Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 26-06-2017 r. – 0111-KDIB2-3.4011.65.2017.1.MK

Obowiązki płatnika w związku z uregulowaniem zaległych składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne za byłych zleceniobiorców

UZASADNIENIE

W dniu 19 maja 2017 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z uregulowaniem zaległych składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne za byłych zleceniobiorców.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zawierał umowy o dzieło w 2014 r., 2015 r., 2016 r., z których został pobrany podatek dochodowy od osób fizycznych w należnej wysokości, a które w wyniku kontroli z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych zostały zakwestionowane i przekwalifikowane na umowy o świadczenie usług, do których stosuje się przepisy dotyczące umów zleceń.

Wobec powyższego powstał obowiązek podlegania przez zleceniobiorców ubezpieczeniu społecznemu i zdrowotnemu. Wnioskodawca został zobowiązany do odprowadzenia od podpisanych umów składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne i korekt deklaracji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Wpłata zaległych składek miała miejsce w kwietniu 2017 r. W związku z tym, że żaden ze zleceniobiorców nie wykonuje obecnie umów cywilnoprawnych dla Wnioskodawcy, niemożliwe było potrącenie, części przypadającej wykonawcy umowy, zaległych składek byłym zleceniobiorcom. Dlatego składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne finansowane przez płatnika, jak i przez ubezpieczonego w całości zostały pokryte ze środków Wnioskodawcy bez wzywania byłych wykonawców zakwestionowanych umów do zwrotu części składki finansowanej przez ubezpieczonego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy wartość zaległej składki na ubezpieczenia społeczne – część ubezpieczonego – odprowadzonej przez Wnioskodawcę do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w celu wywiązania się z obowiązku płatnika składek na ubezpieczenia społeczne stanowi dla ubezpieczonych dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy Wnioskodawca ma obowiązek wystawienia dla ubezpieczonych i urzędu skarbowego informacji o przychodach z innych źródeł na druku PIT-8C?
3. Czy Wnioskodawca powinien sporządzić za rok 2014, 2015, 2016 korektę PIT-4 i w skorygowanym PIT-11 wykazać należną wysokość składek z ubezpieczenia społecznego, z ubezpieczenia zdrowotnego i niższą wartość należnego podatku?

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad.1.

Wartość zaległej składki na ubezpieczenia społeczne – część ubezpieczonego i składka zdrowotna – odprowadzonej przez Wnioskodawcę do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w celu wywiązania się z obowiązków płatnika składek na ubezpieczenie stanowi dla ubezpieczonych przychód z tytułu zapłaty ze środków płatnika kwoty składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne w części, w której powinny być pokryte z dochodu osoby fizycznej (ubezpieczonego) – jako przychód z nieodpłatnego świadczenia – powstaje w dacie zapłaty ww. składek do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

Ad.2.

W związku z powyższym Wnioskodawca nie ma obowiązku pobierania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, a ma obowiązek wystawienia dla byłych zleceniobiorców informacji PIT-8C w poz. D (Informacja o wysokości przychodów, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy) w odniesieniu do odprowadzonej zaległej składki na ubezpieczenie społeczne – w części ubezpieczonego.

Ad.3.

Wnioskodawca nie ma jednak obowiązku dokonywania korekt informacji PIT-11 i PIT-4, ponieważ powinny one odzwierciedlać istniejący w danym roku podatkowym stan faktyczny. Jeśli Wnioskodawca nie pobrał z dochodu zatrudnionego należnej za 2014, 2015, 2016 zaliczki na podatek dochodowy lub składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne, to nie powinien sporządzać korekty deklaracji PIT-4 i PIT-11.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z generalną zasadą powszechności opodatkowania, wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 2032 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Treść powyższego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie, bądź, od których zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ww. ustawy źródłami przychodów są m.in.:

• działalność wykonywana osobiście (pkt 2),
• inne źródła (pkt 9).

Katalog przychodów, które należy zaliczyć do przychodów z działalności wykonywanej osobiście określony został w art. 13 ww. ustawy.

Z przepisu art. 13 pkt 8 ww. ustawy wynika, że za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

1. osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
2. właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora – jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością

-z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 powoływanej ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności”, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w art. 20 ust. 1 ww. ustawy. Oznacza to, że przychodem z innych źródeł będzie każde przysporzenie majątkowe, mające konkretny wymiar finansowy, otrzymane jako świadczenie pieniężne, rzeczowe lub też jako świadczenie nieodpłatne czy częściowo odpłatne.

Natomiast zgodnie z treścią art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w 2014 r., 2015 r., 2016 r. zawierał umowy o dzieło, które w wyniku przeprowadzonej kontroli przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych zostały zakwestionowane i przekwalifikowane na umowy o świadczenie usług, do których stosuje się przepisy dotyczące umów zlecenia. Wobec powyższego powstał obowiązek podlegania przez zleceniobiorców ubezpieczeniu społecznemu i zdrowotnemu. Wnioskodawca został zobowiązany do odprowadzenia od podpisanych umów składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne. Wpłata zaległych składek miała miejsce w 2017 r. W związku z tym, że żaden ze zleceniobiorców nie wykonuje obecnie umów cywilnoprawnych dla Wnioskodawcy, niemożliwe było potrącenie od nich części składek finansowanych przez zleceniobiorcę. Dlatego składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne finansowane przez płatnika, jak i przez ubezpieczonego w całości zostały pokryte ze środków Wnioskodawcy bez wzywania byłych wykonawców zakwestionowanych umów do zwrotu części składki finansowanej przez ubezpieczonego.

Mając na uwadze powyższe regulacje prawne oraz opis stanu fatycznego stwierdzić należy, że z ogólnej definicji przychodów zawartej w przytoczonym na wstępie art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że przychodami są w szczególności otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Dlatego też, zapłacone przez Wnioskodawcę za podatników (zleceniobiorców) składki, w części, która powinna być finansowana przez zleceniobiorcę będą stanowiły przychód zleceniobiorców – jeśli osoby te (zleceniobiorcy) nie zwrócą ich Wnioskodawcy (płatnikowi składek) w roku, w którym zostały zapłacone – bowiem otrzymują oni (zleceniobiorcy) nieodpłatne świadczenia od zleceniodawcy (zleceniodawca zapłacił za nich składki, które powinny być finansowane ze środków zleceniobiorców).

Zatem w stosunku do byłych zleceniobiorców, z którymi nie łączą już Wnioskodawcy żadne umowy cywilnoprawne, zapłacone przez Wnioskodawcę z własnych środków zaległe składki w części, w której powinny być pokryte z dochodu zleceniobiorcy, stanowią dla tych osób przysporzenie majątkowe, które należy kwalifikować do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek poboru zaliczki na podatek, a jedynie obowiązek wykazania kwoty zapłaconych składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne w formularzu PIT-8C, stosownie do postanowień art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca powinien wystawić byłym zleceniobiorcom PIT-8C za 2017 r. a więc za rok, w którym doszło do faktycznej zapłaty przez niego składek do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

Natomiast odnosząc się do kwestii obowiązku dokonania korekty informacji PIT-11 i deklaracji PIT-4R należy wyjaśnić, że informacje i deklaracje podatkowe, w tym PIT-11 i PIT-4R, służą do odwzorowania zaistniałego w trakcie roku podatkowego stanu faktycznego, a nie do jego kreowania. Zatem w informacji PIT-11 i deklaracji PIT-4R składanej za dany rok podatkowy płatnik winien wykazać między innymi takie kwoty pobranej zaliczki (pobranych zaliczek), które odzwierciedlają jego działania jako płatnika, tzn. kwoty faktyczne pobrane w tym roku podatkowym.

Mając powyższe na względzie, należy stwierdzić, że na gruncie przedstawionego stanu faktycznego na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek dokonania korekt deklaracji PIT-4R oraz informacji PIT-11 wystawianych za lata 2014, 2015, 2016, bowiem wystawione dokumenty sporządzone były prawidłowo, odzwierciedlały bowiem wysokość pobranych przez płatnika – Wnioskodawcę – zaliczek, wynikającą z dokonanej przez Wnioskodawcę kwalifikacji zawartych umów. W związku z powyższym brak jest podstaw prawnych do pomniejszania zaliczek na podatek dochodowy za lata 2014-2016 o odprowadzone składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne zapłacone przez Wnioskodawcę w 2017 r. oraz do korygowania wystawionych informacji i deklaracji.

Stanowisko Wnioskodawcy należało zatem uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Końcowo tut. Organ zauważa, że w treści wniosku Wnioskodawca odniósł się do deklaracji PIT-4. W związku z tym należy wyjaśnić, że na formularzu PIT-4 składano deklarację na zaliczkę miesięczną na podatek dochodowy od łącznej kwoty dokonanych wypłat, przy czym druk ten obowiązywał do końca 2006 roku. Natomiast począwszy od roku 2007 nie ma już obowiązku wystawiania comiesięcznych deklaracji o pobranych i odprowadzanych do urzędu skarbowego zaliczkach składanych na formularzu PIT-4. W stanie prawnym obowiązującym od 2007 roku istnieje natomiast obowiązek składania deklaracji rocznej o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy na formularzu PIT-4R, stanowiącym zbiorczą roczną formę dawnej miesięcznej deklaracji PIT-4.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

źródło: https://sip.mf.gov.pl/