Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 02-07-2018 r. – 0113-KDIPT2-1.4011.236.2018.3.AP

Zakwalifikowanie przychodów z tytułu zawarcia umowy zlecenia do odpowiedniego źródła przychodów

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 kwietnia 2018 r. (data wpływu 17 kwietnia 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 czerwca 2018 r. (data wpływu 14 czerwca 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zakwalifikowania przychodów z tytułu zawarcia umowy zlecenia do odpowiedniego źródła przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 kwietnia 2018 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) w związku z czym pismem z dnia 25 maja 2018 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.236.2018.1.AP, Nr 0113-KDIPT1-1.4012.347.2018.1.MSu, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano za pośrednictwem poczty w dniu 25 maja 2018 r. (data doręczenia 4 czerwca 2018 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 11 czerwca 2018 r. (data wpływu 14 czerwca 2018 r.), nadanym w dniu 11 czerwca 2018 r.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od 2 maja 2013 r. – Kancelarię Radcy Prawnego pod własnym szyldem, własną firmą i we własnej siedzibie, której przedmiotem jest działalność prawnicza (PKD 69.10.Z) i wykonywanie zawodu radcy prawnego. Wnioskodawca zamierza rozpocząć współpracę z jednostką samorządu terytorialnego (zwana dalej: „JST”), na rzecz której miałyby być świadczone usługi prawnicze, polegające m.in. na występowaniu w imieniu JST jako pełnomocnik przed sądami oraz organami publicznymi, przygotowywaniu pism procesowych, przedprocesowych oraz umów, jak również opiniowaniu umów, a więc pokrywające się z przedmiotem działalności gospodarczej.

Strony chciałyby nawiązać współpracę na podstawie umowy zlecenia, zawartej przez Wnioskodawcę poza Jego działalnością gospodarczą.

W zawieranej umowie cywilnoprawnej znajdować się mają m.in. następujące warunki:

  1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat wykonywanych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, będzie ponosił zlecający wykonanie tych czynności,
  2. prace i wszelkie czynności Wnioskodawcy – zleceniobiorcy będą wykonywane pod kierownictwem zlecającego oraz w siedzibie wskazanej przez zlecającego, wskazane będą także ramy czasowe świadczenia usług,
  3. umowa będzie zawarta poza działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, a zleceniobiorca – Wnioskodawca za wykonywanie czynności będących przedmiotem umowy nie będzie ponosił ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną przez siebie działalnością,
  4. zleceniobiorca (Wnioskodawca) będzie świadczyć usługi będące przedmiotem zlecenia w sposób niesamodzielny, bez ponoszenia odpowiedzialności przez zleceniobiorcę wobec osób trzecich ani ryzyka gospodarczego, pod kierownictwem zleceniodawcy, na warunkach określonych przez zleceniodawcę i w siedzibie zleceniodawcy.

W piśmie z dnia 11 czerwca 2018 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że opodatkowuje przychody z działalności gospodarczej na zasadach ogólnych oraz prowadzi dokumentację podatkową w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Wnioskodawca zamierza rozpocząć współpracę z jednostką samorządu terytorialnego w okresie najbliższego roku. Nie będzie świadczył usług pomocy prawnej z urzędu w ramach zawartej umowy zlecenia z jednostką samorządu terytorialnego. Zakres tych usług będzie sprowadzał się do poradnictwa na rzecz klientów/petentów/beneficjentów urzędu/projektu lub bieżącej obsługi urzędu z lub bez zastępstwa sądowego. Zlecający zobowiązany będzie, co będzie ujęte również w umowie, zapewnić całą infrastrukturę. Wnioskodawca będzie ewentualnie korzystał z własnych urządzeń jedynie w stopniu marginalnym, gdyż infrastruktura zlecającego powinna być wystarczająca. Wynagrodzenie za świadczone usługi ma być stałe ryczałtowe lub kosztorysowe (w zależności od wypracowanych w miesiącu godzin) oraz dodatkowo powiększone o procent z tytułu wyegzekwowanych zwrotów kosztów zastępstwa sądowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (przy czym pytanie Nr 3 ostatecznie sformułowano w uzupełnieniu wniosku):

  1. Czy przychody, które miałyby być uzyskiwane przez Wnioskodawcę na podstawie umowy zlecenia w celu świadczenia określonych usług na rzecz innego podmiotu prawa, której zakres pokrywa się z przedmiotem prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, a z treści proponowanej umowy nie wynika, aby była ona zawarta w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, mogą być kwalifikowane jako pochodzące ze źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 oraz art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. z działalności wykonywanej osobiście z tytułu wykonywania usług prawniczych na podstawie umowy zlecenia z osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą, osobą prawną i jej jednostką organizacyjną oraz jednostką organizacyjną niemającą osobowości prawnej?
  2. Czy Wnioskodawca ma prawo opodatkować tak zawartą umowę zlecenie poza prowadzoną działalnością gospodarczą?
  3. Czy świadczone przez Wnioskodawcę usługi w związku z wykonywaniem umowy zlecenia będą stanowiły odpłatne świadczenie usług zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) i w związku z tym będą podlegały opodatkowaniu na podstawie tejże ustawy?

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej są zagadnienia zawarte w pytaniu Nr 1 i Nr 2, dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych. Natomiast w zakresie zagadnienia zawartego w pytaniu Nr 3, dotyczącym podatku od towarów i usług, wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy.

Ad. 1)

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 ww. ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 2 i 3 tego przepisu:

  • działalność wykonywana osobiście,
  • pozarolnicza działalność gospodarcza.

Definicja działalności gospodarczej zawarta jest w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z jego treścią, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową: wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, polegającą na poszukiwaniu rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż, polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych, prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-2 i 4-9.

Natomiast w myśl art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

  1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
  2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności,
  3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Z kolei zgodnie z przepisem art. 13 pkt 8 lit. a) powoływanej ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, z wyjątkiem przychodów uzyskiwanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Wskazany powyżej przepis art. 13 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyłącza z przychodów z działalności wykonywanej osobiście przychody z tytułu wykonywania usług na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło uzyskiwane na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Kluczową rolę dla prawidłowego rozstrzygnięcia sprawy ma okoliczność, czy zlecenia zawierane będą w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Istotna jest więc treść umowy zlecenia, a zgodnie z zasada swobody umów strony mogą w sposób dowolny ułożyć stosunek cywilnoprawny. Żadne szczególne przepisy podatkowe nie wprowadzają ograniczenia, zakazu wykonywania w ramach działalności wykonywanej osobiście tych samych czynności, które są przedmiotem działalności gospodarczej.

Wybór kwalifikacji i sposób rozliczenia przychodów uzyskiwanych z zawartej umowy zlecenia ustawodawca pozostawił stronie stosunku cywilnoprawnego. Tym samym, jeżeli podatnik prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą zawiera umowę zlecenia w celu świadczenia określonych usług na rzecz innego podmiotu prawa, której zakres pokrywa się z przedmiotem prowadzonej przez tego podatnika działalności gospodarczej, a z treści umowy nie wynika, aby była ona zawarta w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, wówczas przychody z tytułu takiej umowy mogą być kwalifikowane jako pochodzące ze źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. z działalności wykonywanej osobiście.

Wnioskodawca wskazuje także, że swoją działalność gospodarczą – Kancelarię Radcy Prawnego – prowadzi pod własnym adresem i pod własnym szyldem, bierze też pełną odpowiedzialność za świadczenie usług wobec swoich klientów.

Usługi, które będą świadczone w ramach wykonania umowy zlecenia przez Wnioskodawcę, za którą będzie pobierał wynagrodzenie, będą tożsame z przedmiotem prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, jednakże jako zleceniobiorca nie będzie On mógł w ramach proponowanej Mu umowy ze zleceniodawcą:

  • wyznaczyć sobie samodzielnie miejsca oraz godzin wykonywania pracy w siedzibie zleceniodawcy,
  • umieścić szyldu prowadzonej przez siebie kancelarii radcy prawnego przed siedzibą zleceniodawcy,
  • wynająć na potrzeby swojej działalności gospodarczej – Kancelarii Radcy Prawnego – pomieszczenia przeznaczonego na wykonywanie usług dla zleceniodawcy.

Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, może On zawrzeć i opodatkować proponowaną Mu umowę cywilnoprawną poza prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą, pomimo pokrywających się przedmiotów umowy zlecenia i działalności gospodarczej. W tej sytuacji należy uznać, że źródłem przychodu jest wówczas działalność wykonywana osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ad. 2)

Wnioskodawca ma prawo opodatkować dochody z przyszłego zlecenia, objętego niniejszym wnioskiem, poza prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą. Jest to związane z charakterem zlecenia, które Wnioskodawca będzie świadczył, co zostało opisane we wniosku. Mianowicie, Wnioskodawca nie będzie mógł wyznaczyć sobie samodzielnie miejsca oraz godzin pracy w siedzibie zleceniodawcy, umieścić szyldu swojej Kancelarii Radcy Prawnego przed siedzibą zleceniodawcy, wynająć na potrzeby swojej działalności gospodarczej pomieszczenia przeznaczonego na wykonywanie usług dla zleceniodawcy. Ponadto, Wnioskodawca w celu wykonywania zlecenia dla zleceniodawcy będzie korzystał z jego infrastruktury. Wobec tego, Wnioskodawca uważa, że wynagrodzenie za usługi, które będą przez Niego świadczone, będzie stanowiło przychód, o którym mowa w art. 13 pkt 8 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1999 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.). Usługi te będą świadczone poza ramami działalności gospodarczej, prowadzonej przez Wnioskodawcę. Płatnikiem zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych będzie zleceniodawca i to na nim będzie ciążył obowiązek prowadzenia ewidencji, jak również opłacania ww. zaliczek.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odrębnymi źródłami przychodów są:

  • działalność wykonywana osobiście (pkt 2),
  • pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3).

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem, za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową:

  1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
  2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
  3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1, 2 i 4-9.

Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej użyte w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych opiera się na trzech przesłankach:

  • zarobkowym celu działalności,
  • wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,
  • prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.

Literalna wykładnia tego przepisu wskazuje, że jest to działalność zarobkowa, czyli służąca osiąganiu zysków, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły, co oznacza, że jest to działalność przygotowana i uporządkowana oraz ma charakter powtarzalny. Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot (i jak ją nazywa) oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych.

Za takim rozumieniem pojęcia „zorganizowany” przemawia również definicja słownikowa. Zgodnie z Nowym Słownikiem Poprawnej Polszczyzny (Wydawnictwo Naukowe PWN pod redakcją Andrzeja Markowskiego, Warszawa 2000), organizować to przygotowywać, zakładać jakieś przedsięwzięcie, bądź w znaczeniu drugim nadawać czemuś reguły, wprowadzać porządek (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z 7 maja 2008 r., I SA/Op 18/08).

Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej, to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, niepowiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.

Zauważyć przy tym należy, że stosownie do art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

  1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
  2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności,
  3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Z treści wyżej cytowanego przepisu art. 5b ust. 1 ww. ustawy wynika, że wyłączenie określonych czynności z pozarolniczej działalności gospodarczej może nastąpić tylko w przypadku, gdy spełnione są wszystkie trzy przesłanki w nim wymienione.

Katalog przychodów, które należy zaliczyć do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, określony został w art. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do treści art. 13 pkt 8 ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

  1. osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
  2. właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora – jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością

– z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Zaliczenie przychodów do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 8 ww. ustawy, zależy od łącznego spełnienia następujących warunków:

  1. zleconą usługę podatnik wykona osobiście, tj. bez udziału osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, umowy zlecenia lub umowy o dzieło, które wykonywałyby czynności związane z istotą tej usługi,
  2. umowa zlecenia lub umowa o dzieło została zawarta z osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą lub osobą prawną i jej jednostką organizacyjną niemającą osobowości prawnej,
  3. umowa zlecenia lub umowa o dzieło nie zostanie zawarta w ramach prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.

W konsekwencji, co do zasady, do przychodów z działalności wykonywanej osobiście nie można zaliczyć przychodów uzyskanych przez podatnika na podstawie umów zlecenia w warunkach określonych w art. 5a pkt 6 ww. ustawy, których zakres pokrywa się z przedmiotem prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej. Nie oznacza to jednak, że w każdym przypadku, w którym zakres czynności wykonywanych w ramach umowy zlecenia jest identyczny z zakresem prowadzonej działalności gospodarczej przychód uzyskany z tytułu tej umowy stanowi przychód z działalności gospodarczej.

Ostateczne przesądzenie do jakiego źródła przychodów należy zaliczyć przychody podatnika ze świadczenia usług na podstawie umowy zlecenia, które pokrywają się z zakresem prowadzonej działalności gospodarczej, możliwe jest tylko w konkretnym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym z uwzględnieniem przesłanek wskazanych w art. 5a pkt 6 oraz w art. 5b ust. 1 powoływanej ustawy. Każdy przypadek podlega w tym względzie odrębnej ocenie, albowiem nawet niewielkie różnice w przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym mogą powodować odmienność skutków podatkowych jakie wywierają one na gruncie prawa podatkowego.

Przepisy prawa podatkowego, co do zasady, nie zabraniają, czy też nie ograniczają podatnikowi prowadzącemu działalność gospodarczą możliwości równoczesnego uzyskiwania przychodów z tytułu umów zlecenia, kwalifikowanych jako przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy.

Co do zasady, wybór kwalifikacji i sposób rozliczenia przychodów uzyskiwanych z zawartej umowy zlecenia, ustawodawca pozostawił stronie stosunku cywilnoprawnego. Tym samym, jeżeli podatnik prowadzący pozarolniczą działalności gospodarczą, zawiera umowę zlecenia w celu świadczenia określonych usług na rzecz innego podmiotu prawa, której zakres pokrywa się z przedmiotem prowadzonej przez tego podatnika działalności gospodarczej, a z treści umowy nie wynika, aby była ona zawarta w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, wówczas przychody z tytułu takiej umowy mogą być kwalifikowane jako pochodzące ze źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych tj. z działalności wykonywanej osobiście.

Z treści przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od 2 maja 2013 r. – Kancelarię Radcy Prawnego, pod własnym szyldem, własną firmą i we własnej siedzibie, której przedmiotem jest działalność prawnicza i wykonywanie zawodu radcy prawnego. Wnioskodawca zamierza rozpocząć współpracę z jednostką samorządu terytorialnego, na rzecz której miałyby być świadczone usługi prawnicze – polegające m.in. na występowaniu w imieniu jednostki samorządu terytorialnego jako pełnomocnik przed sądami oraz organami publicznymi, przygotowywaniu pism procesowych, przedprocesowych oraz umów, jak również opiniowaniu umów, a więc pokrywające się z przedmiotem działalności gospodarczej. Strony chciałyby nawiązać współpracę na podstawie umowy zlecenia, zawartej przez Wnioskodawcę poza Jego działalnością gospodarczą. Wnioskodawca nie będzie świadczył usług pomocy prawnej z urzędu w ramach zawartej umowy zlecenia z jednostką samorządu terytorialnego. Zakres tych usług będzie sprowadzał się do poradnictwa na rzecz klientów/petentów/beneficjentów urzędu/projektu lub bieżącej obsługi urzędu z lub bez zastępstwa sądowego. Zlecający zobowiązany będzie, co będzie ujęte również w umowie, zapewnić całą infrastrukturę. Wnioskodawca będzie ewentualnie korzystał z własnych urządzeń jedynie w stopniu marginalnym, gdyż infrastruktura zlecającego powinna być wystarczająca. Wynagrodzenie za świadczone usługi ma być stałe ryczałtowe lub kosztorysowe (w zależności od wypracowanych w miesiącu godzin) oraz dodatkowo powiększone o procent z tytułu wyegzekwowanych zwrotów kosztów zastępstwa sądowego.

Mając na uwadze opis zdarzenia przyszłego oraz powyższe uregulowania prawne, stwierdzić należy, że uzyskiwane przez Wnioskodawcę przychody z tytułu umowy zlecenia stanowić będą przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 13 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ile zawarcie i realizacja tej umowy zlecenia w istocie nie spełnia przesłanek działalności gospodarczej, wskazanych w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, Wnioskodawca ma prawo zawrzeć umowę cywilnoprawną poza działalnością gospodarczą, mimo że zakres wynikających z niej czynności pokrywa się z przedmiotem działalności.

Ponadto zauważyć należy, że rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (zdarzeniem przyszłym) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego na dzień wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), przepisów art. 14k – 14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

źródło: https://sip.mf.gov.pl/

Wyroki / Interpretacje / Stanowiska dla Kadr i Płac

Zostaw komentarz