Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 03-10-2018 r. – 0115-KDIT2-2.4011.331.2018.1.MM

Skoro Gmina zawiera umowy cywilnoprawne (umowy zlecenia i umowy o dzieło) z osobami fizycznymi niebędącymi pracownikami Urzędu Gminy, to Gmina – jako strona tej umowy – jest płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, na której ciążą obowiązki wynikające z art. 41 i art. 42 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W takich sytuacjach – przy wypełnianiu dokumentów podatkowych (informacji i deklaracji podatkowych) – Gmina zobowiązana jest posługiwać się własnym NIP-em i Regonem

UZASADNIENIE

W dniu 3 sierpnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek uzupełniony pismem z dnia 19 września 2018 r. (wpływ do tutejszego organu dnia 20 września 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

We wniosku oraz w piśmie uzupełniającym przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina … wykonuje zadania publiczne. Organem wykonawczym Gminy jest Wójt wykonujący swoje zadania przy pomocy Urzędu Gminy, jako jednostki organizacyjnej. Zarówno Gmina, jak i Urząd Gminy mają swoje odrębne NIP-y i Regon-y oraz odrębne rachunki bankowe.

Gmina reprezentowana przez Wójta zawiera umowy cywilnoprawne (umowy zlecenia i umowy o dzieło) z osobami niebędącymi pracownikami Urzędu Gminy, w tym m.in. z radcą prawnym, strażakami, konsultantami, asystentami, pracownikami innych jednostek administracyjnych Gminy, itp.

Natomiast Urząd Gminy zawiera umowy zlecenia i umowy o dzieło z osobami będącymi pracownikami tego Urzędu.

Zarówno dla umów zlecenia, jak i umów o dzieło zawieranych z Gminą, jak i z Urzędem Gminy płatnikiem składek ZUS i podatku dochodowego od osób fizycznych jest Urząd Gminy. Po zakończeniu roku kalendarzowego – w ustawowym terminie – sporządzane są informacje PIT-11 dla każdego zleceniobiorcy, w których jako płatnik również wskazywany jest Urząd Gminy. Płatność składek na ZUS i zaliczek na podatek dochodowy również dokonywana jest z rachunku bankowego Urzędu Gminy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy w stosunku do umów zlecenia i umów o dzieło zawieranych pomiędzy Gminą, a osobą niebędącą pracownikiem Urzędu Gminy płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych powinien być Urząd Gminy (który powinien na dokumentach wpisywać swój NIP i Regon), czy może tym płatnikiem powinna być jednak Gmina (z NIP i Regon Gminy)?
2. Czy w stosunku do umów zlecenia i umów o dzieło zawieranych przez Urząd Gminy płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych powinien być Urząd Gminy?

Zdaniem Wnioskodawcy, występując w charakterze zleceniodawcy Gmina (jako jednostka organizacyjna posiadająca osobowość prawną) jest jednocześnie płatnikiem składek na ubezpieczenie społeczne i zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych należnych od przychodów uzyskanych przez zleceniobiorcę z tytułu ww. umowy zlecenia i umowy o dzieło zawartej z Gminą. W takim przypadku płatnikiem składek ZUS oraz zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych nie będzie Urząd Gminy. Należy zatem utworzyć odrębnego płatnika – Gminę, która będzie występowała w roli płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych w odniesieniu do osób niebędących pracownikami Urzędu.

Dla pracowników Urzędu Gminy, z którymi Urząd zawarł ww. umowy płatnikiem podatku dochodowego nadal będzie Urząd Gminy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1509 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 tej ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, źródłem przychodów jest działalność wykonywana osobiście.

Art. 13 pkt 8 lit. a) powołanej ustawy stanowi natomiast, że za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej – z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Zakwalifikowanie przychodów do działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 8 ww. ustawy powoduje, że na dokonującym świadczeń z powyższego tytułu ciąży obowiązek określony w art. 41 ust. 1 lub ust. 4 oraz art. 42 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 41 ust. 1, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Z art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika zaś, że płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13-16 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5 oraz 10.

Stosownie do art. 42 ust. 1 tej ustawy, płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) – na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Z art. 42 ust. 1a ww. ustawy wynika, że w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru. Jednakże roczne deklaracje dotyczące podatku pobranego zgodnie z art. 30a ust. 2a płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przesyłają do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania. Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio.

Zgodnie natomiast z art. 42 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym przy pomocy których naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika wykonują swoje zadania – imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru.

Natomiast stosownie do art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800), płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Gmina … wykonuje zadania publiczne. Organem wykonawczym Gminy jest Wójt wykonujący swoje zadania przy pomocy Urzędu Gminy, jako jednostki organizacyjnej. Zarówno Gmina, jak i Urząd Gminy mają swoje odrębne NIP-y i Regon-y oraz odrębne rachunki bankowe.

Gmina reprezentowana przez Wójta zawiera umowy cywilnoprawne (umowy zlecenia i umowy o dzieło) z osobami niebędącymi pracownikami Urzędu Gminy, w tym m.in. z radcą prawnym, strażakami, konsultantami, asystentami, pracownikami innych jednostek administracyjnych Gminy, itp.

Natomiast Urząd Gminy zawiera umowy zlecenia i umowy o dzieło z osobami będącymi pracownikami tego Urzędu.

Zarówno dla umów zlecenia, jak i umów o dzieło zawieranych z Gminą, jak i z Urzędem Gminy płatnikiem składek ZUS i podatku dochodowego od osób fizycznych jest Urząd Gminy. Po zakończeniu roku podatkowego, w ustawowym terminie, sporządzane są informacje PIT-11 dla każdego zleceniobiorcy, w których jako płatnik również wskazywany jest Urząd Gminy. Płatność składek na ZUS i zaliczek na podatek dochodowy również dokonywana jest z rachunku bankowego Urzędu Gminy.

W myśl art. 2 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r. poz. 994, z późn. zm.), gmina posiada osobowość prawną, a zadania publiczne wykonuje w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. W celu wykonywania tych zadań – zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy – może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

Z art. 33 ust.1 tej ustawy wynika, że wójt wykonuje zadania przy pomocy urzędu gminy. Organizację i zasady funkcjonowania urzędu gminy określa regulamin organizacyjny, nadany przez wójta w drodze zarządzenia (art. 33 ust. 2 ww. ustawy). Stosownie do art. 33 ust. 3 ustawy o samorządzie gminnym kierownikiem urzędu jest wójt.

Mając na uwadze opisany stan faktyczny oraz zacytowane przepisy prawa, dla rozstrzygnięcia, który podmiot: Urząd Gminy …, czy Gmina … jest płatnikiem podatku dochodowego w związku z wypłatą świadczeń wynikających z umów zlecenia i umów o dzieło istotne jest to, który z tych podmiotów jest stroną zawieranych umów.

Skoro zatem – jak wynika z opisu stanu faktycznego – Gmina zawiera umowy cywilnoprawne (umowy zlecenia i umowy o dzieło) z osobami fizycznymi niebędącymi pracownikami Urzędu Gminy, to Gmina – jako strona tej umowy – jest płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, na której ciążą obowiązki wynikające z art. 41 i art. 42 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W takich sytuacjach – przy wypełnianiu dokumentów podatkowych (informacji i deklaracji podatkowych) – Gmina zobowiązana jest posługiwać się własnym NIP-em i Regonem

Natomiast w sytuacji, gdy umowy zlecenia/o dzieło z pracownikami Urzędu Gminy zawiera Urząd i stroną tych umów jest Urząd Gminy – jak słusznie wskazał Wnioskodawca – płatnikiem podatku dochodowego, o którym mowa w art. 41 i 42 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest Gmina lecz Urząd Gminy.

Podkreślić jednak należy, że tutejszy organ wydając interpretację indywidualną w trybie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa dokonuje oceny stanowiska Wnioskodawcy w oparciu o przedstawiony stan faktyczny/zdarzenie przyszłe w kontekście przepisów podatkowych (w tym ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Organ podatkowy nie może zatem sam rozszerzać, uzupełniać, czy doprecyzowywać stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Skoro w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca wskazał, że Urząd Gminy zawiera umowy o dzieło i umowy zlecenia z osobami będącymi jego pracownikami, tutejszy organ nie jest uprawniony do oceny, czy takie umowy mogą być zawierane przez ten Urząd, bowiem takie rozstrzygnięcie wykracza poza zakres prawa podatkowego, ale również stanowi ingerencję w przedstawiony stan faktyczny.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Niniejsza interpretacja indywidualna – zgodnie z zakresem wyznaczonym pytaniem – dotyczy wyłącznie skutków podatkowych przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, tj. obowiązków płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych, nie rozstrzyga zaś kwestii prawidłowości działań na gruncie przepisów odnoszących się do ubezpieczeń społecznych.

Przepisy te nie stanowią bowiem przepisów prawa podatkowego, wobec czego tutejszy organ nie ma uprawnienia do interpretowania tych przepisów w trybie wydawania indywidualnych interpretacji prawa podatkowego, określonym w rozdziale 1a Działu II ustawy Ordynacja podatkowa.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

źródło: https://sip.mf.gov.pl/