Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 15-03-2017 r. – 2461-IBPB-1-1.4511.7.2017.1.BK

Dotyczy: skutków podatkowych świadczenia usług prawniczych

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.), w związku z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz.U. z 2016 r. poz. 1948 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 27 grudnia 2016 r. (data wpływu do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej 3 stycznia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków podatkowych świadczenia usług prawniczych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 stycznia 2017 r. do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, m.in. dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków podatkowych świadczenia usług prawniczych.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (osoba fizyczna) prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest świadczenie usług prawnych, sklasyfikowaną pod symbolem PKD 69.10.Z (działalność prawnicza). Otrzymał propozycję współpracy na podstawie umowy zlecenia, w związku z czym zamierza zawrzeć umowę zlecenia ze Stowarzyszeniem, którego przedmiotem działalności jest świadczenie nieodpłatnej pomocy prawnej, realizowanej przez Stowarzyszenie na podstawie ustawy z dnia 5 sierpnia 2015 r. o nieodpłatnej pomocy prawnej oraz edukacji prawnej. Przedmiotem współpracy ma być świadczenie pomocy prawnej w ramach punktów nieodpłatnej pomocy prawnej, a więc przedmiot umowy zlecenia pokrywa się z przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Umowa zlecenia będzie zawarta przez Wnioskodawcę – radcę prawnego, który zawrze umowę jako osoba fizyczna, niezależnie od prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. W umowie zlecenia znajdować się będą zapisy, zgodnie z którymi:

  • odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat wykonywanych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
  • prace będą wykonywane pod kierownictwem zlecającego, w punkcie nieodpłatnej pomocy prawnej w Urzędzie Gminy oraz będą określone ramy czasowe na wykonanie określonego zlecenia;
  • umowa zawarta jest poza działalnością gospodarczą a wykonujący zlecenie nie będzie ponosić ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Wykonując czynności będące przedmiotem wniosku, Wnioskodawca będzie korzystać wyłącznie z organizacji oraz infrastruktury zorganizowanej i dostarczonej przez podmiot, na rzecz którego usługa będzie świadczona. Dotyczy to pełnej infrastruktury biurowej i technicznej włącznie z wyposażeniem, m.in. w biurko, krzesło, komputer, drukarkę, szafę do przechowywania dokumentów, oznaczeniem miejsca świadczenia usług oraz materiałami promocyjnymi do celów informacyjnych dla miejscowej ludności, system informacji prawnej oraz wszystkimi niezbędnymi materiałami biurowymi.

Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem od towarów i usług.

Osiągane przez niego z tytułu umowy zlecenia przychody mieszczą się w zakresie przychodów, o których mowa w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361, ze zm. – winno być: tj. Dz.U. z 2016 r, poz. 2032 ze zm.). Będą to przychody wymienione w pkt 8) ww. ustawy, tj. przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia, uzyskiwane wyłącznie od osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej.

Wnioskodawca będzie związany ze Zlecającym więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy nim i Zlecającym w zakresie świadczenia usług prawnych co do warunków wykonywania przedmiotowych czynności oraz wynagrodzenia. Wnioskodawca jako przyjmujący zlecenie zobowiązuje się do dokonania określonych czynności na rzecz dającego zlecenie w postaci – świadczenia nieodpłatnej pomocy prawnej, realizowanej przez Stowarzyszenie na podstawie ustawy z dnia 5 sierpnia 2015 r. o nieodpłatnej pomocy prawnej oraz edukacji prawnej. Przedmiotem współpracy ma być świadczenie pomocy prawnej – porad prawnych – w ramach punktów nieodpłatnej pomocy prawnej, realizowanej 4 godziny dziennie od poniedziałku do piątku w godzinach od 15.00 do 19.00, za wynagrodzeniem w kwocie 59,00 zł za jedną godzinę świadczenia usług. Porady prawne będą udzielane dla osób uprawnionych do pomocy społecznej z powodu m.in. niepełnosprawności i przemocy w rodzinie, młodzieży do 26 roku życia, kombatantów, osób powyżej 65 roku życia, posiadaczy Karty Dużej Rodziny oraz w przypadku każdego zagrożonego lub poszkodowanego: katastrofą naturalną, awarią techniczną lub klęską żywiołową.

Umowa zlecenia zostanie zawarta w związku z powierzeniem Stowarzyszeniu prowadzenia punktów nieodpłatnej pomocy prawnej zgodnie z przepisami ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie oraz ustawy z dnia 5 sierpnia 2015 roku – o nieodpłatnej pomocy prawnej oraz edukacji prawnej (Dz.U. Nr 1255).

Zgodnie z treścią umowy, Stowarzyszenie zleca, a Przyjmujący Zlecenie zobowiązuje się do świadczenia za wynagrodzeniem pomocy prawnej w ramach organizowanych przez Stowarzyszenie punktów świadczenia nieodpłatnej pomocy prawnej, zgodnie postanowieniami Ustawy oraz aktów wykonawczych do Ustawy. Strony ustalają wynagrodzenie za świadczenie nieodpłatnej pomocy prawnej w kwocie 59,00 zł (słownie: pięćdziesiąt dziewięć złotych) za godzinę zegarową świadczonej pomocy prawnej. Wynagrodzenie będzie przekazywane przelewem na rachunek bankowy Przyjmującego Zlecenie. Podstawą wypłaty wynagrodzenia będzie każda zegarowa godzina pracy według harmonogramu punktu świadczenia nieodpłatnej pomocy prawnej i zgodnie z podpisaną listą obecności. Warunkiem otrzymania wynagrodzenia jest przekazanie kompletnej i wypełnionej w sposób rzetelny dokumentacji dotyczącej świadczonej pomocy prawnej wraz podpisaną listą obecności. Przyjmujący zlecenie będzie posiadał m.in. obowiązek:

  1. Przestrzegania przepisów Ustawy, aktów wykonawczych i Regulaminu;
  2. Udzielenia pomocy prawnej według swojej najlepszej wiedzy;
  3. Obecności w godzinach dyżurów w wyznaczonym miejscu udzielania nieodpłatnej pomocy prawnej wg ustalonego harmonogramu.
  4. Dokumentowania w karcie nieodpłatnej pomocy prawnej każdego przypadku udzielenia nieodpłatnej pomocy prawnej przez podanie informacji dotyczących czasu trwania i formy oraz dziedziny prawa, której dotyczyła ta pomoc;
  5. Przekazania osobie upoważnionej przez zarząd Stowarzyszenia do 5 dnia następnego miesiąca kalendarzowego dokumentacji określonej w ustawie o pomocy prawnej i edukacji prawnej, tj. kartę nieodpłatnej pomocy prawnej oraz oświadczenia, w sposób uniemożliwiający powiązanie karty nieodpłatnej pomocy prawnej z oświadczeniem osoby uprawnionej;
  6. Zachowania poufności wszelkich informacji związanych z pomocą;
  7. Przestrzegania przepisów dot. zarządzania konfliktem interesów;
  8. Stowarzyszenie ma prawo żądać, aby Przyjmujący Zlecenie, w wyznaczonym terminie, przedstawił dodatkowe informacje i wyjaśnienia dot. osobiście świadczonej pomocy prawnej, w szczególności odnośnie prowadzonej dokumentacji określonej w pkt. f) i h);
  9. Stowarzyszeniu przysługuje prawo kontroli w miejscu świadczenia pomocy prawnej.

W związku z powyższym zadano pytania, oznaczone we wniosku nr 1, 2 i 3:

  1. Czy Wnioskodawca ma prawo zawrzeć umowę cywilnoprawną poza działalnością gospodarczą, mimo że zakres wynikających z niej czynności pokrywa się z przedmiotem działalności gospodarczej?
  2. Jeśli umowa zlecenia nie będzie zawarta w ramach działalności gospodarczej – kancelarii radcy prawnego – to czy przychody osiągane z tego tytułu należy zakwalifikować do przychodów z działalności wykonywanej osobiście i opodatkować je na zasadach przewidzianych dla tego rodzaju przychodów?
  3. Czy Wnioskodawca ma prawo opodatkować taką umowę poza działalnością gospodarczą i czy może zastosować zryczałtowane 20% koszty uzyskania przychodów?

Zdaniem Wnioskodawcy, opierając się na interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 14 listopada 2013 r. Znak: IPPB1/415-984/13-2/KS, wydanej w zbieżnej pod względem faktycznym i prawny sprawie, wskazać należy, że podstawowe znaczenie dla prawidłowego rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy ma okoliczność, czy umowa zlecenia zostanie zawarta w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Istotna jest przy tym treść umowy zlecenia, a zgodnie z zasadą swobody umów strony mogą dowolnie ułożyć stosunek cywilnoprawny. Przepisy podatkowe nie wprowadzają ograniczenia, czy zakazu wykonywania w ramach działalności wykonywanej osobiście tych samych czynności, które są przedmiotem działalności gospodarczej. Co do zasady, wybór kwalifikacji i sposób rozliczenia przychodów uzyskiwanych z zawartej umowy zlecenia ustawodawca pozostawił stronie tej umowy. Tym samym, jeżeli podatnik prowadzący pozarolniczą działalności gospodarczą zawiera umowę zlecenia, której zakres pokrywa się z przedmiotem prowadzonej przez tego podatnika działalności gospodarczej, a z treści umowy nie wynika, aby była ona, zawarta w ramach tej działalności, wówczas przychody z tytułu takiej umowy mogą być kwalifikowane jako pochodzące ze źródła przychodów, jakim jest działalność wykonywana osobiście.

Odnosząc się natomiast do kwestii kosztów uzyskania przychodów, zauważyć należy, że w przypadku osoby, która uzyskuje przychody z tytułu wykonywania usług na podstawie umowy o dzieło lub umowy zlecenia, zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „updof”), przysługują jej koszty uzyskania przychodów w wysokości 20% uzyskanego przychodu, pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b updof, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, może zawrzeć i opodatkować umowę cywilnoprawną poza prowadzoną działalnością gospodarczą, pomimo pokrywających się przedmiotów umowy zlecenia i działalności. Jednocześnie źródłem przychodu w tym przypadku będzie działalność wykonywana osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 updof. W powyższej sytuacji Wnioskodawca ma prawo zastosować zryczałtowane 20% koszty uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 2032 ze zm.), odrębnymi źródłami przychodów są:

  • działalność wykonywana osobiście (pkt 2),
  • pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3).

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową:

  1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
  2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
  3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1, 2 i 4-9.

Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej użyte w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych opiera się na trzech przesłankach:

  1. zarobkowym celu działalności,
  2. wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,
  3. prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.

Literalna wykładnia tego przepisu wskazuje, że jest to działalność zarobkowa, czyli służąca osiąganiu zysków, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły, co oznacza, że jest to działalność przygotowana i uporządkowana oraz ma charakter powtarzalny. Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednakże brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, że działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie bowiem działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot (i jak ją nazywa) oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych. Za takim rozumieniem pojęcia „zorganizowany” przemawia również definicja słownikowa. Zgodnie z Nowym Słownikiem Poprawnej Polszczyzny Wydawnictwo Naukowe PWN pod redakcją Andrzeja Markowskiego Warszawa 2000, organizować to przygotowywać, zakładać jakieś przedsięwzięcie, bądź w znaczeniu drugim nadawać czemuś reguły, wprowadzać porządek (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z 7 maja 2008 r. I SA/Op 18/08).

Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej, to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku. Przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, nie powiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.

Zauważyć przy tym należy, że stosownie do art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

  1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
  2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności,
  3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Z treści wyżej cytowanego przepisu art. 5b ust. 1 ww. ustawy wynika, że wyłączenie określonych czynności z pozarolniczej działalności gospodarczej może nastąpić tylko w przypadku, gdy spełnione są wszystkie trzy przesłanki w nim wymienione.

Katalog przychodów, które należy zaliczyć do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, określony został w art. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do treści art. 13 pkt 8 ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

  1. osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
  2. właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora – jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością

-z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Przepis powyższy zawiera zatem szczególną regulację, na mocy której, przychody, które co do zasady stanowią przychody z działalności wykonywanej osobiście, należy zaliczyć do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zaliczenie przychodów do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 8 ww. ustawy, zależy od łącznego spełnienia następujących warunków:

  1. zleconą usługę podatnik wykona osobiście, tj. bez udziału osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, umowy zlecenia lub umowy o dzieło, które wykonywałyby czynności związane z istotą tej usługi,
  2. umowa zlecenia lub umowa o dzieło została zawarta z osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą lub osobą prawną i jej jednostką organizacyjną niemającą osobowości prawnej,
  3. umowa zlecenia lub umowa o dzieło nie zostanie zawarta w ramach prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.

W konsekwencji, co do zasady, do przychodów z działalności wykonywanej osobiście nie można zaliczyć przychodów uzyskanych przez podatnika na podstawie umów zlecenia i o dzieło, których zakres pokrywa się z przedmiotem prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej. Nie oznacza to jednak, że w każdym przypadku, w którym zakres czynności wykonywanych w ramach umowy zlecenia, czy też umowy o dzieło jest identyczny z zakresem prowadzonej działalności gospodarczej przychód uzyskany z tytułu tej umowy stanowi przychód z działalności gospodarczej. Każdy przypadek podlega w tym względzie odrębnej ocenie, albowiem nawet niewielkie różnice w przedstawionym stanie faktycznym mogą powodować odmienność skutków podatkowych jakie wywierają one na gruncie prawa podatkowego.

Na gruncie powołanych wyżej przepisów prawa pojawiły się jednak wątpliwości w zakresie kwalifikacji przychodów do właściwego źródła w sytuacji, gdy przychody uzyskiwane przez podatnika są wymienione w katalogu przychodów z działalności wykonywanej osobiście i jednocześnie działalność prowadzona przez podatnika spełnia warunki określone w definicji działalności gospodarczej.

Z treści przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika m.in., że Wnioskodawca (osoba fizyczna) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług prawniczych. Zamierza zawrzeć umowę ze Stowarzyszeniem na świadczenie usług prawniczych na rzecz osób uprawnionych do bezpłatnej pomocy prawnej poza działalnością gospodarczą. Za ww. usługi otrzymywał będzie od Stowarzyszenia wynagrodzenie. Jednocześnie w umowie zlecenia znajdować się będą zapisy, stanowiące, że:

  • odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat wykonywanych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
  • prace będą wykonywane pod kierownictwem zlecającego, w punkcie nieodpłatnej pomocy prawnej w Urzędzie Gminy oraz będą określone ramy czasowe na wykonanie określonego zlecenia;
  • umowa zawarta jest poza działalnością gospodarczą a wykonujący zlecenie nie będzie ponosić ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Wykonując czynności będące przedmiotem wniosku, Wnioskodawca będzie korzystać wyłącznie z organizacji oraz infrastruktury zorganizowanej i dostarczonej przez podmiot, na rzecz którego usługa będzie świadczona. Dotyczy to pełnej infrastruktury biurowej i technicznej wraz z wyposażeniem, m.in. w biurko, krzesło, komputer, drukarkę, szafę do przechowywania dokumentów, oznaczeniem miejsca świadczenia usług oraz materiałami promocyjnymi do celów informacyjnych dla miejscowej ludności, system informacji prawnej oraz wszystkie niezbędne materiały biurowe.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, że w sytuacji uzyskiwania przez Wnioskodawcę, przychodów z tytułu umów zlecenia zawartych poza prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, pomimo, że zakres świadczonych umów jest tożsamy z zakresem tej działalności, uzyskane przychody stanowić będą przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, w związku z art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ile zawarcie i realizacja tej umowy zlecenia nie będzie nosić znamion prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej, tj. jeżeli w istocie, jak wynika z treści wniosku, zostaną spełnione łącznie wszystkie warunki, o których mowa w art. 5b ust. 1 cyt. ustawy, wykluczające uznanie wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności, za pozarolnicza działalności gospodarczą. W związku z powyższym, w okolicznościach przedstawionych we wniosku, stanowisko Wnioskodawcy wskazujące, że przychody uzyskiwane z tytułu umów zlecenia zawartych przez niego poza działalnością gospodarczą stanowią dla niego przychody z działalności wykonywanej osobiście z ww. zastrzeżeniem, należało uznać za prawidłowe.

Za prawidłowe uznano również jego stanowisko, wskazujące na możliwość potrącenia od ww. wynagrodzenia 20% kosztów uzyskania przychodów. W myśl bowiem art. 22 ust. 9 pkt 4 ww. ustawy, koszty uzyskania z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, 4, 6 i 8 – w wysokości 20% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potracone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Zauważyć jednocześnie należy, że dokonanie oceny, czy poza prowadzoną działalnością gospodarczą możliwym jest zawarcie umowy zlecenia w zakresie tożsamym z tą działalnością jak również, czy realizacja wskazanej we wniosku umowy zlecenia nie nosi znamion prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej wykracza poza kompetencje tut. Organu – ramy postępowania o wydanie interpretacji indywidualnej, jak również zakres złożonego przez Wnioskodawcę wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. Powyższa kwestia może zostać zweryfikowana w ramach ewentualnego postępowania prowadzonego przez uprawnione organy podatkowe lub kontrolne.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a,
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, że w pozostałym zakresie objętym wnioskiem zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie – w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skargę na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

źródło: https://sip.mf.gov.pl/

Wyroki / Interpretacje / Stanowiska dla Kadr i Płac

Zostaw komentarz