Dotyczy: obowiązków płatnika związanych z przejęciem pracowników w trybie art. 231 Kodeksu pracy
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 lipca 2017 r. (data wpływu 1 sierpnia 2017 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika związanych z przejęciem pracowników w trybie art. 231 Kodeksu pracy – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 1 sierpnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika związanych z przejęciem pracowników w trybie art. 231 Kodeksu pracy.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
Przedsiębiorstwo P (X) na podstawie aktu notarialnego z dnia 8 maja 2017 r. przeniosło na Wnioskodawcę K spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa (Y) prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55 (1) Kodeksu cywilnego. Przedsiębiorstwo stanowiące przedmiot aportu to P (X) (przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55 (1) Kodeksu cywilnego) stanowiące, zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej, działające dotychczas pod firmą X, które zajmowało się w szczególności dystrybucją surowców do produkcji suplementów diety oraz dla przemysłu spożywczego, w tym olei, ekstraktów roślinnych, superfoods BIO i innych takich jak witaminy, aminokwasy, sole mineralne i surowce pochodzenia morskiego. Działalność ta nadal będzie kontynuowana w spółce Y. Z dniem 8 maja 2017 r. przedsiębiorstwo X zakończyło prowadzenie działalności gospodarczej oraz zostało wykreślone z rejestru CEIDG-1. Prawną konsekwencją nabycia przedsiębiorstwa przez Wnioskodawcę jest przejście zakładu pracy z Wnoszącego na Wnioskodawcę w rozumieniu art. 23(1) ustawy Kodeks pracy ze skutkiem w dniu 8 maja 2017 r. Wskutek tego, Wnioskodawca stał się w dniu przejścia z mocy prawa pracodawcą w stosunkach pracy z pracownikami, których stanowiska pracy znajdują się w przedsiębiorstwie.
Wszyscy przejmowani pracownicy wyrazili zgodę na przejście do nowego pracodawcy. Wszystkie prawa i zobowiązania należące do przedsiębiorstwa, włącznie z prawami i obowiązkami wynikającymi ze stosunków pracy z pracownikami Wnoszącego przeniesiono na Wnioskodawcę na dzień wniesienia. Tym samym, z dniem 8 maja 2017 r. Wnioskodawca stał się pracodawcą wszystkich pracowników uprzednio zatrudnionych przez przedsiębiorstwo X. Zmiana dotychczasowego pracodawcy nastąpiła w trakcie roku podatkowego. Umowy o pracę, zawarte przez przedsiębiorstwo X z pracownikami, nie zostały wypowiedziane ani rozwiązane, pracownicy nie otrzymali świadectw pracy, a akta osobowe pracowników oraz wszelkie inne dokumenty pracowników, zostały przekazane nowemu pracodawcy – spółce Y. W związku z tym, nowemu pracodawcy przekazana została całość dokumentacji pracowniczej, w tym również kartoteki wynagrodzeń umożliwiające wystawianie przez nowego pracodawcę rocznych informacji podatkowych o osiągniętych przez pracowników dochodach i pobranych zaliczkach na podatek dochodowy. Nowa spółka zgodnie z art. 93a Ordynacji podatkowej wstąpiła we wszelkie prawa i obowiązki przedsiębiorstwa P.
Do dnia aportu w przedsiębiorstwie X rozwiązany został jeden stosunek pracy, jak również zawarta była jedna umowa o dzieło, która zakończyła się oraz została wypłacona przed dniem dokonania aportu.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy w związku z aportem przedsiębiorstwa (X) do spółki komandytowej (Y) i tym samym w związku z przejściem zakładu pracy z Wnoszącego na Wnioskodawcę, to na Wnioskodawcy, jako nowym pracodawcy, będzie spoczywał obowiązek sporządzenia deklaracji PIT-4R oraz PIT-11, tj. za pracowników którzy zostali przejęci jak również za tych, którym stosunek pracy ustał przed dniem aportu, za cały rok podatkowy, w którym nastąpiło wniesienie aportem przedsiębiorstwa?
Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z przejściem na Wnioskodawcę zakładu pracy Wnioskodawca stał się z mocy prawa stroną w dotychczasowych stosunkach pracy i tym samym przejął obowiązki płatnika. Wnioskodawca stoi więc na stanowisku, że to na Wnioskodawcy spoczywa obowiązek sporządzenia stosownych informacji PIT-11 oraz deklaracji PIT-4R za cały rok podatkowy, uwzględniając okres zatrudnienia przejętych pracowników u poprzedniego pracodawcy, czyli u Wnoszącego aport. Wnioskodawca uważa, że dla pracowników, których stosunek pracy ustał przed dniem dokonania aportu deklaracje PIT-4R oraz informacje PIT-11 powinien sporządzić poprzedni pracodawca – tj. firma (X).
Stosownie do postanowień art. 23(1) ustawy Kodeksu pracy, w razie przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę staje się on z mocy prawa stroną w dotychczasowych stosunkach pracy. Unormowanie to, przewiduje zatem zachowanie dotychczasowego stosunku pracy, pomimo zmiany podmiotu zatrudniającego, czyli pomimo zmiany pracodawcy, płatnika. Przejęcie pracowników w trybie art. 23 (1) Kodeksu pracy oznacza, że przejmująca w tym trybie pracowników spółka komandytowa przejmuje wszelkie obowiązki związane z pełnieniem funkcji pracodawcy oraz płatnika podatku dochodowego osób fizycznych. W konsekwencji wśród obowiązków są także obowiązki związane ze sporządzeniem deklaracji związanych z wypłatą wynagrodzeń PIT4-R oraz informacje PIT-11.
Powyższe stanowisko znajduje swoje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 23 czerwca 2015 r., Nr IBPBII/1/4511-271/15/MK, w której wskazano: „Przepis art. 23 (1) § 1 ustawy Kodeks pracy stanowi, że w razie przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę staje się on z mocy prawa stroną w dotychczasowych stosunkach pracy, z zastrzeżeniem przepisów § 5.
Artykuł ten przyjmuje konstrukcję automatycznego wejścia w stosunek pracy po stronie jednego zakładu pracy w miejsce drugiego, czyli wprowadza swoistą sukcesję uniwersalną w płaszczyźnie stosunków pracy. Opiera się ona przy tym na założeniu, że stosunek pracy w ogóle nie zostaje rozwiązany mimo przekształceń podmiotowych.
Z powyższego wynika, że obowiązki płatnika nałożone przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w tym obowiązek poboru przez płatników zaliczek na podatek dochodowy i obowiązek sporządzenia stosownych informacji, nie ustają lecz przechodzą na nowego płatnika, który przejmując pracowników przejmuje także obowiązek poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz wszelkie inne obowiązki z tym związane. Okoliczności te powodują, iż przejmujący pracowników pracodawca winien kontynuować obowiązki płatnika nałożone przepisami art. 32, 37, 38 i 39 ustawy”.
Z uwagi na powyższe, po zakończeniu roku podatkowego przejmujący pracodawca, winien przekazać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklarację roczną o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy PIT-4R, obejmującą dane za cały rok podatkowy oraz winien przekazać podatnikowi oraz odpowiednim urzędom skarbowym informacje o dochodach i pobranych zaliczkach na podatek dochodowy PIT-11 obejmujące dane za cały rok podatkowy, tj. zarówno za okres zatrudnienia w przejętym zakładzie pracy, jak i u siebie wyłącznie w stosunku do przejmowanych pracowników.
Potwierdzenie powyższego stanowiska znajduje się również w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 29 lutego 2016 r. IPTPB1/4511-798/15-2/ASZ.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
źródło: https://sip.mf.gov.pl/