Interpretacja ZUS Oddział w Lublinie z 28-1-2020 r. – WPI/200000/43/43/2020

Platforma benefitowa dla pracowników a składki ZUS. Czy podlegają ozusowaniu wartości zasileń indywidualnych kont pracowniczych na platformie benefitowej w wysokości finansowanej przez pracodawcę?

UZASADNIENIE

Wnioskiem z 10 stycznia 2020 r. spółka: (…) wystąpiła do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o wydanie interpretacji indywidualnej w trybie art. 34 ustawy Prawo przedsiębiorców.

Wnioskodawca poinformował, że w celu zwiększenia motywacji pracowników oraz poprawienia więzi pracowników z firmą planuje wdrożyć system benefitów dla pracowników w oparciu o umowę zawartą z zewnętrzną platformą benefitową. Platforma ta oferuje szereg świadczeń dla pracowników w cenach niższych od rynkowych, z których mogą oni dowolnie skorzystać w ramach kwoty indywidualnego zasilenia konta pracownika na platformie. W każdym miesiącu Pracodawca zakupi dla pracownika benefity przekazując na indywidualne konto pracownika na platformie benefitowej (uznaniowo) kwotę zasilenia, a pracownik będzie obowiązany partycypować w kosztach każdego zasilenia (kwotowo). Kwotę zasilenia pracownik będzie mógł przeznaczyć wyłącznie na zakup wybranych przez siebie świadczeń oferowanych w ramach platformy benefitowej (bez możliwości przekazania zasilenia innej osobie, odstąpienia czy zamiany na środki pieniężne). Wartość zasilenia stanowić będzie przychód pracownika ze stosunku pracy na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponadto Wnioskodawca poinformował, że Spółka zatrudnia pracowników na podstawie umów o pracę. Spółka nie tworzy Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Wnioskodawca posiada regulamin wynagradzania, do którego dopisane zostaną odpowiednie regulacje dotyczące programu benefitowego.

Przedstawiając własne stanowisko w sprawie Wnioskodawca wskazał, że art. 12 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych uznaje, że za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe podstawy wymiaru składek nie stanowią następujące przychody: korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji.

Konstrukcja tego przepisu jednoznacznie określa, że aby zastosować to wyłączenie muszą być spełnione łącznie następujące warunki: konkretna korzyść stanowi przychód pracownika z racji zatrudnienia w stosunku pracy, prawo do uzyskania korzyści wynika z regulaminu wynagradzania, przewidujących udział pracownika w przeniesieniu kosztów nabycia tych świadczeń, a korzyść ma wartość niepieniężną (zakup artykułu lub usługi po cenach niższych niż detaliczne). Planowane przystąpienie do platformy benefitowej na opisanych zasadach spełnia powyższe warunki ponieważ:

• korzyść stanowić będzie przychód ze stosunku pracy,
• prawo do korzystania z benefitów będzie dotyczyło wszystkich pracowników, co będzie wynikało z zapisów regulaminu wynagradzania,
• pracownik będzie partycypował w kosztach benefitu,
• w związku z częściowym finansowaniem pracodawcy zakup benefitu odbędzie się po cenach niższych niż detaliczne,
• korzyść będzie miała formę niepieniężną w postaci zakupu benefitu bez możliwości zamiany na środki pieniężne.

Wobec powyższego Spółka stoi na stanowisku, że wartość świadczeń w postaci zasileń indywidualnych kont pracowniczych na platformie benefitowej w wysokości finansowanej przez Pracodawcę nie będzie stanowiła podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych zważył, co następuje:

Zagadnienia dotyczące obowiązku opłacania i ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne regulują przepisy ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1949). Stosownie do treści art. 18 ust. 1 i ust. 2, art. 20 ust. 1 w związku z art. 4 pkt 9 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz §           1 powołanego rozporządzenia, podstawę wymiaru składek

na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe) pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1387 ze zm.) z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, z wyłączeniem wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.

Zaznaczyć należy również, że w myśl powołanego powyżej art. 83d ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, Zakład Ubezpieczeń Społecznych wydaje interpretacje indywidualne, wyłącznie w ściśle zakreślonym katalogu spraw. Kwestia kwalifikacji określonego świadczenia jako przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz wskazania źródła takiego przychodu, nie mieści się w powyższym zakresie. W konsekwencji, Zakład dokonał interpretacji przepisów dotyczących ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne opierając się na zawartym we wniosku wskazaniu Spółki w powyższej kwestii.

Zauważyć należy dalej, że co do zasady podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne stanowi przychód pracownika uzyskiwany z tytułu stosunku pracy, natomiast rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe zawiera zamknięty katalog świadczeń, podlegających po spełnieniu ściśle określonych warunków, wyłączeniu z tej podstawy. Wymienione enumeratywnie w § 2 ust. 1 rozporządzenia wyłączenia stanowią wyjątki od obowiązującej zasady ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe od każdego przychodu ze stosunku pracy, a w konsekwencji powinny być interpretowane bez dokonywania wykładni rozszerzającej.

Przywołane rozporządzenie wśród przychodów niestanowiących podstawy wymiaru składek, wskazuje w § 2 ust. 1 pkt 26 na korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji. Z literalnego brzmienia tego przepisu wynika, że aby korzyść materialna nie rodziła obowiązku opłacania składek to powinna zostać przyznana pracownikowi na mocy postanowień obowiązującego u pracodawcy układu zbiorowego pracy, regulaminu wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a także przybrać formę niepieniężną (formę zakupu po cenach niższych niż detaliczne lub formę usługi).

Z treści wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wynika, że Wnioskodawca zamierza umożliwić pracownikom korzystanie z platformy benefitowej prowadzonej przez zewnętrzną firmę. W każdym miesiącu Spółka dokona zasilenia konta pracownika (uznaniowo) o określoną kwotę, a pracownik będzie partycypować w kosztach zasilenia. Wartość zasilenia będzie stanowić dla pracownika przychód ze stosunku pracy. Pracodawca podejmie więc decyzję o wartości pieniężnej zasilenia, a pracownik będzie mógł wydatkować kwotę zasilenia na zakup świadczeń oferowanych w ramach platformy benefitowej. W świetle powyższego przedmiotowy system nie sprowadza się do prostego udostępniania po cenach niższych niż detaliczne artykułów, przedmiotów lub usług, który przysługiwałby pracownikom na określonych w regulaminie wynagradzania zasadach ale tworzy pewien dodatkowy system wynagradzania o motywacyjnym charakterze. W istocie Wnioskodawca przekazuje pracownikowi określone środki pieniężne (w formie zasilenia konta na platformie) do swobodnego użytkowania w ramach oferty przedstawionej przez usługodawcę prowadzącego platformę. Można więc przyjąć, że zasilenie konta pracownika na platformie sprowadza się do przekazania mu do dyspozycji określonej kwoty, którą swobodnie (w ramach platformy) może dysponować. W konsekwencji, przyznanie przez Pracodawcę pracownikowi świadczeń w opisanej powyżej formie nie może być utożsamiane z uzyskaniem przez niego korzyści materialnych wynikających z regulaminu wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, które podlegają wyłączeniu przewidzianemu § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia. Sama okoliczność zawarcia w regulaminie wynagradzania „odpowiednich regulacji dotyczących programu benefitowego” nie może przesądzać o uznaniu, że pracodawca zapewnia pracownikowi korzyść, o której mówi wskazany przepis.

Prezentowane powyżej stanowisko znajduje swoje potwierdzenie w szerokim orzecznictwie sądowym dotyczącym braku możliwości wyłączenia ww. korzyści z podstawy wymiaru składek na mocy wskazanego przepisu. Sąd Apelacyjny we Wrocławiu w wyroku z 14 czerwca 2017 r. (sygn. III AUa 139/17) zauważył, że taki system „odpowiada pojęciu pakietowego systemu wynagrodzeń, przedmiotem którego jest świadczenie określonych usług na rzecz pracowników, po uprzednim wyborze przez pracownika sposobu zagospodarowania zgromadzonych środków, w tym wypadku na wspomnianej platformie multimedialnej. W świetle powyższego tak funkcjonujący motywacyjny system wynagrodzeń (…) nie mieści się, zdaniem Sądu Apelacyjnego w katalogu wyłączęń z oskładkowania w rozumieniu powołanego przepisu § 2 pkt 26 rozporządzenia.” Podobnie wypowiedział się również Sąd Apelacyjny we Wrocławiu w wyroku z 13 września 2016 r. (sygn. III AUa 411/16) oraz Sądy Okręgowe: w Katowicach w wyrokach z 22 listopada 2018 r. (XI U 1698/18) oraz z 10 grudnia 2018 r. (X U 1919/18), w Piotrkowie Trybunalskim w wyroku z 25 lutego 2019 r. (V U 6218/18) czy w Nowym Sączu w wyroku z 17 kwietnia 2019 r. (IV U 786/18).

W świetle powyższego, stanowisko Spółki w sprawie wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wartości zasileń indywidualnych kont pracowniczych na platformie benefitowej w wysokości finansowanej przez Pracodawcę uznać należy za nieprawidłowe.

źródło: https://bip.zus.pl

Wytłuszczenia dokonane przez redakcję