Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 09-01-2018 r. – 0114-KDIP3-3.4011.549.2017.1.JK2

W zakresie możliwości odliczenia darowizn od dochodu pracownika przez pracodawcę na etapie obliczania miesięcznych zaliczek na podatek od wypłaconych wynagrodzeń oraz możliwości odliczenia przedmiotowej darowizny przez pracownika w swoim zeznaniu rocznym

UZASADNIENIE

W dniu 13 grudnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia darowizn od dochodu pracownika przez pracodawcę na etapie obliczania miesięcznych zaliczek na podatek od wypłaconych wynagrodzeń oraz możliwości odliczenia przedmiotowej darowizny przez pracownika w swoim zeznaniu rocznym.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W Spółce (dalej: „Spółka”) funkcjonuje platforma, w ramach której pracownicy mogą zgłaszać swoje pomysły na rozwój i usprawnienie funkcjonowania Spółki.W ramach tej platformy jeden z pracowników zgłosił pomysł polegający na umożliwieniu pracownikom przekazywania części ich wynagrodzenia na cele charytatywne za pośrednictwem pracodawcy.

W związku z tym Spółka postanowiła przygotować rozwiązanie, w ramach którego pracownicy mogą składać dobrowolne oświadczenia upoważniające Spółkę do potrącania z ich wynagrodzenia kwot, które następnie są przekazywane w ich imieniu jako darowizna na cele ze sfery zadań publicznych organizacjom prowadzącym działalność pożytku publicznego (dalej odpowiednio: „Oświadczenia” i „Darowizna”).

Spółka będzie dokonywała przedmiotowych potrąceń i w sposób zbiorczy, tj. jednym przelewem w danym okresie, przekazywała w imieniu pracowników na rzecz podmiotu wskazanego przez każdego z nich w Oświadczeniu. Potrącenie to zostanie odzwierciedlone w tzw. „paskach wynagrodzeń”, które otrzymują pracownicy. Dodatkowo Spółka będzie przekazywać pracownikom zaświadczenie potwierdzające wysokość Darowizn dokonanych przez nich za „Pracownik” rozważa możliwość skorzystania z powyżej opisanego rozwiązania.

Spółka i Pracownik będą dalej zwani: „Wnioskodawcami”.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Spółka ma możliwość uwzględnienia Darowizny przy obliczaniu miesięcznych zaliczek na podatek od wynagrodzeń wypłacanych Pracownikowi?
2. Czy Pracownik ma możliwość odliczenia Darowizny od swojego dochodu w zeznaniu rocznym?

Zdaniem Zainteresowanych, Spółka nie ma możliwości uwzględnienia Darowizny przy obliczaniu miesięcznych zaliczek na podatek od wynagrodzeń wypłacanych Pracownikowi.

Przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.) (dalej: UPDOP) dotyczące obliczania zaliczek na podatek nie wskazują na możliwość uwzględniania Darowizn przez pracodawcę (jako płatnika) przy obliczaniu miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy.

W związku z powyższym w ocenie Zainteresowanych, Spółka nie ma możliwości uwzględnienia Darowizny przy obliczaniu miesięcznych zaliczek na podatek od wynagrodzeń wypłacanych Pracownikowi. Oznacza to, że Spółka nie ma możliwości pomniejszenia dochodu Pracownika stanowiącego podstawę obliczenia zaliczki na podatek za dany miesiąc o kwotę Darowizny przekazanej w danym miesiącu w jego imieniu.

W ocenie Zainteresowanych, Pracownik ma możliwość odliczenia Darowizny od swojego dochodu w zeznaniu rocznym.

W myśl art. 26 ust. 1 pkt 9 lit. a UPDOP, podstawę obliczenia podatku stanowi dochód po odliczeniu m.in. darowizn przekazanych na cele ze sfery zadań publicznych organizacjom prowadzącym działalność pożytku publicznego, w wysokości dokonanej darowizny, nie więcej jednak niż kwoty stanowiącej 6% dochodu.

Zgodnie z art. 26 ust. 6b UPDOP podatnicy korzystający z odliczenia darowizn, o którym mowa w ust. 1 pkt 9 oraz wynikającego z odrębnych ustaw, są obowiązani wykazać w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, kwotę przekazanej darowizny, kwotę dokonanego odliczenia oraz dane pozwalające na identyfikację obdarowanego, w szczególności jego nazwę i adres.

Ponadto zgodnie z art. 26 ust. 7 pkt 1 UPDOP, wysokość wydatków na cele określone w ust. 1 pkt 9 lit. a ustala się na podstawie dowodu wpłaty na rachunek płatniczy obdarowanego lub jego rachunek w banku, inny niż rachunek płatniczy -w przypadku darowizny pieniężnej.

W interpretacji nr 3063-ILPB1-1.4511.98.2017.2. KF wydanej dnia 17 maja 2017 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał, że: „Należy zauważyć, że użyte pojęcie „dowód wpłaty na rachunek płatniczy obdarowanego lub jego rachunek w banku, inny niż rachunek płatniczy” jest pojęciem szerokim i obejmuje swym zakresem rozmaite formy dowodzenia wpłat na rachunek obdarowanego. Dlatego też, wszelkie dowody wpłat na rachunek obdarowanego, z których oprócz numeru tego rachunku, jednoznacznie wynika nazwisko darczyńcy, kwota darowizny, jak również na jaki cel ją przekazano, będą stanowiły dla darczyńcy dowód, o którym mowa w powołanym wyżej przepisie.”

Biorąc pod uwagę, że Pracownik będzie dysponował:

1. Oświadczeniem, z którego będą wynikać:
   1. dane darczyńcy, czyli Pracownika,
   2. dane obdarowanego, czyli organizacji prowadzącej działalność pożytku publicznego, w tym numer jej rachunku bankowego,
   3. kwota Darowizny, która ma być potrącana miesięcznie na ten cel z wynagrodzenia Pracownika,
   4. cel darowizny ze sfery zadań publicznych,
2. Paskiem wynagrodzeń, z którego będzie wynikać kwota potrącona z wynagrodzenia na poczet Darowizny,
3. Zaświadczeniem potwierdzającym wysokość Darowizn dokonanych przez Pracownika za pośrednictwem Spółki w danym roku,- zasadnym wydaje się przyjęcie, że dysponuje on danymi niezbędnymi do wykazania Darowizny w zeznaniu oraz dowodami potwierdzającymi wysokość tej Darowizny.

W związku z powyższym w ocenie Wnioskodawców Pracownik będzie miał możliwość odliczenia Darowizny od swojego dochodu w zeznaniu rocznym.

Takie podejście potwierdzają obok interpretacji wskazanej powyżej również:

1. interpretacja Nr IPTPB2/4511-296/15-4/MP wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi w dniu 6 sierpnia 2015 r.,
2. interpretacje Nr IPPB4/4511-535/15-2/JK, Nr IPPB4/4511-536/15-2/JK oraz Nr IPPB4/4511-537/15-2/JK wydane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 9 lipca 2015 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Zasady poboru przez płatników zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, które uzyskują przychody ze stosunku pracy i obowiązki tych płatników regulują przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 31 ww. ustawy, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy – wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Powyższy przepis nakłada na pracodawcę obowiązek obliczenia i pobrania w ciągu roku zaliczek na podatek dochodowy od wypłacanych wynagrodzeń.

Obliczenie i pobranie zaliczki wymaga od pracodawcy ustalenia przychodu pracownika ze stosunku pracy w danym miesiącu.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ww. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Stosownie do treści art. 32 ust. 1 cyt. ustawy, zaliczki, o których mowa w art. 31, za miesiące od stycznia do grudnia, z zastrzeżeniem ust. 1a, wynoszą:

1. za miesiące od początku roku do miesiąca włącznie, w którym dochód podatnika uzyskany od początku roku w tym zakładzie pracy przekroczył kwotę stanowiącą górną granicę pierwszego przedziału skali – 18% dochodu uzyskanego w danym miesiącu;
2. za miesiące następujące po miesiącu, w którym dochód uzyskany od początku roku przekroczył kwotę, o której mowa w pkt 1 – 32% dochodu uzyskanego w danym miesiącu.

Przy czym, za dochód, o którym mowa w ust. 1 i 1a, uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody w rozumieniu art. 12 oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez płatnika, po odliczeniu kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 pkt 1 albo 3 lub w ust. 9 pkt 1-3 oraz po odliczeniu potrąconych przez płatnika w danym miesiącu składek na ubezpieczenie społeczne, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b lub pkt 2a. Jeżeli świadczenia w naturze, świadczenia ponoszone za podatnika lub inne nieodpłatne świadczenia przysługują podatnikowi za okres dłuższy niż miesiąc, przy obliczaniu zaliczek za poszczególne miesiące przyjmuje się ich wartość w wysokości przypadającej na jeden miesiąc. Jeżeli nie jest możliwe określenie, jaka część tych świadczeń przypada na jeden miesiąc, a doliczenie całej wartości w miesiącu ich uzyskania spowodowałoby niewspółmiernie wysoką zaliczkę w stosunku do wypłaty pieniężnej, zakład pracy, na wniosek podatnika, ograniczy pobór zaliczki za dany miesiąc i pobierze pozostałą część zaliczki w następnych miesiącach roku podatkowego (art. 32 ust. 2 ww. ustawy).

W myśl art. 32 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zaliczkę obliczoną w sposób określony w ust. 1 pkt 1, ust. 1a i 2 pomniejsza się o kwotę stanowiącą 1/12 kwoty zmniejszającej podatek, o której mowa w art. 27 ust. 1b pkt 1, jeżeli pracownik przed pierwszą wypłatą wynagrodzenia w roku podatkowym złoży zakładowi pracy oświadczenie według ustalonego wzoru, w którym stwierdzi, że:

1. nie otrzymuje emerytury lub renty za pośrednictwem płatnika;
2. nie osiąga dochodów z tytułu członkostwa w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną;
3. nie osiąga dochodów, od których jest obowiązany opłacać zaliczki na podstawie art. 44 ust. 3;nie otrzymuje świadczeń pieniężnych wypłacanych z Funduszu Pracy lub z Funduszu
4. Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych;
5. ten zakład pracy jest właściwy do stosowania tego zmniejszenia.

Następnie, zaliczkę obliczoną w sposób określony w ust. 3 zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej w tym miesiącu przez zakład pracy ze środków podatnika (art. 32 ust. 3b ww. ustawy).

Zatem, po ustaleniu przychodu pracownika w danym miesiącu, pracodawca pomniejsza go o koszty uzyskania przychodów oraz wartość potrąconych w danym miesiącu składek na ubezpieczenie społeczne. Następnie oblicza zaliczkę zgodnie z art. 32 ust. 1 cyt. ustawy. Od tak wyliczonej zaliczki odlicza kwotę, która stanowi 1/12 kwoty zmniejszającej podatek. Ponadto obliczoną zaliczkę pomniejsza się o składkę na ubezpieczenie zdrowotne.

Przywołane wyżej przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych regulujące sposób ustalania zaliczek na podatek dochodowy nie upoważniają w żaden sposób pracodawcy do odliczenia od dochodu, od którego pobierają zaliczkę, kwot darowizn przekazanych zgodnie z dyspozycją pracownika na rzecz fundacji. Na płatniku ciążą trzy podstawowe obowiązki podatkowe, tj. obliczenie, pobranie oraz wpłacenie w określonym terminie zaliczki na podatek. Jednocześnie ustawodawca nie upoważnił płatników do stosowania przy ustalaniu tych zaliczek ulg podatkowych przysługujących pracownikom.

Jednakże należy zauważyć, że nie ma przeszkód, aby w sytuacji, gdy pracodawca pośredniczy w przekazywaniu obdarowanemu (fundacji) środków finansowych pochodzących od pracownika (rzeczywistego darczyńcy), pracownik ten dokonał odliczenia od dochodu kwot przedmiotowych darowizn samodzielnie w zeznaniu podatkowym składanym za dany rok podatkowy.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 9 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30c, art. 30e i art. 30f, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e i 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot darowizn przekazanych na cele określone w art. 4 ustawy o działalności pożytku publicznego, organizacjom, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 tej ustawy, lub równoważnym organizacjom określonym w przepisach regulujących działalność pożytku publicznego obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, prowadzącym działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych, realizującym te cele, z zastrzeżeniem ust. 6e – w wysokości dokonanej darowizny, nie więcej jednak niż kwoty stanowiącej 6% dochodu.

W myśl art. 26 ust. 5 ww. ustawy, łączna kwota odliczeń z tytułów określonych w ust. 1 pkt 9 nie może przekroczyć w roku podatkowym kwoty stanowiącej 6% dochodu, z tym że odliczeniu nie podlegają darowizny poniesione na rzecz:

1. osób fizycznych;
2. osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, prowadzących działalność gospodarczą polegającą na wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego, paliwowego, tytoniowego, spirytusowego, winiarskiego, piwowarskiego, a także pozostałych wyrobów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,5%, oraz wyrobów z metali szlachetnych albo z udziałem tych metali, lub handlu tymi wyrobami.

Podatnicy korzystający z odliczenia darowizn, o którym mowa w ust. 1 pkt 9 oraz wynikającego z odrębnych ustaw, są obowiązani wykazać w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, kwotę przekazanej darowizny, kwotę dokonanego odliczenia oraz dane pozwalające na identyfikację obdarowanego, w szczególności jego nazwę i adres (art. 26 ust. 6b ww. ustawy).

Stosownie do treści art. 26 ust. 7 pkt 1 cyt. ustawy, wysokość wydatków na cele określone w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7c, ustala się – w przypadku darowizny pieniężnej – na podstawie dowodu wpłaty na rachunek płatniczy obdarowanego lub jego rachunek w banku, inny niż rachunek płatniczy.

Z przytoczonych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że aby można było dokonać odliczenia od dochodu darowizny, musi ona spełniać następujące warunki:

• być przekazana na cele określone w art. 4 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie,

• obdarowanym musi być organizacja określona w art. 3 ust. 2 i 3 tej ustawy, prowadząca działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych

• i wreszcie – musi być właściwie udokumentowana.

Katalog zawarty w art. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2016 r., poz. 1817, z późn. zm.) zawiera różne cele pożytku publicznego, wśród których w punkcie 6 wymieniono zadania w zakresie ochrony i promocji zdrowia.

Podkreślenia wymaga, że zasadniczą wagę w kwestii możliwości odliczenia darowizny ma właściwy sposób jej udokumentowania, który uregulowany został w art. 26 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Właściwym dokumentem potwierdzającym dokonanie darowizny pieniężnej uprawniającym do skorzystania z ulgi, jest w oparciu o ww. przepis, dowód wpłaty na rachunek płatniczy obdarowanego lub jego rachunek w banku, inny niż rachunek płatniczy.

Należy zauważyć, że użyte pojęcie „dowód wpłaty na rachunek płatniczy obdarowanego lub jego rachunek w banku, inny niż rachunek płatniczy” jest pojęciem szerokim i obejmuje swym zakresem rozmaite formy dowodzenia wpłat na rachunek obdarowanego. Dlatego też, wszelkie dowody wpłat na rachunek obdarowanego, z których oprócz numeru tego rachunku, jednoznacznie wynika nazwisko darczyńcy, kwota darowizny, jak również na jaki cel ją przekazano, będą stanowiły dla darczyńcy dowód, o którym mowa w powołanym wyżej przepisie.

W przypadkach, w których pracodawcy pośredniczą w przekazywaniu obdarowanym (fundacjom), środków finansowych pochodzących od podatników (rzeczywistych darczyńców) – podatnik (darczyńca), który chciałby skorzystać z przysługującego mu prawa do odliczenia od dochodu przekazanej darowizny – w celach dowodowych powinien dysponować kopią deklaracji darczyńcy, zawierającej co najmniej następujące dane: nazwisko darczyńcy, kwotę darowizny, jej cel oraz nazwę obdarowanego. Dodatkowo darczyńca powinien gromadzić dowody (np. paski płacowe), z których jednoznacznie musi wynikać kwota przekazanej darowizny oraz dysponować kopią przelewu, którą sporządza pracodawca dla obdarowanego.

Dokonanie darowizny z konta należącego do pracodawcy, który pośredniczy w przekazywaniu obdarowanym środków finansowych, nie pozbawia zatem prawa do odliczenia od dochodu przekazanej darowizny.

Mając na uwadze powyższe, darowizna pieniężna, która zostanie przekazana na cele charytatywne za pośrednictwem pracodawcy, przy spełnieniu określonych ustawowo warunków, nie wyłącza możliwości odliczenia od dochodu kwoty darowizny w celu ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym. Darowizna pieniężna, którą pracownik będzie przekazywać za pośrednictwem pracodawcy, będzie podlegała odliczeniu od dochodu, gdyż – jak wskazano w treści wniosku – darowizna będzie przekazana na cele ze sfery zadań publicznych organizacjom prowadzącym działalność pożytku publicznego. Darowizna pieniężna musi być odpowiednio udokumentowana. Kwota darowizny zmniejszająca dochód do opodatkowania nie może przekroczyć 6% dochodu darczyńcy (pracownika) uzyskanego w danym roku podatkowym. Kwotę dokonanego odliczenia należy wykazać w zeznaniu podatkowym składanym za dany rok podatkowy oraz w dołączonym do tego zeznania załączniku PIT/O, w którym należy podać również dane pozwalające na identyfikację obdarowanego, w szczególności jego nazwę i adres.

Podsumowując, w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, brak jest podstaw do odliczania przedmiotowych darowizn od dochodu pracownika przez pracodawcę na etapie obliczania miesięcznych zaliczek na podatek od wypłaconych wynagrodzeń. Jednakże nie ma przeszkód, aby pracownik dokonał odliczenia od dochodu kwot przedmiotowych darowizn samodzielnie w zeznaniu podatkowym składanym za dany rok podatkowy.

W odniesieniu do powołanych przez Zainteresowanych interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, że zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa, wiążą strony w konkretnych indywidualnych sprawach, więc zawartych w nich stanowisk organu podatkowego nie można wprost przenosić na grunt innej sprawy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe postępowanie są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

źródło: https://sip.mf.gov.pl/