W związku z interpelacją znak: K8INT5696 złożoną przez Pana Posła Zbigniewa Biernata w sprawie dodatku za pracę ponadwymiarową, uprzejmie informuję że zgodnie z art. 151 § 5 Kodeksu pracy strony ustalają w umowie o pracę dopuszczalną liczbę godzin pracy ponad określony w umowie wymiar czasu pracy pracownika zatrudnionego w niepełnym wymiarze czasu pracy, których przekroczenie uprawnia pracownika, oprócz normalnego wynagrodzenia, do dodatku jaki przysługuje w przypadku wykonywania pracy w godzinach nadliczbowych. Przepis ten nie stanowi jednak samoistnej podstawy prawa pracownika do dodatku. Świadczenie to przysługuje bowiem pod warunkiem porozumienia się stron co do dopuszczalnej liczby godzin pracy ponad określony w umowie wymiar czasu pracy, których przekroczenie uprawnia pracownika do tego świadczenia, przy czym obowiązkiem dokonania stosownego umownego ustalenia w tym zakresie ustawodawca obciążył, ze względu na jego konsensualny charakter, obie strony. Wynika stąd, że w braku porozumienia stron w tym zakresie, dodatek pracownikowi nie przysługuje.
Odrębną natomiast kwestią jest możliwość dochodzenia przez pracownika odszkodowania od pracodawcy lub spowodowania poniesienia przez pracodawcę innego rodzaju odpowiedzialności za naruszenie przepisów o czasie pracy.
Taki pogląd prezentuje też Sąd Najwyższy uznając, że dodatek przysługuje jedynie pod warunkiem zawarcia takiej klauzuli w umowie. Zdaniem Sądu Najwyższego, w razie braku porozumienia stron w tym zakresie, dodatek pracownikowi nie przysługuje (wyrok SN z dnia 9 lipca 2008 r., I PK 315/07, OSNP 2009, nr 23-24, poz. 310).
źródło: http://www.sejm.gov.pl/