Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 19-05-2017 r. – 1462-IPPB4.4511.157.2017.2.JK3

Zakres obowiązków płatnika w świetle przepisów podatku dochodowego od osób fizycznych

UZASADNIENIE

W dniu 16 lutego 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 21 kwietnia 2017 r. Nr 1462-IPPB4.4511.157. 2017.1.JK3 (data nadania 21 kwietnia 2017 r., data doręczenia 24 kwietnia 2017 r.) tut. Organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku.

Pismem z dnia 28 kwietnia 2017 r. (data nadania 28 kwietnia 2017 r., data wpływu 4 maja 2017 r.) Wnioskodawca uzupełnił powyższe w terminie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

E. Polska to jednostka biznesowa G. L., zajmująca się działalnością w zakresie inżynierii i budowy jednostek produkcyjnych dla spółek z Grupy A. L. oraz klientów zewnętrznych. Jedynym akcjonariuszem E. Polska jest niemiecka spółka z ograniczoną odpowiedzialnością działająca pod firmą A. L. Frankfurt GmbH z siedzibą w Frankfurcie nad Menem.

W przyszłości planowane jest transgraniczne połączenie A. L. Frankfurt z E. Polska . Połączenie odbędzie się poprzez przeniesienia całego majątku E. Polska (spółka przejmowana) na rzecz A. L. Frankfurt (spółka przejmująca, dalej również jako: „Centrala”). W efekcie połączenia, na terytorium Polski powstanie oddział przedsiębiorcy zagranicznego (dalej jako: „Oddział”) stanowiący zakład w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 lutego1992 o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1888, dalej jako: „UPDOP”) z uwzględnieniem stosownych postanowień umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90; dalej jako: „OTO”).

Oddział będzie jednostką zobowiązaną do prowadzenia ksiąg rachunkowych na postawie ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2016 r. poz. 1047, ze. zm.; dalej: „UOR”).

Po połączeniu, Oddział będzie w szczególności pełnił rolę zaplecza wykwalifikowanej siły roboczej (inżynierów) oraz podwykonawcy dla usług zakontraktowanych przez Centralę na rzecz klientów zewnętrznych.

Po połączeniu, będą występować następujące kategorie osób, których wynagrodzenia będą podlegać podatkowi dochodowemu od osób fizycznych w Polsce:

• pracownicy szeregowi, których stosunek pracy został zawarty przez E. Polska przed połączeniem i będzie kontynuowany;
• pracownicy szeregowi, których stosunek pracy będzie zawarty przez Oddział i będzie podlegał prawu polskiemu;
• menedżerowie, których stosunek pracy będzie zawarty przez A. L. Frankfurt i będzie podlegał prawu niemieckiemu;
• menedżerowie, których stosunek pracy będzie zawarty przez Oddział i będzie podlegał prawu polskiemu;
• inne osoby („Zleceniobiorcy”), które będą wykonywać usługi w Polsce w oparciu o umowy cywilnoprawne, o których mowa w art. 13 pkt 8 UPDOF, podlegające prawu polskiemu zawarte z Centralą.

W odniesieniu do zleceniobiorców, umowy nie będą zawierane przez te osoby w charakterze osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą.

Pracownicy szeregowi i menedżerowie są we wniosku określani zbiorczo jako „Pracownicy.”

Wynagrodzenia pracowników i zleceniobiorców mogą być wypłacane zarówno z rachunku bankowego Centrali, jak i Oddziału. Wynagrodzenia w zakresie, w jakim mają związek z Oddziałem, będą przypisane do Oddziału do celów UPDOP.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Oddział będzie zobowiązany do zarejestrowania się w charakterze płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych ?W uzupełnieniu Wnioskodawca wyjaśnił, że powyższe pytanie w przeważającej mierze odnosi się do regulacji zawartych w art. 31 oraz art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym os osób fizycznych.
2. Czy płatnikiem w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych w Polsce w zakresie wszystkich pracowników (zarówno Oddziału, jak i Centrali) oraz zleceniobiorców będzie Oddział?

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, Oddział – zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – będzie zobowiązany do zarejestrowania się w charakterze płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych w Polsce.

Jak wskazał Wnioskodawca w opisie zdarzenia przyszłego, w przyszłości planowane jest transgraniczne połączenie A. L. Frankfurt z E. Polska . Połączenie odbędzie się poprzez przeniesienie całego majątku E. Polska (spółka przejmowana) na rzecz A. L. Frankfurt (spółka przejmująca). W efekcie połączenia, na terytorium Polski powstanie oddział przedsiębiorcy zagranicznego (A. L. Frankfurt).

Kwestie dotyczące funkcjonowania oddziału podmiotu zagranicznego działającego w Polsce regulują przepisy ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1829, z późn. zm., dalej jako „USDG”).

W myśl art. 4 ust. 1 USDG przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną -wykonująca we własnym imieniu działalność gospodarczą.

Zgodnie z art. 85 ust. 1 USDG, dla wykonywania działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przedsiębiorcy zagraniczni mogą, na zasadzie wzajemności, o ile ratyfikowane umowy międzynarodowe nie stanowią inaczej, tworzyć oddziały z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwane dalej „oddziałami”.

Natomiast oddział zdefiniowany został w art. 5 pkt 4 USDG, jako wyodrębniona i samodzielna organizacyjnie część działalności gospodarczej, wykonywana przez przedsiębiorcę poza siedzibą przedsiębiorcy lub głównym miejscem wykonywania działalności.

Na podstawie postanowień zawartych w art. 86 USDG przedsiębiorca zagraniczny tworzący oddział może wykonywać działalność gospodarczą wyłącznie w zakresie przedmiotu działalności przedsiębiorcy zagranicznego.

Zgodnie z art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy – wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 UPDOF, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b. najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zgodnie z art. 13 pkt 8 UPDOF, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

1. osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
2. właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora – jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością;

– z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

UPDOF nie zawiera definicji pojęcia „zakładu pracy”. Należy zwrócić uwagę, że Kodeks pracy począwszy od dnia 2 czerwca 1996 r. nie zawiera definicji zakładu pracy. W to miejsce wprowadzone zostało do Kodeksu pracy pojęcie „pracodawcy” będące odpowiednikiem „zakładu pracy”.

Zgodnie z art. 3 Kodeksu pracy, pracodawcą jest jednostka organizacyjna, choćby nie posiadała osobowości prawnej, a także osoba fizyczna, jeżeli zatrudniają one pracowników.

W literaturze prawa pracy oraz orzecznictwie wskazuje się, że jednostka organizacyjna uzyskuje status samodzielnego pracodawcy, jeżeli spełnione są następujące przesłanki:

1. posiada samodzielność ekonomiczno-finansową,
2. jest wyodrębniona organizacyjnie,
3. wykazuje zdolność do zatrudniania pracowników (prowadzi samodzielną politykę kadrową),
4. posiada odrębne kierownictwo.

W orzecznictwie wyraża się pogląd, że każda osoba prawna jest zakładem pracy w rozumieniu art. 3 Kodeksu pracy dla zatrudnionych przez nią pracowników, chyba że dla niektórych z nich za zakład pracy należy uznać jednostkę organizacyjną stanowiącą jakąś jej część składową (por. wyrok Sądu Najwyższego z 6 listopada 1991 r., I PRN 47/91).

Oddział będzie wyodrębniony organizacyjnie, co wynika z definicji oddziału przedsiębiorcy zagranicznego z USDG. Oddział będzie również wykazywał zdolność do zatrudniania pracowników na podobnej zasadzie, jak E. Polska przed połączeniem. Będzie też zobowiązany do prowadzenia odrębnej rachunkowości na podstawie UOR, co świadczyć będzie o samodzielności ekonomiczno-finansowej.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Oddział będzie stroną stosunków pracy z zatrudnionymi pracownikami, a zatem będzie pracodawcą.

Biorąc pod uwagę powyższe, Oddział będzie „zakładem pracy”, o którym mowa art. 31 UPDOF, a zatem będzie pełnił funkcję płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych.

Konsekwencją powyższego będą obowiązki ewidencyjne.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu.

Stosownie zaś do art. 2 ust. 2 UNIP, obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają również inne podmioty niż wymienione w ust. 1, jeżeli na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, oraz płatnicy podatków.

Z przytoczonych przepisów wynika, że każda jednostka gospodarcza, która należy do co najmniej jednej z kategorii (podatnika, płatnika podatków, płatnika składek ubezpieczeniowych) jest obowiązana do zgłoszenia identyfikacyjnego.

Zgodnie z art. 2 ust. 2 UNIP w zw. z art. 31 UPDOF jako płatkiem PIT będzie zakład pracy, czyli Oddział.

W związku z tym Oddział będzie zobowiązany posiadać własny numer identyfikacji podatkowej (NIP), ale tylko do rozliczeń w zakresie, w jakim jest płatnikiem PIT. Wypełnienie tego obowiązku wynika wprost z przepisu art. 2 ust. 2 UNIP.

Należy zatem stwierdzić, że Oddział powinien wystąpić o nadanie numeru NIP, którego będzie używać w odniesieniu do pełnionej roli płatnika PIT.

Nie ma przy tym znaczenia, że A. L. Frankfurt może posiadać oddzielny numer NIP do celów rozliczeń podatku VAT i CIT nadanego jako osobie prawnej.

Ad. 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, płatnikiem w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych w Polsce w zakresie Pracowników (zarówno Centrali, jak i Oddziału) oraz Zleceniobiorców będzie Oddział. Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia, czy Oddział będzie miał obowiązek jako płatnik naliczać, pobierać i odprowadzać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych w Polsce z tytułu wynagrodzeń wszystkich Pracowników oraz Zleceniobiorców.

Obowiązki płatnika z tytułu wypłaty wynagrodzeń m,in. ze stosunku pracy i umów cywilnoprawnych zostały uregulowane w art. 31, 38 ust. 1 oraz art. 41 ust. 1 UDPOF.

Zgodnie z art. 31 UPDOF, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy – wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Stosownie do art. 38 ust. 1 UPDOF, płatnicy, o których mowa w art. 31 i art. 33-35, przekazują z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuj e różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. la.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 UPDOF, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Płatnikiem, zgodnie z art. 8 Ordynacji podatkowej, jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

E. L. Frankfurt będzie podmiotem, która posiada Oddział w Polsce, który to Oddział będzie odpowiadał definicji zakładu w rozumieniu UPDOP z uwzględnieniem postanowień UPO.

Zgodnie z art. 44 ust. 1 pkt la UDPOF, podatnicy osiągający dochody bez pośrednictwa płatników:

1. ze stosunku pracy z zagranicy,
2. z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, 4 i 6-9, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 1

– są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy, według zasad określonych ust. 3 a.

Zdaniem Wnioskodawcy, powyższy przepis należy rozumieć w ten sposób, że nie każdy stosunek pracy z zagranicy zobowiązuje podatnika do samodzielnego wpłacania zaliczek, a taki, z którego dochody są osiągane bez pośrednictwa płatnika. Przepis ten mógłby mieć zastosowanie tylko, gdyby A. L. Frankfurt nie miał żadnego łącznika z terytorium Polski, w szczególności nie miał zakładu, przedstawicielstwa ani miejsca prowadzenia działalności. Tymczasem, jak wskazał Wnioskodawca w opisie zdarzenia przyszłego, A. L. Frankfurt będzie mieć Oddział na terytorium Polski. W konsekwencji, będzie istnieć jednostka (Oddział), którą będzie można uznać za płatnika za tytułu wynagrodzeń.

Zdaniem Wnioskodawcy, brak jest powodów do uznania, że Wnioskodawca nie powinien pobierać zaliczek na podatek dochodowy w imieniu Pracowników (Centrali, Oddziału) oraz Zleceniobiorców pracujących na terytorium Polski. Nie ma też uzasadnienia, by różnicować sytuację pomiędzy Pracownikami, których stosunek pracy został zawarty z Centralą a Pracownikami, którzy zostali zatrudnieni przez Oddział, tym bardziej, że zarówno wynagrodzenia Pracowników Centrali, jak i Oddziału będą podlegać opodatkowaniu w Polsce. Choć wynagrodzenia będą mogły być wypłacane zarówno z rachunków bankowych przypisanych do Centrali, jak i Oddziału, to nie bez znaczenia jest to, że wynagrodzenia Pracowników oraz Zleceniobiorców w zakresie, w jakim ich wynagrodzenia mają związek z Oddziałem, będą przypisane do Oddziału do celów UDPOP. Stanowisko Wnioskodawcy potwierdza m.in. interpretacja indywidualna z dnia 7 grudnia 2010 r. (sygn. IPPB4/415-684/10-4/MP), w której Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wskazał, że spółka posiadająca siedzibę we Włoszech powinna pełnić rolę płatnika podatku w stosunku do wynagrodzeń wypłacanych pracownikom oddelegowanym do pracy w Polsce, także w przypadku, gdy pracownicy ci są zatrudnieni przez centralę spółki we Włoszech, a nie przez oddział tej spółki zlokalizowany w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego.

Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

źródło: https://sip.mf.gov.pl/