Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 23-04-2018 r. – 0115-KDIT3.4011.129.2018.2.JŁ

Czy rejestrując działalność gospodarczą w Polsce, a będąc uprzednio zatrudnionym przez firmę w Irlandii i mieszkając na terenie Irlandii przez ostatnie 11 lat, Wnioskodawca może opodatkować dochody podatkiem liniowym, biorąc pod uwagę iż będzie świadczył usługi dla byłego pracodawcy z Irlandii?

UZASADNIENIE

W dniu 6 marca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania podatkiem liniowym dochodów z tytułu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym przedsiębiorcą, świadczącym usługi na rzecz byłego pracodawcy – firmy z Irlandii nie posiadającej siedziby w Polsce. W 2017 r. był w Irlandii i pracował na umowę o pracę, a teraz wrócił do Polski na stałe (jest rezydentem w kraju) i będzie świadczył usługi dla tego irlandzkiego przedsiębiorcy.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, iż prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą od 15 lutego 2018 r. Pierwsze przychody uzyskał w marcu 2018 r. (luty 2018 r. bez zarejestrowanych przychodów). W Irlandii umowa o pracę zakończyła się 15 lutego 2018 r. Wnioskodawca był zatrudniony u irlandzkiego pracodawcy na umowę o pracę jako programista. Teraz będzie świadczył usługi na rzecz byłego pracodawcy jako manager/programista na kontrakcie B2B. Będzie rozliczał się wystawiając faktury. Na kontrakcie B2B będzie miał dodatkowe obowiązki zarządzania zespołem i produktem, ale dużo mniej obowiązków w zakresie programowania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy rejestrując działalność gospodarczą w Polsce, a będąc uprzednio zatrudnionym przez firmę w Irlandii i mieszkając na terenie Irlandii przez ostatnie 11 lat, Wnioskodawca może opodatkować dochody podatkiem liniowym, biorąc pod uwagę iż będzie świadczył usługi dla byłego pracodawcy z Irlandii?

Zdaniem Wnioskodawcy, opcja rozliczania się podatkiem liniowym jest prawidłowa, ponieważ z Jego strony nie jest to unikanie opodatkowania, a po prostu zmiana kraju zamieszkania, co skutkowało trudnościami prawnymi w dalszym zatrudnieniu na umowę o pracę. Firma z Irlandii nie posiada siedziby w Polsce, co spowodowało trudności w opłacaniu składek na ubezpieczenie zdrowotne i komplikację w rozliczeniu podatkowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2018 r., poz. 200 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z jego treścią, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 1 i 3 ww. ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są:

• stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta;
• pozarolnicza działalność gospodarcza.

Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy – w myśl art. 12 ust. 1 ww. ustawy – uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Natomiast w art. 5a pkt 6 ww. ustawy, zawarto definicję legalną pozarolniczej działalności gospodarczej. W myśl tego przepisu, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Zgodnie z treścią art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Z tak skonstruowanej definicji wynika, że w sytuacji, gdy działalność spełnia warunki wskazane w art. 5a pkt 6 ww. ustawy a nie spełnia warunków określonych w art. 5b ustawy, to przychody osiągane z tego tytułu stanowią przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej.

W myśl art. 9a ust. 1 ww. ustawy, dochody osiągnięte przez podatników z pozarolniczej działalności gospodarczej są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym (…).

Art. 9a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że podatnicy mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego, pisemne oświadczenie składa właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Oświadczenie o wyborze opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c podatnicy mogą złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 9a ust. 4 ww. ustawy, wybór sposobu opodatkowania dokonany w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 2, dotyczy również lat następnych, chyba że podatnik, w terminie do dnia 20 stycznia roku podatkowego, zawiadomi w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z tego sposobu opodatkowania lub złoży w tym terminie pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

W myśl art. 30c ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub ust. 7, z zastrzeżeniem art. 29, 30, 30d, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Deklarując wybór 19% podatku liniowego podatnik musi uwzględnić przesłanki określone w art. 9a ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl tego przepisu, jeżeli podatnik, który wybrał sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, uzyska z działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie lub z tytułu prawa do udziału w zysku spółki niebędącej osobą prawną przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, odpowiadających czynnościom, które podatnik lub co najmniej jeden ze wspólników wykonywał lub wykonuje w roku podatkowym w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy, podatnik ten traci w roku podatkowym prawo do opodatkowania w sposób określony w art. 30c i jest obowiązany do wpłacenia zaliczek od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonych przy zastosowaniu skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, oraz odsetek za zwłokę od zaległości z tytułu tych zaliczek.

Jak wynika z przytoczonych przepisów – co do zasady – możliwość opodatkowania dochodu z działalności gospodarczej w sposób określony w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest wyłączona w stosunku do podatników, którzy uzyskują przychody z działalności gospodarczej z tytułu świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, jeżeli usługi te odpowiadają czynnościom, które podatnik, lub przynajmniej jeden z jego wspólników, wykonywał na rzecz tegoż pracodawcy w roku podatkowym (w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy). Podkreślenia wymaga fakt, że w świetle wyżej wskazanego przepisu wykonywanie przez podatnika w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jakiejkolwiek usługi, obejmującej swoim zakresem chociażby część czynności wykonywanych na rzecz pracodawcy w ramach stosunku pracy, wyklucza możliwość opodatkowania tzw. podatkiem liniowym. Istotnym na gruncie przedmiotowej sprawy jest zatem rodzaj czynności wykonywanych przez podatnika w ramach stosunku pracy oraz w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Z zaprezentowanego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą od 15 lutego 2018 r. Świadczy usługi na rzecz byłego pracodawcy – firmy z Irlandii nie posiadającej siedziby w Polsce. Wnioskodawca w 2017 r. był w Irlandii i pracował na umowę o pracę, a teraz wrócił do Polski na stałe (jest rezydentem w kraju) i będzie świadczył usługi dla tego irlandzkiego przedsiębiorcy. Pierwsze przychody uzyskał w marcu 2018 r. (luty 2018 r. bez zarejestrowanych przychodów). W Irlandii umowa o pracę zakończyła się 15 lutego 2018 r. Wnioskodawca był zatrudniony u irlandzkiego pracodawcy na umowę o pracę jako programista. Teraz będzie świadczył usługi na rzecz byłego pracodawcy jako manager/programista na kontrakcie B2B. Będzie rozliczał się wystawiając faktury. Na kontrakcie B2B będzie miał dodatkowe obowiązki zarządzania zespołem i produktem, ale dużo mniej obowiązków w zakresie programowania.

Mając na uwadze powołane przepisy oraz opis stanu faktycznego stwierdzić należy, że w niniejszej sprawie zachodzi przesłanka określona w art. 9a ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca oświadczył w uzupełnieniu wniosku, iż u irlandzkiego pracodawcy zatrudniony był jako programista, a kontrakt będzie wykonywał jako manager/programista. Na kontrakcie realizowanym w ramach działalności gospodarczej zawartym z byłym pracodawcą, „będzie miał dodatkowe obowiązki zarządzania zespołem i produktem, ale dużo mniej obowiązków w zakresie programowania” niż gdy u niego pracował. Oznacza to, iż część czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej (usługi programisty) odpowiada obowiązkom realizowanym na umowę o pracę u pracodawcy z Irlandii (obowiązki programisty). W związku z tym, Wnioskodawca nie może opodatkować dochodów uzyskanych z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej podatkiem wg 19% stawki liniowej, na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wskazać również należy, że dla ustalenia przesłanek, których spełnienie umożliwia opodatkowanie dochodów z prowadzonej działalności gospodarczej tzw. podatkiem liniowym, nie ma znaczenia, czy pracodawcą jest (był) podmiot polski czy też zagraniczny – art. 9a ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie wprowadza bowiem takiego rozróżnienia.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Dodać należy, że możliwość wyboru opodatkowania dochodów z ww. źródła przychodów 19% podatkiem liniowym będzie przysługiwała Wnioskodawcy od nowego roku podatkowego, jeżeli złoży stosowne oświadczenie w terminie do 20 stycznia roku podatkowego i spełnione zostaną pozostałe warunki do korzystania z tej formy opodatkowania, wymienione w cytowanym art. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Należy przy tym zastrzec, iż przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

źródło: https://sip.mf.gov.pl/