Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 08-05-2017 r. – 112-KDIL3-1.4011.14.2017.1.AA

Podatek dochodowy od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 lutego 2017 r. (data wpływu 3 marca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 marca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Starostwo Powiatowe jest jedną z 14 jednostek organizacyjnych (nieposiadających osobowości prawnej) Powiatu. Powiat ma osobowość prawną i na podstawie art. 2 ust. 1, 2 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

W myśl art. 31 oraz art. 41 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r. Starostwo Powiatowe obowiązane jest obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych uzyskujących od tej jednostki przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy oraz przychody na podst. art. 13 pkt 2, 4-9 powyższej ustawy. Od 1 stycznia 2017 r. Starostwo Powiatowe oraz pozostałe jednostki organizacyjne Powiatu zostały objęte centralizacją rozliczeń w zakresie podatku od towarów i usług. W związku z tym, stroną zawierającą umowy cywilnoprawne (w tym także z osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej tj. umowy zlecenia i o dzieło) jest Powiat.

Przedmiot umowy zlecenia/dzieło wykonywany jest na rzecz danej jednostki organizacyjnej Powiatu. Zleceniobiorcy po wykonaniu przedmiotu umowy zlecenia (umowy o dzieło), przedkładają rachunki, w których określają jako nabywcę przedmiotu umowy Powiat oraz Odbiorcę/Płatnika – Starostwo Powiatowe (czyli jednostkę organizacyjną Powiatu). Jednostka organizacyjna Powiatu po stwierdzeniu wykonania przedmiotu umowy zlecenia wypłaca zleceniobiorcy wynagrodzenie, zgodnie z zawartą umową, na podstawie listy płac, a także dokonuje:

  • naliczenia oraz odprowadzenia miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych (PIT),
  • naliczenia oraz odprowadzenia miesięcznych składek na ubezpieczenia społeczne, zdrowotne, fundusz pracy,
  • sporządzenia rocznego rozliczenia zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych (PIT-4R),
  • sporządzenia informacji o dochodach oraz pobranych zaliczkach na podatek dochodowy za dany rok (PIT-11).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku ze zmianą przepisów w zakresie podatku vat i centralizacją rozliczeń, płatnikiem podatku dochodowego z tytułu umów cywilnoprawnych zawartych z osobami fizycznymi (umowy zlecenia/dzieło) jest Powiat, czy Starostwo Powiatowe (jednostka organizacyjna Powiatu), na rzecz której wykonywany jest przedmiot umowy zlecenia/dzieło?

Zdaniem Wnioskodawcy, Starostwo Powiatowe, jest jednostką organizacyjną Powiatu, która jest odbiorcą przedmiotu umów cywilnoprawnych zawartych z osobami fizycznymi. Jako zakład pracy/płatnik dokonuje rozrachunków z tytułu umów o pracę i umów cywilnoprawnych z osobami fizycznymi (tj. wypłaca wynagrodzenie) oraz na podstawie art. 31 i 41 Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oblicza i pobiera zaliczki na podatek dochodowy od osób, które osiągają w roku podatkowym przychody z powyższych tytułów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy o podatku dochodowym jest zasada powszechności opodatkowania. W myśl tej zasady, wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, ustawodawca wyróżnił jako osobne źródło przychodów działalność wykonywaną osobiście.

W myśl art. 13 pkt 8 powołanej ustawy, przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

  1. osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
  2. właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora – jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością

& 8210; z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Zakwalifikowanie przychodów do działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 8 ww. ustawy powoduje, że na dokonującym wypłat z powyższego tytułu ciąży obowiązek określony w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl tego przepisu, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Przy czym z przepisu art. 41 ust. 4 ww. ustawy wynika, że płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13-16 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5 oraz 10.

Na podstawie art. 42 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) – na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

W terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru. Jednakże roczne deklaracje dotyczące podatku pobranego zgodnie z art. 30a ust. 2a płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przesyłają do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania. Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio (art. 42 ust. 1a ww. ustawy).

Natomiast stosownie do art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z uwagi na powyższe na płatniku ciążą trzy podstawowe obowiązki podatkowe, tj.:

  1. obliczenie,
  2. pobranie,
  3. wpłacenie

& 8210; podatku, zaliczki lub raty.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest jednostką organizacyjną Powiatu, nieposiadającą osobowości prawnej. Stroną zawierającą umowy cywilnoprawne (w tym także z osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej, tj. umowy zlecenia i o dzieło) jest Powiat. Zleceniobiorcy po wykonaniu przedmiotu umowy zlecenia (umowy o dzieło), przedkładają rachunki, w których określają jako nabywcę przedmiotu umowy Powiat oraz odbiorcę/płatnika – Starostwo Powiatowe (czyli jednostkę organizacyjną Powiatu). Jednostka organizacyjna Powiatu po stwierdzeniu wykonania przedmiotu umowy zlecenia wypłaca zleceniobiorcy wynagrodzenie, zgodnie z zawartą umową, na podstawie listy płac, a także dokonuje naliczenia i odprowadzenia zaliczek na podatek dochodowy i składek na ubezpieczenia społeczne, zdrowotne, fundusz pracy oraz sporządza roczne rozliczenie zaliczek na podatek dochodowy (PIT-4R) oraz informację o dochodach za dany rok (PIT-11).

Przenosząc powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy należy podkreślić, że zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2016 r., poz. 814, z późn. zm.), powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. W myśl natomiast ust. 2 ww. artykułu – powiat ma osobowość prawną, a zatem zdolność do działania we własnym imieniu. Z kolei stosownie do treści art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie powiatowym, w celu wykonywania zadań powiat może tworzyć jednostki organizacyjne i zawierać umowy z innymi podmiotami.

Skoro zatem – jak wynika z przedstawionych informacji – stroną zawieranych umów cywilnoprawnych jest Powiat, to na Powiecie – stronie umowy – ciążą wynikające z przepisów prawa podatkowego obowiązki płatnika. Obowiązki płatnika są konsekwencją czynności prawnej i obarczają stronę umowy.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że – wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy – skoro umowę cywilnoprawną zawarł Powiat, to wówczas Starostwo Powiatowe nie występuje w roli płatnika. Płatnikiem podatku dochodowego z tytułu świadczeń wypłacanych z ww. umowy – stosownie do przywołanych uregulowań ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – jest Powiat. To Powiat jest stroną umowy i jako podmiot dokonujący świadczeń jest zobowiązany do wykonywania ciążących z tego tytułu na nim obowiązków płatnika.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

źródło: https://sip.mf.gov.pl/

Wyroki / Interpretacje / Stanowiska dla Kadr i Płac

Zostaw komentarz