Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 04-09-2018 r. – 0114-KDIP3-1.4011.343.2018.2.MJ

Przychody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z tytułu usług wykonywanych na podstawie projektowanej umowy o współpracę świadczonych na rzecz Spółki stanowić będą przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, a więc przychody ze źródła o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy i mogą być opodatkowane na zasadach przewidzianych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

UZASADNIENIE

W dniu 11 lipca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia źródła przychodu oraz możliwości opodatkowania 19% podatkiem liniowym wynagrodzenia z tytułu usług świadczonych na rzecz Spółki na podstawie umowy o współpracę.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest członkiem zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (zwana dalej: „Spółką”). Swoje obowiązki członka zarządu wykonuje w oparciu o umowę o pracę.

Spółka prowadzi działalność w zakresie usług architektonicznych. Spółka wykonuje projekty domów, biur oraz innych budynków różnego rodzaju.

Wnioskodawca zamierza – niezależnie od swej aktywności zawodowej w ramach stosunku pracy – rozpocząć prowadzenie indywidualnej działalności gospodarczej, w ramach której dominującym przedmiotem działalności gospodarczej będzie świadczenie usług architektonicznych. Innymi słowy, zważywszy na posiadane przez Wnioskodawcę wykształcenie oraz doświadczenie zamierza on rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie świadczenia usług polegających na:

• przygotowywaniu koncepcji konkursowych, projektów architektoniczno-budowlanych, urbanistycznych, wnętrz, w tym sporządzanie opisów, rysunków, makiet, wizualizacji i grafik na potrzeby powyższych projektów,
• przygotowywaniu specjalistycznych opinii technicznych.
• występowaniu w imieniu inwestorów w celu uzyskania decyzji administracyjnych, opinii, uzgodnień i innych dokumentów formalnych,
• sprawowaniu nadzoru autorskiego nad realizacją inwestycji,
• uczestniczeniu w spotkaniach i naradach koordynacyjnych dot. projektów.

Podkreślić należy, że zgodnie z poszczególnymi przepisami ewentualnej umowy o współpracę, powierzenie Wnioskodawcy świadczenia usług we wskazanym wyżej zakresie nie będzie oznaczać powołania w skład organów Spółki.

Przy wykonywaniu usług objętych umową o współpracę, Wnioskodawca nie będzie podlegał również kierownictwu spółki.

Efekt podejmowanych przez Wnioskodawcę czynności w ramach świadczonych usług, w postaci wykonanych analiz, działań, czynności czy wniosków (itp.), Wnioskodawca będzie przedstawiał odpowiednim rzeczowo działom lub komórkom organizacyjnym Spółki oraz w uzasadnionych okolicznościach zarządowi tej spółki na okresowych lub doraźnych spotkaniach, zależnie od okoliczności i potrzeb – ustnie lub na piśmie.

Wnioskodawca będzie wykonywać tylko własne czynności powierzone mu przez Spółkę, we własnym interesie i na swoją rzecz oraz na własne ryzyko i rachunek. W projektowanej umowie o współpracę będzie również wyraźnie wyłączone prawo Wnioskodawcy do składania oświadczeń woli w imieniu Spółki oraz przewiduje się, że wykonywanie usług objętych umową będzie podlegało ocenie przez osoby uprawnione wskazane w tejże umowie.

Z tytułu wykonywania przedmiotowych usług na podstawie umowy o współpracę dla Wnioskodawcy zostanie określone miesięczne ryczałtowe wynagrodzenie.

Ponadto Wnioskodawca w piśmie z dnia 17 sierpnia 2018 r. (data wpływu 24 sierpnia 2018 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie z dnia 08 sierpnia 2018 r. Nr 0114-KDIP3-1.4011.343.2018.1.MJ, dokonał uzupełnienia opisu zdarzenia przyszłego o następujące informacje:

Umowa o współpracę zawarta pomiędzy Wnioskodawcą a Spółką nie będzie miała charakteru kontraktu menedżerskiego, umowy o zarządzanie przedsiębiorstwem czy też umowy o podobnym charakterze. Zakres wykonywanych usług na podstawie umowy o współpracę nie będzie pokrywał się z jego obowiązkami jako członka zarządu. Będą to zupełnie odrębne czynności.

Wnioskodawca będzie ponosić odpowiedzialność wobec Spółki oraz wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w czasie wykonywania przez niego Umowy, będące następstwem niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków wynikających z Umowy. Odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat i wykonanie czynności objętych umową o współprace będzie ponosić wyłącznie Wnioskodawca.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przychody z tytułu usług wykonanych na podstawie projektowanej umowy o współpracę świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz spółki stanowią przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej określone w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 80, poz. 350 ze zm., zwanej dalej: „Ustawą”), i czy wynagrodzenie z tytułu tych usług może być opodatkowane podatkiem liniowym w wysokości 19% również w sytuacji, gdy Wnioskodawca świadczący przedmiotowe usługi jest jednocześnie członkiem dwuosobowego zarządu tej Spółki?

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie on uprawniony do rozliczenia przychodów uzyskiwanych z działalności, którą planuje założyć (co w szczególności dotyczy przychodów uzyskiwanych z tytułu umowy o współpracę zawartej ze Spółką) jako przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, w konsekwencji zaś stosować stawkę liniową podatku w wysokości 19%. Okoliczność, że Wnioskodawca jest zarazem członkiem zarządu tejże Spółki nie ma tutaj znaczenia.

Stanowisko Wnioskodawcy uzasadnić należy w następujący sposób.

W pierwszej kolejności podkreślić należy, że ustawodawca w art. 10 ust. 1 Ustawy wyróżnia wśród źródeł przychodu m.in. działalność wykonywaną osobiście (art. 10 ust. 1 pkt 2 Ustawy) oraz pozarolniczą działalność gospodarczą ( art. 10 ust. 1 pkt 3 Ustawy).

Pozarolniczą działalnością gospodarczą, w myśl art. 5a pkt 6 Ustawy jest działalność zarobkowa:

1. wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa,
2. polegająca na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 Ustawy.

Zgodnie natomiast z art. 13 pkt 7 Ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 Ustawy, uważa się przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych. Do przychodów z art. 13 pkt 7 Ustawy zalicza się otrzymane wynagrodzenia w związku z pełnieniem funkcji na podstawie samego tylko aktu powołania (uchwały), statuującego powstanie stosunku organizacyjnego wiążącego spółkę z członkiem jej organu.

W piśmiennictwie i orzecznictwie wskazuje się, że nie ma przeciwskazań prawnych ani praktycznych ku temu, aby był to jedyny tytuł prawny łączący członka zarządu ze spółką, w oparciu o który wykonuje swoje obowiązki w organie spółki (tak m.in. A. Szajkowski, A. Szumański w: Kodeks spółek handlowych. Komentarz do artykułów 151-300. Tom II, pod red. S. Sołtysińskiego, A. Szajkowskiego, A. Szumańskiego, Wydawnictwo C. H. BECK 2002, s. 365-366; A. Kidyba, Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Komentarz, wydanie 2, Warszawa 2001, s. 407-408; Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 28 lipca 1999 r., I PKN 171/99).

Natomiast w świetle art. 13 pkt 9 Ustawy, również za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Oznacza to, że poza wynagrodzeniem z tytułu samego powołania w skład zarządu, można uzyskiwać wynagrodzenie za faktyczne zarządzanie spółką, a obowiązki te może, ale nie musi, wykonywać członek zarządu. Dla członka zarządu może to zaś być dodatkowy, fakultatywny stosunek prawny, jaki łączy go ze spółką (tzw. stosunek podstawowy, mający charakter wtórny do stosunku organizacyjnego powstałego z chwilą powołania członka zarządu – A. Kidyba, Spółka …, s. 407-408). To ten jednak wtórny, podstawowy stosunek prawny, niezależnie od tego, czy zostanie zawarty ze spółką członek zarządu czy też nie, zawsze będzie miał charakter osobistego świadczenia i w świetle regulacji ustawy, nie będzie miał charakteru pozarolniczej działalności gospodarczej.

Wobec rozważań określonych powyżej, istotnego znaczenia nabiera zatem dookreślenie normatywnego znaczenia zwrotu zarządzanie przedsiębiorstwem, którym posługuje się prawodawca w przepisie art. 13 pkt 9 Ustawy.

Spółka, której członkiem zarządu jest Wnioskodawca jest przedsiębiorcą prowadzącym działalność gospodarczą. Ma ona zatem swoje przedsiębiorstwo. Z kolei zgodnie z art. 201 § 1 Kodeksu spółek handlowych, uprawnieniem i obowiązkiem członka zarządu spółki z o.o. jest prowadzenie jej spraw i reprezentacja. Innymi słowy, biorąc pod uwagę powyższe, uprawnione jest twierdzenie, że przez zarządzenie przedsiębiorstwem spółki należy rozumieć prowadzenie jej spraw i jej reprezentowanie.

Powyższe daje z kolei asumpt do ustalenia zakresu znaczeniowego pojęć „prowadzenie spraw spółki” oraz „reprezentacja spółki”. Pozwoli to bowiem stwierdzić, czy któryś z tychże zwrotów obejmuje swoim zakresem usługi jakie Wnioskodawca planuje wykonywać na rzecz Spółki. Za miarodajne należy tu wskazać stanowisko doktryny, w której wskazuje się, że: „Przepis art. 368 § 1 KSH (odpowiednikiem tego przepisu dla spółki z o.o. jest przepis art. 201 § 1 k.s.h.) wskazuje na dwie sfery aktywności zarządu, tj. prowadzenie spraw spółki, czyli podejmowanie decyzji gospodarczych w spółce (materia stosunków wewnętrznych spółki) oraz reprezentację spółki, czyli składanie oraz przyjmowanie w imieniu spółki oświadczeń woli (materia stosunków zewnętrznych spółki)” (por. A. Szajkowski, A. Szumański w: Kodek półek handlowych. Komentarz do artykułów 301 – 458, Tom III, pod red. S. Sołtysińskiego, A. Szajkowskiego, A. Szumańskiego, System Informacji Prawnej Legalis).

Z powyższego wynika zatem, że zarządzenie przedsiębiorstwem spółki przez członka jej zarządu obejmuje dwojakiego rodzaju czynności:

• prowadzenie jej spraw poprzez podejmowanie w sferze wewnątrz spółkowej wszelkich decyzji, zwłaszcza gospodarczych oraz
• reprezentację spółki poprzez składanie za spółkę oświadczeń woli i ich przyjmowanie i to we wszelkich sprawach sądowych i pozasądowych.

Analogiczną konstatację (jak w punkcie poprzedzającym in fine), co do ustalenia zakresu znaczeniowego zwrotu „zarządzenie przedsiębiorstwem spółki” należy odnieść do przypadku zarządzania przedsiębiorstwem spółki kapitałowej, gdy czynności z tego zakresu byłyby wykonywane nie tylko na podstawie stosunku organizacyjnego łączącego członka zarządu ze spółką, ale również do sytuacji, gdy obok stosunku organizacyjnego więżącego spółkę członka zarządu, podmioty te nawiązałyby pomiędzy sobą drugi stosunek prawny (np. umowę menedżerską), której przedmiotem byłoby zarządzanie przedsiębiorstwem spółki. O tego rodzaju umowach stanowi właśnie ustawodawca w przepisie art. 13 pkt 9 Ustawy.

Tymczasem przedmioty tego rodzaju umów wskazanych w art. 13 pkt 9 Ustawy i projektowanej umowy o współpracę, jaką Wnioskodawca zamierza zawrzeć ze Spółką są różne. Uzasadnić to należy w następujący sposób.

Istotą kontraktu menedżerskiego, czy umów o zarządzanie przedsiębiorstwem lub umów o podobnym charakterze zawieranych pomiędzy przedsiębiorcą zlecającym zarządzanie (spółką), a samodzielnym podmiotem (zarządcą) jest zarządzanie przez ten ostatni podmiot za wynagrodzeniem tymże przedsiębiorstwem na rzecz i w interesie przedsiębiorcy na jego rachunek i ryzyko. Tego rodzaju kontrakty zawierane między odpowiednimi organami przedsiębiorstwa, a osobą fizyczną obejmują zarządzanie przez osobę fizyczną tymże przedsiębiorstwem bez podległości służbowej zarządcy i bez kierownictwa dającego zlecenie za określonym wynagrodzeniem. Ważna jest więc samodzielność menadżera oraz cel umowy, którym jest przeniesienie prowadzenia przedsiębiorstwa na menadżera z przyznaniem mu samodzielności w zakresie zarządzania przedsiębiorstwem lub jego wyodrębnioną częścią.

Takiego charakteru nie będzie zaś mieć umowa o współpracę, którą Wnioskodawca zamierza zawrzeć ze Spółką. Wnioskodawca występując w stosunku do Spółki jako jej doradca i usługodawca nie ma bowiem decydującego zdania, a w szczególności nie będzie on uprawniony do decydowania:

• o akceptowaniu własnych ocen, analiz, wniosków, propozycji oraz ustaleń faktycznych poczynionych w ramach sprawowanego nadzoru w zakresie działalności spółki. określonym umową o współpracę,
• wdrażaniu przez Spółkę wniosków lub propozycji rozwiązań formułowanych oraz przygotowywanych przez Wnioskodawcę w zakresie określonym projektowaną umową o współpracę.

Ponadto Wnioskodawcy w ramach świadczonych na podstawie projektowanej umowy o współpracę usług nie będą przysługiwać żadne uprawnienia do podejmowania jakichkolwiek czynności kierowania (zarządzania) Spółką. Usługi te nie będą zatem w żaden sposób związane, czy też nie będą polegać na podejmowaniu decyzji co do gospodarowania majątkiem Spółki (prowadzenie spraw Spółki). W związku z wykonywaniem usług objętych projektowaną umową o współpracę, Wnioskodawcy nie będzie podlegał również personel Spółki. W związku z wykonywaniem umowy o współpracę Wnioskodawca nie będzie też posiadał uprawnień do składania oświadczeń woli i zaciągania zobowiązań w imieniu Spółki (reprezentacja Spółki). Należy zatem uznać, iż projektowanej umowy o współpracę jaką zamierza zawrzeć Wnioskodawca ze Spółkę nie można kwalifikować jako kontraktu menadżerskiego – umowy o zarządzanie przedsiębiorstwem, czy też umowy o podobnym charakterze, o których mowa w art. 13 pkt 9 Ustawy.

Podsumowując, uprawnione jest zatem twierdzenie, że w zakresie świadczenia przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki usług objętych projektowaną umową o współpracę ten ostatni działać będzie jak każdy inny podmiot trudniący się działalnością gospodarczą w zakresie objętym projektowaną umową o współpracę. Tytułem przykładu, wskazać tu można doradcę finansowego lub inwestycyjnego, który tylko doradza, poucza, wskazuje możliwe rozwiązania, ale nie podejmuje wiążących decyzji w zakresie przedmiotu usługi. Doradca taki nie reprezentuje też podmiotu gospodarczego na zewnątrz, nie występuje w jego imieniu wobec osób trzecich. Innymi słowy, projektowana umowa o współpracę nie będzie miała charakteru kontraktu menedżerskiego, umowy o zarządzanie przedsiębiorstwem czy umowy o podobnym charakterze. Jej zawarcie nie będzie oznaczać także zarządzania jakimkolwiek działem lub komórką organizacyjną Spółki. Raz jeszcze podkreślić trzeba, że Wnioskodawca nie będzie zatem działać na rachunek i ryzyko swego klienta (Spółki) oraz na jego rzecz i w jego interesie. Na podstawie projektowanej umowy o współpracę nie będzie podejmować wiążących dla spółki czy jej kontrahentów decyzji oraz reprezentować jej (występować jako Spółka). Zatem przychody, które Wnioskodawca będzie uzyskiwał w ramach prowadzonej działalności gospodarczej z tytułu świadczenia przedmiotowych usług na rzecz Spółki, stanowić będą przychód z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 Ustawy.

Zgodnie zaś z art. 9a ust. 2 Ustawy, podatnicy mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c Ustawy (stawka liniowa).

Obok tego zaś Wnioskodawca będzie uzyskiwał przychody (wynagrodzenie) za sprawowanie funkcji członka zarządu, które to przychody po potrąceniu kosztów uzyskania przychodów podlegać będą opodatkowaniu według skali, a Spółka będzie płatnikiem w tym zakresie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego – jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 3 cytowanej wyżej ustawy, źródłami przychodów jest:

• stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta (pkt 1),

• działalność wykonywana osobiście (pkt 2),

• pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3).

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ww. ustawy, za działalność gospodarczą albo pozarolniczą działalność gospodarczą, uważa się działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Zgodnie z kolei z art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Jak wynika z literalnej treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, niespełnienie któregokolwiek z warunków wymienionych w tym przepisie oznacza, że wykonywane czynności mogą być klasyfikowane na gruncie ustawy o podatku dochodowym jako pozarolnicza działalność gospodarcza.

Stosownie do art. 13 pkt 7 i pkt 9 tej ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się:

• pkt 7 – przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych,

• pkt 9 – przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej – z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Należy zauważyć, że wyodrębnienie w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w katalogu przychodów z działalności wykonywanej osobiście, przychodów z umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze – przy jednoczesnym zdefiniowaniu na użytek tej ustawy pojęcia pozarolniczej działalności gospodarczej – nie pozostawia wątpliwości, że źródłem tych przychodów nie jest pozarolnicza działalność gospodarcza, lecz zawsze działalność wykonywana osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym przychody uzyskane z tytułu tego rodzaju umów stanowią przychody z działalności wykonywanej osobiście, nawet jeżeli umowy te zawierane są w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej. Czynności zarządcze dotyczą określonej osoby, tym samym mogą być dokonywane bezpośrednio przez tę osobę. Jednocześnie, z uwagi na fakt, że w przypadku zawarcia umowy powierzającej zarząd przedsiębiorstwem występuje duża dowolność nazewnictwa, przepis art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy nie tylko przychodów uzyskanych na podstawie umów o zarządzanie, kontraktu menedżerskiego, lecz wszelkich umów o podobnym charakterze, z których wynika, że podatnikowi, w drodze umowy cywilnoprawnej, zostało zlecone sprawowanie zarządu przedsiębiorstwem, spółką czy instytucją.

Istotą kontraktu menedżerskiego, czy umów o zarządzanie przedsiębiorstwem lub umów o podobnym charakterze, zawieranych między przedsiębiorcą zlecającym zarząd a samodzielnym podmiotem – zarządcą jest zarządzanie przez ten ostatni podmiot tymże (cudzym) przedsiębiorstwem, na rzecz i w interesie przedsiębiorcy, na jego rachunek i ryzyko.

Stosownie natomiast do treści przepisu art. 9a ust. 1 wyżej powołanej ustawy, dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym podatnicy mogą złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 9a ust. 2 tej ustawy, podatnicy mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego, pisemne oświadczenie składa właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Oświadczenie o wyborze opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c podatnicy mogą złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

W myśl art. 30c ust. 1 ww. ustawy, podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub ust. 7, z zastrzeżeniem art. 29, 30, 30d, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Z powyższych przepisów wynika, że możliwość opodatkowania dochodów 19% podatkiem liniowym dotyczy wyłącznie dochodów uzyskanych w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej (tj. ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie z art. 9a ust. 3 ww. ustawy, jeżeli podatnik, który wybrał sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, uzyska z działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie lub z tytułu prawa do udziału w zysku spółki niemającej osobowości prawnej przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, odpowiadających czynnościom, które podatnik lub co najmniej jeden ze wspólników wykonywał lub wykonuje w roku podatkowym – w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy, podatnik ten traci w roku podatkowym prawo do opodatkowania w sposób określony w art. 30c i jest obowiązany do wpłacenia zaliczek od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonych przy zastosowaniu skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, oraz odsetek za zwłokę od zaległości z tytułu tych zaliczek.

Z treści powołanych powyżej uregulowań prawnych wynika, że możliwości wyboru sposobu opodatkowania 19% podatkiem liniowym pozbawiony jest podatnik, który w ramach prowadzonej działalności gospodarczej uzyska przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, a usługi te są tożsame z czynnościami, które podatnik wykonywał na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy w roku podatkowym w ramach stosunku pracy.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest członkiem zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (zwana dalej: „Spółką”). Swoje obowiązki członka zarządu wykonuje w oparciu o umowę o pracę. Spółka prowadzi działalność w zakresie usług architektonicznych. Wnioskodawca zamierza – niezależnie od swej aktywności zawodowej w ramach stosunku pracy – rozpocząć prowadzenie indywidualnej działalności gospodarczej, w ramach której dominującym przedmiotem działalności gospodarczej będzie świadczenie usług architektonicznych.

Przy wykonywaniu usług objętych umową o współpracę, Wnioskodawca nie będzie podlegał również kierownictwu spółki.

Wnioskodawca będzie wykonywać tylko własne czynności powierzone mu przez Spółkę, we własnym interesie i na swoją rzecz oraz na własne ryzyko i rachunek. W projektowanej umowie o współpracę będzie również wyraźnie wyłączone prawo Wnioskodawcy do składania oświadczeń woli w imieniu Spółki oraz przewiduje się, że wykonywanie usług objętych umową będzie podlegało ocenie przez osoby uprawnione wskazane w tejże umowie.

Z tytułu wykonywania przedmiotowych usług na podstawie umowy o współpracę dla Wnioskodawcy zostanie określone miesięczne ryczałtowe wynagrodzenie.

Umowa o współpracę zawarta pomiędzy Wnioskodawcą a Spółką nie będzie miała charakteru kontraktu menedżerskiego, umowy o zarządzanie przedsiębiorstwem czy też umowy o podobnym charakterze. Zakres wykonywanych usług na podstawie umowy o współpracę nie będzie pokrywał się z jego obowiązkami jako członka zarządu. Będą to zupełnie odrębne czynności.

Wnioskodawca będzie ponosić odpowiedzialność wobec Spółki oraz wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w czasie wykonywania przez niego Umowy, będące następstwem niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków wynikających z Umowy. Odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat i wykonanie czynności objęty umową o współprace będzie ponosić wyłącznie Wnioskodawca.

O kwalifikacji wykonywanej działalności na gruncie prawa podatkowego do poszczególnego źródła przychodu decyduje rzeczywisty charakter wykonywanej działalności (faktyczny zakres świadczonych usług).

Mając na uwadze powyższe przepisy prawa podatkowego oraz zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, że jeśli zawarta między Wnioskodawcą a Spółką projektowana umowa o współpracę nie będzie miała charakteru kontraktu menedżerskiego, umowy o zarządzanie przedsiębiorstwem czy też umowy o podobnym charakterze i zakres wykonywanych usług na podstawie umowy o współpracę nie będzie pokrywał się z obowiązkami Wnioskodawcy jako członka zarządu wykonywanymi w oparciu o umowę o pracę, to przychody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z tytułu usług wykonywanych na podstawie projektowanej umowy o współpracę świadczonych na rzecz Spółki stanowić będą przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, a więc przychody ze źródła o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy i mogą być opodatkowanena zasadach przewidzianych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pod warunkiem dokonania wyboru tej formy opodatkowania w stosownym terminie.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy uznaje się za prawidłowe.

Końcowo należy wskazać, że tut. Organ w przedmiotowej interpretacji nie odniósł się do zagadnienia dotyczącego przychodów uzyskiwanych w związku ze sprawowaniem funkcji członka zarządu przez Wnioskodawcę, bowiem nie było ono przedmiotem zapytania Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

źródło: https://sip.mf.gov.pl/