Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 06-02-2018 r. – 0113-KDIPT2-1.4011.474.2017.1.DJD

Czy Wnioskodawca, stosownie do art. 30c oraz art. 9a ust. 2 i 3 u.p.d.o.f, będzie mógł zastosować do dochodu uzyskanego z tytułu świadczenia usług w ramach własnej pozarolniczej

UZASADNIENIE

W dniu 8 grudnia 2017 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

W dniu 22 stycznia 2018 r. wpłynęło pismo Wnioskodawcy, stanowiące doprecyzowanie przedstawionego zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca będący polskim rezydentem podatkowym, jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę w …. Spółka z o.o. Sp.k. z siedzibą …. (dalej: Spółka). Umowa ta zawarta została na czas nieokreślony. Wnioskodawca zatrudniony jest na stanowisku dyrektora handlowego.

Obecnie zakres obowiązków Wnioskodawcy obejmuje:

• tworzenie planów sprzedaży w rozbiciu na miesiące, produkty, kanały dystrybucji oraz nadzór nad ich realizacją,

• organizowanie i kontrole działu sprzedaży,

• tworzenie zespołu, rekrutację i szkolenia,

• tworzenie strategii sprzedażowej i nadzór nad jej realizacją,

• tworzenie systemów wynagrodzeń dla działu sprzedaży,

• kontrolę rentowności sprzedaży,

• nadzór nad organizacją szkoleń dla pracowników,

• tworzenie programów motywacyjnych dla pracowników,

• monitorowanie i analiza wyników pracowników.

Ponadto, Wnioskodawca prowadzi własną działalność gospodarczą, która ma charakter zarobkowy i polega na świadczeniu następujących usług:

• analiza rynku, działań konkurencji,

• usługi w ramach oceny rynku dla koncepcji biznesowych Spółki,

• doradztwo w zakresie utrzymywania kontaktów i relacji z dotychczasowymi klientami oraz sposobów pozyskiwania nowych,

• usługi w zakresie opiniowania umów handlowych i partnerstwa strategicznego,

• doradztwo w zakresie planowania produkcji i kontroli jakości produkcji,

• współpraca z zarządem, raportowanie wyników.

Przychody z tytułu działalności należą do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm., dalej: u.p.d.o.f.) oraz nie są zaliczane do innego źródła przychodów. Świadczenie wskazanych usług w ramach działalności gospodarczej odbywa się w miejscu i czasie ustalonym przez samego Wnioskodawcę. Ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością spoczywa na Wnioskodawcy.

W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca świadczy na rzecz Spółki, za wynagrodzeniem, usługi w zakresie wskazanym w umowie o świadczenie usług. Do świadczenia tego rodzaju usług Wnioskodawca posiada odpowiednią wiedzę i doświadczenie. Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę na podstawie umowy o świadczenie usług ma charakter zarobkowy oraz polega na świadczeniu usług w sposób zorganizowany i ciągły.

Ponadto, poza prowadzoną działalnością gospodarczą, Wnioskodawca od 1 stycznia 2018 r. planuje zawrzeć ze Spółką nową umowę o pracę, na podstawie której zakres Jego obowiązków będzie obejmował:

• współtworzenie oraz realizację strategii Spółki,

• współudział w podejmowaniu decyzji inwestycyjnych,

• podejmowanie decyzji dotyczących kierunku rozwoju nowych produktów/usług,

• reprezentowanie Spółki na zewnątrz w tym, m.in. podpisywanie umów i innych dokumentów formalnych,

• zarządzanie operacyjne i koordynację działań pracy wszystkich działów w Spółce skutkujące odpowiedzialnością za rachunek zysków i strat Spółki oraz płynność finansową przedsiębiorstwa,

• wdrażanie procesów zarządczych i operacyjnych Spółki,

• nadzorowanie pracy innych działów i współpraca z nimi.

Z przedstawionych powyżej zakresów obowiązków wynika, że czynności, które są świadczone przez Wnioskodawcę w ramach Jego działalności gospodarczej w żaden sposób nie pokrywają się, ani nie będą pokrywać się z czynnościami wykonywanymi w ramach stosunku pracy (zarówno przed 1 stycznia 2018 r., jak i po tej dacie). Wnioskodawca w ramach działalności gospodarczej dokonuje czynności innego rodzaju niż w ramach czynnościami wynikających z zatrudnienia na stanowisku dyrektora handlowego. Dodatkowo, w ramach stosunku pracy czynności Wnioskodawcy są i będą wykonywane w miejscu wynikającym z umowy o pracę oraz pod zwierzchnictwem organów Spółki. Z kolei, świadczenie usług w ramach działalności gospodarczej odbywa się w miejscu i czasie ustalonym przez samego Wnioskodawcę, który przy świadczeniu tych usług nie podlega kierownictwu Spółki. Ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością spoczywać będzie na Wnioskodawcy. Poza tym, żadna z powyższych umów nie jest umową o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktem menedżerskim lub umową o podobnym charakterze.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca, stosownie do art. 30c oraz art. 9a ust. 2 i 3 u.p.d.o.f, będzie mógł zastosować do dochodu uzyskanego z tytułu świadczenia usług w ramach własnej pozarolniczej działalności gospodarczej na rzecz Spółki, w której jest i będzie jednocześnie zatrudniony na podstawie umowy o pracę na stanowisku dyrektora handlowego, stawkę liniową podatku w wysokości 19%?

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do dochodu uzyskiwanego z tytułu świadczenia usług w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, będzie On mógł zastosować stawkę liniową podatku w wysokości 19%. Prowadzona przez Niego działalność gospodarcza ma charakter pozarolniczej działalności gospodarczej, która stanowi źródło przychodów w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f.

Ustawodawca dokonał zdefiniowania pojęcia pozarolniczej działalności gospodarczej w art. 5a pkt 6 u.p.d.o.f. – zgodnie z nim jest nią działalność zarobkowa:

1. wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa.
2. polegająca na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 u.p.d.o.f.

Z kolei, w przepisie art. 5b ust. 1 u.p.d.o.f., ustawodawca wymienił enumeratywnie warunki, których łączne spełnienie pozbawia uznania za pozarolniczą działalność gospodarczą wykonywanych czynności, jeżeli:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Stosownie do przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochód z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej może być opodatkowany w dwojaki sposób:

1. według zasad ogólnych, tj. z zastosowaniem skali podatkowej,
2. 19% podatkiem liniowym.

Szczegółowe zasady opodatkowania podatkiem liniowym uregulowano w art. 30c u.p.d.o.f. Zgodnie z tym przepisem, podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub 7, z zastrzeżeniem art. 29, 30 i 30d, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Jak stanowi art. 9a ust. 2 u.p.d.o.f., podatnicy, którzy zamierzają skorzystać z liniowej formy opodatkowania, są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, oświadczenie może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, a jeżeli podatnik nie złożył oświadczenia na podstawie tych przepisów – pisemne oświadczenie składa właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu.

W myśl art. 9a ust. 3 u.p.d.o.f., jeżeli podatnik, który wybrał opodatkowanie liniowe, uzyska z działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie lub z tytułu prawa do udziału w zysku spółki niebędącej osobą prawną przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, odpowiadających czynnościom, które podatnik lub co najmniej jeden ze wspólników wykonywał lub wykonuje w roku podatkowym w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy, podatnik ten traci w roku podatkowym prawo do opodatkowania w sposób określony w art. 30c u.p.d.o.f. i jest obowiązany do wpłacenia zaliczek od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonych przy zastosowaniu skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 u.p.d.o.f.. oraz odsetek za zwłokę od zaległości z tytułu tych zaliczek.

Wnioskodawca, co zostało podkreślone w opisie zdarzenia przyszłego, zwraca uwagę, że prowadzona przez Niego działalność gospodarcza ma charakter zarobkowy, gdyż świadczy usługi za wynagrodzeniem. Dodatkowo, działalność usługowa jest wykonywana przez Niego we własnym imieniu bez względu na jej rezultat oraz w sposób zorganizowany i ciągły. Co niezwykle istotne w kontekście możliwości zastosowania opodatkowania liniowego, usługi świadczone przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej, nie pokrywają się i nie będą się pokrywać z czynnościami wykonywanymi w ramach stosunku pracy (zarówno na podstawie dotychczasowej, jak i planowanej umowy o pracę).

Przychody osiągane przez Wnioskodawcę nie będą mogły być kwalifikowane jako przychody ze źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1 oraz pkt 2 w zw. z art. 13 pkt 9 u.p.d.o.f. Podkreślenia wymaga, że przychody ze świadczonych przez Wnioskodawcę usług na rzecz Spółki nie będą mogły być zaliczone do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.f. (czyli przychodów ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych). Czynności świadczone przez Wnioskodawcę w ramach umowy o świadczenie usług nie mają i nie będą miały tożsamego zakresu z obowiązkami wynikającymi z umowy o pracę. Ponadto, istotną różnicą przemawiającą za zajętym przez Wnioskodawcę stanowiskiem, jest okoliczność, że w ramach stosunku pracy czynności Wnioskodawcy są i będą wykonywane w miejscu wynikającym z umowy o pracę oraz pod zwierzchnictwem organów Spółki. Z kolei, świadczenie usług w ramach działalności gospodarczej odbywa się w miejscu i czasie ustalonym przez samego Wnioskodawcę, który przy świadczeniu tych usług nie podlega kierownictwu Spółki.

W odniesieniu zaś do przepisów dotyczących przychodów z działalności wykonywanej osobiście, za które uważa się przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychodów z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej, Wnioskodawca również uważa, że osiągane przez Niego przychody nie mogą być zaliczane do tego źródła. Na poparcie zajętego stanowiska, Wnioskodawca dodatkowo zwraca uwagę, że usługi świadczone na rzecz Spółki nie polegają na zarządzaniu przedsiębiorstwem i nie stanowią kontraktów menedżerskich, ani umów o podobnym charakterze, o których mowa w art. 13 pkt 9 u.p.d.o.f., gdyż zakres zawartej umowy o świadczenie usług jest zupełnie inny (doradztwo i consulting), nie obejmuje i nie będzie obejmować czynności zarządczych. Warto w tym miejscu podkreślić, że istotą kontraktów menedżerskich, umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, czy też innych umów o podobnym charakterze, zawieranych pomiędzy przedsiębiorcą zlecającym zarząd, a samodzielnym podmiotem & 61485; zarządcą, jest bowiem zarządzanie przez ten ostatni podmiot cudzym przedsiębiorstwem, na rzecz i w interesie przedsiębiorcy, na jego rachunek i ryzyko.

Ponadto, to na Wnioskodawcy ciąży wyłączna odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonanie czynności w ramach zawartej umowy o świadczenie usług. Wnioskodawca sam ustala czas i miejsce ich wykonania; jest też jedynym podmiotem obciążonym wyłącznym ryzykiem gospodarczym.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje poparcie w wydawanych przez organy podatkowe interpretacjach indywidualnych & 61485; przykładowo w interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 18 lipca 2016 r., Nr IPPB1/4511-614/16-2/AM. W interpretacji tej Organ przychylił się do zajętego przez podatnika stanowiska, zgodnie z którym w sytuacji, gdy zatrudniony na podstawie umowy o pracę dyrektor operacyjny świadczy jednocześnie na rzecz Spółki określone, niepokrywające się usługi w ramach umowy o świadczenie usług, ma on prawo do stosowania podatku liniowego.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, w opisanych okolicznościach spełnione są warunki, aby w odniesieniu do usług, które są świadczone w ramach działalności gospodarczej, znalazło zastosowanie opodatkowanie 19% liniową stawką podatku dochodowego od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 3:

• stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta (pkt 1),

• działalność wykonywana osobiście (pkt 2),

• pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3).

Podział ten ma istotny wpływ nie tylko na sposób prowadzenia dokumentacji finansowej, ustalenie podstawy opodatkowania, ale także na sposób opodatkowania i jego wysokość.

Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy – w myśl art. 12 ust. 1 ww. ustawy – uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej – z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7 – o czym stanowi art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Definicja pozarolniczej działalności gospodarczej zawarta została w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z jego treścią, działalność gospodarcza albo pozarolnicza działalność gospodarcza to działalność zarobkowa:

1. wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa,
2. polegająca na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

-prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Jak stanowi art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

• odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;

• są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności;

• wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Stosownie do zapisu art. 9a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym podatnicy mogą złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

W myśl art. 9a ust. 2 ww. ustawy, podatnicy mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego, pisemne oświadczenie składa właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Oświadczenie o wyborze opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c podatnicy mogą złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 9a ust. 3 ww. ustawy, jeżeli podatnik, który wybrał sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, uzyska z działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie lub z tytułu prawa do udziału w zysku spółki niebędącej osobą prawną przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, odpowiadających czynnościom, które podatnik lub co najmniej jeden ze wspólników wykonywał lub wykonuje w roku podatkowym -w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy, podatnik ten traci w roku podatkowym prawo do opodatkowania w sposób określony w art. 30c i jest obowiązany do wpłacenia zaliczek od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonych przy zastosowaniu skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, oraz odsetek za zwłokę od zaległości z tytułu tych zaliczek.

Przy czym, w myśl art. 9a ust. 4 ww. ustawy, wybór sposobu opodatkowania dokonany w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 2, dotyczy również lat następnych, chyba że podatnik, w terminie do dnia 20 stycznia roku podatkowego, zawiadomi w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z tego sposobu opodatkowania lub złoży w tym terminie pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Zawiadomienie o rezygnacji ze sposobu opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, podatnik może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

Na podstawie art. 30c ust. 1 ww. ustawy, podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub ust. 7, z zastrzeżeniem art. 29, 30, 30d, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Deklarując wybór 19% podatku liniowego podatnik musi uwzględnić przesłanki określone w art. 9a ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle powyższych przepisów, możliwość opodatkowania „podatkiem liniowym” jest wyłączona m.in. w stosunku do podatników, którzy uzyskują przychód z działalności gospodarczej z tytułu świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy i usługi te są tożsame z czynnościami, które podatnik, lub przynajmniej jeden z jego wspólników (w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki osobowej) wykonywał, bądź wykonuje w roku podatkowym w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy. Zauważyć przy tym należy, że wskazany powyżej przepis nie ogranicza możliwości wyłączenia jedynie do sytuacji, gdy wszystkie czynności wykonywane w ramach działalności gospodarczej, odpowiadają czynnościom wykonywanym na rzecz pracodawcy. Oznacza to, że jeśli chociaż część czynności wykonywanych w ramach działalności gospodarczej pokrywa się z czynnościami wykonywanymi na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, to stanowi to podstawę wyłączenia z opodatkowania dochodów uzyskiwanych w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej tzw. podatkiem liniowym.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest zatrudniony na czas nieokreślony na stanowisku dyrektora handlowego na podstawie umowy o pracę w Spółce z o.o. Sp.k. Ponadto, Wnioskodawca prowadzi własną działalności gospodarczej, która polega na świadczeniu usług na rzecz Spółki, w której jest zatrudniony w zakresie wskazanym w umowie o świadczenie usług. Wnioskodawca posiada odpowiednią wiedzę i doświadczenie do świadczenia tego rodzaju usług. Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę na podstawie umowy o świadczenie usług ma charakter zarobkowy oraz polega na świadczeniu usług w sposób zorganizowany i ciągły. Świadczenie usług odbywa się w miejscu i czasie ustalonym przez samego Wnioskodawcę. Ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością spoczywa na Wnioskodawcy. Zakres działalności obejmuje świadczenie następujących usług: analiza rynku, działań konkurencji, usługi w ramach oceny rynku dla koncepcji biznesowych Spółki, doradztwo w zakresie utrzymywania kontaktów i relacji z dotychczasowymi klientami oraz sposobów pozyskiwania nowych, usługi w zakresie opiniowania umów handlowych i partnerstwa strategicznego, doradztwo w zakresie planowania produkcji i kontroli jakości produkcji, współpraca z zarządem, raportowanie wyników.

Natomiast, obowiązki wynikające z umowy o pracę wykonywane są przez Wnioskodawcę w siedzibie Spółki w następującym zakresie: tworzenie planów sprzedaży w rozbiciu na miesiące, produkty, kanały dystrybucji oraz nadzór nad ich realizacją, organizowanie i kontrole działu sprzedaży, tworzenie zespołu, rekrutację i szkolenia, tworzenie strategii sprzedażowej i nadzór nad jej realizacją, tworzenie systemów wynagrodzeń dla działu sprzedaży, kontrolę rentowności sprzedaży, nadzór nad organizacją szkoleń dla pracowników, tworzenie programów motywacyjnych dla pracowników, monitorowanie i analiza wyników pracowników.

Wnioskodawca, poza prowadzoną działalnością gospodarczą, planuje od 1 stycznia 2018 r. zawrzeć ze Spółką nową umowę o pracę, na podstawie której zakres Jego obowiązków będzie obejmował: współtworzenie oraz realizację strategii Spółki, współudział w podejmowaniu decyzji inwestycyjnych, podejmowanie decyzji dotyczących kierunku rozwoju nowych produktów/usług, reprezentowanie Spółki na zewnątrz w tym, m.in. podpisywanie umów i innych dokumentów formalnych, zarządzanie operacyjne i koordynację działań pracy wszystkich działów w Spółce skutkujące odpowiedzialnością za rachunek zysków i strat Spółki oraz płynność finansową przedsiębiorstwa, wdrażanie procesów zarządczych i operacyjnych Spółki, nadzorowanie pracy innych działów i współpraca z nimi.

Żadna z powyższych umów nie jest umową o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktem menedżerskim lub umową o podobnym charakterze. Zakresy obowiązków i czynności, które Wnioskodawca świadczy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie pokrywają się i nie będą się pokrywać z czynnościami wykonywanymi w ramach stosunku pracy.

Zauważyć należy, że o kwalifikacji wykonywanej działalności na gruncie prawa podatkowego do poszczególnego źródła przychodu decyduje rzeczywisty charakter wykonywanej działalności (faktyczny zakres świadczonych usług). Istotą kontraktu menedżerskiego, czy umów o zarządzanie przedsiębiorstwem lub umów o podobnym charakterze, zawieranych pomiędzy przedsiębiorcą zlecającym zarząd, a samodzielnym podmiotem – zarządcą jest zarządzanie przez ten ostatni podmiot tymże (cudzym) przedsiębiorstwem, na rzecz i w interesie przedsiębiorcy, na jego rachunek i ryzyko.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz powyższe uregulowania prawne stwierdzić należy, że jeżeli w istocie – jak wskazano we wniosku – czynności wykonywane przez Wnioskodawcę na podstawie umowy o pracę na stanowisku dyrektora handlowego, nie były oraz nie będą tożsame z czynnościami, które będą wykonywane na rzecz Spółki w ramach pozarolniczej działalności, to nie zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 9a ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, Wnioskodawca będzie miał prawo do opodatkowania dochodu uzyskanego z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej 19% podatkiem liniowym, zgodnie z zasadami określonymi w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy zawarte we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego należało uznać prawidłowe.

Końcowo wskazać należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Z uwagi na fakt, że przepis art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), nakłada na organ podatkowy obowiązek udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Tak więc, jeżeli opis przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego nie będzie zgodny ze zdarzeniem, które wystąpi w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ….. w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

źródło: https://sip.mf.gov.pl/