Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 25-08-2017 r. – 0115-KDIT2-2.4011.212.2017.1.BK

Czy Dyrektor Zarządzający otrzymuje przychód z tytułu sfinansowania studiów … korzystający ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym, czy Wnioskodawca (jako płatnik od ww. świadczenia) nie ma obowiązku pobrania zaliczki na podatek dochodowy?

UZASADNIENIE

W dniu 4 lipca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek uzupełniony w dniu 9 sierpnia 2017 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zatrudnia na stanowisku Dyrektora Zarządzającego osobę fizyczną, rezydenta polskiego opodatkowanego podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Podstawą zatrudnienia jest umowa o pracę (3/5 etatu). Osoba ta zajmuje się zarządzaniem spółką oraz jest odpowiedzialna za wsparcie innych spółek z grupy w zakresie zarządzania i rozwoju biznesu (w tym poza terytorium RP). Do świadczenia tych usług wymagana jest fachowa wiedza m.in. z zakresu finansów, rachunkowości zarządczej, dobrych praktyk zarządzania, marketingu, statystyki, ekonomii i podobnych dyscyplin. Wnioskodawca chce, aby Dyrektor Zarządzający podniósł swoje kwalifikacje zawodowe w tym zakresie. Z tego powodu zamierza wysłać Dyrektora Zarządzającego na studia …. Wnioskodawca wybrał konkretny program … z szerokiej oferty dostępnej na rynku z uwagi na swoje potrzeby. Studia będą się odbywały poza miejscem zamieszkania Dyrektora Zarządzającego. Wnioskodawca zamierza sfinansować studia oraz koszty związane z dojazdami i zakwaterowaniem w miejscowości, w której studia będą miały miejsce. Jednocześnie, warunkiem sfinansowania studiów jest zawarcie umowy pomiędzy Wnioskodawcą a Dyrektorem Zarządzającym, zgodnie z którą Dyrektor Zarządzający zobowiązuje się do niezmieniania miejsca zatrudnienia przez określony czas (tj. dwa lata po zakończeniu studiów).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Dyrektor Zarządzający otrzymuje przychód z tytułu sfinansowania studiów … korzystający ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym, czy Wnioskodawca (jako płatnik od ww. świadczenia) nie ma obowiązku pobrania zaliczki na podatek dochodowy?

Zdaniem Wnioskodawcy, w myśl art. 11 ust. 1 oraz art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń.

W szczególności za przychody ze stosunku pracy uważa się: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z powyższego wynika – zdaniem Wnioskodawcy – iż u pracownika, w przypadku opłacenia studiów …, powstaje przychód ze stosunku pracy w wysokości poniesionych przez Wnioskodawcę wydatków. Jednakże, nie oznacza to, że jest to przychód opodatkowany.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolna od podatku jest wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych, z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymywanych za czas zwolnienia z całości lub części dnia pracy oraz za czas urlopu szkoleniowego.

Kluczowe tutaj – w ocenie Wnioskodawcy – są przepisy art. 103¹ oraz kolejne ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy.

Zgodnie z art. 103³ Kodeksu pracy, pracodawca może przyznać pracownikowi podnoszącemu kwalifikacje zawodowe dodatkowe świadczenia, w szczególności pokryć opłaty za kształcenie, przejazd, podręczniki i zakwaterowanie. Należy także zaznaczyć, iż przepisy kodeksu pracy nie określają przy tym limitu poszczególnych świadczeń i zasad ich naliczania.

Tak więc – zdaniem Wnioskodawcy – przychód uzyskany przez Dyrektora Zarządzającego będzie korzystał ze zwolnienia z podatku i tym samym Wnioskodawca jako płatnik od ww. świadczenia nie ma obowiązku pobrania podatku dochodowego od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W art. 10 ust. 1 ww. ustawy ustawodawca określił katalog źródeł przychodów, wśród których w pkt 1 wymienił: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, pracę nakładczą, emeryturę lub rentę.

Stosownie do treści art. 12 ust. 1 ww. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wartość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W myśl art. 12 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za pracownika w rozumieniu ustawy uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy.

Biorąc pod uwagę powyższe, do przychodów ze stosunku pracy zalicza się każde świadczenie, które pracownik otrzymał w związku z faktem pozostawania w stosunku pracy z pracodawcą. Do przychodów ze stosunku pracy zalicza się więc zarówno otrzymane przez pracownika pieniądze, jak i wartość pieniężną świadczeń w naturze, świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Stosownie do art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy – wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Jednakże na mocy art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolna od podatku jest wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych, z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymywanych za czas zwolnienia z całości lub części dnia pracy oraz za czas urlopu szkoleniowego.

Z powyższego wynika, że warunkiem zastosowania zwolnienia, jest aby świadczenie to zostało przyznane pracownikowi, zgodnie z odrębnymi przepisami. Do odrębnych przepisów należy zaliczyć ustawę z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2016 r., poz. 1666 z późn. zm.), która w art. 103¹ – 103⁶ reguluje kwestie dotyczące podnoszenia kwalifikacji zawodowych pracowników.

Zgodnie z art. 103¹ § 1 Kodeksu pracy, przez podnoszenie kwalifikacji zawodowych rozumie się zdobywanie lub uzupełnianie wiedzy i umiejętności przez pracownika, z inicjatywy pracodawcy albo za jego zgodą.

Stosownie do art. 103¹ § 2 ww. ustawy, pracownikowi podnoszącemu kwalifikacje zawodowe przysługują:

1. urlop szkoleniowy;
2. zwolnienie z całości lub części dnia pracy, na czas niezbędny, by punktualnie przybyć na obowiązkowe zajęcia oraz na czas ich trwania.

Przy czym, za czas urlopu szkoleniowego oraz za czas zwolnienia z całości lub części dnia pracy pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia (103¹ § 3 ww. ustawy).

Pracodawca może przyznać pracownikowi podnoszącemu kwalifikacje zawodowe dodatkowe świadczenia, w szczególności pokryć opłaty za kształcenie, przejazd, podręczniki i zakwaterowanie (art. 103³ Kodeksu pracy).

W myśl art. 103⁴ § 1 Kodeksu pracy, pracodawca zawiera z pracownikiem podnoszącym kwalifikacje zawodowe umowę określającą wzajemne prawa i obowiązki stron. Umowę zawiera się na piśmie. Pracodawca nie ma obowiązku zawarcia umowy, jeżeli nie zamierza zobowiązać pracownika do pozostawania w zatrudnieniu po ukończeniu podnoszenia kwalifikacji zawodowych (art. 103⁴ § 3 Kodeksu pracy).

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zatrudnia na stanowisku Dyrektora Zarządzającego osobę fizyczną, rezydenta polskiego opodatkowanego podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Podstawą zatrudnienia jest umowa o pracę (3/5 etatu). Osoba ta zajmuje się zarządzaniem spółką oraz jest odpowiedzialna za wsparcie innych spółek z grupy w zakresie zarządzania i rozwoju biznesu (w tym poza terytorium RP). Do świadczenia tych usług wymagana jest fachowa wiedza m.in. z zakresu finansów, rachunkowości zarządczej, dobrych praktyk zarządzania, marketingu, statystyki, ekonomii i podobnych dyscyplin. Wnioskodawca chce, aby Dyrektor Zarządzający podniósł swoje kwalifikacje zawodowe w tym zakresie. Z tego powodu zamierza wysłać Dyrektora Zarządzającego na studia …. Wnioskodawca wybrał konkretny program … z szerokiej oferty dostępnej na rynku z uwagi na swoje potrzeby. Studia będą się odbywały poza miejscem zamieszkania Dyrektora Zarządzającego. Wnioskodawca zamierza sfinansować studia oraz koszty związane z dojazdami i zakwaterowaniem w miejscowości, w której studia będą miały miejsce. Jednocześnie, warunkiem sfinansowania studiów jest zawarcie umowy pomiędzy Wnioskodawcą a Dyrektorem Zarządzającym, zgodnie z którą Dyrektor Zarządzający zobowiązuje się do niezmieniania miejsca zatrudnienia przez określony czas (tj. dwa lata po zakończeniu studiów).

Biorąc pod uwagę powyższe regulacje prawne oraz przedstawione zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że koszty studiów oraz dodatkowych świadczeń, w szczególności przejazdów, zakwaterowania jakie Wnioskodawca zamierza ponieść – zgodnie z przepisami Kodeksu pracy – na podniesienie kwalifikacji zawodowych Dyrektora Zarządzającego stanowić będą Jego przychód, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy, zwolniony jednakże z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, Wnioskodawca od wartości ww. świadczeń nie będzie zobowiązany do obliczania i pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

źródło: https://sip.mf.gov.pl/