Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 31-03-2017 r. – 1462-IPPB2.4511.2.2017.3.MG

Dotyczy: obowiązków płatnika związanych z uczestnictwem pracowników w planach motywacyjnych

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 grudnia 2016 r. (data wpływu 2 stycznia 2017 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika związanych z uczestnictwem pracowników w planach motywacyjnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 stycznia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika związanych z uczestnictwem pracowników w planach motywacyjnych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny / zdarzenie przyszłe.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółka”) jest częścią międzynarodowego koncernu Z. Podmiotem dominującym koncernu jest spółka H., Inc. z siedzibą w USA („H.”). Akcje H. są notowane na giełdzie papierów wartościowych w Nowym Jorku („NYSE”).

Spółka zatrudnia w Polsce pracowników („Pracownicy”). Zgodnie z praktyką stosowaną przez wiele międzynarodowych koncernów, H. co pewien czas wprowadza akcyjne plany motywacyjne skierowane do pracowników H. oraz pozostałych spółek z grupy kapitałowej H. (w tym do pracowników Spółki). Plany motywacyjne mają na celu zachęcenie pracowników do jak najlepszej i najbardziej efektywnej pracy dla grupy kapitałowej H., utrzymywanie kluczowych pracowników w strukturach grupy H., jak również przyciąganie potencjalnych dobrych kandydatów na stanowiska w grupie. Osoby takie, będąc akcjonariuszami H., stają się bardziej związane z grupą kapitałową H. i w jeszcze większym stopniu odpowiedzialne za jej powodzenie.

Obecnie stosowanymi planami motywacyjnymi są (i) H., Inc. 2009 Stock Incentive Plan („SIP 2009”) oraz (ii) 2016 Long Term Incentive Plan („LTIP”). W przyszłości mogą być stosowane kolejne plany motywacyjne oparte na akcjach, które będą miały zasadniczo podobny charakter do SIP 2009 oraz LTIP. SIP 2009, LTIP oraz inne analogiczne plany stosowane przez H. w dalszej części wniosku są łącznie określane jako „Plany Motywacyjne”.

Uczestnictwo w Planach Motywacyjnych jest oferowane grupom osób określonych przez H. w odpowiednich dokumentach ustanawiających Plany Motywacyjne („Uczestnicy”). Co do zasady, prawo do udziału w Planach Motywacyjnych, liczba oraz rodzaj tzw. nagród oferowanych w Planach Motywacyjnych poszczególnym grupom pracowników spółek grupy H. i szczegółowe warunki ich przyznawania zależą od zaszeregowania danej osoby do odpowiedniej kategorii (np. osoby zaszeregowane w grupach 1-7 otrzymują nagrody typu RSU zależne od określonych wyników finansowych grupy H., zaś osoby zaszeregowane w grupie 8 otrzymują nagrody typu RSU zależne od czasu, itd.).

Decyzja o wprowadzeniu Planów Motywacyjnych, ich zasady, w tym określenie poszczególnych grup uczestników Planów Motywacyjnych oraz ich uprawnień, zależy wyłącznie od H., a nie od Spółki. Przystąpienie poszczególnych Pracowników do Planów Motywacyjnych odbywa się poprzez zaproszenie ich do takiego udziału przez H. i to pomiędzy H. a Pracownikami są zawierane porozumienia (o charakterze umów) o udział w Planach Motywacyjnych.

Spółka jedynie udziela, na prośbę H., informacji o danych osobowych Pracowników, którzy są zaszeregowani do poszczególnych grup (np. grup 1-7 albo 8; grupy zaszeregowania są identyczne we wszystkich spółkach z grupy kapitałowej H.). Spółka w umowach o pracę zawieranych z Pracownikami, ani w innych dokumentach pracowniczych (regulaminach pracy, wynagradzania, ani w komunikacji z Pracownikami) nie formułuje gwarancji objęcia danego Pracownika określonym Planem Motywacyjnym. Spółka nie wyznacza spośród Pracowników osób, które mają stać się Uczestnikami Planów Motywacyjnych, ani nie rekomenduje H. żadnych konkretnych Pracowników. Rola Spółki ogranicza się do informowania Pracowników o tym, że spółka dominująca w grupie (tj. H.) może organizować Plany Motywacyjne w czasie oraz według zasad swobodnie przez siebie ustalanych.

Udział Pracownika (jako Uczestnika) w Planie Motywacyjnym w żaden sposób nie ogranicza prawa Spółki do rozwiązania umowy o pracę z Pracownikiem (Uczestnikiem), ani w żaden sposób nie gwarantuje Prawnikowi (Uczestnikowi) ciągłości zatrudnienia w Spółce. Ewentualne zakończenie Planu Motywacyjnego decyzją H. nie rodzi żadnej odpowiedzialności Spółki wobec Pracowników (Uczestników). Z kolei udział w Planie Motywacyjnym nie stanowi samodzielnie umowy o pracę lub podobnego kontraktu pomiędzy H. a Uczestnikiem.

W ramach Planów Motywacyjnych Uczestnicy mogą otrzymywać od H. nagrody w postaci, w szczególności, Restricted Stock Units („RSU”) oraz Stock Options („Opcje”). Zarówno RSU, jak i Opcje są niezbywalne i nie są notowane na giełdzie NYSE. Nie dają one Uczestnikowi żadnych przywilejów akcjonariusza H., a w szczególności Uczestnik posiadający RSU lub Opcje nie ma prawa głosu, ani prawa do dywidendy.

W przypadku RSU, w dacie zapadnięcia wykonalności określonej liczby RSU lub pod warunkiem spełnienia innych warunków, Uczestnicy otrzymują nieodpłatnie akcje spółki H. („Akcje”) w liczbie odpowiadającej liczbie posiadanych przez danego Uczestnika, wykonywalnych w danym momencie, RSU. To, czy dana liczba RSU stanie się wykonywalna, czy nie, zależy od spełnienia się przyjętych w planie warunków, tzn. pozostawania przez danego Uczestnika pracownikiem spółki z grupy kapitałowej H. lub osiągnięcia przez grupę H. określonych celów finansowych. W celu nabycia własności Akcji Uczestnik nie musi uiszczać żadnej ceny nabycia Akcji. Akcje są wydawane Uczestnikowi bezpośrednio przez H. (w praktyce, od strony techniczno-proceduralnej, przez zatrudniony w tym celu dom maklerski nieposiadający w Polsce siedziby ani oddziału) i są zapisywane na osobistym rachunku papierów wartościowych utrzymywanym dla Uczestnika przez to biuro maklerskie. Uczestnik może sprzedać Akcje nabyte w wykonaniu RSU od razu po ich nabyciu albo w dowolnym momencie w przyszłości, zgodnie z wolą Pracownika.

W przypadku Opcji, w dacie ich wykonania Uczestnik nabywa własność Akcji płacąc za nie cenę wykonania (tj. co do zasady ustalaną na podstawie ceny rynkowej Akcji z dnia przyznania Uczestnikowi Opcji). W zależności od decyzji Uczestnika może on albo sprzedać Akcje bezpośrednio po ich nabyciu – tego samego dnia (w takiej sytuacji cena wykonania, czyli cena zakupu Akcji w wykonaniu Opcji, jest potrącana przez dom maklerski z przychodów ze sprzedaży Akcji; w rezultacie, przed momentem nabycia Akcji, Uczestnik nie musi wpłacać środków pieniężnych na pokrycie ceny zakupu Akcji; na rzecz Uczestnika jest natomiast wypłacana różnica pomiędzy ceną sprzedaży Akcji, a ceną ich zakupu, ewentualnie pomniejszona o koszty maklerskie związane z transakcją) albo zatrzymać Akcje na swoim rachunku papierów wartościowych (w takiej sytuacji cena wykonania, czyli cena zakupu Akcji w wykonaniu Opcji, musi być zapłacona przez Uczestnika na rzecz domu maklerskiego; w rezultacie Uczestnik uzyska przychody ze sprzedaży Akcji dopiero w przyszłości, jeśli zdecyduje się na dokonanie sprzedaży Akcji przechowywanych na swoim rachunku papierów wartościowych).

Co do zasady, środki pieniężne wynikające ze sprzedaży Akcji nabytych w wykonaniu RSU lub Opcji, pomniejszone o ewentualne opłaty brokerskie i koszty transakcyjne, są przekazywane Uczestnikowi bezpośrednio przez biuro maklerskie, które przeprowadza transakcję sprzedaży Akcji na giełdzie NYSE. Może się jednak zdarzyć, że środki pieniężne należne Uczestnikowi z tytułu sprzedaży Akcji będą Uczestnikowi przekazane za pośrednictwem Spółki, tj. środki pieniężne pochodzące ze sprzedaży Akcji będą najpierw przekazane przez zagraniczne biuro maklerskie (lub przez H.) na rachunek bankowy Spółki, zaś kolejnym transferem zostaną przelane z rachunku bankowego Spółki na rachunek bankowy danego Uczestnika (Pracownika).

Spółka nie posiada informacji na temat tego, czy RSU oraz Opcje stanowią, czy też nie stanowią pochodnych instrumentów finansowych w rozumieniu art. 5a pkt 13 updof. Zdaniem Spółki, ustalenie okoliczności, czy RSU oraz Opcje stanowią, czy też nie stanowią pochodnych instrumentów finansowych w rozumieniu art. 5a pkt 13 updof, pozostaje bez znaczenia dla wydania przez organ podatkowy interpretacji podatkowej w zakresie pytań 1-5 przedstawionych poniżej. Okoliczność ta nie wpływa bowiem na ocenę, czy dane przysporzenia majątkowe (o ile w ogóle występują) należy zaliczyć do przychodów ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 updof. Jeżeli jednak, zdaniem Ministra Finansów, ustalenie tej okoliczności jest potrzebne dla wydania interpretacji w zakresie pytań przedstawionych przez Spółkę, Spółka uprzejmie prosi o udzielenie interpretacji podatkowej przy założeniu, że RSU oraz Opcje nie stanowią pochodnych instrumentów finansowych w rozumieniu art. 5a pkt 13 updof.

Nie jest wykluczone, że Spółka zostanie obciążona przez H. kosztami (ustalonymi zgodnie z regulacjami w zakresie cen transferowych) związanymi z uczestnictwem Pracowników Spółki w Programach Motywacyjnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

  1. Czy otrzymując RSU lub Opcje wskutek uczestnictwa w Planach Motywacyjnych Pracownik uzyskuje przychody ze stosunku pracy i czy w związku z tym Spółka ma obowiązek, jako płatnik, do obliczenia, poboru i zapłaty do właściwego organu podatkowego zaliczek na podatek dochodowy od tych przychodów (dochodów) zgodnie z art. 31 updof?
  2. Czy nabywając Akcje w wyniku wykonania RSU lub Opcji, w ramach uczestnictwa w Planach Motywacyjnych, Pracownik uzyskuje przychody ze stosunku pracy i czy w związku z tym Spółka ma obowiązek, jako płatnik, do obliczenia, poboru i zapłaty do właściwego organu podatkowego zaliczek na podatek dochodowy od tych przychodów (dochodów) zgodnie z art. 31 updof?
  3. Czy sprzedając Akcje, nabyte uprzednio w wyniku wykonania RSU lub Opcji, w ramach uczestnictwa w Planach Motywacyjnych, Pracownik uzyskuje przychody ze stosunku pracy i czy w związku z tym Spółka ma obowiązek, jako płatnik, do obliczenia, poboru i zapłaty do właściwego organu podatkowego zaliczek na podatek dochodowy od tych przychodów (dochodów) zgodnie z art. 31 updof?
  4. Czy ewentualne pośrednictwo Spółki w przekazaniu Pracownikowi, przez H. lub zagraniczny dom maklerski, środków pieniężnych pochodzących ze sprzedaży Akcji nabytych uprzednio w wyniku wykonania RSU lub Opcji w ramach uczestnictwa w Planach Motywacyjnych, powoduje, że takie środki pieniężne należy traktować jako przychody ze stosunku pracy, a w związku z tym Spółka ma obowiązek, jako płatnik, do obliczenia, poboru i zapłaty do właściwego organu podatkowego zaliczek na podatek dochodowy od tych przychodów (dochodów) zgodnie z art. 31 updof?
  5. Czy ewentualne pośrednictwo Spółki w przekazaniu Pracownikowi, przez H. lub zagraniczny dom maklerski, środków pieniężnych pochodzących ze sprzedaży Akcji nabytych uprzednio w wyniku wykonania RSU lub Opcji w ramach uczestnictwa w Planach Motywacyjnych, powoduje, że Spółka ma obowiązek do sporządzenia informacji podatkowej PIT-8C i wykazania w niej kwoty przekazanych środków pieniężnych zgodnie z art. 39 ust. 3 updof?

Zdaniem Wnioskodawcy,

  1. Otrzymując RSU lub Opcje wskutek uczestnictwa w Planach Motywacyjnych Pracownik nie uzyskuje przychodów ze stosunku pracy, a w związku z tym Spółka nie ma obowiązku do działania w charakterze płatnika, a w szczególności nie ma obowiązku obliczenia, poboru i zapłaty do właściwego organu podatkowego zaliczek na podatek dochodowy od tych przychodów (dochodów) zgodnie z art. 31 updof.
  2. Nabywając Akcje w wyniku wykonania RSU lub Opcji, w ramach uczestnictwa w Planach Motywacyjnych, Pracownik nie uzyskuje przychodów ze stosunku pracy, a w związku z tym Spółka nie ma obowiązku do działania w charakterze płatnika, a w szczególności nie ma obowiązku obliczenia, poboru i zapłaty do właściwego organu podatkowego zaliczek na podatek dochodowy od tych przychodów (dochodów) zgodnie z art. 31 updof.
  3. Sprzedając Akcje, nabyte uprzednio w wyniku wykonania RSU lub Opcji, w ramach uczestnictwa w Planach Motywacyjnych, Pracownik nie uzyskuje przychodów ze stosunku pracy, a w związku z tym Spółka nie ma obowiązku do działania w charakterze płatnika, a w szczególności nie ma obowiązku obliczenia, poboru i zapłaty do właściwego organu podatkowego zaliczek na podatek dochodowy od tych przychodów (dochodów) zgodnie z art. 31 updof.
  4. Ewentualne pośrednictwo Spółki w przekazaniu Pracownikowi, przez H. lub zagraniczny dom maklerski, środków pieniężnych pochodzących ze sprzedaży Akcji nabytych uprzednio w wyniku wykonania RSU lub Opcji w ramach uczestnictwa w Planach Motywacyjnych, nie powoduje, aby takie środki pieniężne należało traktować jako przychody ze stosunku pracy, a w związku z tym Spółka nie ma obowiązku, jako płatnik, do obliczenia, poboru i zapłaty do właściwego organu podatkowego zaliczek na podatek dochodowy od tych przychodów (dochodów) zgodnie z art. 31 updof.
  5. Ewentualne pośrednictwo Spółki w przekazaniu Pracownikowi, przez H. lub zagraniczny dom maklerski, środków pieniężnych pochodzących ze sprzedaży Akcji nabytych uprzednio w wyniku wykonania RSU iub Opcji w ramach uczestnictwa w Pianach Motywacyjnych, nie powoduje, aby Spółka miała obowiązek sporządzenia informacji podatkowej PIT-8C i wykazania w niej kwoty przekazanych środków pieniężnych zgodnie z art. 39 ust. 3 updof.

Na podstawie art. 12 ust. 1 updof, za przychody ze stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Z przepisu tego wynika jednoznacznie, że stanowi on o przychodach z określonych (w nim) stosunków prawnych, w tym stosunku pracy. W tej regulacji prawnej prawodawca nie użył sformułowań w rodzaju: „przychody związane ze stosunkiem pracy, towarzyszące stosunkowi pracy, osiągnięte przy okazji stosunku pracy”. Jeżeli więc uczestnicząc w określonym stosunku pracy osoba fizyczna osiągnie przychód pozostający w jakimś związku faktycznym z wykonywaniem pracy, ale niestanowiący przychodu ze stosunku prawnego w postaci stosunku pracy, nie będzie to przychód, o którym mowa w art. 12 ust. 1 updof.

Jeśli chodzi o moment przyznania Pracownikom Opcji lub RSU, nie jest to zdarzenie, które w ogóle powoduje powstanie przychodu w rozumieniu updof. Opcje ani RSU nie są bowiem papierami wartościowymi ani nie są notowane na NYSE, a zatem trudno jest wiarygodnie ustalić ich wartość rynkową. Poza tym są to instrumenty / prawa o charakterze niedefinitywnym, które nie muszą spowodować nabycia przez Uczestnika Akcji, gdyż dany Uczestnik może w okresie pomiędzy przyznaniem mu RSU / Opcji, a datą wykonania RSU / Opcji, utracić prawo do ich wykonania i nabycia Akcji. Natomiast same RSU / Opcje, jak wskazano wcześniej, są niezbywalne i nie posiadają samodzielnej wartości „handlowej”. Nie dają one Uczestnikowi żadnych przywilejów akcjonariusza H., a w szczególności Uczestnik posiadający RSU lub Opcje nie ma prawa głosu, ani prawa do dywidendy.

Odnosząc się do momentu wykonania RSU / Opcji, czyli nabycia Akcji, należy wskazać, że okoliczność, iż beneficjentami Planów Motywacyjnych (Uczestnikami) są m.in. Pracownicy Spółki, nie uzasadnia samodzielnie wniosku, jakoby uzyskanie Akcji było świadczeniem ze stosunku pracy łączącego Spółkę z jej Pracownikami.

Nawet jeśli informacja o możliwości udziału Pracowników zatrudnionych na określonego rodzaju stanowiskach w Planach Motywacyjnych jest dla nich jawna, to umowy o pracę zawierane przez Pracowników ze Spółką nie gwarantują im takiego udziału. Potencjalna możliwość przystąpienia przez Pracownika do Planu Motywacyjnego, na skutek decyzji H., nie stanowi elementu warunków pracy i płacy tych Pracowników w Spółce.

Jak wspomniano wcześniej, Spółka nie może samodzielnie decydować o tym, jakie rodzaje stanowisk pracy (i którzy Pracownicy) są dopuszczeni do udziału w Planach Motywacyjnych, ani do określania liczby RSU / Opcji, które mogą otrzymać poszczególne osoby. H. określa, że prawo do udziału w Planach Motywacyjnych przysługuje osobom zajmującym w danym czasie określone rodzaje stanowisk w podmiotach należących do grupy kapitałowej H., w tym w Spółce. O ile Spółka przekazuje do H. dane osobowe pracowników zajmujących poszczególne stanowiska, to jednak decyzje o zaproszeniu poszczególnych osób do uczestnictwa w Planach Motywacyjnych, podobnie, jak samo tworzenie, modyfikacja i zamykanie Planów Motywacyjnych, należą do H.. Warto podkreślić, że otrzymanie Akcji w wykonaniu RSU lub Opcji przez Pracowników Spółki zależy nie od tego, aby dana osoba przez cały wymagany okres pozostawała pracownikiem Spółki, ale by była pracownikiem jakiejkolwiek spółki kontrolowanej przez H.. Może być zatem tak, że dany Pracownik przenosi się do innego niż Spółka podmiotu z grupy H. i tam kontynuuje zatrudnienie, nadal nabywając prawo do uzyskania Akcji w wykonaniu RSU lub Opcji (możliwa jest także sytuacja odwrotna – przeniesienie Uczestnika do Spółki z innego podmiotu z grupy H.).

Reasumując, przysporzenia majątkowe Pracowników w postaci Akcji H. nabywanych nieodpłatnie lub za odpłatnością niższą od ich aktualnej wartości rynkowej nie stanowią przychodów ze stosunku pracy uzyskiwanych przez Pracowników.

Stanowisko wyrażone przez Spółkę znajduje oparcie w licznych wyrokach Wojewódzkich Sądów Administracyjnych i Naczelnego Sądu Administracyjnego (np. wyrok WSA w Szczecinie z 16 lutego 2012 r., I SA/Sz 1006/11; wyrok WSA w Warszawie z 10 grudnia 2012 r., III SA/Wa 945/12; wyrok WSA w Warszawie z 17 września 2012 r., III SA/Wa 3562/11; wyrok WSA w Warszawie z 4 grudnia 2012 r., III SA/Wa 997/12; wyrok NSA z 5 października 2011 r., II FSK 517/10; wyrok NSA z 27 kwietnia 2011 r., II FSK 1410/10; wyrok NSA z 27 kwietnia 2011 r., II FSK 2176/09).

Stanowisko wyrażone przez Spółkę znajduje poparcie w licznych interpretacjach organów podatkowych. Tytułem przykładu można wskazać na następujące interpretacje: IPPB2/415 -339/14-4/MG; IPPB2/415-565/13-2/MK; IBPBII/415-171/14/MM, IPPB2/415-67/13-2/AS, IPPB2/415-67/13-3/AS, ITPB2/415-75/13/IB. Tytułem przykładu, w interpretacji z 11 maja 2016 r. (IBPB-2-2/4511-314/16/MZM), w stanie faktycznym analogicznym do przedstawionego w niniejszym wniosku stwierdzono, że „w związku z uczestnictwem pracowników Wnioskodawcy w programie motywacyjnym organizowanym przez spółkę amerykańską, pracownicy Wnioskodawcy nie uzyskują przychodu ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji Wnioskodawca działający w charakterze płatnika nie jest zobowiązany do pobrania i wpłacenia zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych z ww. tytułu. Nie zmienia tego nawet okoliczność obciążania Wnioskodawcy kosztami akcji przyznanych w programie i zdeponowanych na rachunkach brokerskich pracowników, gdyż nie jest to świadczenie Wnioskodawcy ponoszone na rzecz pracowników a jedynie rozliczenie między podmiotami powiązanymi”.

Jeżeli chodzi o moment odpłatnego zbycia Akcji przez Pracowników, wskutek odpłatnego zbycia (sprzedaży) Akcji Pracownik uzyska dochody, o których mowa w art. 30b ust. 1 i ust. 2 pkt 1 updof, tj. dochody z odpłatnego zbycia papierów wartościowych różnicy między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie odpowiednich przepisów. Tego rodzaju przychody nie należą do przychodów ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 updof, lecz do przychodów z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 7 w związku z art. 17 ust. 1 pkt 6 updof. Spółka nie jest zatem zobowiązana do traktowania tych przychodów, uzyskiwanych przez Pracowników, jako przychodów ze stosunku pracy, w relacji do których byłaby zobowiązana do działania w charakterze płatnika podatku dochodowego.

W kontekście pytania nr 5 należałoby rozważyć, czy Spółka jest zobowiązana do sporządzania informacji PIT-8C zgodnie z art. 39 ust. 3 updof, jeżeli wystąpi sytuacja, w której Spółka zostanie zaangażowana do przesłania przez H. (lub przez zagraniczny dom maklerski obsługujący, na zlecenie H. i Pracownika, transakcje nabycia i zbycia Akcji przez Pracownika) środków pieniężnych pochodzących ze sprzedaży Akcji na rachunek bankowy Pracownika.

Pomimo, że przepis art. 39 ust. 3 updof został sformułowany dość ogólnie, nie można z jego treści wnioskować, iż każdy kto posiada lub mógłby posiadać informację o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 30b ust. 2 updof, uzyskanego przez osobę fizyczną, powinien dopełnić określonego w tym przepisie obowiązku informacyjnego. Z uzasadnienia projektu ustawy z dnia 12 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2003 r. Nr 202, poz. 1956), którą wprowadzono obowiązek sporządzania informacji PIT-8C do art. 39 ust. 3, wynika, że do sporządzenia imiennej informacji będą zobowiązane jedynie „podmioty za pośrednictwem, których podatnik dokonuje odpłatnego zbycia papierów wartościowych”. Intencją ustawodawcy nie było zatem nałożenie takiego obowiązku na wszystkie podmioty posiadające wiedzę o fakcie uzyskania przez osobę fizyczną dochodu, o którym mowa w art. 30b updof, czy też (jak Spółka w stanie faktycznym) przekazujące (przelewem bankowym) środki pieniężne na rzecz podmiotu zbywającego akcje, lecz na jedynie na te podmioty, które są źródłem wypłaty przychodu określonego w art. 30b updof. Podmiotem, za pośrednictwem którego podatnik dokonuje odpłatnego zbycia papierów wartościowych, a zatem będącym „źródłem” tego przychodu, jest w przedstawionym stanie faktycznym (i zdarzeniu przyszłym) wyłącznie zagraniczne biuro maklerskie działające na zlecenie H. i Pracownika.

Takie rozumienie tego przepisu zostało potwierdzone w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 16 lutego 2007 r. (I SA/Kr 1543/06). Zgodnie z nim, za podmiot zobowiązany do sporządzenia PIT-8C należy uznać instytucję finansową, które prowadzi rachunek klienta i na jego zlecenie dokonuje na rynku transakcji w imieniu własnym, lecz na rachunek klienta. Z kolei w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 17 maja 2013 r. (I SA/Wr 380/13) stwierdzono na temat art. 39 ust. 3 updof: „nie sposób przyjąć, że obarczone obowiązkiem informacyjnym zostały wszystkie osoby prawne, jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej i osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, które w jakikolwiek sposób i w jakiekolwiek sytuacji powzięły wiadomość co do uzyskanego przez osobę fizyczną dochodu”. W wyroku tym za podmioty zobowiązane do sporządzania informacji PIT-8C uznano spółkę, która dokonuje nabycia akcji od pracowników, czy spółkę wydającą swoje akcje z tytułu wniesienia do niej wkładu niepieniężnego w innej postaci aniżeli przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część. Są to zatem w każdym przypadku podmioty prawnie zaangażowane w obrót prawami majątkowymi, który generuje przychody, o których mowa w art. 30 ust. 2 updof.

Z tego powodu Spółka uważa, że nie będzie zobowiązana do sporządzenia informacji podatkowej PIT-8C nawet w sytuacji, gdy zostanie włączona w przekazanie środków pieniężnych na rzecz Pracownika, który dokonał zbycia Akcji i otrzymuje z tego tytułu, od zagranicznego biura maklerskiego działającego na zlecenie H. i Pracownika, stosowną wypłatę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, natomiast w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4 , 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

źródło: https://sip.mf.gov.pl/

Wyroki / Interpretacje / Stanowiska dla Kadr i Płac

Zostaw komentarz