Interpretacja ZUS Oddział w Gdańsku z 13-02-2013 r. – DI/100000/451/126/2013

UZASADNIENIE

Dnia 5 lutego 2013 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku wpłynął wniosek z dnia 31 stycznia 2013 r., złożony przez (…) prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą (…) o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, w przedmiocie ustalenia prawa do opłacania składek na ubezpieczenia społeczne od zadeklarowanej kwoty, nie niższej niż 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca wskazał, iż w dniu 1 października 2009 r. złożył wniosek o rozpoczęcie działalności gospodarczej z dniem 11 października 2009 r., której to działalności nigdy nie rozpoczął, ww. złożył druk ZUA z kodem tytułu ubezpieczenia 051000. W dniu 20 października 2009 r. złożył wniosek o zawieszenie, a następnie w dniu 16 listopada 2009 r. o likwidację działalności. W dniu 16 grudnia 2009 r. wnioskodawca złożył oświadczenie w ZUS o zaistniałej sytuacji, czyli o fakcie, iż nigdy działalności gospodarczej nie prowadził. Ww. informuje, iż nie sporządzał deklaracji rozliczeniowych i nie opłacał składek na ubezpieczenia społeczne. Podsumowując, wnioskodawca nie prowadził żadnej działalności gospodarczej.

Obecnie, od dnia 1 lutego 2013 r. ww. rozpoczyna działalność gospodarczą i chciałby skorzystać z możliwości opłacania składek na ubezpieczenia społeczne od zadeklarowanej kwoty, nie niższej niż 30 % kwoty minimalnego wynagrodzenia z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej z kodem tytułu ubezpieczenia 057000.

Według wnioskodawcy, wobec okoliczności, iż w przeciągu ostatnich 60 miesięcy faktycznie nie prowadził działalności gospodarczej, nie odprowadzał składek na ubezpieczenia społeczne, a także działalność ww. nie będzie wykonywana na rzecz byłego pracodawcy, to przysługuje mu możliwość skorzystania z prawa do opłacania składek na ubezpieczenia społeczne od zadeklarowanej kwoty, nie niższej niż 30 % kwoty minimalnego wynagrodzenia z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku stwierdza, co następuje:

Stanowisko wyrażone przez przedsiębiorcę we wniosku o wydanie interpretacji uznać należy za prawidłowe.

Stosownie do treści art. 18a ust 1 powyżej ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr 205, poz.1585 ze zm.), prawo do opłacania składek na ubezpieczenia społeczne od podstawy wymiaru składek nie niższej niż 30% minimalnego wynagrodzenia przysługuje osobom, o których mowa w art. 8 ust.6 pkt 1 ustawy, tj. osobom prowadzącym działalność gospodarczą na podstawie przepisów o działalności gospodarczej lub innych przepisów szczególnych. Z kolei dyspozycja treści art. 18a ust.2 powołanej ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych wskazuje, iż powyższy przepis nie ma zastosowania do osób, które:

prowadzą lub w okresie ostatnich 60 miesięcy kalendarzowych przed dniem rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej prowadziły pozarolniczą działalność;

wykonują działalność gospodarczą na rzecz byłego pracodawcy, na rzecz którego przed dniem rozpoczęcia działalności gospodarczej w bieżącym lub w poprzednim roku kalendarzowym wykonywały w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy czynności wchodzące w zakres wykonywanej działalności gospodarczej.

Należy zaznaczyć, że wystarczy, aby zakres wykonywanej przez daną osobę działalności gospodarczej na rzecz byłego pracodawcy tylko w części pokrywał się z czynnościami wykonywanymi w ramach łączącego ją uprzednio z tym pracodawcą stosunku pracy, żeby osoba rozpoczynająca prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej nie miała prawa do opłacania składek na ubezpieczenia społeczne od podstawy wymiaru składek nie niższej niż 30% minimalnego wynagrodzenia. Dopiero, gdy wykonywana praca w ramach prowadzonej działalności ma zupełnie inny charakter, niż zakres czynności wykonywanych w okresie zatrudnienia na podstawie umowy o pracę – osoba prowadząca działalność może skorzystać z preferencyjnej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

Argumentacja zawarta we wniosku – oświadczenie wnioskodawcy, iż faktycznie nie prowadził działalności w okresie ostatnich 60 miesięcy kalendarzowych przed dniem rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej oraz jednoznaczne wskazanie, iż przedsiębiorca nie będzie wykonywał działalności gospodarczej na rzecz byłego pracodawcy przemawiają za uznaniem stanowiska za słuszne.

W tym miejscu, odnosząc się do okoliczności przedstawionych przez wnioskodawcę dotyczących zależności pomiędzy formalnymi czynnościami podejmowanymi celem rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej a faktycznym jej podjęciem, należy wskazać, iż zgodnie z art.6 ust. 1 pkt 5 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym podlegają, z zastrzeżeniem art.8 i 9, osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność oraz osobami z nimi współpracującymi.

W myśl art. 13 pkt 4 ww. ustawy obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu podlegają osoby fizyczne w następujących okresach : osoby prowadzące pozarolniczą działalność — od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności do dnia zaprzestania wykonywania tej działalności, z wyłączeniem okresu na który wykonywanie działalności zostało zawieszone na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

Zgodnie ze wskazaniami doktryny i judykatury o prowadzeniu działalności gospodarczej rodzącej obowiązek ubezpieczenia społecznego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 5 i art. 13 pkt 4 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych nie decyduje sam wpis do ewidencji działalności gospodarczej.

W wyroku z dnia 4 grudnia 2007 r. w sprawie o sygn.akt VII SA/Wa 1578/07 WSA w Warszawie wskazał, iż zgłoszenie i wpis do ewidencji działalności gospodarczej stanowi tylko podstawę rozpoczęcia działalności gospodarczej w rozumieniu jej legalizacji i nie jest zdarzeniem, ani czynnością utożsamianą z podjęciem takiej działalności. Z tego powodu wpisowi nadawano zawsze charakter deklaratoryjny, a nie konstytutywny.

Określenie przez samego przedsiębiorcę daty rozpoczęcia działalności gospodarczej wpisywanej do ewidencji powoduje istnienie domniemania faktycznego, że z tą datą działalność gospodarcza została podjęta i była prowadzona aż do czasu jej wykreślenia z ewidencji. Domniemanie faktyczne ma znaczenie dowodowe i może być obalone. Ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która wywodzi z niego skutki prawne.

W wyroku z dnia 13 listopada 2008 r. Sąd Najwyższy w sprawie o sygn.akt II UK 94/08 zważył, iż obowiązkowi ubezpieczeń społecznych podlega osoba faktycznie prowadząca działalność gospodarczą (a więc wykonująca tę działalność), a nie osoba jedynie figurująca w ewidencji działalności gospodarczej na podstawie wpisu, która działalności tej nie prowadzi (nie wykonuje).

Z przedstawionego przez wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, iż pomimo zarejestrowania działalności i dokonania stosownych zgłoszeń, nigdy nie została ona faktycznie rozpoczęta.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

Decyzja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jej wydania.

Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do właściwego Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Okręgowego w

źródło: https://bip.zus.pl