Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 27-07-2018 r. – 0115-KDIT2-2.4011.216.2018.2.IL

W związku z tym, iż z umowy zlecenia wynika wprost przysługująca zleceniobiorcy należność w wysokości 200 zł, oraz dodatkowo sposób jej wyliczenia, jako iloczyn ustalonej ilości godzin i stawki godzinowej, to należy pobrać zryczałtowany podatek dochodowy, zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

UZASADNIENIE

W dniu 7 maja 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 3 lipca 2018 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zawarł umowę zlecenia z osobą niebędącą jego etatowym pracownikiem, której treść stanowi, że:

1. Przyjmujący zlecenie zobowiązuje się wykonać dla Dającego zlecenie ściśle określone czynności w terminie od 23 marca 2018 r. do 23 marca 2018 r.
2. Za wykonanie przedmiotu umowy Dający zlecenie zobowiązuje się zapłacić Przyjmującemu zlecenie wynagrodzenie (brutto) będące iloczynem godzin i stawki za godzinę tj. 2 godzin x 100 zł = 200 zł
3. Wysokość wynagrodzenia za każdą godzinę wykonania zlecenia nie może być niższa niż wysokość minimalnej stawki godzinowej dla umów cywilnoprawnych.
4. Podstawą zapłaty wynagrodzenia będzie złożony przez Przyjmującego zlecenie rachunek wraz z kartą przepracowanych godzin (potwierdzoną podpisem przez stwierdzającego wykonanie godzin – Dającego zlecenie i Przyjmującego zlecenie).

Natomiast w treści rachunku określona jest za wykonanie czynności (zgodnie z umową zlecenia) kwota wynagrodzenia 200 zł z ww. umowy zapisana jako iloczyn ilości godzin (2h) i stawki za 1 godzinę (100zł/1 h) tj. 2 x 100zł = 200 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym od wynagrodzenia zleceniobiorcy należy pobrać zryczałtowany podatek dochodowy, zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowy, czy też pobrać zaliczkę na zasadach ogólnych zgodnie z art. 41 ust.1 ww. ustawy?

Zdaniem Wnioskodawcy, aby zastosować stawkę ryczałtową w opodatkowaniu muszą być spełnione łącznie wszystkie 3 warunki:

1. musi istnieć umowa zlecenia pomiędzy wypłacającym wynagrodzenie a podmiotem je otrzymującym, z której będzie wynikać kwota należności
2. osoba, z którą zawarta została umowa, nie jest pracownikiem płatnika (czyli nie jest zatrudniona w oparciu o przepisy kodeksu pracy)
3. kwota należności określona w umowie nie może przekraczać 200 zł.

W ocenie Wnioskodawcy przy naliczeniu wynagrodzenia zleceniodawcy należy zastosować ogólne zasady opodatkowania wg skali podatkowej (czyli z uwzględnieniem przysługujących kosztów jak i pozostałych odliczeń).

Konstrukcja treści rachunku do umowy zlecenia, w której wartość umowy 200 zł określona jest jako iloczyn stawki godzinowej i ilości godzin nie spełnia łącznie wszystkich przewidzianych przepisem art. 30 ust. 1 pkt 5a przesłanek i w związku z tym nie można zatem zastosować tzw. „ryczałtu”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 200 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 13 pkt 8 ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

1. osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
2. właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora – jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością

• z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zawarł umowę zlecenia z osobą niebędącą jego etatowym pracownikiem, której treść stanowi, że:

1. Przyjmujący zlecenie zobowiązuje się wykonać dla Dającego zlecenie ściśle określone czynności w terminie od 23 marca 2018 r. do 23 marca 2018 r.
2. Za wykonanie przedmiotu umowy Dający zlecenie zobowiązuje się zapłacić Przyjmującemu zlecenie wynagrodzenie (brutto) będące iloczynem godzin i stawki za godzinę tj. 2 godzin x 100 zł = 200 zł
3. Wysokość wynagrodzenia za każdą godzinę wykonania zlecenia nie może być niższa niż wysokość minimalnej stawki godzinowej dla umów cywilnoprawnych.
4. Podstawą zapłaty wynagrodzenia będzie złożony przez Przyjmującego zlecenie rachunek wraz z kartą przepracowanych godzin (potwierdzoną podpisem przez stwierdzającego wykonanie godzin – Dającego zlecenie i Przyjmującego zlecenie).

Natomiast w treści rachunku określona jest za wykonanie czynności (zgodnie z umową zlecenia) kwota wynagrodzenia 200 zł z ww. umowy zapisana jako iloczyn ilości godzin (2h) i stawki za 1 godzinę (100zł/1 h) tj. 2 x 100zł = 200 zł.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że wynagrodzenie otrzymywane przez zleceniobiorcę należy zakwalifikować do przychodów z działalności wykonywanej osobiście o której mowa w art. 13 pkt 8 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1 (art. 41 ust. 1a ustawy).

Natomiast w art. 30 ust. 1 pkt 5a ww. ustawy, ustawodawca ukonstytuował odmienne zasady opodatkowania dla przychodów z działalności wykonywanej osobiście spełniających określone w nim warunki. Zgodnie z tym przepisem, od dochodów (przychodów) z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 i 5-9, jeżeli kwota należności określona w umowie zawartej z osobą niebędącą pracownikiem płatnika nie przekracza 200 zł, pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 18% przychodu.

Zryczałtowany podatek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, 4-4b, 5a oraz 13-16, pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania (art. 30 ust. 3 ww. ustawy).

Dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 1, nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27 (art. 30 ust. 8 cyt. ustawy).

Zgodnie z art. 41 ust. 4 ustawy płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13-16 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5 oraz 10.

Analiza normy wyrażonej w powołanym przepisie art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy wskazuje, że opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma miejsce, gdy:

• przychody są osiągane z tytułów określonych w art. 13 pkt 2 lub 5-9,
• kwota należności określona w umowie zawartej ze świadczeniobiorcą nie przekracza 200 zł,
• umowa jest zawarta z osobą niebędącą pracownikiem płatnika.

Uregulowania zawarte w art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych będą mieć zatem zastosowanie wyłącznie w sytuacji, gdy zostaną spełnione łącznie wszystkie przesłanki przewidziane w tym przepisie.

W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca zawarł umowę zlecenia z osobą niebędącą pracownikiem (zleceniobiorcą), w której określono przysługujące mu wynagrodzenie (brutto) będące iloczynem godzin i stawki za godzinę tj. 2 godzin x 100 zł = 200 zł. Zatem z umowy zlecenia wynika wprost przysługująca zleceniobiorcy należność w wysokości 200 zł, oraz dodatkowo sposób jej wyliczenia, jako iloczyn ustalonej ilości godzin i stawki godzinowej.

W konsekwencji od wynagrodzenia zleceniobiorcy, które nie przekracza 200 zł należy pobrać zryczałtowany podatek dochodowy, zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

źródło: https://sip.mf.gov.pl/