Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 10-01-2018 r. – 0113-KDIPT2-2.4011.350.2017.3.SŻ

Czy w świetle wyroku WSA w Łodzi z dnia 25 kwietnia 2013 r., sygn. akt I SA/Łd 93/13, przy uwzględnieniu konstytucyjnej zasady zaufania obywatela do organów Państwa, prawidłowe było dokonanie odliczenia ulgi w kwocie 1 112 zł od podatku dochodowego za 2014 r., z tytułu wychowywania pełnoletniego studiującego dziecka?

UZASADNIENIE

W dniu 8 listopada 2017 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie prawa do ulgi prorodzinnej.

Powyższy wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 21 grudnia 2017 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.350.2017.2.SŻ, wezwano Wnioskodawcę, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 22 grudnia 2017 r. (skutecznie doręczone w dniu 23 grudnia 2017 r.). W dniu 28 grudnia 2017 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku.

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca i Jego żona uzyskiwali w 2014 r. dochody z tytułu zatrudnienia na podstawie umowy o pracę. Dochody podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych. Wnioskodawca wspólnie z małżonką złożyli roczne rozliczenie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2014 r. W rozliczeniu podatkowym dokonali odpisu ulgi z tytułu wychowywania pełnoletniego studiującego dziecka, pozostającego na ich utrzymaniu. Wnioskodawca w 2014 r. utrzymywał swojego syna jako członka swojej rodziny. Syn Wnioskodawcy, …, lat 23, jest studentem Wydziału Elektroniki Politechniki …… W 2014 r. syn Wnioskodawcy uczył się w szkole wyższej, o której mowa w przepisach o szkolnictwie wyższym. W 2014 r. uzyskał dochody z tytułu umowy o pracę i umowy zlecenia. Umowy były zawarte w okresie od lipca 2014 r. do sierpnia 2014 r. W roku podatkowym 2014 w stosunku do syna Wnioskodawcy nie miały zastosowania przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ani ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ani też ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Z tytułu dochodu osiągniętego w 2014 r. syn Wnioskodawcy dokonał rozliczenia, wskazując w zeznaniu rocznym następujące dane:

• przychód z tytułu umowy o pracę – 1 811 zł 10 gr,

• koszty uzyskania przychodu z tytułu umowy o pracę – 111 zł 25 gr,

• dochód z tytułu umowy o pracę – 1 699 zł 85 gr,

• zaliczka na podatek dochodowy pobrana przez płatnika – 94 zł,

• przychód z tytułu umowy zlecenia – 1 905 zł 21 gr,

• koszty uzyskania przychodu z tytułu umowy zlecenia – 338 zł 14 gr,

• dochód z tytułu umowy zlecenia – 1 699 zł 85 gr,

• zaliczka na podatek dochodowy pobrana przez płatnika – 94 zł,

• razem przychód podatnika – 3 716 zł 31 gr,

• razem koszty uzyskania przychodu przez podatnika – 449 zł 39 gr,

• razem dochód uzyskany przez podatnika w 2014 r. – 3 266 zł 92 gr,

• razem zaliczka na podatek dochodowy pobrana przez płatnika – 206 zł.

Od dochodu w powyższej kwocie podatnik odliczył składki na ubezpieczenie społeczne w kwocie 462 zł 83 gr oraz składki na ubezpieczenie zdrowotne w kwocie 226 zł 18 gr.

Dochód po odliczeniach stanowiący podstawę opodatkowania wyniósł 2 804 zł 09 gr.

Podatek do zapłaty od powyższego dochodu – 0 zł.

W związku z powyższym, Wnioskodawca wraz z małżonką, jako rodzice skorzystali z ulgi z tytułu wychowywania dziecka w zeznaniu rocznym za 2014 r., odliczając w zeznaniu rocznym od obliczonego podatku kwotę 1 112 zł. Wspólne dochody Wnioskodawcy oraz Jego małżonki w 2014 r. nie przekroczyły kwoty 112 000 zł. Przez cały rok podatkowy pozostawali Oni w związku małżeńskim we wspólności majątkowej małżeńskiej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Czy w świetle wyroku WSA w Łodzi z dnia 25 kwietnia 2013 r., sygn. akt I SA/Łd 93/13, przy uwzględnieniu konstytucyjnej zasady zaufania obywatela do organów Państwa, prawidłowe było dokonanie odliczenia ulgi w kwocie 1 112 zł od podatku dochodowego za 2014 r., z tytułu wychowywania pełnoletniego studiującego dziecka?

Zdaniem Wnioskodawcy, ma On wraz z żoną prawo do skorzystania z ulgi z tytułu wychowywania dziecka, zgodnie z przepisem art. 27f ust. 6 w związku z art. 6 ust. 4 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowiącym, że od podatku dochodowego podatnik ma prawo odliczyć kwotę na każde małoletnie dziecko w stosunku, do którego w roku podatkowym wykonywał władze rodzicielską (ust. 6 stanowi, że przepisy te stosuje się również do podatników utrzymujących dzieci pełnoletnie, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 3 ww. ustawy), jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b, w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej. W tym przypadku chodzi o ustalenie podatku na zasadach określonych w art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zaś sposób wyliczenia podatku został określony w art. 26 i zgodnie z tym przepisem podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29 i art. 30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2 lub art. 25, po odliczeniu kwot składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych potrąconych w roku podatkowym przez płatnika ze środków podatnika. W ten sposób wyliczony dochód pozwala na określenie, czy należny podatek wystąpił.

Zdaniem Wnioskodawcy, Jego syn osiągnął w 2014 r. dochód, obliczony na podstawie art. 26 ww. ustawy, niepowodujący powstania zobowiązania podatkowego z uwagi na odliczenie obowiązkowej składki z tytułu ubezpieczenia społecznego, a faktycznie osiągnięty przez syna Wnioskodawcy dochód wyniósł 2 804 zł 09 gr, czyli mniej niż kwota wolna od podatku, tj. 3 089 zł. Z uwagi na ten fakt, Wnioskodawca uważa, że wraz z żoną ma prawo do odliczenia ulgi z tytułu wychowania dziecka. Poza tym Wnioskodawca uważa, że krzywdząca byłaby dla Niego sytuacja, w której odbiera się prawo do skorzystania z ulgi przy dochodzie syna w wysokości 2 804 zł 09 gr, w porównaniu z sytuacją, w której inne dziecko osiągnęłoby dochód w wysokości 3 088 zł, a jego rodzice mieliby prawo do takiej ulgi. Wnioskodawca uważa, że należy mieć na względzie również cel (prorodzinny) jakim kierował się ustawodawca wprowadzając ulgę z tytułu wychowywania dziecka.

Takie stanowisko podatnika znajduje podstawę w wyroku WSA w …z dnia 25 kwietnia 2013 r., sygn. akt I SA/Łd 93/13. W ocenie Sądu, poprzez nawiązanie w treści art. 6 ust. 4 pkt 3 u.p.d.o.f. do unormowań art. 27 i art. 30b tej ustawy, prawodawca określił, że przy określaniu kwoty uprawniającej do zastosowania ulgi z tytułu wychowania pełnoletniego dziecka, należy uwzględnić kwotę odpowiadającą podstawie obliczenia podatku, do której odwołują się art. 27 i art. 30b ww. ustawy. To od tej kwoty zależy bowiem bezpośrednio wysokość należnego podatku dochodowego oraz to, czy dziecko będzie w ogóle zobowiązane do jego uiszczenia. Przyjęcie natomiast, zgodnie z argumentacją organu, że odliczenia od dochodu nie mają wpływu na wysokość kwoty, o której mowa w art. 6 ust. 4 pkt 3 u.p.d.o.f., powodowałoby, tak jak w niniejszej sprawie, utratę przez podatnika ulgi z tytułu wychowania dziecka, mimo że z zeznania podatkowego dziecka wynikałby podatek w wysokości 0 zł. Nie wydaje się, by właśnie taki był cel przyjętego przez ustawodawcę rozwiązania. Rezultat wykładni celowościowej wspiera zatem wnioski wynikające z powyżej przeprowadzonych rozważań Sądu. Skoro celem omawianej instytucji jest pomoc podatnikom w związku z ciążącym na nich obowiązkiem łożenia na utrzymanie pełnoletnich dzieci w okresie ich nauki, uzasadnionym jest pogląd, że osiągnięcie przez dziecko dochodu w wysokości nie powodującej powstania obowiązku podatkowego, nie oznacza, że jego rodzice, czy też opiekunowie prawni tracą prawo do odliczenia od podatku z tytułu powyższej ulgi. Ograniczanie pomocy państwa dla podatników wychowujących dzieci w takiej sytuacji jest w ocenie Sądu bezpodstawne. Zapewniona jest natomiast pełna realizacja celu społecznego, jaki został ustanowiony w art. 27f u.p.d.o.f.

Potwierdzeniem powyższego jest wyrok NSA z dnia 23 kwietnia 2015 r., sygn. akt II FSK 675/13.

Zdaniem Wnioskodawcy, opierając się na konstytucyjnej zasadzie zaufania obywatela do organów Państwa i uwzględniając przywołany wcześniej wyrok WSA w …, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że odliczenie ulgi zostało dokonane w sposób prawidłowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Na podstawie art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1. wykonywał władzę rodzicielską;
2. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;
3. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.

Stosownie do art. 27f ust. 2 ustawy, w brzmieniu wprowadzonym ustawą z dnia 23 października 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r., poz. 1644) i mającym zastosowanie do dochodów uzyskanych od 1 stycznia 2014 r., odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

1. jednego małoletniego dziecka – kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika:
   1. pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł,
   2. niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a);
2. dwojga małoletnich dzieci – kwota 92,67 zł na każde dziecko;
3. trojga i więcej małoletnich dzieci – kwota:
   1. 92,67 zł odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,
   2. 166,67 zł na trzecie dziecko,
   3. 225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko.

Stosownie do art. 27f ust. 2a ww. ustawy, za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a.

Odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka (art. 27f ust. 2b ww. ustawy).

W świetle art. 27f ust. 2c ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczenie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

1. na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych;
2. wstąpiło w związek małżeński.

Przepis art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

W myśl art. 27f ust. 5 ww. ustawy odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów – imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1. odpis aktu urodzenia dziecka;
2. zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;
3. odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;
4. zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.

Przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3, w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej (art. 27f ust. 6 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 27f ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy art. 6 ust. 8 i 9 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6.

Treść art. 27f ust. 6 w powiązaniu z art. 6 ust. 4 pkt 3 ww. ustawy wskazuje, że odliczenie kwoty określonej w ust. 2 przysługuje podatnikowi, który utrzymywał – w związku z wykonywaniem obowiązku alimentacyjnego lub sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej – dzieci pełnoletnie do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej.

Podkreślenia wymaga, że korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich ustawowych przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca i Jego żona uzyskiwali w 2014 r. dochody z tytułu zatrudnienia na podstawie umowy o pracę. Dochody podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych. Wnioskodawca wspólnie z małżonką złożyli roczne rozliczenie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2014 r. W rozliczeniu podatkowym dokonali odpisu ulgi z tytułu wychowywania pełnoletniego studiującego dziecka pozostającego na ich utrzymaniu. W 2014 r. syn Wnioskodawcy, mający 23 lata, uczył się w szkole wyższej – Politechnice ….. W 2014 r. uzyskał dochody z tytułu umowy o pracę i umowy zlecenia. Umowy były zawarte w okresie od lipca 2014 r. do sierpnia 2014 r. W roku podatkowym 2014 w stosunku do syna Wnioskodawcy nie miały zastosowania przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ani ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ani też ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Z tytułu dochodu osiągniętego w 2014 r. syn Wnioskodawcy dokonał rozliczenia, wskazując w zeznaniu rocznym następujące dane:

• przychód z tytułu umowy o pracę – 1 811 zł 10 gr,

• koszty uzyskania przychodu z tytułu umowy o pracę – 111 zł 25 gr,

• dochód z tytułu umowy o pracę – 1 699 zł 85 gr,

• zaliczka na podatek dochodowy pobrana przez płatnika – 94 zł,

• przychód z tytułu umowy zlecenia – 1 905 zł 21 gr,

• koszty uzyskania przychodu z tytułu umowy zlecenia – 338 zł 14 gr,

• dochód z tytułu umowy zlecenia – 1 699 zł 85 gr,

• zaliczka na podatek dochodowy pobrana przez płatnika – 94 zł,

• razem przychód podatnika – 3 716 zł 31 gr,

• razem koszty uzyskania przychodu przez podatnika – 449 zł 39 gr,

• razem dochód uzyskany przez podatnika w 2014 r. – 3 266 zł 92 gr,

• razem zaliczka na podatek dochodowy pobrana przez płatnika – 206 zł.

Od dochodu w powyższej kwocie podatnik odliczył składki na ubezpieczenie społeczne w kwocie 462 zł 83 gr oraz składki na ubezpieczenie zdrowotne w kwocie 226 zł 18 gr.

Dochód po odliczeniach stanowiący podstawę opodatkowania wyniósł 2 804 zł 09 gr.

Podatek do zapłaty od powyższego dochodu – 0 zł.

W związku z powyższym, Wnioskodawca wraz z małżonką, jako rodzice skorzystali z ulgi z tytułu wychowywania dziecka w zeznaniu rocznym za 2014 r., odliczając w zeznaniu rocznym od obliczonego podatku kwotę 1 112 zł. Wspólne dochody Wnioskodawcy oraz Jego małżonki w 2014 r. nie przekroczyły kwoty 112 000 zł. Przez cały rok podatkowy pozostawali Oni w związku małżeńskim we wspólności majątkowej małżeńskiej.

Jak wynika z powyższych uregulowań prawnych, aby móc skorzystać z ulgi, o której mowa w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych na pełnoletnie dzieci, należy m.in. utrzymywać w roku podatkowym pełnoletnie dziecko do ukończenia 25 roku życia, uczące się w szkołach ściśle przez ustawę określonych, które w roku podatkowym nie uzyskało dochodów, do których stosuje się zasady opodatkowania, określone w art. 27 lub art. 30b, w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej.

Ustawodawca wyraźnie wskazał, że limit osiągniętego dochodu dotyczy całego roku podatkowego, a nie jego części, czy poszczególnych miesięcy. W 2014 r. wysokość ww. dochodu wynosiła 3 089 zł, co wynika z wyliczenia ilorazu kwoty zmniejszającej podatek, tj. kwoty 556 zł 02 gr oraz stawki podatku, określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, tj. 18%. Zatem, osiągnięcie przez pełnoletnie uczące się dziecko dochodu, który w całym roku podatkowym przekroczy kwotę wolną od podatku, tj. 3 089 zł uniemożliwia skorzystanie z ww. ulgi.

Stosownie do treści art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Z kolei w myśl art. 26 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30c, art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e i 6 lub art. 24b ust. 1 i 2 lub art. 25, po odliczeniu kwot składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych:

1. zapłaconych w roku podatkowym bezpośrednio na własne ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe oraz wypadkowe podatnika oraz osób z nim współpracujących,
2. potrąconych w roku podatkowym przez płatnika ze środków podatnika, z tym że w przypadku podatnika osiągającego przychody określone w art. 12 ust. 6, tylko w części obliczonej, w sposób określony w art. 33 ust. 4, od przychodu podlegającego opodatkowaniu

-odliczenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy, oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jak wynika z zacytowanych wyżej przepisów, ustawodawca jednoznacznie w treści analizowanej ustawy zdefiniował pojęcie dochodu, odróżniając je równocześnie od podstawy obliczenia podatku, którą stanowi dochód po odliczeniu m.in. kwot uiszczonych tytułem składek na ubezpieczenie społeczne.

Mając zatem na względzie obowiązujące uregulowania prawne stwierdzić należy, że dla ustalenia prawa do ulgi prorodzinnej, z tytułu utrzymywania – w związku z wykonywaniem ciążącego na podatniku obowiązku alimentacyjnego – pełnoletniego, uczącego się dziecka należy jego dochód osiągnięty w roku podatkowym określić zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako różnicę pomiędzy przychodem, a kosztami uzyskania przychodu.

W sytuacji przedstawionej we wniosku syn Wnioskodawcy w 2014 r. osiągnął dochód w wysokości 3 266 zł 92 gr, w związku z czym nie została spełniona jedna z przesłanek warunkujących możliwość skorzystania z omawianej ulgi. Wnioskodawcy nie przysługiwało więc prawo do dokonania odliczenia od podatku na podstawie art. 27f ww. ustawy na pełnoletniego syna, którego dochód w 2014 r. przekroczył kwotę 3 089 zł.

Dochód uzyskany przez pełnoletnie dziecko Wnioskodawcy w 2014 r. wyniósł 3 266 zł 92 gr (3 716 zł 31 gr przychód – 449 zł 39 gr koszty uzyskania przychodu), a nie jak twierdzi Wnioskodawca 2 804 zł 09 gr, tj. różnica pomiędzy kwotą przychodu, a kwotą składek na ubezpieczenie społeczne i kwotą przypadającą na koszty uzyskania przychodu.

Zatem, Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym za 2014 r. ulgi z tytułu wychowywania dziecka.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się do powołanych we wniosku wyroków sądów, Organ podatkowy zaznacza, że przeanalizował ich treść. Podkreślić należy jednak, że jakkolwiek orzeczenia sądów kształtują pewną linię wykładni obowiązującego prawa, jednak dotyczą wyłącznie konkretnych spraw, w danym stanie faktycznym. Orzeczenia te, zapadły w indywidualnych sprawach i w świetle art. 87 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 r. – Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 78, poz. 483, z poźn. zm.), nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa. Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.), ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia. Zatem, wymieniony we wniosku przez Wnioskodawcę wyrok, nie może stanowić podstawy do żądania podobnego rozstrzygnięcia sprawy Wnioskodawcy, jeśli stoi temu na przeszkodzie treść przepisów prawa.

Końcowo Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Podkreślić należy, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z treści art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa. W związku z tym, interpretacje te wywierają skutki prawne jedynie w stosunku do tego podmiotu, do którego są skierowane. Zatem, niniejsza interpretacja indywidualna jest wiążąca dla Wnioskodawcy jako osoby występującej z wnioskiem, natomiast nie wywołuje skutków prawnych dla Jego żony.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ….. w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

źródło: https://sip.mf.gov.pl/