Umowa ubezpieczenia OC uiszczona przez spółkę a obowiązki płatnika
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 września 2018 r. (data wpływu 11 września 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 11 września 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
W dniu 20 czerwca 2018 r. X, (dalej: „Spółka”) zawarła umowę Ubezpieczenia Szkód Powstałych w Następstwie Roszczeń z Tytułu Odpowiedzialności Członków Organów Spółki Kapitałowej. Spółka podlega na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów. Ubezpieczeniem jest objęte:
- pokrycie kosztów obrony prawnej przed roszczeniem – także w sprawach karnych,
- wypłata odszkodowania – zasądzonego lub ustalonego w drodze ugody,
- ochrona dla Spółki w związku z roszczeniem z tytułu papierów wartościowych,
- pokrycie kosztów postępowania przygotowawczego,
- wypłata odszkodowania w sprawach o naruszenie praw pracowniczych,
- ochrona członków władz zasiadających w spółkach zależnych, bez konieczności wykupywania oddzielnych polis,
- ochrona w przypadku odpowiedzialności członków władz za zobowiązania publicznoprawne Spółki,
- pokrycie grzywien i kar administracyjnych.
Ochroną są objęci:
- członkowie Zarządu,
- członkowie Rady Nadzorczej,
- prokurenci,
- pracownicy pełniący funkcje zarządcze lub nadzorcze,
- osoby odpowiedzialne za księgi rachunkowe, w tym główny księgowy,
- spadkobiercy i współmałżonkowie,
- spółka w zakresie roszczeń z tytułu papierów wartościowych oraz roszczeń z tytułu naruszenia praw pracowniczych.
Fakt zawarcia niniejszej umowy został potwierdzony w polisie ubezpieczeniowej. Natomiast, szczegółowe warunki ubezpieczenia zostały wskazane w Ogólnych Warunkach Ubezpieczenia (dalej: „OWU”).
Zgodnie z pkt 3.18 OWU: Osoba Ubezpieczona oznacza dowolną osobę fizyczną, która była, jest lub podczas Okresu Ubezpieczenia zostanie:
- członkiem zarządu, członkiem rady nadzorczej, członkiem komisji rewizyjnej lub prokurentem bądź osobą fizyczną zajmującą inne stanowisko, które w myśl mających zastosowanie przepisów prawa obcego państwa określone jest jako równorzędne wobec stanowiska członka zarządu, członka rady nadzorczej, członka komisji rewizyjnej lub prokurenta;
- pracownikiem:
- pełniącym funkcję zarządczą lub nadzorczą w Spółce;
- w związku z Roszczeniem zarzucającym Naruszenie Praw Pracowniczych;
lub wskazanym jako współpozwany wraz z którąkolwiek z osób wskazanych w podpunkcie (a), w związku z Roszczeniem zarzucającym Pracownikowi Spółki uczestnictwo lub pomoc w popełnieniu Nieprawidłowego Działania;
- osobą odpowiedzialną za księgi rachunkowe Spółki, lecz wyłącznie w czasie kiedy i tak długo, jak taka Osoba Ubezpieczona działa dla i w imieniu Spółki, w ramach funkcji określonych w punktach od (a) do (c) powyżej. Termin Osoba Ubezpieczona nie obejmuje zewnętrznych audytorów, zarządcy przymusowego, tymczasowego nadzorcy sądowego, syndyka, zarządcy, nadzorcy sądowego, jak również wszelkich likwidatorów Spółki wyznaczonych przez sąd.
Zgodnie z pkt 2.9 OWU: „Współmałżonkowie oraz spadkobiercy”:
Ubezpieczyciel pokryje Szkodę poniesioną przez współmałżonka, konkubenta lub inną podobną osobę (np. partnera życiowego), jak również spadkobierców, przedstawicieli prawnych lub cesjonariuszy Osoby Ubezpieczonej, powstałą wyłącznie w związku z Nieprawidłowym Działaniem Osoby Ubezpieczonej. Dla celów niniejszego rozszerzenia definicja Ubezpieczonego zostaje zmieniona i obejmuje również współmałżonka, konkubenta lub inną podobną osobę (np. partnera życiowego), spadkobierców, przedstawicieli prawnych lub cesjonariuszy.
Wysokość pełnej składki za czas trwania ochrony ubezpieczeniowej ustala Ubezpieczyciel, po dokonaniu indywidualnej oceny ryzyka. Spółka jest zobowiązana do zapłaty składki ubezpieczeniowej, która została określona w wysokości ryczałtowej.
Na mocy Dodatku nr 1 do Polisy X strony uzgodniły, iż wyłącznie dla potrzeb rozliczeniowych, składka za ubezpieczenie Szkód Powstałych w Następstwie Roszczeń z Tytułu Odpowiedzialności Członków Organów Spółki Kapitałowej w ramach niniejszej polisy powinna zostać podzielona w następujący sposób:
- Zakres 1.1(b), 1.4 oraz odpowiedzialność solidarna – 90%
- Pozostałe zakresy ochrony ubezpieczeniowej, w tym zakres 1.1(a) – 10%.
Wnioskodawca wyjaśnia, że wspomniany
- zakres 1.1 (b) – dotyczy odpowiedzialności Osoby Ubezpieczonej, zwrotu kosztów na rzecz Spółki. Z OWU wynika, że Ubezpieczyciel zwróci spółce lub zapłaci w jej imieniu wszelkie kwoty, które Spółka wypłaciła lub do których wypłaty jest zobowiązana w celu pokrycia Szkody Osoby Ubezpieczonej;
- zakres 1.4 dotyczy ochrony dla Spółki w związku z Roszczeniem z tytułu Papierów Wartościowych. Z OWU wynika, że Ubezpieczyciel pokryje Szkodę każdej Spółki, wynikającą z Roszczenia z tytułu papierów Wartościowych;
- zakres 1.1(a) dotyczy odpowiedzialności Osoby Ubezpieczonej, ochrony indywidualnej. Z OWU wynika, że Ubezpieczyciel zapłaci za Szkodę każdej Osoby Ubezpieczonej, chyba że szkoda takiej Osoby Ubezpieczonej została pokryta przez Spółkę.
Składka opłacana jest za cały rok z góry ze środków własnych Spółki. Składka nie jest zwracana Spółce w żadnej formie przez osoby powołane do władz Spółki. Ubezpieczeniu podlega odpowiedzialność cywilna szkód wyrządzonych Spółce, bądź osobom trzecim. Umowa ubezpieczenia faktycznie chroni samą Spółkę przed odpowiedzialnością wobec osób trzecich. Krąg osób ubezpieczonych może podlegać zmianom w trakcie trwania umowy, tak co do liczby ubezpieczonych, jak i konkretnych osób. Objęcie ochroną ubezpieczeniową Ubezpieczonego następuje z chwilą wskazaną w Polisie i nie wymaga przystąpienia Ubezpieczonego do Umowy Ubezpieczenia.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy Wnioskodawca będzie zobowiązany do odprowadzenia zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu ponoszenia kosztów związanych z objęciem ubezpieczeniem OC osób objętych ochroną ubezpieczeniową wymienionych w opisie stanu faktycznego, niezależnie od podstawy prawnej, na podstawie której osoby te pełnią funkcje na rzecz Spółki?
Zdaniem Wnioskodawcy, u osób objętych ochroną ubezpieczeniową niezależnie od łączącego ich z Wnioskodawcą stosunku prawnego nie powstanie przychód ze stosunku pracy lub działalności wykonywanej osobiście, w związku z ponoszeniem przez Wnioskodawcę wydatków na objęcie ich ubezpieczeniem OC. W konsekwencji Spółka nie ma obowiązku odprowadzania z tego tytułu zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.
W myśl art. 11 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200 ze zm.) zwanej dalej ustawą, przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Zgodnie z art. 12 ust. 1 ww. ustawy za przychody ze stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Natomiast zgodnie z art. 13 pkt 7 ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.
Z art. 11 ust. 1 ww. ustawy wynika natomiast, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika. Dla celów podatkowych pojęcie nieodpłatne świadczenie obejmuje nie tylko działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby, ale również wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy (uchwała NSA z dnia 18 listopada 2002 r., sygn. akt FPS 9/02).
W świetle stanu faktycznego przedstawionego we wniosku uznać jednak należy, że ubezpieczonym od szkód powstałych w następstwie roszczeń z tytułu odpowiedzialności członków organów spółki kapitałowej będzie nieograniczony krąg osób. Tym samym, nie jest możliwe zidentyfikowanie osób objętych ubezpieczeniem. Objęcie ubezpieczeniem grupy osób, niemożliwej do zidentyfikowania, stanowi natomiast okoliczność wykluczającą przypisanie przychodu z tego tytułu konkretnej osobie.
Zdaniem Wnioskodawcy, wskazując na art. 11 ust. 1-2b, art. 13 ust. 7 oraz art. 12 ust. 1 i 3 ustawy, aby powstał przychód w postaci nieodpłatnego świadczenia musi on zostać przypisany do danej osoby, która wyraziła zgodę na jego przyjęcie. Ponadto, musi istnieć możliwość ustalenia wartości świadczenia przypadającego na daną osobę, jeżeli świadczeniem w sposób zryczałtowany objęto jednocześnie kilka osób. Wartość oferowanego świadczenia musi mieć wymiar indywidualny, czyli taki, który umożliwia określenie wartości świadczenia przypadającej na daną osobę. Warunkiem powstania zobowiązania podatkowego jest istnienie kryterium pozwalającego na zindywidualizowanie i przypisanie konkretnym osobom wysokości osiągniętego przez nie przychodu.
Ze stanu faktycznego wynika natomiast, że wysokość składki ubezpieczeniowej zależeć będzie od oceny ryzyka ponoszonego przez Spółkę w związku z prowadzoną przez nią działalnością, a nie ilości osób objętych ochroną ubezpieczeniową. Zważywszy na sposób obliczania wysokości składki, osoby ubezpieczone nie otrzymują świadczenia, które można byłoby zindywidualizować tak, aby można było przypisać każdej osobie objętej polisą konkretną wartość. Osobom objętym umową ubezpieczenia nie przysługiwałoby zatem prawo do ochrony w tym samym zakresie, ponieważ zakres ich odpowiedzialności jest różny.
Nie wiadomo, w jaki sposób uiszczoną składkę należałoby podzielić na poszczególnych podatników. Udzielona im ochrona nie jest bowiem równa, w konsekwencji czego nie są równe także przypadające na nie części składki ubezpieczeniowej. Skoro nie ma możliwości określenia wysokości przychodu przypadającego na każdą z ubezpieczonych osób (odpowiadającego określonej części składki ubezpieczeniowej), zdaniem Spółki nie może być on uwzględniony w podstawie opodatkowania, a w konsekwencji opodatkowany. Wobec powyższego składka ubezpieczeniowa nie powinna stanowić przychodu osób ubezpieczonych, a na Spółce nie powinien ciążyć obowiązek płatnika.
Takie stanowisko potwierdził również Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 18 lutego 2016 roku nr ITPB2/4511-1088/15/RS:
„Ubezpieczonym od odpowiedzialności cywilnej będzie nieograniczony krąg osób. Tym samym, w tejże sytuacji, nie będzie możliwym zidentyfikowanie osób objętych ubezpieczeniem. Objęcie ubezpieczeniem grupy osób, niemożliwej do zidentyfikowania, stanowi natomiast okoliczność uniemożliwiającą przypisanie przychodu z tego tytułu konkretnej osobie. Powyższe oznacza, że zapłacona składka ubezpieczeniowa, z tytułu umowy ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej członków organów Wnioskodawcy (zarządu, rady nadzorczej), prokurentów, osób pozostających w stosunku pracy, współmałżonków członków organów lub pracowników, spadkobierców lub prawnych przedstawicieli zmarłego członka organu lub pracowników, nie będzie stanowić dla tych osób przychodu ze stosunku pracy, przychodu z działalności wykonywanej osobiście lub też przychodu z innych źródeł, tym samym Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do naliczenia i pobrania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych jak również sporządzenia informacji, o której mowa w art. 42a ustawy”.
Także Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z 26 sierpnia 2014 r. (znak ITPB2/415-567/14/MU) podziela stanowisko Wnioskodawcy, stanowiąc:
„W świetle zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku uznać jednak należy, że ubezpieczonym od odpowiedzialności cywilnej będzie nieograniczony krąg osób. Tym samym, w tejże sytuacji, nie będzie możliwym zidentyfikowanie osób objętych ubezpieczeniem. Objęcie ubezpieczeniem grupy osób, niemożliwej do zidentyfikowania, stanowi natomiast okoliczność uniemożliwiającą przypisanie przychodu z tego tytułu konkretnej osobie”.
Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej nr 0113-KDIPT3.4011.257.2017.2.SK również zawiera analogiczne stanowisko: „Przy tym fakt, że umowa ma charakter bezimienny nie stanowi trwałej przeszkody w ustaleniu wysokości przychodu przypadającego na konkretną osobę w sytuacji, gdy Wnioskodawca zna członków władz z imienia i nazwiska, jak również dokładne okresy, kiedy te osoby pełnią swoje funkcje. Niemniej jednak uznać należy, że skoro krąg osób nią objętych w trakcie trwania okresu ubezpieczenia jest zmienny zarówno co do liczby, jak i ich tożsamości w trakcie trwania polisy w zależności od zachodzących w Spółce zmian kadrowych (dotyczy byłych, obecnych oraz przyszłych członków władz Wnioskodawcy), grupa objęta ubezpieczeniem staje się niemożliwa do zidentyfikowania. To z kolei stanowi okoliczność uniemożliwiającą przypisanie przychodu z tego tytułu konkretnej osobie.
Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że składki z tytułu umowy bezimiennego ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej członków organów Spółki, tj. obecnych, byłych i przyszłych Członków Zarządu, Rady Nadzorczej oraz Prokurentów nie będzie stanowiła dla tych osób przychodu podlegającego opodatkowaniu z tytułu nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, Spółka nie będzie występowała jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych, a więc nie będzie zobowiązana do naliczenia i pobrania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych”.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Z treści powyższego przepisu wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartym w cytowanej ustawie, bądź od których zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Jednocześnie, stosownie do art. 11 ust. 2 ww. ustawy, wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.
Na podstawie art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:
- jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia – według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
- jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione – według cen zakupu;
- jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku – według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;
- w pozostałych przypadkach – na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.
Jak wynika z treści art. 11 ust. 2b ww. ustawy, jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika.
Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną, jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.
Dla celów podatkowych nieodpłatne świadczenie obejmuje działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i gospodarcze w działalności osób, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w dniu 20 czerwca 2018 r. zawarł umowę Ubezpieczenia Szkód Powstałych w Następstwie Roszczeń z Tytułu Odpowiedzialności Członków Organów Spółki Kapitałowej, na okres od 1 lipca 2018 do 30 czerwca 2019 roku.
Zgodnie z pkt 3.18 OWU: Osoba Ubezpieczona oznacza dowolną osobę fizyczną, która była, jest lub podczas Okresu Ubezpieczenia zostanie:
- członkiem zarządu, członkiem rady nadzorczej, członkiem komisji rewizyjnej lub prokurentem bądź osobą fizyczną zajmującą inne stanowisko, które w myśl mających zastosowanie przepisów prawa obcego państwa określone jest jako równorzędne wobec stanowiska członka zarządu, członka rady nadzorczej, członka komisji rewizyjnej lub prokurenta;
- pracownikiem:
- pełniącym funkcję zarządczą lub nadzorczą w Spółce;
- w związku z Roszczeniem zarzucającym Naruszenie Praw Pracowniczych;
lub wskazanym jako współpozwany wraz z którąkolwiek z osób wskazanych w podpunkcie (a), w związku z Roszczeniem zarzucającym Pracownikowi Spółki uczestnictwo lub pomoc w popełnieniu Nieprawidłowego Działania;
- osobą odpowiedzialną za księgi rachunkowe Spółki, lecz wyłącznie w czasie kiedy i tak długo, jak taka Osoba Ubezpieczona działa dla i w imieniu Spółki w ramach funkcji określonych w punktach od (a) do (c) powyżej. Termin Osoba Ubezpieczona nie obejmuje zewnętrznych audytorów, zarządcy przymusowego, tymczasowego nadzorcy sądowego, syndyka, zarządcy, nadzorcy sądowego, jak również wszelkich likwidatorów Spółki wyznaczonych przez sąd.
Zgodnie z pkt 2.9 OWU: „Współmałżonkowie oraz spadkobiercy”:
Ubezpieczyciel pokryje Szkodę poniesioną przez współmałżonka, konkubenta lub inną podobną osobę (np. partnera życiowego), jak również spadkobierców, przedstawicieli prawnych lub cesjonariuszy Osoby Ubezpieczonej, powstałą wyłącznie w związku z Nieprawidłowym Działaniem Osoby Ubezpieczonej. Dla celów niniejszego rozszerzenia definicja Ubezpieczonego zostaje zmieniona i obejmuje również współmałżonka, konkubenta lub inną podobną osobę (np. partnera życiowego), spadkobierców, przedstawicieli prawnych lub cesjonariuszy.
Składka opłacana jest za cały rok z góry ze środków własnych Spółki. Składka nie jest zwracana Spółce w żadnej formie przez osoby powołane do władz Spółki. Ubezpieczeniu podlega odpowiedzialność cywilna szkód wyrządzonych Spółce, bądź osobom trzecim. Umowa ubezpieczenia faktycznie chroni samą Spółkę przed odpowiedzialnością wobec osób trzecich. Krąg osób ubezpieczonych może podlegać zmianom w trakcie trwania umowy, tak co do liczby ubezpieczonych, jak i konkretnych osób. Objęcie ochroną ubezpieczeniową Ubezpieczonego następuje z chwilą wskazaną w Polisie i nie wymaga przystąpienia Ubezpieczonego do Umowy Ubezpieczenia
Zgodnie z treścią art. 805 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r., poz. 1025, z późn. zm.), przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę.
Stosownie do art. 808 § 1 Kodeksu cywilnego, ubezpieczający może zawrzeć umowę ubezpieczenia na cudzy rachunek. Ubezpieczony może nie być imiennie wskazany w umowie, chyba że jest to konieczne do określenia przedmiotu ubezpieczenia. Jednocześnie – zgodnie z § 2 ww. artykułu – roszczenie o zapłatę składki przysługuje ubezpieczycielowi wyłącznie przeciwko ubezpieczającemu. Zarzut mający wpływ na odpowiedzialność ubezpieczyciela może on podnieść również przeciwko ubezpieczonemu.
Celem umowy ubezpieczenia jest więc udzielenie ubezpieczonemu ochrony na wypadek określonego w umowie ryzyka w zamian za zapłatę składki. Funkcja ochronna jest istotą każdej umowy ubezpieczenia. W konsekwencji opłacenie składki przez inną osobę niż ta, w której interesie majątkowym zawierana jest umowa powoduje powstanie przychodu u osoby, na rzecz której zawierana jest umowa. Świadczenie nieodpłatne stanowi bowiem w tym przypadku ochrona ubezpieczeniowa na wypadek zaistnienia zdarzenia określonego w umowie ubezpieczenia.
Z brzmienia przepisu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika jednakże, że opodatkowaniu może podlegać tylko przychód ze świadczeń nieodpłatnych faktycznie otrzymanych. W rezultacie ustalenie przychodu z tytułu otrzymania nieodpłatnego świadczenia wymaga nie tylko precyzyjnego ustalenia wartości świadczenia ale również wskazania osoby będącej jego beneficjentem.
Natomiast z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że ubezpieczenie wynikające z zawartej umowy obejmuje szeroki krąg osób wskazanych w punkcie 3.18 OWU – zarówno grup osób zatrudnionych przez Wnioskodawcę (również tych, którzy byli bądź będą w przyszłości zatrudnieni), jak i wskazanych w punkcie 2.9 OWU – ich współmałżonków, konkubentów, partnerów, spadkobierców, przedstawicieli prawnych lub cesjonariuszy
Zatem w rozpatrywanej sprawie krąg osób objętych ubezpieczeniem od odpowiedzialności cywilnej nie tworzy zbioru zamkniętego, jest nieograniczony.
Wobec powyższego w analizowanej sprawie ustalenie przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia nie jest możliwe. W konsekwencji osoby ubezpieczone – bez względu na to czy miały status osoby ubezpieczonej w dacie zapłaty składki czy uzyskały ten status w późniejszym czasie – nie uzyskują przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Oznacza to, że Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do odprowadzenia zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu ponoszenia kosztów związanych z objęciem ubezpieczeniem OC osób objętych ochroną ubezpieczeniową wymienionych w opisie stanu faktycznego, niezależnie od podstawy prawnej, na podstawie której osoby te pełnią funkcje na rzecz Spółki.
W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę pism organów podatkowych tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.
Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
źródło: https://sip.mf.gov.pl/