Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 05-04-2017 r. – 1462-IPPB1.4511.88.2017.1.ES

Dotyczy: możliwości opodatkowania podatkiem liniowym dochodów z działalności gospodarczej

UZASADNIENIE

W dniu 1 lutego 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania podatkiem liniowym dochodów z działalności gospodarczej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni od 2013 r. była zatrudniona u swojego pracodawcy w dziale sprzedaży. W dniu 30 grudnia 2016 r. na mocy porozumienia stron zakończyła pracę u swojego pracodawcy.

Jeszcze przed zakończeniem zatrudnienia na podstawie umowy o pracę, pod koniec grudnia 2016 r. złożyła wniosek w CEiDG o rejestrację działalności gospodarczej jako osoba fizyczna z dniem 1 stycznia 2017 r.

Od stycznia 2017 r. Wnioskodawczyni rozpocznie wykonywanie działalności na rzecz byłego pracodawcy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni będzie wykonywać na rzecz pracodawcy podobne czynności co w roku ubiegłym tj. 2016 w ramach stosunku pracy. Niemniej jednak podstawą współpracy nie będzie umowa o pracę ale umowa o współpracy. Zmienią się warunki wykonywania tych czynności zarówno od strony prawnej jak i faktycznej. Wnioskodawczyni nie będzie już działać pod kierownictwem i nadzorem pracodawcy. Dodatkowo miejscem świadczenia usług nie będzie już siedziba pracodawcy, a dowolne miejsce wybrane przez Wnioskodawczynię. Usługi świadczone będą także w dowolnym czasie. Z treści umowy o współpracy wynika także, że Wnioskodawczyni ponosić będzie ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością i pełną odpowiedzialność za wyrządzone szkody na zasadach ogólnych określonych w kodeksie cywilnym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przychody uzyskane w 2017 r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej z tytułu usług świadczonych na rzecz byłego pracodawcy mogą być opodatkowane podatkiem liniowym, zgodnie z art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 1 i 3 ww. ustawy, odrębnymi źródłami przychodów jest m.in, stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta oraz pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ww. ustawy, dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej, są opodatkowane na zasadach ogólnych określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 tego artykułu, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek tub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym (…). W myśl art. 9a ust. 2 ww. ustawy, podatnicy mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c czyli wg stawki liniowej 19%. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego, pisemne oświadczenie składa właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Oświadczenie o wyborze opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c podatnicy mogą złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 9a ust. 3 ww. ustawy, jeżeli podatnik, który wybrał sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, uzyska z działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie lub z tytułu prawa do udziału w zysku spółki niebędącej osobą prawną przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, odpowiadających czynnościom, które podatnik lub co najmniej jeden ze wspólników wykonywał lub wykonuje w roku podatkowym, w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy, podatnik ten traci w roku podatkowym prawo do opodatkowania w sposób określony w art. 30c i jest obowiązany do wpłacenia zaliczek od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonych przy zastosowaniu skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, oraz odsetek za zwłokę od zaległości z tytułu tych zaliczek.

W myśl art. 30c ust. 1 ww. ustawy, podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub ust. 7, z zastrzeżeniem art. 29, 30 i 30d, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Z powyższych przepisów wynika, że możliwość opodatkowania dochodów 19% „podatkiem liniowym” dotyczy – co do zasady – dochodów uzyskanych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej (ze źródła przychodów pozarolnicza działalność gospodarcza). Przy czym, możliwość opodatkowania „podatkiem liniowym” jest wyłączona w stosunku do podatników, którzy w wyniku prowadzenia tej działalności uzyskują przychody z tytułu świadczenia usług na rzecz obecnego lub byłego pracodawcy i usługi te są tożsame z czynnościami, które podatnik (a w przypadku wykonywania ww. działalności w formie spółki niebędącej osobą prawną chociażby jeden ze wspólników) wykonywał, bądź wykonuje w roku podatkowym w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy.

W tym miejscu warto jeszcze wspomnieć, że pozarolnicza działalność gospodarcza prowadzona przez Wnioskodawcę będzie działalnością usługową prowadzoną we własnym imieniu w sposób zorganizowany i ciągły. Stosownie do art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

• odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;

• są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności;

• wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Z treści umowy, którą ma zamiar podpisać Wnioskodawczyni wynika, iż żaden z ww. warunków wykluczających uznanie działalności za pozarolniczą działalność gospodarczą nie został spełniony.

Z treści przywoływanych powyżej przepisów wynika, że możliwość opodatkowania dochodów 19% „podatkiem liniowym” dotyczy – co do zasady – dochodów uzyskanych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej (ze źródła przychodów pozarolnicza działalność gospodarcza). Przy czym, możliwość opodatkowania „podatkiem liniowym” jest wyłączona w stosunku do podatników, którzy w wyniku prowadzenia tej działalności uzyskują przychody z tytułu świadczenia usług na rzecz obecnego lub byłego pracodawcy i usługi te są tożsame z czynnościami, które podatnik (a w przypadku wykonywania ww. działalności w formie spółki nie będącej osobą prawną chociażby jeden ze wspólników) wykonywał, bądź wykonuje w roku podatkowym w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy.

Reasumując, wyłączenie z opodatkowania „podatkiem liniowym” znajdzie zastosowanie w przypadku, gdy spełnione są kumulatywnie następujące warunki, o ile zdarzenia te miały miejsce w ciągu jednego roku podatkowego:

• podatnik wykonywał, bądź wykonuje w roku podatkowym czynności w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy,

• podatnik uzyskuje przychody z tytułu świadczenia usług na rzecz obecnego lub byłego pracodawcy,

• usługi świadczone przez podatnika w ramach działalności gospodarczej są tożsame z czynnościami wykonywanymi w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawczyni przed zakończeniem zatrudnienia na podstawie umowy o pracę pod koniec grudnia 2016 r. złożyła wniosek w CEiDG o rejestrację działalności gospodarczej jako osoba fizyczna. Działalność gospodarcza prowadzona będzie od 1 stycznia 2017 r. W dniu 30 grudnia 2016r. Wnioskodawczyni rozwiązała na mocy porozumienia stron z byłym pracodawcą umowę o pracę. Od stycznia 2017 r. Wnioskodawczyni planuje rozpoczęcie wykonywania działalności na rzecz byłego pracodawcy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni będzie wykonywać na rzecz pracodawcy te same czynności co wcześniej (jest handlowcem).

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, że po rozpoczęciu działalności gospodarczej, Wnioskodawczyni – wykonując na rzecz swojego byłego pracodawcy usługi odpowiadające czynnościom wykonywanym w ramach stosunku pracy – w roku podatkowym 2017 -może opodatkować swoje dochody tzw. „podatkiem liniowym”.

Analizowane przepisy nie przewidują wyłączenia z opodatkowania dochodów „podatkiem liniowym” w następnych latach podatkowych licząc od 2017, po roku (2016), w którym wykonywała pracę na rzecz pracodawcy. Z treści przepisu wyraźnie wynika, że wyłączenie dotyczy tylko sytuacji, gdy podatnik wykonywał, bądź wykonuje w danym roku podatkowym czynności w ramach stosunku pracy. Taka sytuacja nie miała miejsca w przedmiotowej sprawie.

Reasumując, fakt, że Wnioskodawczyni w roku podatkowym 2017 będzie prowadziła działalność gospodarczą, w ramach której świadczyć będzie usługi na rzecz byłego pracodawcy – nie przesądza o utracie prawa do opodatkowania w sposób przewidziany w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w tym roku podatkowym. Warunkiem opodatkowania w tej formie jest złożenie oświadczenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania, co Wnioskodawczyni uczyniła.

Podobne stanowisko wyraził m.in. Janusz Marciniuk w swoim Komentarzu do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (wydanie 2016), w którym stwierdził, iż „Co do zasady, wyboru opodatkowania podatkiem liniowym może dokonać podatnik prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą: samodzielnie lub w formie spółki niebędącej osobą prawną. Z grona osób uprawnionych do preferencyjnego opodatkowania ustawodawca wyłącza jednak te osoby, które w danym roku wykonują (wykonywały) w ramach działalności gospodarczej na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy te same czynności, które poprzednio wykonywane były w ramach stosunku pracy tub spółdzielczego stosunku pracy. Z dniem 20.5.2010 r. na mocy ustawy z 18.3.2010 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 75, poz. 473) zawężono zakaz wyboru stawki liniowej do podatników, którzy jako przedsiębiorcy w danym roku podatkowym wykonywali lub wykonują takie czynności na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy. Przed nowelizacją ograniczenie to obejmowało również rok poprzedzający rok podatkowy. Z opodatkowania podatkiem liniowym nie mogą skorzystać wspólnicy spółek niebędących osobą prawną, jeżeli przynajmniej jeden z nich osiąga przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, które to usługi odpowiadają czynnościom wykonywanym przez niego w danym roku podatkowym. Opisana bariera dostępu do opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej podatkiem liniowym odnosi się jedynie do przedsiębiorcy związanego z odbiorcą swoich usług stosunkiem pracy (lub spółdzielczym stosunkiem pracy). W przepisie art. 9a ust. 3 PDOFizU brak jakichkolwiek unormowań dotyczących umów zlecenia, umów o dzieło, kontraktów menedżerskich oraz innych rodzajów działalności wykonywanej osobiście oraz Elżbieta Serwińska w swoim komentarzu do ustawy (wydanie 2014), twierdząc, iż „Przepis art. 9a ust. 3 PDOFizU ogranicza zatem możliwość zmiany sposobu zatrudniania pracowników (przejście na działalność gospodarczą) dla celów optymalizacji podatkowej. Ograniczenie to trwa do końca danego roku, stąd potencjalna korzyść podatkowa – przez obniżenie stawki podatkowej – będzie miała zastosowanie dopiero od nowego roku. Ograniczenie to zostało złagodzone przez ustawodawcę, gdyż do 2010 r. działało ono nie tylko w roku zmiany, ale też roku następnym.”

Identyczne stanowisko zajął też Dyrektor izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji wydanej 22 kwietnia 2016r. nr IPPB4/4511-291/16-2/MS1.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

źródło: https://sip.mf.gov.pl/