Utrata prawa do opodatkowania podatkiem liniowym
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2018 r., poz. 800) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 26 czerwca 2018 r. (data wpływu 2 lipca 2018 r.) uzupełnione pismem z dnia 26 czerwca 2018 r. (data wpływu 11 września 2018 r. uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 31 sierpnia 2018 r. Nr 0114-KDIP3-1.4011.332.2018.2.ES (data nadania 31 sierpnia 2018 r., data odbioru 5 września 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej w sposób określony w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tzw. podatkiem liniowym) – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 2 lipca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej w sposób określony w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tzw. podatkiem liniowym).
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
W 2016 roku Wnioskodawczyni prowadziła działalność gospodarczą związaną z PKD 85.59.B – pozostałe pozaszkolne, formy edukacji, gdzie indziej nie sklasyfikowane. Przychody z tego tytułu opodatkowane były podatkiem liniowym 19%. W roku podatkowym (2016) Wnioskodawczyni przebywała na urlopie macierzyńskim, pobierając zasiłek macierzyński z tytułu działalności gospodarczej.
Po upływie tego okresu podjęła zatrudnienie na podstawie umowy o pracę na czas określony od 01.09.2016 r. do 30.06.2017 r. W trakcie wykonywania pracy na podstawie umowy o pracę do obowiązków Wnioskodawczyni należało w szczególności:
- opracowanie planów i harmonogramu działań towarzyszących w okresie trwania programu (01.09.2016-30.06.2017),
- organizacja spotkań informacyjnych dotyczących projektu,
- opracowanie dokumentacji i ich archiwizacja zgodnie z wytycznymi,
- zapewnienie odpowiedniego obiegu dokumentacji w ramach działań,
- przygotowanie materiałów związanych z działaniami towarzyszącymi na stronę internetową.
W tym samym czasie Wnioskodawczyni świadczyła usługi na rzecz tego samego pracodawcy na podstawie działalności gospodarczej. Dla tych celów została sporządzona osobna umowa na czas określony od 01.09.2016 r. do 30.06.2017 r.
Zakresem tej umowy było przeprowadzenie warsztatów ekonomicznych (będących częścią działań towarzyszących) zgodnie z przedstawionym przez pracodawcę harmonogramem.
W całym roku 2016 Wnioskodawczyni była w związku małżeńskim, w którym źródłem dochodu współmałżonka była umowa o pracę (skala podatkowa).
Podczas rozliczenia rocznego za rok 2016 Wnioskodawczyni nie rozliczała się wspólnie ze współmałżonkiem, tylko osobno na PIT 36L.
Zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych art. 9a ust. 3 jeżeli podatnik wybrał sposób opodatkowania podatkiem liniowym, uzyskał z działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, odpowiadających czynnościom, które podatnik wykonywał w roku podatkowym w ramach stosunku pracy, podatnik ten traci w roku podatkowym prawo do opodatkowania podatkiem liniowym i jest zobowiązany do wpłacania zaliczek od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonych przy zastosowaniu skali podatkowej oraz odsetek za zwłokę od zaległości z tytułu zaliczek.
Zgodnie z zakresem umowy na podstawie działalności gospodarczej, przeprowadzanie warsztatów ekonomicznych, które są częścią całych działań towarzyszących, jest związane z zagadnieniami zawartymi w umowie o pracę. Warsztaty ekonomiczne wymagały od prowadzącego przybycia na miejsce szkolenia, w pierwszych 15-20 minutach przeszkolenie słuchaczy z zakresu projektu (po co on jest, czemu służy, do kogo jest skierowany itp. w umowie o pracę jest to zapis organizacja spotkań informacyjnych dotyczących projektu) odpowiednie zareklamowanie projektu przy użyciu rollupów, plakatów dotyczących działań, zebranie odpowiedniej dokumentacji po zakończeniu warsztatów chociażby w postaci listy obecności osób uczestniczących w szkoleniu a także częściowo zebraniu niezbędnych dokumentów i dostarczeniu do siedziby pracodawcy (byłam częściowo osobą odpowiedzialną za obieg dokumentacji).
Zgodnie z zakresem umowy o pracę Wnioskodawczyni odpowiedzialna była za organizację spotkań informacyjnych dotyczących projektu, czyli szkolenie odpowiednich osób z zakresu projektu a w szczególności działań towarzyszących. Efektem tych spotkań było nabycie wiedzy przez zainteresowane osoby, zrozumienie tematu i zakresu działań. Na takich spotkaniach poruszany był zakres działań ekonomicznych. Ponadto do obowiązków Wnioskodawczyń należało odpowiednie udokumentowanie szkolenia tj. zrobienie zdjęć i umieszczenie ich na stronie internetowej, przygotowanie listy obecności itp.
W odpowiedzi na wezwanie z dnia 31 sierpnia 2018 r. Nr 0014-KDIP3-1.4011. 332.2018.2.ES Wnioskodawczyni doprecyzowała, iż usługi świadczone na rzecz pracodawcy odpowiadały czynnościom, które wykonywała w ramach stosunku pracy w zakresie: organizacji spotkań dot. projektu, zapewnienie odpowiedniego obiegu dokumentów w ramach projektu, przygotowanie materiałów związanych z działaniami towarzyszącymi na stronę internetową.
Ponadto Wnioskodawczyni przeformułowała pytanie i przedstawiła jednoznaczne stanowisko adekwatne do przeformułowanego pytania.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy w związku z powyższą informacją Wnioskodawczyni traci prawo do opodatkowania podatkiem liniowym na rzecz skali?
Zdaniem Wnioskodawczyni, musi zastosować skalę podatkową gdyż świadczyła usługi na rzecz obecnego pracodawcy w tym samym roku podatkowym a usługi świadczone na rzecz pracodawcy odpowiadały czynnościom, które wykonywała w ramach stosunku pracy.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 3:
- stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta;
- pozarolnicza działalność gospodarcza.
Podział ten ma istotny wpływ nie tylko na sposób prowadzenia dokumentacji finansowej, ustalenie podstaw opodatkowania, ale także na sposób opodatkowania i jego wysokość.
Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy – w myśl art. 12 ust. 1 ww. ustawy – uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Definicja pozarolniczej działalności gospodarczej zawarta została w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z jego treścią, działalność gospodarcza albo pozarolnicza działalność gospodarcza to działalność zarobkowa:
- wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa,
- polegająca na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
- polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,
– prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
Stosownie do art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
- odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
- są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności;
- wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
W myśl art. 9a ust. 2 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od 19 maja 2016 r. podatnicy mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego, pisemne oświadczenie składa właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Oświadczenie o wyborze opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c podatnicy mogą złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.
Na podstawie art. 30c ust. 1 ww. ustawy, podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub ust. 7, z zastrzeżeniem art. 29, 30, 30d, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.
Deklarując wybór 19% podatku liniowego podatnik musi uwzględnić przesłanki określone w art. 9a ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W myśl art. 9a ust. 3 ww. ustawy, jeżeli podatnik, który wybrał sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, uzyska z działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie lub z tytułu prawa do udziału w zysku spółki niemającej osobowości prawnej przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, odpowiadających czynnościom, które podatnik lub co najmniej jeden ze wspólników wykonywał lub wykonuje w roku podatkowym – w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy, podatnik ten traci w roku podatkowym prawo do opodatkowania w sposób określony w art. 30c i jest obowiązany do wpłacenia zaliczek od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonych przy zastosowaniu skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 oraz odsetek za zwłokę od zaległości z tytułu tych zaliczek.
Jak wynika z przytoczonych uprzednio przepisów – co do zasady – możliwość opodatkowania dochodu z działalności gospodarczej w sposób określony w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest wyłączona w stosunku do podatników, którzy uzyskują przychody z działalności gospodarczej z tytułu świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, jeżeli usługi te odpowiadają czynnościom, które podatnik, lub przynajmniej jeden z jego wspólników, wykonywał na rzecz tegoż pracodawcy w roku podatkowym (w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy).
Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni w 2016 r. prowadziła działalność gospodarczą. Przychody z tego tytułu opodatkowane były podatkiem liniowym 19%. W roku podatkowym (2016) Wnioskodawczyni przebywała na urlopie macierzyńskim. Po upływie tego okresu podjęła zatrudnienie na podstawie umowy o pracę na czas określony od 01.09.2016 r. do 30.06.2017 r. W tym samym czasie Wnioskodawczyni świadczyła usługi na rzecz tego samego pracodawcy na podstawie działalności gospodarczej. Dla tych celów została sporządzona osobna umowa na czas określony od 01.09.2016 r. do 30.06.2017 r. Usługi świadczone na rzecz pracodawcy odpowiadały czynnościom, które wykonywała w ramach stosunku pracy.
Mając na uwadze powyższy opis stanu faktycznego oraz powołane przepisy prawa podatkowego uznać należy, że w przypadku, gdy Wnioskodawczyni świadczyła na rzecz pracodawcy usługi, które odpowiadały czynnościom, które wykonywała w ramach stosunku pracy z tym pracodawcą, to zaszły okoliczności, o których mowa w art. 9a ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. A tym samym Wnioskodawczyni jako przedsiębiorca nie miała prawa w 2016 r. do opodatkowania dochodu z działalności gospodarczej w sposób określony w art. 30c ww. ustawy, tj. podatkiem liniowym w wysokości 19%.
Mając powyższe na uwadze stanowisko Wnioskodawczyni uznano za prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Augusta Kośnego 70, 45-372 Opole w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
źródło: https://sip.mf.gov.pl/