Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 05-06-2017 r. – 0113-KDIPT3.4011.112.2017.1.KC

Czy Wnioskodawczyni może do kosztów uzyskania przychodu z tytułu odsetek ustawowych od należności głównej zasadzonego odszkodowania zaliczyć w całości poniesiony wydatek związany z wynagrodzeniem zleceniobiorcy, który prowadził sprawę i reprezentował Wnioskodawczynię w postępowaniu administracyjnym i sądowym, których bezpośrednim rezultatem było uzyskanie przez Wnioskodawczynię przychodu w postaci odszkodowania wraz z odsetkami?

UZASADNIENIE

W dniu 16 maja 2017 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego …. z dnia 7 grudnia 2015 r. w sprawie o sygn. akt …., zasądzono na rzecz Wnioskodawczyni od Skarbu Państwa – Wojewody …. kwotę 616 876 zł (słownie: sześćset szesnaście tysięcy osiemset siedemdziesiąt sześć złotych) wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 31 sierpnia 2012 r.

Sąd Okręgowy w toku postępowania ustalił bowiem, że decyzją Prezydenta Miasta …. z dnia 22 marca 1974 r., nr …., orzeczono o wywłaszczeniu na rzecz Państwa, za jednoczesnym odszkodowaniem, m.in. nieruchomości gruntowej oznaczonej jako działka nr 13 o powierzchni 1,1304 ha, położonej …. w dzielnicy …., stanowiącej własność …. – ojca i spadkodawcy Wnioskodawczyni. Decyzja ta stała się ostateczna. Jako cel wywłaszczenia wskazano lokalizację osiedla mieszkaniowego imienia …., zgodnie z wnioskiem Wydziału Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej Prezydium Miejskiej Rady Narodowej …. z dnia 20 czerwca 1973 r.

W dniu 22 października 2003 r. Wnioskodawczyni wraz z pozostałymi spadkobiercami …. wystąpiła o stwierdzenie nieważności decyzji z 1974 r. o wywłaszczeniu działki nr 13. W wyniku wieloletniego postępowania, ostateczną decyzją Wojewody …. z dnia 30 listopada 2011 r., nr …. stwierdzono, że decyzja Prezydenta Miasta … z dnia 22 marca 1974 r., nr …. w części dotyczącej wywłaszczenia działki nr 13 o pow. 1,1304 ha, stanowiącej własność …..o, została wydana z naruszeniem prawa.

Dokonując oceny ustalonych okoliczności faktycznych, Sąd Okręgowy wskazał, że podstawę prawną roszczenia w postępowaniu cywilnym stanowił przepis art. 4171 § 2 k.c. (w zw. Z art. 160 § 2 k.p.a.) i art. 160 § 1 k.p.a. – ten ostatni w brzmieniu sprzed jego uchylenia z dniem 1 września 2004 r. Zgodnie z treścią powołanych przepisów osobie, która poniosła szkodę na skutek wydania ostatecznej decyzji z naruszeniem przepisu art. 156 § 1 k.p.a. służy roszczenie o odszkodowanie za poniesioną rzeczywistą szkodę, chyba że ponosi ona winę za powstanie okoliczności wymienionych w tym przepisie. Jeśli zaś szkoda została wyrządzona przez wydanie ostatecznej decyzji, jej naprawienia można żądać po stwierdzeniu we właściwym postępowaniu niezgodności tej decyzji z prawem. Decyzja narusza zaś art. 156 k.p.a. m.in. wówczas, gdy została wydana z rażącym naruszeniem prawa.

Przechodząc do merytorycznej oceny powództwa, Sąd Okręgowy wskazał, że w powyższej sprawie spełnione zostały wszystkie przesłanki z art. 417¹ § 2 k.c. warunkujące uwzględnienie roszczenia, tj.:

1. wystąpiło zdarzenie w postaci wydania orzeczenia organu władzy publicznej powodujące szkodę,
2. zdarzenie to było bezprawne,
3. zaistniał normalny związek przyczynowy pomiędzy tym zdarzeniem a szkodą.

W związku z uwzględnieniem powództwa, co do zasady Sąd Okręgowy zasądził na rzecz Wnioskodawczyni kwotę 616 876 zł (słownie: sześćset szesnaście tysięcy osiemset siedemdziesiąt sześć złotych) wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 31 sierpnia 2012 r., przy czym wysokość odszkodowania została ustalona w oparciu o treść opinii biegłego sądowego w zakresie szacowania wartości nieruchomości.

Na skutek apelacji wniesionej przez obie strony, Sąd Apelacyjny …. wyrokiem z dnia 12 września 2016 r., w sprawie o sygn. akt …., utrzymał w mocy rozstrzygnięcie w powyższym zakresie, dlatego też wyrok Sądu Okręgowego w tej części stał się prawomocny.

W wyniku wykonania ww. orzeczenia, w dniu 27 września 2016 r. ….Urząd Wojewódzki w …. dokonał przelewu na rachunek bankowy Wnioskodawczyni kwoty 616 876 zł (słownie: sześćset szesnaście tysięcy osiemset siedemdziesiąt sześć złotych) tytułem należności głównej oraz kwoty 268 062 zł 20 gr (słownie: dwieście sześćdziesiąt osiem tysięcy sześćdziesiąt dwa złote i dwadzieścia groszy) tytułem odsetek ustawowych od należności głównej liczonych od dnia 31 sierpnia 2012 r. do dnia zapłaty.

Następnie, …. Urząd Wojewódzki wystawił i wydał Wnioskodawczyni PIT-8C, gdzie w części D „Informacja o wysokości przychodów, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy”, w polu nr 24 wskazano ,,Odsetki od kwoty odszkodowania wynikającego z wyroku sądowego”, zaś w polu nr 25 określono przychód Wnioskodawczyni z tego tytułu na kwotę 268 062 zł 20 gr.

Wnioskodawczyni, jako zamawiająca zawarła w dniu 21 sierpnia 2003 r. umowę zlecenia z ….. prowadzącym działalność gospodarczą pod firmą: Przedsiębiorstwo ….., jako wykonawcą (dalej: „Umowa”). Przedmiotem tej Umowy było zlecenie polegające na uzyskaniu w postępowaniu administracyjnym i sądowo-administracyjnym decyzji o stwierdzeniu nieważności całości lub części decyzji wydanej przez Prezydenta Miasta …. dnia 22 marca 1974 r., nr …., w części dotyczącej działki nr ewidencyjny 13, stanowiącej w dacie wywłaszczenia własność …. lub decyzji stwierdzającej, że decyzja została wydana z naruszeniem prawa, a także wykonanie wszelkich niezbędnych czynności zmierzających do osiągnięcia rezultatu, tj. uzyskania przez Wnioskodawczynię przychodu w postaci odszkodowania lub ceny odsprzedaży działki odzyskanej po stwierdzeniu nieważności decyzji. Wskazuje na to pkt 1, 2, 3 i 4 Umowy, które definiują szczególne obowiązki Wykonawcy i uzależniają wymagalność wynagrodzenia Wykonawcy od uzyskania przychodu przez Wnioskodawczynię. W wykonaniu ww. Umowy Wykonawca m.in.: dokonywał analiz stanu prawnego wywłaszczonej nieruchomości oraz wydawanych decyzji i pism urzędowych, sporządził w imieniu podatnika i złożył wniosek wszczynający postępowanie administracyjne oraz występował przed organami administracji publicznej jako pełnomocnik, składał niezbędne pisma w postępowaniu administracyjnym, jak również zapewniał współpracę na zasadzie podwykonawstwa radcy prawnego w postępowaniu sądowym w dwóch instancjach, którego rezultatem jest uzyskanie przez podatnika przychodu – odszkodowania i odsetek, a także wykonywał wszelkie inne czynności niezbędne do osiągnięcia zamierzonego rezultatu. Na podstawie pkt 4 Umowy, Wnioskodawczyni zobowiązana była do zapłaty wynagrodzenia wynikowego tzw. „success fee” z tytułu uzyskania decyzji stwierdzającej wydanie z naruszeniem prawa nr ….. i reprezentacji w postępowaniu sądowym. Wynagrodzenie to obliczane było w stosunku do przychodu podatnika w związku z prawomocnie zakończonym postępowaniem administracyjnym i uzyskanym w jego następstwie odszkodowaniem (na podstawie ugody lub wyroku sadowego) za niezgodne z prawem wywłaszczenie nieruchomości. Wynagrodzenie to miało wynosić 15% odszkodowania uzyskanego za niezgodne z prawem wywłaszczenie działki. Kwota ta została powiększona o należny podatek od towarów i usług według stawki obowiązującej w dacie wystawienia faktury. Wynagrodzenie to było jednak płatne dopiero po uzyskaniu przez podatnika przychodu związanego bezpośrednio z czynnościami Wykonawcy, tj. w terminie 7 dni od daty uzyskania przez Zamawiającego odszkodowania. W związku z prawomocnym zakończeniem postępowania sądowego zasądzającego na rzecz podatnika stosowne odszkodowanie, Wykonawca wystawił Wnioskodawczyni fakturę z dnia 12 października 2016 r. na kwotę 163 271 zł 10 gr (słownie: sto sześćdziesiąt trzy tysiące dwieście siedemdziesiąt jeden złotych i dziesięć groszy). Wynagrodzenie zostało zapłacone przez Wnioskodawczynię w całości przelewem na rachunek bankowy zleceniobiorcy. Wnioskodawczyni w postępowaniu sądowym przed Sądem Okręgowym (I instancja) i Sądem Apelacyjnym (II instancja) miała zapewnioną przez Wykonawcę na zasadzie podwykonawstwa obsługę prawną – zastępstwo procesowe radcy prawnego. Wnioskodawczyni nie regulowała wynagrodzenia radcy prawnego, bowiem było to po stronie Wykonawcy, który podzielił radcy prawnemu czynności procesowe w sprawie sądowej. Jedyne wynagrodzenie, jakie Wnioskodawczyni zapłaciła za reprezentowanie w postępowaniu administracyjnym oraz sądowym, których rezultatem było osiągniecie przychodu w postaci odszkodowania i odsetek wynika z wystawionej przez Wykonawcę faktury z dnia 12 października 2016 r. i wynosiło brutto 163 271 zł 10 gr.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawczyni może do kosztów uzyskania przychodu z tytułu odsetek ustawowych od należności głównej zasadzonego odszkodowania zaliczyć w całości poniesiony wydatek związany z wynagrodzeniem zleceniobiorcy, który prowadził sprawę i reprezentował Wnioskodawczynię w postępowaniu administracyjnym i sądowym, których bezpośrednim rezultatem było uzyskanie przez Wnioskodawczynię przychodu w postaci odszkodowania wraz z odsetkami?

Zdaniem Wnioskodawczyni, przychód z tytułu odsetek powinien zostać pomniejszony o koszt jego uzyskania. Ogólne pojęcie dochodu podatkowego określa bowiem przepis art. 9 ust. 2 ustawy, zgodnie z którym dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Mając na uwadze powyższe, należy wskazać na szczególnie istotną rolę kosztów uzyskania przychodów w procesie opodatkowania podatkiem dochodowym. Ustalenie wysokości kosztów uzyskania przychodów jest bowiem niezbędne do ustalenia wysokości dochodów. Koszty te w sprawie niniejszej winny być zatem utożsamiane z wynagrodzeniem podmiotu, który reprezentował Wnioskodawczynię w postępowaniu sądowym i poprzedzającym je postępowaniu administracyjnym. Zdaniem Wnioskodawczyni, wypłacone zleceniobiorcy składniki wynagrodzenia na podstawie umowy z dnia 21 sierpnia 2003 r., potwierdzone fakturą nr …. z dnia 12 października 2016 r., spełniają warunki zaliczenia ich w całości do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy. Zgodnie bowiem z brzmieniem powołanego przepisu kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Ustawodawca w powołanym przepisie nie definiuje zatem pojęcia kosztu uzyskania przychodu przez nazwanie go „wydatkiem”. Dla zdefiniowania pojęcia kosztu uzyskania przychodu używa sformułowania „koszt poniesiony”. Kosztem uzyskania przychodów są przede wszystkim koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów. Kosztem uzyskania przychodów są wszystkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym również w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości. W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty. Podobnie wypowiedziano się w wyrokach Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 4 sierpnia 2005 r., sygn. akt FSK 2044/04; z dnia 22 stycznia 2013 r., sygn. akt II FSK 2056/12; publik. CBOSA, oraz wcześniejszych wyrokach z dnia 13 marca 1998 r., sygn. akt SA/Lu 230/97 czy z dnia 16 grudnia 1999 r., sygn. akt I SA/Bk 1616/98, niepublik.). Przenosząc powyższe na grunt sprawy niniejszej, Wnioskodawczyni wskazała że działania …. w niniejszej sprawie były niewątpliwie ukierunkowane po pierwsze na uzyskanie ostatecznej decyzji administracyjnej, która stwierdziła nieważność decyzji wywłaszczeniowej z dnia 22 marca 1974 r., a w dalszej kolejności na uzyskanie na rzecz Wnioskodawczyni odszkodowania i odsetek w toku postępowania cywilnego zakończonego wydaniem przez Sąd Okręgowy …. prawomocnego wyroku w sprawie …, a następnie prawomocnego wyroku Sądu Apelacyjnego …. w sprawie …… Czynności zleceniobiorcy miały zatem służyć ochronie interesu prawnego Wnioskodawczyni, a ich celem i rezultatem było uzyskanie dla Wnioskodawczyni odszkodowania wraz z odsetkami, tj. przychodu: odszkodowania w kwocie 616 876 zł (słownie: sześćset szesnaście tysięcy osiemset siedemdziesiąt sześć złotych) oraz odsetek ustawowych w kwocie: 268 062 zł 20 gr (słownie, dwieście sześćdziesiąt osiem tysięcy sześćdziesiąt dwa złote i dwadzieścia groszy). Podobnie wypowiedział się m.in. Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 28 maja 2015 r. w sprawie o sygn. akt II FSK 865/13.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawczyni przychód w postaci odsetek w kwocie 268 062 zł 20 gr winien być pomniejszony o koszt jego uzyskania, tj. w całości o kwotę 163 271 zł 10 gr, którą Wnioskodawczyni zapłaciła tytułem wynagrodzenia na rzecz …., bowiem wydatek ten w całości został poniesiony w celu osiągnięcia opisanego przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Na wstępie wskazać należy, że zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione z podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy – przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W treści art. 10 ust. 1 ww. ustawy, zostały określone źródła przychodów, gdzie m.in. wymienia się inne źródła (pkt 9).

Stosownie do treści art. 20 ust. 1 wyżej powołanej ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17.

Sformułowanie „w szczególności” dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy.

O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego z dnia 7 grudnia 2015 r., zasądzono na rzecz Wnioskodawczyni od Skarbu Państwa – Wojewody …. kwotę 616 876 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 31 sierpnia 2012 r. Wnioskodawczyni, jako zamawiająca zawarła w dniu 21 sierpnia 2003 r. umowę zlecenia z prowadzącym działalność gospodarczą, jako wykonawcą (dalej: „Umowa”). Przedmiotem tej umowy było zlecenie polegające na uzyskaniu w postępowaniu administracyjnym i sądowo-administracyjnym decyzji o stwierdzeniu nieważności całości lub części decyzji wydanej przez Prezydenta Miasta dnia 22 marca 1974 r., w części dotyczącej działki, stanowiącej w dacie wywłaszczenia własność ojca Wnioskodawczyni lub decyzji stwierdzającej, że decyzja została wydana z naruszeniem prawa, a także wykonanie wszelkich niezbędnych czynności zmierzających do osiągnięcia rezultatu, tj. uzyskaniu przez Wnioskodawczynię przychodu w postaci odszkodowania lub ceny odsprzedaży działki odzyskanej po stwierdzeniu nieważności decyzji. W wykonaniu ww. umowy Wykonawca m.in.: dokonywał analiz stanu prawnego wywłaszczonej nieruchomości oraz wydawanych decyzji i pism urzędowych, sporządził w imieniu podatnika i złożył wniosek wszczynający postępowanie administracyjne oraz występował przed organami administracji publicznej jako pełnomocnik, składał niezbędne pisma w postępowaniu administracyjnym, jak również zapewniał współpracę na zasadzie podwykonawstwa radcy prawnego w postępowaniu sądowym w dwóch instancjach, którego rezultatem jest uzyskanie przez podatnika przychodu – odszkodowania i odsetek, a także wykonywał wszelkie inne czynności niezbędne do osiągnięcia zamierzonego rezultatu. Na podstawie pkt 4 Umowy, Wnioskodawczyni zobowiązana była do zapłaty wynagrodzenia wynikowego tzw. „success fee” z tytułu uzyskania decyzji stwierdzającej wydanie z naruszeniem prawa decyzji …. i reprezentacji w postępowaniu sądowym. W związku z prawomocnym zakończeniem postępowania sądowego zasądzającego na rzecz podatnika stosowne odszkodowanie, Wykonawca wystawił Wnioskodawczyni fakturę z dnia 12 października 2016 r. na kwotę 163 271 zł 10 gr. Wynagrodzenie zostało zapłacone przez Wnioskodawczynię w całości przelewem na rachunek bankowy zleceniobiorcy. Wnioskodawczyni w postępowaniu sądowym przed Sądem Okręgowym (I instancja) i Sądem Apelacyjnym (II instancja) miała zapewnioną przez Wykonawcę na zasadzie podwykonawstwa obsługę prawną – zastępstwo procesowe radcy prawnego. Wnioskodawczyni nie regulowała wynagrodzenia radcy prawnego, bowiem było to po stronie Wykonawcy, który podzielił radcy prawnemu czynności procesowe w sprawie sądowej. Jedyne wynagrodzenie, jakie Wnioskodawczyni zapłaciła za reprezentowanie w postępowaniu administracyjnym oraz sądowym, których rezultatem było osiągniecie przychodu w postaci odszkodowania i odsetek wynika z wystawionej przez Wykonawcę faktury z dnia 12 października 2016 r. i wynosiło brutto 163 271 zł 10 gr.

Zauważyć należy, że otrzymane przez Wnioskodawczynię w 2016 r. na podstawie wyroku Sądu odszkodowanie pieniężne w zakresie należności głównej, stanowi dla Niej przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, korzystający ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3b ww. ustawy, bowiem odszkodowanie to jest odszkodowaniem za tzw. szkodę rzeczywistą, czyli za poniesioną stratę i nie zostało wypłacone w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Natomiast otrzymane przez Wnioskodawczynię odsetki zasądzone wyrokiem Sądu stanowią dla Niej przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym, ponieważ w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych brak jest regulacji, które zwalniałyby od podatku odsetki ustawowe od ww. odszkodowania.

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ww. ustawy.

Kosztami uzyskania przychodu są zatem wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z uzyskanymi przychodami. Z oceny związku z uzyskanym przychodem winno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie mógł się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

• nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

• być właściwie udokumentowany.

Koszty poniesione w celu uzyskania przychodów to te, które zostały poniesione z zamiarem uzyskania przychodu. Ten zamiar (cel) musi być, po pierwsze – obiektywnie realny, po drugie – istniejące okoliczności faktyczne muszą wskazywać na to, że dany wydatek w istocie mógł podatnikowi pozwolić na przewidywanie osiągnięcia przychodu. Natomiast koszty ponoszone w celu zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodu, to wydatki mające na celu ochronę źródła przychodu, tak by źródło to istniało w stanie niepogorszonym.

Koszty uzyskania przychodów nie są kosztami uzyskania jakichkolwiek przychodów, lecz zawsze związane są z uzyskaniem przychodu z konkretnego źródła. Koszty uzyskania przychodu z danego źródła pomniejszają przychody z tego właśnie źródła, a nie jakiekolwiek przychody. Koszty uzyskania przychodu są zatem ściśle i funkcjonalnie przyporządkowanie do danego źródła przychodów.

Zatem, kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 ww. ustawy i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem (zwiększeniem) przychodu z danego źródła bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednakże ciężar wskazania owego związku spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

W myśl art. 22 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.

Zgodnie z art. 22 ust. 3a ww. ustawy zasadę, o której mowa w ust. 3, stosuje się również w przypadku, gdy część dochodów z tego samego źródła przychodów podlega opodatkowaniu, a część jest wolna od opodatkowania, z wyłączeniem źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2.

W związku z powyższym, do kosztów uzyskania przychodu można zaliczyć jedynie część wydatków, w wysokości odpowiadającej proporcji przychodu podlegającego opodatkowaniu w ogólnej kwocie świadczeń otrzymanych na podstawie wyroku sądu. Pozostała część poniesionych przez Wnioskodawczynię kosztów jako wydatki poniesione w celu uzyskania przychodu zwolnionego z opodatkowania nie może zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodu.

Reasumując stwierdzić należy, że stosownie do art. 22 ust. 1 w zw. z art. 22 ust. 3 i ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawczyni może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione na wynagrodzenie zleceniobiorcy, który prowadził sprawę i reprezentował Wnioskodawczynię w postępowaniu administracyjnym i sądowym, w wyniku czego Wnioskodawczyni uzyskała przychód z tytułu odszkodowania wraz z odsetkami, jednakże zaliczeniu podlega tylko część tych wydatków, w wysokości odpowiadającej proporcji przychodu z tytułu świadczenia otrzymanego na podstawie wyroku sądu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, tj. uzyskanych przez Wnioskodawczynię odsetek ustawowych.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni, zgodnie z którym cała kwota wynagrodzenia zleceniobiorcy podlega zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodu, należało uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się do powołanych wyroków sądów administracyjnych –wskazać należy, że dotyczą one konkretnych, indywidualnych spraw podatników podjętych w określonych stanach faktycznych i są wiążące tylko w tych sprawach. Dlatego, stosownie do art. 87 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 r. – Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 78, poz. 483 ze zm.), nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa i tym samym nie mogą być wiążące dla Organu wydającego interpretację indywidualną.

Niniejsza interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego w dacie zaistnienia tego stanu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …., w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

źródło: https://sip.mf.gov.pl/