – wg. aktualnego zapotrzebowania pracodawcy. Wnioskodawca szacunkowo ocenia, że około 80% jego aktywności zawodowej zajmuje czas poświęcony na pracę poza granicami Polski dla zleceniodawcy zagranicznego pracodawcy. Pozostały czas pracy, około 20%, poświęca własnej działalności gospodarczej, która podupadła przy załamaniu koniunktury gospodarczej i dlatego był zmuszony podjąć pracę najemną za granicą. Ze względu na fakt podjęcia zatrudnienia na umowę o pracę w Wielkiej Brytanii, biorąc pod uwagę uregulowania zawarte w art. 13 ust 3, art. 13 ust 1, pkt b, lit (i) Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, wnioskodawca uznał iż w zakresie ubezpieczeń społecznych podlega ustawodawstwu brytyjskiemu i wyrejestrował się z ubezpieczenia społecznego i zdrowotnego z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Polsce. Jednocześnie wystąpił z wnioskiem (listem poleconym) o wydanie dokumentu Al do HMRC w Wielkiej Brytanii. Z wnioskiem występował dwukrotnie tj. 05.06.2013r. i 03.09.2014r. Na pierwszy i drugi wniosek nie otrzymał odpowiedzi. Do ostatniego Al wnioskodawca dołączył Payslip (odcinek wypłaty) za ostatni tydzień oraz brytyjskie rozliczenie za rok podatkowy 2013 (druk P60). Zgodnie z informacją od brytyjskiego pracodawcy, nie może jednak otrzymać dokumentu Al ponieważ nie mieszka w Wielkiej Brytanii, tym samym nie kwalifikuje się w świetle obowiązujących brytyjskich przepisów jako pracownik delegowany. Natomiast zgodnie z brytyjskimi przepisami w Wielkiej Brytanii dokument Al wydawany jest tylko i wyłącznie pracownikom delegowanym, czyli mających miejsce zamieszkania w Wielkiej Brytanii i stamtąd kierowanych/wysłanych przez pracodawcę do wykonania określonej pracy w innym państwie np. w Polsce.

Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy biorąc pod uwagę opisany stan faktyczny, prawidłowe będzie stanowisko, iż w sytuacji prowadzenia w Polsce działalności gospodarczej, podlegania brytyjskiemu ustawodawstwu a jednocześnie braku możliwości uzyskania w Wielkiej Brytanii dokumentu Al, nie podlega polskim przepisom w zakresie zabezpieczenia społecznego tj. ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych zatem nie ma obowiązku odprowadzania składek na ubezpieczenie społeczne z tytułu, o którym mowa w art. 6 ust 1 pkt 5 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych tj. z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej.

We własnym stanowisku w sprawie przedsiębiorca wskazuje, iż od momentu zatrudnienia na podstawie umowy o pracę, przez pracodawcę z siedzibą w Wielkiej Brytanii, i zarejestrowanie go do tamtejszego systemu ubezpieczeń, na co posiada potwierdzenie w postaci druk Payslips z nadanym numerem tamtejszego ubezpieczenia społecznego, wszystkie składki na ubezpieczenie społeczne, w tym składki na ubezpieczenie zdrowotne winny być odprowadzane tylko w Wielkiej Brytanii, a w Polsce obowiązany był dokonać wyrejestrowania z ubezpieczeń, zgodnie z uregulowaniami zawartymi w art. 13 ust 3, art. 13 ust 1, pkt b, lit (i) Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. Bez znaczenia pozostaje fakt, iż nie może otrzymać dokumentu Al, gdyż zgodnie z brytyjskimi przepisami, ze względu na fakt, iż nie mieszka w Wielkiej Brytanii nie jestem pracownikiem delegowanym, którym to pracownikom, w ocenie wnioskodawcy, dokument Al jest tylko i wyłącznie wydawany.

Pismem z dnia 5 listopada 2014 r., doręczonym dnia 19 listopada 2014 r. Zakład wezwał wnioskodawcę do uzupełniania wniosku poprzez jednoznaczne wskazanie czyjego intencją jest jedynie uzyskanie rozstrzygnięcia co do obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne w jego indywidualnej sprawie czy również uzyskanie rozstrzygnięcia w przedmiocie sposobu i zakresu zastosowania przepisów dotyczących koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (przytoczonych we wniosku art. 13 ust.1 i art. 13 ust.3 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego.

W uzupełnieniu swojego wniosku, co nastąpiło pismem z dnia 26 listopada 2014 r., doręczonym dnia 27 listopada 2014 r. wnioskodawca wskazał, iż jego wątpliwości dotyczą obowiązku odprowadzania składek w Polsce z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, w sytuacji gdy jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę w Wielkiej Brytanii. Przedsiębiorca wskazał również, że jego wniosek nie dotyczy rozstrzygnięcia w przedmiocie sposobu i zakresu zastosowania przepisów dotyczących koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego.

Pismem z dnia 29 grudnia 2014 r., doręczonym dnia 31 grudnia 2014 r. przedsiębiorca doprecyzował, że zawarte we wniosku stwierdzenie, iż w związku z opisaną umową podlega ustawodawstwu brytyjskiemu powinno zostać uznane przez Zakład jako element stanu faktycznego. Intencją przedsiębiorcy jest natomiast jedynie uzyskanie interpretacji prawnej w indywidualnej sprawie przedsiębiorcy, w przedmiocie braku obowiązku odprowadzania składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne z tytułu prowadzonej w Polsce działalności gospodarczej.

Mając na uwadze treść wniosku, jak również obowiązujące w tym przedmiocie przepisy prawa Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku stwierdza, co następuje:

Stanowisko wyrażone przez przedsiębiorcę we wniosku o wydanie interpretacji w sprawie braku obowiązku odprowadzania składek na ubezpieczenia społeczne z tytułu działalności gospodarczej w sytuacji, gdy właściwym ustawodawstwem jest ustawodawstwo brytyjskie uznać należy za prawidłowe.

Zgodnie treścią art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie.

Jednocześnie zgodnie art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych Zakład wydaje interpretacje indywidualne, o których mowa w art. 10 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2010 r., Nr 220, poz.1447, z późn.zm.), w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

Podkreślenia wymaga ponadto, iż w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej Zakład nie dokonuje rozstrzygnięcia w przedmiocie obowiązującego wnioskodawcę właściwego ustawodawstwa, a jedynie ogranicza się do wypowiedzenia w kwestii obowiązku odprowadzania składek na ubezpieczenia społeczne w Polsce, w oparciu o jednoznaczne wskazanie przez wnioskodawcę, w treści jego wniosku, któremu ustawodawstwu z zakresu koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego ww. podlega.

W trybie niniejszej decyzji Zakład nie dokonuje również oceny, czy przedsiębiorca świadczący pracę zdalnie poprzez łącze internetowe wykonuje ją w rzeczywistości na terytorium Polski i opiera się na oświadczeniu wnioskodawcy w tym zakresie, iż miejscem świadczenia pracy jest Wielka Brytania, nie zaś Polska na co mogłoby wskazywać miejsce jego pobytu. To samo dotyczy ustalenia czy przedsiębiorcy przysługuje czy też nie przysługuje prawo do uzyskania zaświadczenia Al potwierdzającego podleganie konkretnemu ustawodawstwu krajowemu.

Powyższe wynika z charakteru pisemnej interpretacji, której celem jest wyjaśnienie treści przepisów prawa, z których wynika obowiązek opłacania składek na ubezpieczenia społeczne w oparciu o kompletny i jednoznaczny opis stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Zakład procedujący w tym trybie nie posiada jakichkolwiek kompetencji do przeprowadzania postępowania wyjaśniającego (dowodowego) i opiera się na treści przedstawionego opisu stanu faktycznego. Wydając pisemną interpretację Zakład przyjmuje więc jako prawdziwe złożone przez wnioskodawcę oświadczenia, zwracając jednocześnie uwagę na fakt, iż wiążący charakter niniejszej decyzji ograniczony został jedynie do stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jej wydania. Ryzyko podania nieprawdziwych informacji w opisie stanu faktycznego bądź też poczynienie przez terenowe jednostki organizacyjne Zakładu (np. w toku czynności kontrolnych) ustaleń odmiennych od tych zaprezentowanych przez wnioskodawcę, obciąża jedynie przedsiębiorcę.

Kwestie związane z ustaleniem i stosowaniem właściwego ustawodawstwa w zakresie zabezpieczenia społecznego w stosunku do osób migrujących od maja 2010 r. reguluje zasadniczo w stosunku do Państw Członkowskich Unii Europejskiej rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (Dz. U. UE L Nr 166 poz. 1 z dnia 30 kwietnia 2004 r.) oraz rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 987/2009 z dnia 16 września 2009 r. dotyczące wykonania rozporządzenia nr 883/2004 (Dz.U. UE L Nr 284 poz.1 z 30 października 2009 r.).

Zasady podlegania ubezpieczeniom społecznym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej regulują zaś przepisy ustawy z dnia 13 października 1998 r . o systemie ubezpieczeń społecznych.

W świetle art. 6 ust. 1 pkt 5 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym podlegają osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność.

Stosownie natomiast do art. 1 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (t.j. Dz. Urz. UE L 166.1 z 30.04.2004 r. z późn. zm.) osoby, do których stosuje się niniejsze rozporządzenie, podlegają ustawodawstwu tylko jednego Państwa Członkowskiego.

W stanie faktycznym wnioskodawca wskazał, iż prowadzi działalność gospodarczą w Polsce, a dodatkowo został zatrudniony na podstawie umowy o pracę w brytyjskiej firmie przy czym umowa o pracę nie jest świadczona na terytorium Polski. Wnioskodawca oświadczył, iż jego właściwym ustawodawstwem jest ustawodawstwo brytyjskie.

W związku z powyższym, uwzględniając zawartą w opisie stanu faktycznego informację, iż właściwym dla wnioskodawcy jest ustawodawstwo brytyjskie, zaś w Polsce nie posiada on statusu pracownika należy uznać, iż z tytułu działalności gospodarczej wnioskodawca nie ma w Polsce obowiązku odprowadzania składek na ubezpieczenia społeczne.

Równocześnie biorąc pod uwagę treść przywołanego wyżej art.83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie wydaje interpretacji indywidualnych w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniu zdrowotnemu, gdyż ustawodawca nie przyznał mu kompetencji w tym zakresie. W związku z tym, w oparciu o art. 66 § 1 i 2 Kodeksu postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267) organ zawiadamia, iż w przedmiotowej sprawie wnioskodawca jest uprawniony do wniesienia odrębnego podania do Dyrektora Oddziału Wojewódzkiego Narodoweg Funduszu Zdrowia w (…). Takie podanie złożone zgodnie z niniejszym zawiadomieniem, w terminie 14 dni od daty doręczenia zawiadomienia uważa się za złożone w dniu wniesienia pierwszego podania.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

Decyzja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jej wydania.

Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

źródło: https://bip.zus.pl