Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 01-08-2018 r. – 0113-KDIPT2-3.4011.314.2018.2.RR

Uznanie prowadzonej działalności za działalność badawczo-rozwojową (pytanie oznaczone we wniosku nr możliwość odliczenia od podstawy obliczenia podatku wydatków na wynagrodzenia pracowników i osób współpracujących, sfinansowanych przez płatnika składek z tytułu ww. należności, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 maja 2018 r. (data wpływu 21 maja 2018 r.), uzupełnionym pismem (data wpływu 16 lipca 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

  • uznania prowadzonej działalności za działalność badawczo-rozwojową (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) – jest prawidłowe,
  • możliwości odliczenia od podstawy obliczenia podatku wydatków na wynagrodzenia pracowników i osób współpracujących, sfinansowanych przez płatnika składek z tytułu ww. należności, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 maja 2018 r. do tutejszego Organu wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), w związku z czym Organ podatkowy pismem z dnia 6 lipca 2018 r., nr 0113-KDIPT2 -3.4011.314.2018.1.RR (doręczonym w dniu 9 lipca 2018 r.) wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

W odpowiedzi na ww. wezwanie w dniu 16 lipca 2018 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 13 lipca 2018 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe (po uzupełnieniu wniosku):

Wnioskodawca będący polskim rezydentem podatkowym, jest wspólnikiem w spółce (…) spółka jawna (zwana dalej: Spółką) na podstawie umowy spółki z dnia 29 lipca 2011 r. Wnioskodawca, jako wspólnik Spółki oraz podatnik podatku dochodowego, rozlicza przychody i koszty Spółki proporcjonalnie do swojego prawa do udziału w zysku zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm., zwana dalej: UPDOF). Spółka jest firmą informatyczną (tzw. software house) świadczącą usługi programistyczne w zakresie tworzenia i dostarczania nowoczesnego i kompleksowego oprogramowania dla podmiotów działających w środowisku internetowym. Wnioskodawca projektuje i tworzy aplikacje webowe oraz mobilne, aplikacje e-commerce, ERP, CRM, wykorzystuje technologię machine learningu oraz świadczy usługi outsourcingu pracowników. Spółka, jak i Wnioskodawca, nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego, o którym mowa w art. 17 ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2018 r., poz. 141, z późn. zm.) oraz nie prowadzi działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia.

W ramach świadczonych usług Spółka realizuje zarówno projekty wykonywane na zlecenie kontrahentów (podstawowa działalność), jak i tzw. projekty własne, które w przypadku osiągnięcia odpowiedniego statusu zaawansowania prac oraz zakładanej funkcjonalności:

  1. mogą zostać zaoferowane jako nowe produkty dla kontrahentów zewnętrznych,
  2. mogą zostać wykorzystane przez Wnioskodawcę do dalszego rozwoju danego projektu i jego późniejszej komercjalizacji poprzez, np. wniesienie aportem stworzonego projektu do spółki celowej, która zajmie się jego dalszym rozwojem,
  3. mogą posłużyć do ulepszenia i poprawy funkcjonalności oferowanych produktów/usług.

Dla celu świadczenia usług oraz realizacji wskazanych projektów Spółka zatrudnia pracowników na umowę o pracę (znaczna część zespołu) oraz sporadycznie współpracuje z poszczególnymi specjalistami na podstawie umów zlecenia lub o dzieło. W związku z powyższym, Spółka ponosiła należności z tytułu wynagrodzeń oraz składek, o których mowa w art. 26e ust. 2 UPDOF, zarówno w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2017 r., jak i w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2018 r. Spółka nie zatrudnia pracowników (współpracuje ze specjalistami na umowę zlecenia/dzieło) tylko i wyłącznie w celu prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej. Na podstawie zawartych umów pracownicy Spółki (oraz specjaliści) są zobowiązani do realizacji zadań i projektów przydzielanych im przez kierownictwo Spółki. Przydzielane zadania i projekty mogą dotyczyć realizacji danej usługi/projektu dla klienta Spółki lub prowadzenia tzw. projektów własnych, dotyczących działalności badawczo-rozwojowej Spółki.

Stan faktyczny nr 1

Jednym z projektów własnych Spółki był rozpoczęty i zakończony w 2016 r. projekt mający na celu stworzenie całkowicie nowatorskiego narzędzia dla firm z sektora medycznego, pozwalający na automatyzację i zarządzanie procesem pozyskiwania danych i informacji z dokumentów przetargowych, które są wykorzystane do analiz i/lub importowane do systemów analitycznych (np. CRM czy BI (zwany dalej: projekt medyczny). Projekt medyczny miał na celu stworzenie systemu będącego rozbudowanym narzędziem crowlującym i analizującym przetargi publiczne w zakresie usług i produktów medycznych. Posiada wielowymiarowe panele analizy statystycznej oraz panele informacyjne przetargu/branży pozwalające na identyfikację obszarów rynku jakimi zainteresowany jest klient. Poprzez rozbudowane słowniki definicji system przeszukuje i agreguje dane w wybranych kategoriach medycznych. Zastosowane zostały algorytmy machine learningu i deep learningu do optymalizacji i czyszczenia baz danych, takich jak uwspólnianie adresów i powiązanie jednostek organizacyjnych w jeden podmiot. Prace nad projektem medycznym poprzedzały przeprowadzone przez Spółkę analizy rynku oraz sygnały od klientów o zapotrzebowaniu oraz braku na rynku dostępnego narzędzia odpowiadającego projektowanemu rozwiązaniu. Stworzony został model i założenia projektu, schemat i zakres funkcjonalności, jakie posiadać musi projektowane narzędzie oraz ustalono harmonogram prac. Prace prowadzone były przez desygnowany zespół programistów (zarówno pracowników, jak i specjalistów współpracujących w ramach umowy zlecenia/umowy o dzieło). Praca zespołu podlegała ścisłej ewidencji czasu pracy, przez co Spółka była w stanie określić jaka część pracy poszczególnych pracowników (specjalistów) była poświęcona na realizację projektu medycznego, a jaka na realizację innych zadań (np. innego projektu własnego, projektu dla klienta Spółki). W ramach przeprowadzonych prac nad projektem medycznym stworzona została funkcjonująca architektura systemu oraz wersja demonstracyjna narzędzia, która służy do celów prezentacji jego możliwości potencjalnym klientom. Dalsze prace nad projektem medycznym (jego dalszy rozwój, modyfikacje i rozbudowa funkcjonalności) uzależnione są od rzeczywistego zainteresowania produktem na rynku i pozyskania dodatkowego, zewnętrznego finansowania.

Stan faktyczny nr 2/zdarzenie przyszłe nr 1

Kolejnym projektem własnym, nad którym aktualnie pracuje Spółka jest nowatorski system zakupowo-aukcyjny mający na celu maksymalne zautomatyzowanie i uproszczenie procesu zakupowego, począwszy od wyboru kontrahenta po przeprowadzenie całego postępowania ofertowego (zwany dalej: projektem zakupowym). Założeniami sytemu jest z jednej strony maksymalna prostota obsługi, automatyczne tworzenie szablonów dla najczęstszych czynności/zdarzeń/akcji (wykorzystywanie algorytmów machine learning), z drugiej zaś szybki dostęp do zaawansowanych statystyk i analiz oraz tworzenie automatyczne zestawień/porównań ofert z analityką wspierającą podejmowanie decyzji. Przy tworzeniu projektu wykorzystywane są doświadczenia Spółki zdobyte m.in. przy pracach nad projektem medycznym, jak również inne autorskie rozwiązania i doświadczenia Spółki w zakresie organizacji i optymalizacji procesów zakupowych, zaś celem projektu jest stworzenie nowego produktu/usługi w ofercie Spółki. Analogicznie jak w przypadku innych projektów własnych prace nad projektem zakupowym poprowadzone są w oparciu o ustalony harmonogram, w ramach którego tworzone są poszczególne elementy architektury systemu, następuje ich łączenie, testowanie oraz przejście do kolejnych etapów. Prace prowadzone są przez desygnowany zespół programistów (zarówno pracowników, jak i specjalistów współpracujących w ramach umowy zlecenia/umowy o dzieło). Praca zespołu podlega ścisłej ewidencji czasu pracy, przez co Spółka jest w stanie określić jaka część pracy poszczególnych pracowników (specjalistów) jest poświęcona na realizację projektu zakupowego, a jaka na realizację innych zadań (np. innego projektu własnego, projektu dla klienta Spółki).

Stan faktyczny nr 3/ zdarzenie przyszłe nr 2

Dodatkowo w ramach swoich obowiązków pracownicy Spółki tworzą w celach poznawczo -testowych różnego rodzaju wewnętrzne projekty, programy, narzędzia, w trakcie których realizacji uczą się wykorzystywać nowe narzędzia, aplikacje i rozwiązania dostępne na rynku, poznają ich możliwości oraz oceniają potencjał na ich wykorzystanie w ramach prac nad bieżącymi lub przyszłymi projektami (zwana dalej: działalność rozwojowa). Branża, w której działa Spółka cechuje się stałą ewolucją wykorzystywanych technologii oraz ciągłym pojawianiem się nowych, czy to w formie nowych języków programowania, nowych bibliotek, tzw. plug-inów do już funkcjonujących programów i narzędzi. Ich efektywne wykorzystanie w celu poprawy/udoskonalenia już oferowanych przez Spółkę usług oraz tworzenia nowych rozwiązań wymaga zapoznania się z nimi, w szczególności poprzez testowanie ich możliwości w ramach rzeczywistych produktów i rozwiązań. Z tego względu działalność rozwojowa prowadzona przez pracowników Spółki jest kluczowa dla utrzymania konkurencyjności rozwiązań oferowanych przez Spółkę. Wiedza i doświadczenie zebrane w ramach działalności rozwojowej jest następnie wykorzystywana w pracach nad realizacją projektów zarówno własnych Spółki, jaki i wykonywanych na zlecenie klientów. Prace w ramach działalności rozwojowej są realizowane przez desygnowanych pracowników (specjalistów), których praca podlega ścisłej ewidencji czasu pracy, przez co Spółka jest w stanie określić jaka część pracy poszczególnych pracowników (specjalistów) jest poświęcona na realizację działalności rozwojowej, a jaka na realizację innych zadań (np. innego projektu własnego, projektu dla klienta Spółki).

Każdy projekt własny oraz działalność rozwojowa realizowana przez Spółkę prowadzony jest przy wykorzystaniu narzędzi informatycznych do zarządzania projektami, tj. do zarządzania czasem pracy zespołu, poszczególnymi etapami oraz postępem prac na każdym etapie realizacji projektu/działalności testowej. W ramach systemu zarządzania projektami odbywa się również raportowanie o efektach prowadzonych prac, w tym również o możliwych do wprowadzenia ulepszeniach i modyfikacjach produktów oferowanych w ramach bieżącej działalności Spółki. Stosowany przez Spółkę system zarządzania projektami pozwala w każdym momencie ustalić, jaką czynność/etap, w jakim czasie oraz na rzecz którego projektu/działalności testowej wykonywał każdy z pracowników (specjalistów) Spółki. W szczególności system ten pozwala na szczegółową ewidencję czasu pracy, z której wynika jaka część pracy pracowników (specjalistów) poświęcona jest na wykonywanie obowiązków związanych z uczestniczeniem w pracach nad projektami własnymi, pracach w ramach działalności rozwojowej oraz pracach nad projektami dla klientów Spółki.

Dodatkowo każdorazowo przy rozpoczynaniu prac nad nowym projektem oraz działalnością rozwojową ustalany jest harmonogram prac, zespół odpowiedzialny za jego realizację, zasady prowadzenia oraz cele projektu. Na bieżąco lub ramach ustalonego harmonogramu omawiane są poszczególne etapy oraz efekty przeprowadzonych prac. Dokonywana jest wówczas ocena prowadzonych projektów/działań rozwojowych pod kątem ich przydatności/możliwości ulepszania/rozwoju produktów i usług świadczonych przez Spółkę lub ich ewentualnej komercjalizacji (poprzez wprowadzenie projektu jako nowego produktu/usługi do oferty Wnioskodawcy lub jego dalszy rozwój w ramach innego podmiotu – spółki celowej) oraz podejmowane są decyzje co do dalszego prowadzenia projektów/prac rozwojowych lub ich zaniechaniu.

Prowadzone przez Spółkę projekty własne oraz prace rozwojowe mają w opinii Wnioskodawcy charakter twórczy oraz są prowadzone, zgodnie z przedstawionym opisem, w sposób systematyczny i zorganizowany. W ramach realizacji opisanych projektów własnych nie są wykorzystywane badania naukowe. Celem oraz wynikiem realizacji projektów własnych oraz prac rozwojowych jest stworzenie nowych produktów/usług lub ulepszenie i poprawa funkcjonalności już oferowanych przez Spółkę produktów/usług. W ramach realizacji projektów własnych powstają wersje testowe i demonstracyjne nowych produktów/usług, które po osiągnięciu założonych funkcjonalności i pozytywnych wynikach analizy trendów rynkowych/pozytywnym odbiorze wersji demonstracyjnej przez klientów, mogą zostać skomercjalizowane i dołączone do oferty Spółki. W trakcie prac nad projektami własnymi tworzone są również nowe rozwiązania/narzędzia, które są następnie wykorzystywane do ulepszania/udoskonalania już oferowanych produktów/usług lub w nowych projektach.

Spółka na dzień złożenia wniosku nie amortyzuje środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych związanych z realizacją projektów własnych oraz prac rozwojowych. Nie wyklucza jednak takiej możliwości w przypadku nabycia licencji na narzędzia programistyczne i oprogramowanie oraz sprzętu komputerowego wykorzystywanego w ramach opisanej działalności.

Spółka prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, w której w poz. 16 – Koszty działalności badawczo-rozwojowej, o których mowa w art. 26e ustawy o podatku dochodowym, wykazuje koszty związane z realizacją opisanych projektów własnych oraz prac rozwojowych. Na dzień złożenia wniosku są to koszty wynagrodzeń i składek, o których mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1 i 1a UPDOF przypadających zgodnie z prowadzoną ewidencją czasu pracy, na pracę nad projektami własnymi oraz działalnością rozwojową, przy czym do dnia 31 grudnia 2017 r. dotyczyło to tylko kosztów wynagrodzeń i składek pracowników Spółki (zatrudnionych na umowę o pracę), a od dnia 1 stycznia 2018 r. dotyczy to kosztów wynagrodzeń i składek zarówno pracowników, jak i specjalistów współpracujących ze Spółką na podstawie umów zlecenia lub umów o dzieło.

Ponoszone przez Spółkę koszty wynagrodzeń oraz składek nie są Jej zwracane w jakiejkolwiek formie. Stanowią one koszt uzyskania przychodów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

  1. Czy opisana w stanie faktycznym działalność Spółki w zakresie prac nad projektami własnymi, które mają na celu stworzenie nowych produktów/usług lub służą ulepszeniu funkcjonalności oferowanych produktów/usług, w tym w szczególności prace nad projektem medycznym, projektem zakupowym oraz prace realizowane w ramach działalności rozwojowej spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej zawartą w art. 5a pkt 38 i 40 UPDOF, która uprawnia Wnioskodawcę do skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, zgodnie z art. 8 w zw. z art. 26e UPDOF?
  2. Czy Wnioskodawca, który zgodnie z art. 8 w zw. z art. 26e UPDOF może odliczyć od podstawy opodatkowania koszty uzyskania przychodów poniesione przez Spółkę na działalność badawczo-rozwojową, będzie mógł odliczyć od podstawy opodatkowania: 1) poniesione przez Spółkę do dnia 31 grudnia 2017 r. koszty z tytułu wynagrodzeń oraz składek dla pracowników, o których mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1 UPDOF pracujących nad projektami własnymi oraz działalnością rozwojową, 2) poniesione przez Spółkę od dnia 1 stycznia 2018 r. koszty z tytułu wynagrodzeń oraz składek dla pracowników, o których mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1 UPDOF oraz koszty z tytułu wynagrodzeń i składek dla specjalistów współpracujących ze Spółką na podstawie umów zlecenia lub umów o dzieło, o których mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1a UPDOF, 3) a także wymienione w art. 26e ust. 3 UPDOF odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej (w przypadku ich wystąpienia)?

Zdaniem Wnioskodawcy, (ostatecznie przedstawionym w uzupełnieniu wniosku):

Ad. 1

Prace prowadzone przez Spółkę nad projektami własnymi, które mają na celu stworzenie nowych produktów/usług lub służą ulepszeniu funkcjonalności oferowanych przez Spółkę produktów/usług, w szczególności prace nad projektem medycznym, projektem zakupowym oraz prace realizowane w ramach działalności rozwojowej spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej zawartej w art. 5a pkt 38 i 40 UPDOF, w szczególności stanowią prace rozwojowe, o których mowa w art. 5a pkt 40 UPDOF, która zgodnie z art. 8 w zw. z art. 26e UPDOF uprawnia Wnioskodawcę do zastosowania tzw. ulgi na prace badawczo-rozwojowe.

Ad. 2

Zgodnie z art. 8 w zw. z art. 26e UPDOF, będzie On mógł odliczyć od podstawy opodatkowania koszty kwalifikowane wymienione w art. 26e ust. 2 oraz ust. 3 UPDOF poniesione przez Spółkę na prowadzoną działalność badawczo-rozwojową, w szczególności koszty z tytułu wynagrodzeń oraz składek pracowników pracujących nad projektami własnymi i w ramach działalności rozwojowej do dnia 31 grudnia 2017 r. oraz koszty poniesione przez Spółkę od dnia 1 stycznia 2018 r. na wynagrodzenia i składki pracowników oraz specjalistów współpracujących ze Spółką na podstawie umów zlecenia i umów o dzieło w ramach analogicznej działalności, a także odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej (jeśli wystąpią w Spółce).

Uzasadnienie

Ad.1

Zgodnie z brzmieniem przepisu art. 5a pkt 38 UPDOF, działalność badawczo-rozwojowa stanowi twórczą działalność obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Powyższa definicja wskazuje na szereg cech, którymi musi charakteryzować się wykonywana przez Spółkę działalność, aby mogła być uznana za badawczo-rozwojową:

  1. musi być twórcza;
  2. podejmowana w sposób systematyczny;
  3. musi obejmować jedną z dwóch kategorii czynności – badania naukowe lub prace rozwojowe;
  4. musi być podejmowana w określonym przez ustawę celu – zwiększenie oraz wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Pojęcie „twórczy” zgodnie z definicją słownikową oznacza – mający na celu tworzenie; będący wynikiem tworzenia. Zaś „tworzyć” – powodować powstawanie czegoś. Można zatem uznać, że działalność podejmowana przez podatnika musi mieć na celu opracowanie, wytworzenie, skonstruowanie czegoś. Ustawa nie precyzuje co ma być wynikiem owego procesu twórczego. Można zatem przyjąć, że może to być przykładowo produkt, materiał, usługa, narzędzie czy też program.

Pojęcie „systematyczny” oznacza z kolei – robiący coś regularnie i starannie oraz w przypadku działań – prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Wydaje się również, że należy przez to pojęcie rozumieć nie tylko bieżące prowadzenie prac badawczo -rozwojowych rozpoczętych w przeszłości, ale także rozpoczęcie działalności w tym zakresie przy założeniu, że podatnik w przyszłości planuje wykonywać tego rodzaju prace. Prace te zaś powinny charakteryzować się stosowną regularnością.

Ustawodawca zdefiniował również dwa pojęcia będące elementem definicji działalności badawczo-rozwojowej: badania naukowe oraz prace rozwojowe.

Jak stanowi przepis art. 5a pkt 39 UPDOF, za badania naukowe uważa się:

  1. badania podstawowe – oryginalne prace badawcze, eksperymentalne lub teoretyczne podejmowane przede wszystkim w celu zdobywania nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,
  2. badania stosowane – prace badawcze podejmowane w celu zdobycia nowej wiedzy, zorientowane przede wszystkim na zastosowanie w praktyce,
  3. badania przemysłowe – badania mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności w celu opracowywania nowych produktów, procesów i usług lub wprowadzania znaczących ulepszeń do istniejących produktów, procesów i usług; badania te uwzględniają tworzenie elementów składowych systemów złożonych, budowę prototypów w środowisku laboratoryjnym lub w środowisku symulującym istniejące systemy, szczególnie do oceny przydatności danych rodzajów technologii, a także budowę niezbędnych w tych badaniach linii pilotażowych, w tym do uzyskania dowodu w przypadku technologii generycznych.

Stosownie do art. 5a pkt 40 UPDOF, za działania obejmujące prace rozwojowe uważa się nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług, z wyłączeniem prac obejmujących rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, istniejących usług oraz innych operacji w toku, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń, w szczególności:

  1. opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych oraz demonstracje, testowanie i walidację nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania, których głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne produktów, procesów lub usług, których ostateczny kształt nie został określony,
  2. opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych, które można wykorzystać do celów komercyjnych, w przypadku gdy prototyp lub projekt pilotażowy stanowi produkt końcowy gotowy do wykorzystania komercyjnego, a jego produkcja wyłącznie do celów demonstracyjnych i walidacyjnych jest zbyt kosztowna.

Jak wspomniano w opisie stanu faktycznego Spółka w ramach swojej działalności, poza realizacją zleceń dla klientów, prowadzi również prace nad projektami własnymi. Celem oraz wynikiem realizacji tego rodzaju prac jest stworzenie nowych produktów/usług lub ulepszenie i poprawa funkcjonalności już oferowanych przez Spółkę produktów/usług. W ramach realizacji projektów własnych powstają wersje testowe i demonstracyjne nowych produktów/usług, które po osiągnięciu założonych funkcjonalności i pozytywnych wynikach analizy trendów rynkowych/pozytywnym odbiorze wersji demonstracyjnej przez klientów mogą zostać skomercjalizowane i dołączone do oferty Spółki. W trakcie prac nad projektami własnymi tworzone są również nowe rozwiązania/narzędzia, które są następnie wykorzystywane do ulepszania/udoskonalania już oferowanych produktów/usług lub nowych projektów.

Zdaniem Wnioskodawcy, do analogicznych wniosków należy dojść w przypadku prowadzonej działalności rozwojowej, w ramach której pracownicy Spółki oraz specjaliści współpracujący ze Spółką na podstawie umów zlecenia/dzieło tworzą różnego rodzaju wewnętrzne projekty, programy, narzędzia podczas realizacji których uczą się wykorzystywać nowe narzędzia, aplikacje i rozwiązania dostępne na rynku, poznają ich możliwości oraz oceniają potencjał na ich wykorzystanie w ramach prac nad bieżącymi lub przyszłymi projektami. Całość prowadzonych prac w ramach działań rozwojowych ma na celu tylko i wyłącznie dalsze udoskonalenie techniczne produktów, procesów lub usług oferowanych przez Spółkę, przy czym opracowywane w ramach tych prac rozwiązania/narzędzia/funkcjonalności, itp. nie są pracami obejmującymi działania rutynowe i okresowe, czyli tzw. patche, które naprawiają wykryte błędy i luki w zabezpieczeniach oprogramowania/systemu, poprawiają jego stabilność i optymalizację działania na różnych urządzeniach.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego prowadzone prace rozwojowe oraz prowadzenie projektów własnych ma systematyczny oraz usystematyzowany charakter – przed rozpoczęciem prac nad projektem własnym/pracami rozwojowymi ustalane są ich założenia, koncepcja, plan prac, cele do osiągnięcia, funkcjonalności, itp. Każdy projekt prowadzony jest w oparciu o ustalony plan i harmonogram przy wykorzystaniu systemu zarządzania pracą zespołu, gdzie na bieżąco raportowane są postępy, zliczany jest czas pracy poszczególnych pracowników (specjalistów), itp.

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzona przez Spółkę działalność rozwojowa oraz prace realizowane w ramach projektów własnych stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 UPDOF, tj. działalność twórczą, obejmującą w szczególności prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Twórczy charakter działalności spełniony jest poprzez opracowanie i wytworzenie nowych produktów/usług lub rozwiązań i narzędzi, których celem jest dalsze udoskonalenie techniczne i funkcjonalne produktów, procesów lub usług Spółki. Natomiast systematyczny charakter działania Spółki podyktowany jest w szczególności uporządkowanym harmonogramem prac w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej. W związku z tym, prace prowadzone w ramach projektów własnych oraz prowadzonej działalności rozwojowej wykonywane są w sposób regularny, według określonego planu.

W związku z powyższym, prowadzona działalność spełnia także przesłanki wynikające z definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 UPDOF. Przytoczona powyżej definicja wskazuje, że prace rozwojowe obejmują nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług, pod warunkiem, że prace te nie mają charakteru rutynowych oraz okresowych zmian wprowadzanych do produktów/usług/procesów. Ponadto należy wskazać na znaczenie słowa „prace” funkcjonujące w języku powszechnym, które wskazuje, że jest to ogół czynności wykonywanych przez grupę ludzi realizujących jakieś zadanie, celowa działalność człowieka zmierzająca do wytworzenia określonych dóbr. Dodatkowo określenie „rozwój”, oznacza proces zmian, przechodzenia do form bądź stanów bardziej złożonych lub pod pewnymi względami doskonalszych.

Jak wskazano w stanie faktycznym, pracownicy Spółki (współpracujący specjaliści), poprzez realizację projektów własnych oraz podejmowanie działań rozwojowych wykorzystują dotychczas istniejącą wiedzę oraz opracowują nową wiedzę z dziedziny technologii i informatyki do tworzenia i projektowania produktów oraz usług świadczonych na rzecz swoich klientów, w sposób polegający na wniesieniu znaczących usprawnień do procesów zachodzących w działalności Spółki. Jak wcześniej podkreślił Wnioskodawca, prace te nie mają charakteru rutynowego. Rezultat prowadzonych prac wykorzystany jest do poszerzania oferty produktów jak i wypracowywania nowych rozwiązań technologicznych w Spółce.

Biorąc powyższe pod uwagę, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że spełnione są przesłanki wynikające z definicji działalności badawczo-rozwojowej zawartej w art. 5a pkt 38 UPDOF oraz z definicji prac rozwojowych opisanej w art. 5a pkt 40 UPDOF. Prace prowadzone nad projektami własnymi, które mają na celu stworzenie nowych produktów/usług lub służą ulepszeniu funkcjonalności oferowanych przez Spółkę produktów/usług, w szczególności prace nad projektem medycznym, projektem zakupowym oraz prace realizowane w ramach działalności rozwojowej, stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu wyżej cyt. ustawy.

Ad 2.

Stosownie do brzmienia art. 22 UPDOF, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 cyt. ustawy. Zatem, zasady kwalifikowania danego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu należy rozpatrywać na gruncie art. 22 oraz 23 UPDOF. Jest to definicja ogólna kosztu, dlatego każdy wydatek należy poddawać indywidualnej ocenie w celu jego prawidłowej kwalifikacji. Istotne jest zbadanie związku pomiędzy poniesionym kosztem, a powstaniem przychodu lub zabezpieczeniem źródła uzyskiwania przychodów. Kosztem uzyskania przychodów będą przy tym zarówno wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów, jak i te, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia.

Jak wskazano w uzasadnieniu do pytania nr 1, zgodnie z brzmieniem przepisu art. 5a pkt 38 UPDOF, działalność badawczo-rozwojowa stanowi twórczą działalność obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zgodnie z zasadą wynikającą z przepisu art. 26e ust. 1 UPDOF, podatnik uzyskujący przychody z działalności gospodarczej odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2 UPDOF, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane kosztami kwalifikowanymi.

Na podstawie przepisu art. 24a ust. 1b UPDOF ustawodawca zobligował podatnika prowadzącego działalność badawczo-rozwojową, który zamierza skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 26e, do wyodrębnienia w prowadzonej ewidencji kosztów działalności badawczo-rozwojowej. Spółka dokonuje takiego wyodrębnienia w ramach prowadzonej księgi przychodów i rozchodów, wykazując przypadające na działalność badawczo-rozwojową koszty w wydzielonej pozycji.

W myśl przepisu art. 26e ust. 2 UPDOF w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2017 r., za koszty kwalifikowane uważa się, m.in. poniesione w danym miesiącu należności z tytułu wynagrodzeń, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu. Dotyczy to kosztów wynagrodzeń i składek pracowników, a więc osób zatrudnionych w Spółce na podstawie umowy o pracę. Zgodnie z art. 26e ust. 2 UPDOF w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2018 r., za koszty kwalifikowane poza wskazanymi kosztami wynagrodzeń i składek pracowników uznaje się również koszty wynagrodzeń i składek osób świadczących usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło.

Za koszty kwalifikowane, zgodnie z art. 26e ust. 3 UPDOF, uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, Spółka ponosi wydatki takie jak koszty wynagrodzeń oraz składek zarówno pracowników, jaki i specjalistów współpracujących ze spółką na podstawie umów zlecenia lub umów o dzieło: wynagrodzenia zespołów pracujących nad projektami własnymi oraz prowadzącymi działalność rozwojową. Dodatkowo Spółka przewiduje możliwość nabycia w przyszłości sprzętu komputerowego oraz licencji na narzędzia programistyczne oraz oprogramowanie, które będzie wykorzystywane również w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, od których będą dokonywane odpisy amortyzacyjne. Ponadto prowadzona jest ewidencja czasu pracy umożliwiająca dokładną rejestrację informacji o ilości poświęconego czasu pracy na wykonywanie wskazanych powyżej prac – projekty własne oraz działalność rozwojowa. Dzięki prowadzonej ewidencji możliwe będzie określenie wysokości odliczenia, o którym mowa w art. 26e UPDOF w oparciu o wysokość wynagrodzeń odpowiadających za realizację prac badawczo-rozwojowych.

W związku z powyższym, aby uznać dany wydatek za koszt kwalifikowany w ramach działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 26e ust. 2 UPDOF, spełnione muszą być przesłanki wynikające z art. 26e UPDOF, a więc koszty muszą być poniesione przez Spółkę w ramach działalności badawczo-rozwojowej.

W przypadku, gdy dany pracownik (specjalista) wykonywać będzie także czynności inne niż te w ramach prac badawczo-rozwojowych, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że tylko ta część kosztów wynagrodzenia oraz składek, będzie podlegała odliczeniu w ramach ulgi z art. 26e UPDOF, która będzie przeznaczona na wykonywanie zadań z zakresu działalności badawczo-rozwojowej. Dodatkowo w opinii Wnioskodawcy do dnia 31 grudnia 2017 r. odliczeniu podlegać będzie tylko ta część kosztów wynagrodzeń i składek przypadających na pracowników zatrudnionych w Spółce na podstawie umowy o pracę. Od dnia 1 stycznia 2018 r. odliczeniu podlegać będzie zarówno część kosztów wynagrodzeń i składek przypadających na pracowników zatrudnionych w Spółce na podstawie umowy o pracę, jak i na specjalistów współpracujących ze Spółką na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło.

Spółka zakłada możliwość dokonywania odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych wykorzystywanych w ramach analizowanej działalności badawczo-rozwojowej, np. amortyzowanie sprzętu komputerowego oraz od wartości niematerialnych i prawnych w postaci oprogramowania. W związku z realizacją przez Spółkę prac spełniających zdaniem Wnioskodawcy definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu UPDOF, Wnioskodawca uważa, że możliwe jest zaliczenie do kosztów kwalifikowanych odpisów amortyzacyjnych na powyższe środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne wykorzystywane w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Podsumowując powyższe argumenty, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że do kosztów kwalifikowanych wymienionych w art. 26e ust. 2 oraz ust. 3 UPDOF można zaliczyć poniesione należności z tytułu wynagrodzeń oraz składek dla pracowników (specjalistów) pracujących nad projektami własnymi oraz prowadzącymi działalność rozwojową (przy czym do dnia 31 grudnia 2017 r. zaliczone będą koszty dotyczące pracowników Spółki zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, zaś od dnia 1 stycznia 2018 r. zaliczone będą koszty dotyczące zarówno pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, jak i specjalistów współpracujących ze Spółką na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło), a także odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej. Jednocześnie Wnioskodawca na podstawie art. 8 w zw. z art. 26e UPDOF będzie uprawniony do odliczenia od podstawy opodatkowania wymienionych powyżej kosztów kwalifikowanych poniesionych przez Spółkę na prowadzoną działalność badawczo-rozwojową.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w zakresie:

  • uznania prowadzonej działalności za działalność badawczo-rozwojową (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) – jest prawidłowe,
  • możliwości odliczenia od podstawy obliczenia podatku wydatków na wynagrodzenia pracowników i osób współpracujących, sfinansowanych przez płatnika składek z tytułu ww. należności, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) – jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200 z późn. zm.), działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Natomiast w myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

  1. badania podstawowe – oryginalne prace badawcze, eksperymentalne lub teoretyczne podejmowane przede wszystkim w celu zdobywania nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,
  2. badania stosowane – prace badawcze podejmowane w celu zdobycia nowej wiedzy, zorientowane przede wszystkim na zastosowanie w praktyce,
  3. badania przemysłowe – badania mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności w celu opracowywania nowych produktów, procesów i usług lub wprowadzania znaczących ulepszeń do istniejących produktów, procesów i usług; badania te uwzględniają tworzenie elementów składowych systemów złożonych, budowę prototypów w środowisku laboratoryjnym lub w środowisku symulującym istniejące systemy, szczególnie do oceny przydatności danych rodzajów technologii, a także budowę niezbędnych w tych badaniach linii pilotażowych, w tym do uzyskania dowodu w przypadku technologii generycznych.

Z kolei zgodnie z art. 5a pkt 40 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych, oznacza to nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług, z wyłączeniem prac obejmujących rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, istniejących usług oraz innych operacji w toku, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń, w szczególności:

  1. opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych oraz demonstracje, testowanie i walidację nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania, których głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne produktów, procesów lub usług, których ostateczny kształt nie został określony,
  2. opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych, które można wykorzystać do celów komercyjnych, w przypadku gdy prototyp lub projekt pilotażowy stanowi produkt końcowy gotowy do wykorzystania komercyjnego, a jego produkcja wyłącznie do celów demonstracyjnych i walidacyjnych jest zbyt kosztowna.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Stosownie do ust. 2 ww. przepisu, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:

  1. rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat;
  2. ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną.

Zgodnie z art. 26e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik uzyskujący przychody ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 odlicza od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Zgodnie z art. 26e ust. 2 ww. ustawy, (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2017 r.), za koszty kwalifikowane uznaje się:

  1. należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1, oraz składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek, jeżeli te należności i składki dotyczą pracowników zatrudnionych w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej;
  2. nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;
  3. ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, a także nabycie wyników badań naukowych, świadczonych lub wykonywanych na podstawie umowy przez jednostkę naukową w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. z 2014 r. poz. 1620, z 2015 r. poz. 249 i 1268 oraz z 2016 r. poz. 1020, 1311 i 1933) na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej;
  4. odpłatne korzystanie z aparatury naukowo-badawczej wykorzystywanej wyłącznie w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli to korzystanie nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 25 ust. 1 i 4;
  5. koszty uzyskania i utrzymania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, poniesione przez podatnika będącego mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, na:
    1. przygotowanie dokumentacji zgłoszeniowej i dokonanie zgłoszenia do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedniego zagranicznego organu, łącznie z kosztami wymaganych tłumaczeń na język obcy,
    2. prowadzenie postępowania przez Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedni zagraniczny organ, poniesione od momentu zgłoszenia do tych organów, w szczególności opłaty urzędowe i koszty zastępstwa prawnego i procesowego,
    3. odparcie zarzutów niespełnienia warunków wymaganych do uzyskania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy lub prawa z rejestracji wzoru przemysłowego zarówno w postępowaniu zgłoszeniowym, jak i po jego zakończeniu, w szczególności koszty zastępstwa prawnego i procesowego, zarówno w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej, jak i w odpowiednim zagranicznym organie,
    4. opłaty okresowe, opłaty za odnowienie, tłumaczenia oraz dokonywanie innych czynności koniecznych dla nadania lub utrzymania ważności patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy oraz prawa rejestracji wzoru przemysłowego, w szczególności koszty walidacji patentu europejskiego.

Natomiast zgodnie z art. 26e ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2018 r.), za koszty kwalifikowane uznaje się:

  1. poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;
    1a) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu;
  1. nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;
    2a) nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych;
  1. ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez jednostkę naukową w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. z 2016 r. poz. 2045, z późn. zm.), a także nabycie od takiej jednostki wyników prowadzonych przez nią badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej;
  2. odpłatne korzystanie z aparatury naukowo-badawczej wykorzystywanej wyłącznie w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli to korzystanie nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 25 ust. 1 i 4;
    4a) nabycie usługi wykorzystania aparatury naukowo-badawczej wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli zakup usługi nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 25;
  1. koszty uzyskania i utrzymania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, poniesione na:
    1. przygotowanie dokumentacji zgłoszeniowej i dokonanie zgłoszenia do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedniego zagranicznego organu, łącznie z kosztami wymaganych tłumaczeń na język obcy,
    2. prowadzenie postępowania przez Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedni zagraniczny organ, poniesione od momentu zgłoszenia do tych organów, w szczególności opłaty urzędowe i koszty zastępstwa prawnego i procesowego,
    3. odparcie zarzutów niespełnienia warunków wymaganych do uzyskania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy lub prawa z rejestracji wzoru przemysłowego zarówno w postępowaniu zgłoszeniowym, jak i po jego zakończeniu, w szczególności koszty zastępstwa prawnego i procesowego, zarówno w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej, jak i w odpowiednim zagranicznym organie,
    4. opłaty okresowe, opłaty za odnowienie, tłumaczenia oraz dokonywanie innych czynności koniecznych dla nadania lub utrzymania ważności patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy oraz prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, w szczególności koszty walidacji patentu europejskiego.

Z kolei art. 26e ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2017 r.), stanowi, że za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością. Do kosztów, o których mowa w zdaniu pierwszym, przepisu art. 23 ust. 1 pkt 45 nie stosuje się.

Natomiast stosownie do art. 26e ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2018 r.) za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Jednocześnie w art. 26e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawodawca dokonał zastrzeżenia, że koszty kwalifikowane ponoszone w ramach badań podstawowych podlegają odliczeniu wyłącznie pod warunkiem, że badania te są prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki.

W myśl art. 26e ust. 5 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2017 r.), koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie.

Natomiast zgodnie z art. 26e ust. 5 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2018 r.), koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 26e ust. ust. 6 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2017 r.), prawo do odliczenia nie przysługuje podatnikowi, jeżeli w roku podatkowym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia.

Zgodnie art. 26e ust. 6 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od dnia 30 czerwca 2018 r.), podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63a lub 63b, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.

Ponadto w myśl art. 26e ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2017 r.), kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

  1. w przypadku gdy podatnik jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej – 50% kosztów, o których mowa w ust. 2 i 3;
  2. w przypadku pozostałych podatników:
    1. 50% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1,
    2. 30% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2-4 i ust. 3.

Z kolei art. 26e ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w brzmieniu obowiązującym od dnia 30 kwietnia 2018 r.) stanowi, że kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

  1. w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców – 150% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;
  2. w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a – 150% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a, ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;
  3. w przypadku pozostałych podatników – 100% kosztów, o których mowa w ust. 2-3.

Natomiast zgodnie z art. 26e ust. 8 ww. ustawy, odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia – odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części – dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.

W myśl art. 26f ww. ustawy, podatnicy korzystający z odliczenia, o którym mowa w art. 26e, oraz podatnicy, którym przysługuje kwota określona w art. 26ea, są obowiązani wykazać w zeznaniu poniesione koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu lub stanowiące podstawę do wyliczenia przysługującej podatnikowi kwoty.

Z kolei art. 24a. ust. 1 ww. ustawy stanowi, że osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej „księgą”, z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o.

W myśl art. 24a ust. 1b ww. ustawy, podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 26e, są obowiązani w prowadzonej księdze albo w prowadzonych księgach rachunkowych, o których mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób fizycznych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

  1. podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,
  2. koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
  3. koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 26e ust. 2 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;
  4. ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy czym jeżeli koszty kwalifikowane zostały poniesione w ramach badań podstawowych, badania te byty prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu odrębnych przepisów,
  5. podatnik nie prowadził w roku podatkowym działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia (w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2017 r.) lub gdy koszty kwalifikowane nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie przepisów art. 21 ust. 1 pkt 63a lub 63b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w stanie prawnym obowiązującym od dnia 30 czerwca 2018 r.)
  6. w ewidencji, o której mowa w art. 24a ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,
  7. podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,
  8. kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych,
  9. koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiekolwiek formie.

W tym miejscu wskazać należy, że w ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu organizacji. Innymi słowy prowadzone systematyczne prace opierają na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług. Podmioty gospodarcze zajmujące się działalnością badawczo-rozwojową realizują ją obok swojej działalności podstawowej (np. przedsiębiorstwa przemysłowe dysponujące własnym zapleczem badawczo-rozwojowym, laboratoria, zakłady i ośrodki badawczo-rozwojowe, działy badawczo-technologiczne, biura konstrukcyjne i technologiczne, zakłady rozwoju technik, biura studiów i projektów itp.).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika, że w ramach świadczonych usług Spółka realizuje zarówno projekty wykonywane na zlecenie kontrahentów, jak i tzw. projekty własne. Dodatkowo w ramach swoich obowiązków pracownicy Spółki tworzą w celach poznawczo-testowych różnego rodzaju wewnętrzne projekty, programy, narzędzia, w trakcie których realizacji uczą się wykorzystywać nowe narzędzia, aplikacje i rozwiązania dostępne na rynku, poznają ich możliwości oraz oceniają potencjał na ich wykorzystanie w ramach prac nad bieżącymi lub przyszłymi projektami (działalność rozwojowa). Prowadzone przez Spółkę projekty własne oraz prace rozwojowe mają w opinii Wnioskodawcy charakter twórczy oraz są prowadzone, zgodnie z przedstawionym opisem, w sposób systematyczny i zorganizowany. Celem oraz wynikiem realizacji projektów własnych oraz prac rozwojowych jest stworzenie nowych produktów/usług lub ulepszenie i poprawa funkcjonalności już oferowanych przez Spółkę produktów/usług. W ramach realizacji projektów własnych powstają wersje testowe i demonstracyjne nowych produktów/usług, które po osiągnięciu założonych funkcjonalności i pozytywnych wynikach analizy trendów rynkowych/pozytywnym odbiorze wersji demonstracyjnej przez klientów, mogą zostać skomercjalizowane i dołączone do oferty Spółki. W trakcie prac nad projektami własnymi tworzone są również nowe rozwiązania/narzędzia, które są następnie wykorzystywane do ulepszania/udoskonalania już oferowanych produktów/usług lub w nowych projektach. Ze stanowiska Wnioskodawcy wynika, że całość prowadzonych prac w ramach działań rozwojowych ma na celu tylko i wyłącznie dalsze udoskonalenie techniczne produktów, procesów lub usług oferowanych przez Spółkę, przy czym opracowywane w ramach tych prac rozwiązania/narzędzia/funkcjonalności, itp. nie są pracami obejmującymi działania rutynowe i okresowe. Dla celu świadczenia usług oraz realizacji wskazanych projektów Spółka zatrudnia pracowników na umowę o pracę oraz sporadycznie współpracuje z poszczególnymi specjalistami na podstawie umów zlecenia lub o dzieło. W związku z powyższym, Spółka ponosiła należności z tytułu wynagrodzeń oraz składek, o których mowa w art. 26e ust. 2ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Każdy projekt własny oraz działalność rozwojowa realizowana przez Spółkę prowadzony jest przy wykorzystaniu narzędzi informatycznych do zarządzania projektami, tj. do zarządzania czasem pracy zespołu, poszczególnymi etapami oraz postępem prac na każdym etapie realizacji projektu/działalności testowej. W ramach systemu zarządzania projektami odbywa się również raportowanie o efektach prowadzonych prac. System ten pozwala na szczegółową ewidencję czasu pracy, z której wynika jaka część pracy pracowników (specjalistów) poświęcona jest na wykonywanie obowiązków związanych z uczestniczeniem w pracach nad projektami własnymi, pracach w ramach działalności rozwojowej oraz pracach nad projektami dla klientów Spółki. Spółka na dzień złożenia wniosku nie amortyzuje środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych związanych z realizacją projektów własnych oraz prac rozwojowych. Nie wyklucza jednak takiej możliwości w przypadku nabycia licencji na narzędzia programistyczne i oprogramowanie oraz sprzętu komputerowego wykorzystywanego w ramach opisanej działalności.

Odnosząc powyższe przepisy do przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że działania Wnioskodawcy obejmujące prace nad projektem medycznym, projektem zakupowym oraz prace realizowane w ramach działalności rozwojowej, spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż były podejmowane/będą podejmowane w sposób systematyczny, miały/będą miały twórczy charakter, a ich celem oraz wynikiem jest powstanie nowych produktów/usług lub ulepszenie i poprawa funkcjonalności już oferowanych przez Spółkę produktów/usług.

W konsekwencji, Wnioskodawca był/jest uprawniony do skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową zgodnie z art. 8 w zw. art. 26e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 należy uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy dotyczącej uznania za koszty kwalifikowane wynagrodzenia pracowników oraz specjalistów (zatrudnionych na umowę zlecenie lub umowę o dzieło) oraz sfinansowanych przez płatnika składek, o których mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1 i pkt 1a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy stwierdzić, że ww. przepisy dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane należności z tytułu wynagrodzeń pracownika i osoby wykonującej usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, którzy realizują wskazany cel, tj. wykonują prace badawczo-rozwojowe. Za pracownika/osobę wykonującą usługi na podstawie ww. umów zatrudnioną w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej należy uznać pracownika/osobę, w zakresie obowiązków której, bądź w myśl zawartej umowy o pracę/umowy zlecenia lub umowy o dzieło/wytycznych wewnętrznych lub innych dokumentów, pozostaje czynne uczestnictwo w prowadzonych pracach badawczo-rozwojowych, oraz z dokumentów tych wynika, że pracownicy ci zostali zatrudnieni w celu realizacji prac badawczo-rozwojowych. Jednakże istotne jest też, aby pracownik/osoba zatrudniona na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło faktycznie wykonywał zadania będące realizacją prac badawczo-rozwojowych. Nie wystarczy zatem, że umowa o pracę, umowa zlecenia, umowa o dzieło bądź inny dokument potwierdza, że w zakresie kompetencji danego pracownika/osoby zatrudnionej na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło znajduje się wykonywanie czynności stanowiących realizację działalności badawczo-rozwojowej. Pracownik/ww. osoba musi też faktycznie uczestniczyć w tych pracach. Tylko wówczas wynagrodzenie takiego pracownika/osoby oraz koszty świadczeń poniesionych na ich rzecz będą mogły stanowić dla podatnika koszt kwalifikowany w całości.

Zatem, w przypadku, gdy pracownik/osoba wykonująca usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w ramach świadczonej pracy wykonuje obowiązki nie tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową a także składek od tych przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, która nie jest związana z realizacją działalności badawczo-rozwojowej.

Odliczeniu zatem, w odniesieniu do pracowników Spółki na podstawie art. 26e ust. 1 w zw. art. 26e ust. 2 pkt 1 w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2017 r. i w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2018 r. podlegała/będzie podlegała tylko ta część kosztów z tytułu wynagrodzeń oraz składek pracowników pracujących nad projektem medycznym, projektem zakupowym oraz działalnością rozwojową, o której mowa we wniosku, która była/będzie związana z wykonywaniem zadań z zakresu działalności badawczo-rozwojowej.

Natomiast w odniesieniu do specjalistów współpracujących ze Spółką na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, odliczeniu na podstawie art. 26e ust. 1 w zw. art. 26e ust. 2 pkt 1a podlegała/będzie podlegała jedynie ta część kosztów z tytułu wynagrodzeń oraz składek ww. osób pracujących nad projektem medycznym, projektem zakupowym oraz działalnością rozwojową, o której mowa we wniosku, poniesiona przez Spółkę od dnia 1 stycznia 2018 r., która była/będzie związana z wykonywaniem zadań z zakresu działalności badawczo -rozwojowej.

Jeśli chodzi o możliwość zaliczenia do kosztów kwalifikowanych odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej należy stwierdzić, że ustawodawca uzależnił w pierwszej kolejności możliwość dokonania odliczenia kosztów kwalifikowanych w ramach ulgi badawczo-rozwojowej od faktu, czy koszty te wypełniają definicję kosztów uzyskania przychodów.

Wobec powyższego, kluczowe jest przesądzenie wystąpienia przesłanek z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od fizycznych, zgodnie z którym, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

  • został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
  • jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
  • pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
  • poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
  • został właściwie udokumentowany.

W myśl art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a–22o, z uwzględnieniem art. 23.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

  1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
  2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
  3. inne przedmioty,

– o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Natomiast, w myśl art. 22d ust. 1 ww. ustawy, podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, o których mowa w art. 22a i 22b, których wartość początkowa określona zgodnie z art. 22g nie przekracza 10 000 zł; wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania.

Ustawodawca w art. 26e ust. 2 ww. ustawy, wymienia rodzaje kosztów poniesionych na działalność badawczo-rozwojową uznawane za koszty kwalifikowane. W konsekwencji, aby wspomniane odliczenie mogło mieć zastosowanie, koszty uzyskania przychodów muszą być poniesione przez Wnioskodawcę na działalność badawczo-rozwojową oraz stanowić koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 26e ust. 2 ww. ustawy.

Ustawodawca w art. 26e ust. 3 ww. ustawy, uznaje za koszty kwalifikowane także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa podatkowego a także przedstawiony opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że Wnioskodawca w związku z realizacją projektu medycznego, projektu zakupowego oraz działalnością rozwojową, o której mowa we wniosku, będzie mógł zaliczyć również do kosztów kwalifikowanych w rozumieniu art. 26e ust. 3 ww. ustawy, w ramach limitów, odpisy amortyzacyjne w przypadku nabycia licencji na narzędzia programistyczne i oprogramowanie oraz sprzętu komputerowego, jeżeli będą one rzeczywiście wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej. Natomiast w sytuacji, gdy licencje na narzędzia programistyczne i oprogramowanie oraz sprzęt komputerowy będą wykorzystywane w innym celu niż wykonywanie działalności badawczo -rozwojowej, wówczas koszty nabycia oraz odpisy amortyzacyjne nie będą stanowiły kosztów kwalifikowanych.

Natomiast, jeżeli licencje na narzędzia programistyczne i oprogramowanie oraz sprzęt komputerowy będą częściowo wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej a częściowo do bieżącej działalności, to w takim przypadku koszty nabycia oraz odpisy amortyzacyjne będą stanowić koszty kwalifikowane tylko w takiej części, w jakiej ww. sprzęt i licencje będą służyły do prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej w ramach projektów oraz działalności rozwojowej, o których mowa we wniosku.

Reasumując, Wnioskodawca, jako wspólnik Spółki był/będzie uprawniony na podstawie art. 8 w zw. z art. 26e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2017 r. oraz po tej dacie, do odliczenia od podstawy obliczenia podatku poniesionych przez Spółkę na działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z realizacją ww. projektów oraz działalnością rozwojową wydatków z tytułu wynagrodzeń oraz składek pracowników/specjalistów, a także odpisów amortyzacyjnych od ww. środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych proporcjonalnie do udziału.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

źródło: https://sip.mf.gov.pl/

Wyroki / Interpretacje / Stanowiska dla Kadr i Płac

Zostaw komentarz