Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 27-02-2017 r. – 0461-ITPB2.4511.1023.2016.2.IB

Zryczałtowany podatek dochodowy, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 16 Ustawy PIT w związku z wypłatą odprawy w przypadku rozwiązania Umowy w wyniku zawarcia porozumienia stron

UZASADNIENIE

W dniu 9 grudnia 2016 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony pismem z dnia 14 lutego 2017 r. (data wpływu 15 lutego 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zryczałtowanego podatku dochodowego.

We wniosku tym i w jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe.

Pracownik został zatrudniony w S.A. z siedzibą w G. (Spółka, Wnioskodawca) na podstawie Umowy o pracę na czas nieokreślony na stanowisku Dyrektora Generalnego Oddziału (DGO). Na podstawie Aneksu nadano nową treść powyższej Umowie o pracę. Ustalono, że Pracownik jako Dyrektor Generalny Oddziału jest osobą zarządzającą w imieniu pracodawcy w rozumieniu art. 128 § 2 pkt 2 Kodeksu pracy. Strony przyjęły także, że w trakcie wykonywania pracy do podstawowych obowiązków Pracownika należy w szczególności:

1. bieżące prowadzenie spraw Oddziału, w szczególności kierowanie zadaniami wynikającymi z obowiązków operatora systemu dystrybucyjnego,
2. reprezentowanie Oddziału w stosunku wobec osób trzecich na zasadach zgodnych z zasadami reprezentacji obowiązującymi u pracodawcy,
3. realizowanie wszelkich innych zadań wynikających z powszechnie obowiązujących przepisów prawa oraz aktów wewnętrznej legislacji obowiązujących u pracodawcy, związanych z bieżącym funkcjonowaniem Oddziału. W Spółce obowiązywał Regulamin Organizacyjny z dnia 1 grudnia 2014 r. (Regulamin), zgodnie z § 8 ust. 3 Regulaminu do zadań DGO (w ramach poszczególnych oddziałów) należało określanie składu, zakres zadań oraz uprawnień zespołów projektowych/zadaniowych i komisji. DGO, jako osoby sprawujące funkcje kierownicze, mogli samodzielnie kierować działalnością podległej im jednostki i w ramach przyznanych uprawnień ponosili odpowiedzialność za realizację powierzonych im zadań – § 9 ust. 1 Regulaminu. Dokument ten określał także bardzo precyzyjnie, co należy rozumieć poprzez kierowanie jednostką organizacyjną – jest to bowiem planowanie i koordynowanie jej funkcjonowania, wyznaczanie celów i zadań w ramach planu strategicznego i planów operacyjnych, nadzór nad ich realizacją oraz zapewnienie najwyższej możliwej efektywności pracy. Wśród obowiązków wynikających ze sprawowania funkcji kierowniczych, spoczywających na DGO, wymienić należy także:
   
   1. aktywny udział w procesie kreowania celów Spółki oraz ich realizacji,
   2. wypełnianie obowiązków kierowniczych wynikających z prawa pracy,
   3. motywowanie pracowników, dbanie o morale i dyscyplinę pracy oraz dbałość o przestrzeganie katalogu wartości korporacyjnych w podległym zespole (§ 9 ust. 3 Regulaminu).

Wraz z obowiązkami skorelowane były także uprawnienia. Zgodnie z § 9 ust. 4 Regulaminu do uprawnień wynikających ze sprawowania funkcji kierowniczych należało m.in.:

1. wydawanie poleceń służbowych podległym pracownikom w zakresie zgodnym z Opisem Stanowiska
2. decydowanie w odniesieniu do pracowników kierowanej jednostki/komórki organizacyjnej w zakresie:
   
   1. wyznaczenia poszczególnych pracowników do realizacji zadań,
   2. przenoszenia pracowników na inne stanowiska pracy zgodnie z obowiązującymi procedurami i przepisami,
   3. wnioskowania o zatrudnianie i zwalnianie pracowników,
3. wnioskowanie do bezpośrednich przełożonych w sprawach obsady personalnej, przeszeregowań oraz organizacji kierowanej jednostki/komórki organizacyjnej,
4. dysponowanie środkami rzeczowymi i finansowymi przydzielonymi jednostce/komórce do wykonania jej zadań w ramach obowiązujących przepisów,
5. decydowanie o sposobie wykonania zadań podległej jednostki/komórki organizacyjnej, chyba, że sposób wykonania został określony odrębnym uregulowaniem.

Na podstawie kolejnego Aneksu do Umowy o pracę przyznano Dyrektorowi Generalnemu Oddziału oraz Spółce prawo do wypowiedzenia Umowy o pracę z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia ze skutkiem na koniec miesiąca kalendarzowego. Ponadto postanowiono, że w przypadku rozwiązania przez Spółkę tej umowy o pracę za wypowiedzeniem, Dyrektorowi Generalnemu Oddziału przysługuje odprawa w wysokości 9-miesięcznego wynagrodzenia obliczonego jak ekwiwalent za urlop wypoczynkowy. Odprawa jest płatna w ciągu 14 dni od daty rozwiązania tej umowy. Spółka udzieliła Dyrektorowi Generalnemu Oddziału prokury łącznej oddziałowej oraz szeregu pełnomocnictw rodzajowych.

Na podstawie Uchwały Zarządu Spółki z dnia 24 marca 2016 r. powołany został Zespół ds. oceny zmiany struktury terytorialnej Spółki (Zespół). Na podstawie polecenia służbowego z dnia 24 marca 2016 r. Dyrektor Generalny Oddziału został oddelegowany na okres od 25 marca 2016 r. do 25 czerwca 2016 r. do wykonywania innej pracy na zasadzie art. 42 § 4 Kodeksu pracy, w Zespole powołanym wymienioną Uchwałą. W związku z powierzeniem Pracownikowi wykonywania innej pracy w trybie art. 42 § 4 Kodeksu pracy została cofnięta mu prokura oraz odwołano pełnomocnictwo dotyczące podejmowania czynności w sprawach podatkowych.

Do zadań Zespołu należało:

1. ocena zmian struktury terytorialnej przedsiębiorstwa X dokonanych w ostatnich latach, a zwłaszcza ocena łączenia Oddziałów, Rejonów, likwidacja Posterunków itp.,
2. ocena wpływu zmian na:
   
   1. wskaźniki,
   2. sytuację ekonomiczno-finansową przedsiębiorstwa, zwłaszcza w kontekście zbędnych budynków, wypłaty rekompensaty pracownikom za dojazdy do aktualnego miejsca pracy itd.,
   3. pozostałe parametry wyspecyfikowane przez Zespół.

Po zakończeniu wykonywania przez Pracownika obowiązków w ramach Zespołu nie został on przywrócony na stanowisko Dyrektora Generalnego Oddziału. W dniu 23 maja 2016 r. Spółka zawarła z Pracownikiem Porozumienie stron dotyczące rozwiązania Umowy o pracę, z którego wynikało że Umowa o pracę ulegnie rozwiązaniu z dniem 31 sierpnia 2016 r. W treści porozumienia Spółka zobowiązała się wypłacić Odprawę w wysokości 9-miesięcznego wynagrodzenia obliczonego jak ekwiwalent za urlop (Odprawa). Wypłata Odprawy miała nastąpić w dwóch częściach. Pierwsza część Odprawy została wypłacona we wrześniu 2016 r., a Spółka jako płatnik pobrała zryczałtowany podatek w wysokości 70% w części, w której wysokość tego świadczenia przekroczyła trzykrotność miesięcznego wynagrodzenia otrzymanego przez byłego Pracownika z tytułu umowy o pracę, której przedmiotem były czynności związane z zarządzaniem – podstawą prawną był art. 30 ust. 1 pkt 16 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Ustawa o PIT).

Wypłata drugiej części Odprawy ma nastąpić w styczniu 2017 r.

Spółka jest podmiotem kontrolowanym przez Skarb Państwa. Spółka jest spółką zależną od S.A. z siedzibą w G., która jest jedynym akcjonariuszem tej Spółki i w której Skarb Państwa dysponuje zaś ponad 60 % głosów na zgromadzeniu akcjonariuszy.

W przesłanym uzupełnieniu wskazano, że umowa o pracę (w tym również aneksy do tejże umowy) nie zawierała postanowień dotyczących wypłaty odprawy na wypadek rozwiązania umowy o pracę za porozumieniem stron. Pracownik nie pełnił funkcji członka zarządu S.A. z siedzibą w G.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Spółka, działając jako płatnik zryczałtowanego podatku (art. 41 ust. 4 Ustawy o PIT), mając na względzie obowiązek prawidłowego wywiązania się z ciążących na Spółce zobowiązań postąpiła prawidłowo dokonując potrącenia zryczałtowanego podatku 70%, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 16 Ustawy o PIT, wypłacając na rzecz Pracownika pierwszą część Odprawy we wrześniu 2016 r. (w części, w której wysokość tego świadczenia przekraczała trzykrotność miesięcznego wynagrodzenia otrzymanego przez podatnika z tytułu umowy o pracę, której przedmiotem są czynności związane z zarządzaniem spółką)?
2. Czy wypłacając drugą część Odprawy dla byłego Pracownika Spółka również powinna zastosować zryczałtowany podatek zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 16 Ustawy o PIT (w części, w której wysokość tego świadczenia przekraczała będzie trzykrotność miesięcznego wynagrodzenia otrzymanego przez podatnika z tytułu umowy o pracę, której przedmiotem są czynności związane z zarządzaniem spółką)?

Zdaniem Wnioskodawcy wypłacając na rzecz Pracownika Odprawę, był zobowiązany do pobrania oraz odprowadzenia z tego tytułu zryczałtowanego podatku, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 16 Ustawy o PIT; obowiązek płatnika spoczywał zaś na Wnioskodawcy na podstawie regulacji zawartej w treści art. 41 ust. 4 Ustawy o PIT. Zryczałtowany podatek w wysokości 70 % powinien zostać potrącony przez Wnioskodawcę w części, w której wysokość tego świadczenia przekraczała trzykrotność miesięcznego wynagrodzenia otrzymanego przez podatnika (Pracownika) z tytułu umowy o pracę, której przedmiotem są czynności związane z zarządzaniem spółką.

Stanowisko Wnioskodawcy oparte jest na następującej wykładni przepisów prawa podatkowego.

1. Stosunek pracy

W pierwszej kolejności należy odwołać się do treści kluczowych regulacji prawnych.

Tak więc, w myśl regulacji zawartej w art. 30 ust. 1 pkt 16 Ustawy PIT od dochodów (przychodów) zryczałtowany podatek dochodowy pobiera się z tytułu określonych w umowie o pracę, której przedmiotem są czynności związane z zarządzaniem, lub umowie o świadczenie usług zarządzania zawartej ze spółką, o której mowa w pkt 15, odpraw lub odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę, której przedmiotem są czynności związane z zarządzaniem, lub umowy o świadczenie usług zarządzania lub rozwiązania jej przed upływem terminu, na który została zawarta, w części, w której ich wysokość przekracza trzykrotność miesięcznego wynagrodzenia otrzymanego przez podatnika z tytułu umowy o pracę, której przedmiotem są czynności związane z zarządzaniem, lub umowy o świadczenie usług zarządzania wiążącej go ze spółką – w wysokości 70% należnej odprawy lub odszkodowania.

Z powyższej regulacji wynika więc, że 70 % podatkiem (wynikającym z pkt 16), objęte są wypłaty ustalone w treści umowy o pracę, której przedmiotem są czynności związane z zarządzaniem, zawartej ze spółką kontrolowaną bezpośrednio lub pośrednio przez Skarb Państwa, z następujących tytułów:

1. odpraw lub
2. odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę, której przedmiotem są czynności związane z zarządzaniem lub rozwiązania tej umowy o pracę przed upływem terminu, na który została zawarta,

• w części, w której ich wysokość przekracza trzykrotność miesięcznego wynagrodzenia otrzymanego przez podatnika z tytułu umowy o pracę, której przedmiotem są czynności związane z zarządzaniem.

Z unormowania zawartego w art. 30 ust. 1 pkt 16 Ustawy PIT wynika, że 70 % podatkiem objęte są wypłaty ustalone w treści umowy o pracę, której przedmiotem są czynności związane z zarządzaniem, zawartej ze spółką kontrolowaną bezpośrednio lub pośrednio przez Skarb Państwa, m.in. z tytułu odpraw w części, w której ich wysokość przekracza trzykrotność miesięcznego wynagrodzenia otrzymanego przez podatnika z tytułu umowy o pracę, której przedmiotem są czynności związane z zarządzaniem.

W treści zawartej Umowy o pracę z DGO zostały przewidziane postanowienia w myśl których Pracownik ten jest osobą zarządzającą w imieniu pracodawcy w rozumieniu art. 128 § 2 pkt 2 Kodeksu pracy. Strony ustaliły, że w przypadku rozwiązania przez Spółkę umowy o pracę za wypowiedzeniem, Pracownikowi przysługiwać będzie odprawa w wysokości 9-miesięcznego wynagrodzenia obliczonego jak ekwiwalent za urlop wypoczynkowy, płatna w ciągu 14 dni od daty rozwiązania umowy.

Umowa o pracę z DGO / Pracownikiem przewidywała, że w przypadku wypowiedzenia ich przez Spółkę Pracownikowi przysługuje odprawa w wysokości 9-miesięcznego wynagrodzenia obliczonego jak ekwiwalent za urlop wypoczynkowy. Tym samym uznać należy, że w treści Umów o pracę zastrzeżone zostało na rzecz Pracownika prawo do odprawy. Do dnia zawarcia Porozumień Spółka – Pracownik prawo do odpraw nie zostało zniesione przez strony stosunku pracy. W treści Porozumienia Spółka – Pracownik strony dokonały modyfikacji treści łączącego je stosunku pracy w ten sposób, że prawo do otrzymania przez Pracownika odprawy zostało przyznane także w tej sytuacji gdy stosunek pracy ustał na podstawie porozumienia stron a nie w drodze wypowiedzenia złożonego przez pracodawcę. W treści Porozumienia Spółka – Pracownik, co do zasady, strony nie dokonywały modyfikacji wysokości odprawy należnej Pracownikowi. Porozumienia Spółka – Pracownik należy uznać za zmianę treści Umów o pracę z Pracownikiem, co tym samym prowadzi do konkluzji, że w niniejszym przypadku źródłem przyznania świadczenia pieniężnego przez Spółkę była Umowa o pracę. Stanowisko to znajduje także potwierdzenie w praktyce orzeczniczej Sądu Najwyższego, gdzie przyjmuje się, że strony stosunku pracy mogą zagwarantować pracownikowi prawo do dodatkowego świadczenia pieniężnego także w treści dokumentu, którego zasadniczym celem jest uregulowanie warunków, na jakich dojdzie do ustania stosunku pracy (wyr. SN z dnia 7 maja 2013 r., sygn. akt II PK 260/12).

Podsumowując więc powyższą część uwag należy stwierdzić, że podstawą prawną w oparciu o którą Spółka dokonała oraz planuje dokonać wypłaty na rzecz Pracownika Odprawy jest stosunek pracy.

II. Czynności zarządzania

Pracownik był stroną Umowy o pracę, której przedmiotem były czynności związane z zarządzaniem w rozumieniu art. 30 ust. 1 pkt 16 Ustawy PIT.

Podstawowym obowiązkiem spoczywającym na DGO było zarządzanie oddziałem Spółki.

Jak wynika bowiem z przedstawionego stanu faktycznego, Pracownik, jako DGO był osobą zarządzającą w imieniu pracodawcy w rozumieniu art. 128 § 2 pkt 2 Kodeksu pracy. Strony przyjęły także, że w trakcie wykonywania pracy do podstawowych obowiązków Pracownika należało w szczególności:

1. bieżące prowadzenie spraw Oddziału, w szczególności kierowanie zadaniami wynikającymi z obowiązków operatora systemu dystrybucyjnego,
2. reprezentowanie Oddziału w stosunku wobec osób trzecich na zasadach zgodnych z zasadami reprezentacji obowiązującymi u pracodawcy,
3. realizowanie wszelkich innych zadań wynikających z powszechnie obowiązujących przepisów prawa oraz aktów wewnętrznej legislacji obowiązujących u pracodawcy, związanych z bieżącym funkcjonowaniem Oddziału.

O charakterze pracy, do której wykonywania zobowiązany był DGO, świadczy także wysokie umiejscowienie go w hierarchii struktury organizacyjnej Spółki – osoby te podlegały bezpośrednio Zarządowi Spółki.

Oceniając charakter pracy świadczonej przez Pracownika na podstawie zawartej przez niego Umowy o pracę nie można również pomijać regulacji zawartych w treści Regulaminu.

Zgodnie bowiem z treścią § 8 ust. 3 tegoż Regulaminu do zadań DGO (w ramach poszczególnych oddziałów) należało określanie składu, zakres zadań oraz uprawnień zespołów projektowych/zadaniowych i komisji. DGO, jako osoby sprawujące funkcje kierownicze, mogli samodzielnie kierować działalnością podległej im jednostki i w ramach przyznanych uprawnień ponosili odpowiedzialność za realizację powierzonych im zadań – § 9 ust. 1 Regulaminu. Dokument ten określał także bardzo precyzyjnie, co należy rozumieć poprzez kierowanie jednostką organizacyjną – jest to bowiem planowanie i koordynowanie jej funkcjonowania, wyznaczanie celów i zadań w ramach planu strategicznego i planów operacyjnych, nadzór nad ich realizacją oraz zapewnienie najwyższej możliwej efektywności pracy. Wśród obowiązków wynikających ze sprawowania funkcji kierowniczych, spoczywających na DGO, wymienić należy także:

1. aktywny udział w procesie kreowania celów Spółki oraz ich realizacji,
2. wypełnianie obowiązków kierowniczych wynikających z prawa pracy,
3. motywowanie pracowników, dbanie o morale i dyscyplinę pracy oraz dbałość o przestrzeganie katalogu wartości korporacyjnych w podległym zespole (§ 9 ust. 3 Regulaminu).

Wraz z obowiązkami skorelowane były także uprawnienia. Zgodnie z § 9 ust. 4 Regulaminu do uprawnień wynikających ze sprawowania funkcji kierowniczych należało m.in.:

1. wydawanie poleceń służbowych podległym pracownikom w zakresie zgodnym z Opisem Stanowiska Pracy,
2. decydowanie w odniesieniu do pracowników kierowanej jednostki/komórki organizacyjnej w zakresie:
   
   
   1. wyznaczenia poszczególnych pracowników do realizacji zadań,
   2. przenoszenia pracowników na inne stanowiska pracy zgodnie z obowiązującymi procedurami i przepisami prawa,
   3. wnioskowania o zatrudnianie i zwalnianie pracowników,
      
3. wnioskowanie do bezpośrednich przełożonych w sprawach obsady personalnej, przeszeregowań oraz organizacji kierowanej jednostki/komórki organizacyjnej,
4. dysponowanie środkami rzeczowymi i finansowymi przydzielonymi jednostce/komórce do wykonania jej zadań w ramach obowiązujących przepisów
5. decydowanie o sposobie wykonania zadań podległej jednostki/komórki organizacyjnej, chyba, że sposób wykonania został określony odrębnym uregulowaniem.

Uwzględniając więc powyższe – zdaniem Wnioskodawcy – należy stwierdzić, że przedmiotem Umowy o pracę z DGO / Pracownikiem były czynności związane z zarządzaniem Spółką w rozumieniu art. 30 ust. 1 pkt 16 Ustawy PIT (zarządzanie oddziałami), pomimo, że DGO nie byli członkami organu zarządzającego Spółki. Do analogicznych wniosków prowadzi także analiza bieżącego orzecznictwa organów podatkowych, które opowiadają się za szerokim rozumieniem pojęcia „umowy mającej za przedmiot zarządzanie” – w opinii organów interpretacyjnych warunek ten zostanie spełniony także w przypadku osób pełniących funkcje menadżerskie poza zarządem spółki kapitałowej (tak: interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 2 maja 2016 r., sygn. akt IPPB4/4511-275/16-4/JK).

Wnioskodawca uważa za uzasadnione podkreślić, że z treści Umowy o pracę, wiążącej Wnioskodawcę oraz Pracownika wynikało, że do zakresu jego obowiązków, przez cały okres obowiązywania tej umowy, należało wykonywanie czynności o charakterze zarządczym. Zakres obowiązków oraz uprawnień Pracownika został szczegółowo opisany w treści stanu faktycznego. W związku z tym w tym miejscu wypada jedynie zaznaczyć, że treść Umowy o pracę wiążącej Wnioskodawcę oraz Pracownika nie uległa zmianie w wyniku czasowego oddelegowania Pracownika do Zespołu. Oddelegowanie to nastąpiło bowiem w trybie art. 42 § 4 K.p. Zgodnie z tym przepisem wypowiedzenie dotychczasowych warunków pracy lub płacy nie jest wymagane w razie powierzenia pracownikowi, w przypadkach uzasadnionych potrzebami pracodawcy, innej pracy niż określona w umowie o pracę na okres nieprzekraczający 3 miesięcy w roku kalendarzowym, jeżeli nie powoduje to obniżenia wynagrodzenia i odpowiada kwalifikacjom pracownika. W rezultacie powierzenia przez pracodawcę tymczasowych obowiązków w trybie art. 42 § 4 K.p. nie doszło więc do zmiany treści Umowy o pracę – wniosek ten jest oczywisty, co wynika wprost z treści tej regulacji prawnej.

Warto w tym miejscu przypomnieć, że w wyroku z dnia 18 września 2014 r., III PK 138/13, LEX nr 1504877, SN stwierdził, że powierzenie pracownikowi innej pracy na podstawie art. 42 § 1 jest poleceniem dotyczącym pracy, a nie oświadczeniem woli pracodawcy. Jeżeli więc jest to polecenie pracodawcy, a nie oświadczenie woli, to nie może w konsekwencji prowadzić do wypowiedzenia lub zmiany treści stosunku pracy. Biorąc to pod uwagę trzeba więc uznać, że w dacie zawierania Porozumienia zakres obowiązków spoczywających na Pracowniku nie uległ zmianie.

Podsumowując powyższe informacje trzeba wyraźnie powtórzyć, że Pracownik był stroną Umowy o pracę, której przedmiotem były czynności związane z zarządzaniem przedsiębiorstwem w rozumieniu art. 30 ust. 1 pkt 16 Ustawy PIT. Treść Umowy o pracę nie została zmodyfikowana, co oznacza, że w dacie zawierania przez strony Porozumienia, Pracownika obciążał tożsamy zakres obowiązków. Tymczasowe oddelegowanie do pracy w Zespole, dokonane na podstawie art. 42 § 4 K.p., nie może być uznane za zmianę treści stosunku pracy w myśl obowiązujących regulacji prawa pracy.

III. Podmiot wypłacający

Jak wynika z informacji przedstawionych w treści stanu faktycznego, Spółka jest podmiotem kontrolowanym przez Skarb Państwa. Spółka jest spółką zależną od S.A. z siedzibą w G., która jest jedynym akcjonariuszem tej Spółki i w której Skarb Państwa dysponuje zaś ponad 60% głosów na zgromadzeniu akcjonariuszy. Z przywołanych w tym miejscu informacji wynika więc, że Skarb Państwa pośrednio, poprzez S.A., dysponuje wszystkimi głosami na zgromadzeniu akcjonariuszy Spółki. Oznacza to, że Spółka jest podmiotem kontrolowanym przez Skarb Państwa.

IV. Podsumowanie

Z powyższej regulacji wynika więc, że 70 % podatkiem (wynikającym z pkt 16), objęte są wypłaty ustalone w treści umowy o pracę, której przedmiotem są czynności związane z zarządzaniem, zawartej ze spółką kontrolowaną bezpośrednio lub pośrednio przez Skarb Państwa, z następujących tytułów:

1. odpraw lub
2. odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę, której przedmiotem są czynności związane z zarządzaniem lub rozwiązania tej umowy o pracę przed upływem terminu, na który została zawarta,

• w części, w której ich wysokość przekracza trzykrotność miesięcznego wynagrodzenia otrzymanego przez podatnika z tytułu umowy o pracę, której przedmiotem są czynności związane z zarządzaniem.

W przedstawionym przez Wnioskodawcę stanie faktycznym wypełnione zostały wszystkie przesłanki uzasadniające zastosowanie przez Niego, jako płatnika zryczałtowanego podatku, normy prawnej określonej w art. 30 ust. 1 pkt 16 w zw. z art. 41 ust. 4 Ustawy o PIT. Wnioskodawca jest bowiem podmiotem kontrolowanym przez Skarb Państwa, wypłacone świadczenie jest odprawą, o której mowa jest w ww. przepisie, do zakresu obowiązków Pracownika należało zarządzanie częścią przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, prawo do odprawy zostało zastrzeżone na rzecz Pracownika w treści Porozumienia będącego częścią stosunku pracy istniejącego pomiędzy Wnioskodawcą a Pracownikiem. Biorąc to pod uwagę stwierdzić należy, że Wnioskodawca, wypłacając na rzecz Pracownika Odprawę, był zobowiązany do pobrania oraz odprowadzenia z tego tytułu zryczałtowanego podatku, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 16 Ustawy o PIT; obowiązek płatnika spoczywał zaś na Wnioskodawcy na podstawie regulacji zawartej w treści art. 41 ust. 4 Ustawy o PIT. Zryczałtowany podatek w wysokości 70 % powinien zostać potrącony przez Wnioskodawcę w części, w której wysokość tego świadczenia przekraczała trzykrotność miesięcznego wynagrodzenia otrzymanego przez podatnika (Pracownika) z tytułu umowy o pracę, której przedmiotem są czynności związane z zarządzaniem spółką.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 15 i 16 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 2032 ze zm.) od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy:

• z tytułu odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji, jeżeli zobowiązaną do zapłaty odszkodowania jest spółka, w której Skarb Państwa, jednostka samorządu terytorialnego, związek jednostek samorządu terytorialnego, państwowa osoba prawna lub komunalna osoba prawna dysponują bezpośrednio lub pośrednio większością głosów na zgromadzeniu wspólników albo na walnym zgromadzeniu, w tym także na podstawie porozumień z innymi osobami, w części, w której wysokość odszkodowania przekracza wysokość wynagrodzenia otrzymanego przez podatnika z tytułu umowy o pracę lub umowy o świadczenie usług wiążącej go ze spółką w okresie sześciu miesięcy poprzedzających pierwszy miesiąc wypłaty odszkodowania – w wysokości 70% tej części należnego odszkodowania (pkt 15);
• z tytułu określonych w umowie o pracę, której przedmiotem są czynności związane z zarządzaniem, lub umowie o świadczenie usług zarządzania zawartej ze spółką, o której mowa w pkt 15, odpraw lub odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę, której przedmiotem są czynności związane z zarządzaniem, lub umowy o świadczenie usług zarządzania lub rozwiązania jej przed upływem terminu, na który została zawarta, w części, w której ich wysokość przekracza trzykrotność miesięcznego wynagrodzenia otrzymanego przez podatnika z tytułu umowy o pracę, której przedmiotem są czynności związane z zarządzaniem, lub umowy o świadczenie usług zarządzania wiążącej go ze spółką – w wysokości 70% należnej odprawy lub odszkodowania (pkt 16).

W myśl art. 41 ust. 4 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13-16 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5 oraz 10.

Analiza przepisu art. 30 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje na obowiązek poboru podatku dochodowego w wysokości 70% od tej części odprawy lub odszkodowania, która przekracza trzykrotność miesięcznego wynagrodzenia otrzymanego przez podatnika z tytułu umowy o pracę, której przedmiotem są czynności związane z zarządzaniem, lub umowy o świadczenie usług zarządzania wiążącej go ze spółką w sytuacji, gdy podatnik otrzymuje odprawę lub odszkodowanie, które były określone w umowie o pracę, której przedmiotem były czynności związane z zarządzaniem od spółki, o której mowa w pkt 15 (tj. spółki, w której Skarb Państwa, jednostki samorządu terytorialnego, ich związki lub inne państwowe osoby prawne albo komunalne osoby prawne dysponują bezpośrednio lub pośrednio większością głosów na zgromadzeniu wspólników albo na walnym zgromadzeniu, w tym także na podstawie porozumień z innymi osobami).

Przepis art. 30 ust. 1 pkt 16 ww. ustawy dotyczy sytuacji, w których wypłacane są odprawy lub odszkodowania określone w umowie o pracę, której przedmiotem są czynności związane z zarządzaniem. W niniejszej sprawie taka sytuacja nie zachodzi, ponieważ odprawa, o której mowa we wniosku nie wynika z umowy o pracę, ale z postanowień Porozumienia, które Wnioskodawca zawarł z pracownikiem. Nie jest zatem spełniona przesłanka, od której ustawodawca uzależnił zastosowanie art. 30 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, na gruncie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego odprawa wypłacona pracownikowi nie podlega opodatkowaniu stawką 70% zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, Spółka – Wnioskodawca wypłacająca przedmiotowe świadczenie nie miała obowiązku obliczenia, pobrania i odprowadzenia zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa w tym przepisie. W analizowanej sprawie znajdują zastosowanie ogólne zasady opodatkowania.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

źródło: https://sip.mf.gov.pl/