Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 28-06-2017 r. – 0115-KDIT2-2.4011.121.2017.1.ENB

Czy w przypadku uczestników programu zatrudnionych na podstawie umowy o pracę od dodatkowych świadczeń tj. dodatku z tytułu okresowej zmiany miejsca zamieszkania (mobility allowance), a także dodatku rodzinnego (family allowance) należy potrącić i odprowadzić do Urzędu Skarbowego zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych?

UZASADNIENIE

W dniu 4 maja 2017 r. został złożony ww. wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca będący uczelnią zatrudni pracownika uczestniczącego w realizacji projektu badawczego pt. „T”. Projekt realizowany jest w ramach programu P., grantu współfinansowanego z programu ramowego Horyzont 2020 w ramach działań Marie Skłodowska – Curie COFUND. Granty COFUND dofinansowują programy stypendialne doświadczonych naukowców. Konkurs P. jest wynikiem podpisania przez N. umowy z A., posiadającą stosowne umocowanie od Komisji Europejskiej. Projekt N. – P. finansuje granty dla naukowców przyjeżdżających z zagranicy (zarówno obcokrajowców, jak i Polaków), którzy chcą prowadzić badania w naszym kraju.

N. otrzymało grant Marii Skłodowskiej-Curie COFUND w programie HORYZONT 2020. N. przekaże Wnioskodawcy 100% finansowania na realizację projektu badawczego, kierowanego przez naukowca (narodowości polskiej).

Wynagrodzenie będzie bezpośrednio (wprost) finansowane ze środków N. Naukowiec zostanie zatrudniony w projekcie na podstawie umowy o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy i otrzyma co miesiąc: wynagrodzenie, dodatek z tytułu okresowej zmiany miejsca zamieszkania (mobility allowance), a także dodatek rodzinny (family allowance).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku uczestników programu „P.” zatrudnionych na podstawie umowy o pracę od dodatkowych świadczeń tj. dodatku z tytułu okresowej zmiany miejsca zamieszkania (mobility allowance), a także dodatku rodzinnego (family allowance) należy potrącić i odprowadzić do Urzędu Skarbowego zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, dodatki z tytułu okresowej zmiany miejsca zamieszkania (mobility allowance), a także dodatek rodzinny (family allowance) nie są przychodem ze stosunku pracy, a tym samym Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do obliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami ze stosunku pracy są wszelkiego rodzaju przychody pieniężne, świadczenia w naturze oraz inne nieodpłatne świadczenia lub też częściowo odpłatne, skutkujące po stronie pracownika pojawieniem się korzyści majątkowej, mającej swoje źródło w stosunku pracy.

Dodatki z tytułu okresowej zmiany miejsca zamieszkania (mobility allowance), i dodatek rodzinny (family allowance) są przeznaczone na wydatki związane z pokryciem kosztów poniesionych przez pracownika w związku ze zmianą miejsca zamieszkania, a tym samym pracownik nie uzyskał korzyści majątkowej w postaci powiększenia aktywów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że źródłami przychodów są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ww. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie zatem z literalnym brzmieniem ww. przepisu przychodami ze stosunku pracy są wszelkie świadczenia pieniężne i niepieniężne otrzymywane przez pracownika w związku z pozostawaniem w stosunku pracy.

Powyższe znajduje potwierdzenie w wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 lipca 2014 r. sygn. akt K 7/13, w którym stwierdzono, że świadczenia uzyskiwane od pracodawcy, niezależnie od tego czy są dokonywane w formie pieniężnej czy w formie świadczenia rzeczowego lub usługi, aby podlegały opodatkowaniu muszą prowadzić do pojawienia się po stronie pracownika dochodu, czyli korzyści majątkowej, która może wystąpić w dwóch postaciach: prowadzi do powiększenia aktywów, co jest zwykłym skutkiem wypłaty pieniędzy, albo do zaoszczędzenia wydatków. O ile jednak zdaniem Trybunału Konstytucyjnego w wypadku świadczenia pieniężnego przysporzenie jest niewątpliwe i niejako bezwarunkowe (zawsze oznacza zwiększenie aktywów), o tyle „inne nieodpłatne świadczenia” na rzecz pracownika mogą być uznane za jego dochód, w rozumieniu ustawy, tylko pod warunkiem, że rzeczywiście pozwoliły mu uniknąć wydatków.

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca będący uczelnią zatrudni pracownika uczestniczącego w realizacji projektu badawczego pt. „T”. N. otrzymało grant Marii Skłodowskiej-Curie COFUND w programie HORYZONT 2020. N. przekaże Wnioskodawcy 100% finansowania na realizację projektu badawczego, kierowanego przez naukowca (narodowości polskiej).

Wynagrodzenie będzie bezpośrednio (wprost) finansowane ze środków N. Naukowiec zostanie zatrudniony w projekcie na podstawie umowy o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy i otrzyma co miesiąc: wynagrodzenie, dodatek z tytułu okresowej zmiany miejsca zamieszkania (mobility allowance), a także dodatek rodzinny (family allowance).

Przenosząc powyższe rozważania, na grunt niniejszej sprawy nie można zatem zgodzić się z Wnioskodawcą, że wypłata na rzecz pracownika wskazanych we wniosku dodatków nie spowoduje po jego stronie uzyskania korzyści majątkowej w postaci powiększenia aktywów. W świetle bowiem, argumentacji zawartej w powołanym wyroku świadczenie pieniężne otrzymane od pracodawcy zawsze oznacza zwiększenie aktywów.

Należy mieć również na uwadze, że w sytuacji braku tych świadczeń ze strony pracodawcy pracownik sam musiałby ponieść wydatki związane z okresową zmianą miejsca zamieszkania jego i rodziny.

W sytuacji zatem, gdy pracodawca – mimo braku ciążącego na nim obowiązku nałożonego przepisami powszechnie obowiązującego prawa pracy – wypłaci pracownikowi dodatek z tytułu okresowej zmiany miejsca zamieszkania i dodatek rodzinny przeznaczone na pokrycie wydatków związanych ze zmianą miejsca zamieszkania, to wartość tych pieniężnych świadczeń, stanowiła będzie przychód o którym mowa w art. 12 ust. 1 w związku z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegający opodatkowaniu tym podatkiem.

Reasumując, wartość wypłaconego pracownikowi dodatku z tytułu okresowej zmiany miejsca zamieszkania i dodatku rodzinnego stanowić będzie dla pracownika przychód ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od którego Wnioskodawca jako płatnik będzie miał obowiązek obliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy, zgodnie z przepisami art. 31, 32 i 38 ww. ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

źródło: https://sip.mf.gov.pl/