Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 16-07-2018 r. – 0115-KDIT2-1.4011.200.2018.1.MK

Zleceniobiorcy (obywatele Ukrainy) będą podlegać w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu

UZASADNIENIE

W dniu 18 maja 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

We wniosku tym przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza zawierać umowy zlecenia z osobami fizycznymi, będącymi obywatelami Ukrainy (umowy o świadczenie usług). W ramach zawartych umów Zleceniobiorca otrzymywać będzie wynagrodzenie większe aniżeli 200 zł miesięcznie. Czas wykonywania poszczególnych umów uzależniony będzie od zgłoszonych potrzeb jednostek gospodarczych.

Zleceniobiorcy w czasie wykonywania prac, których przedmiot określać będą zawierane umowy zlecenia, będą przebywać na terytorium Polski i osiągać przychody ze świadczonych usług tylko na terytorium Polski.

Ponadto, w związku z pobytem na terytorium Polski Zleceniobiorcy będą wynajmować w Polsce mieszkania, jednakże bez możliwości czasowego lub stałego meldunku. Zleceniobiorcy posiadać będą wymagane zezwolenia na pobyt i pracę na terytorium Polski.

Zleceniobiorcy przebywać będą na terytorium Polski krócej lub dłużej niż 183 dni w roku podatkowym, jednakże zadeklarują Wnioskodawcy przeniesienie centrum swoich interesów życiowych do Polski, co udokumentowane zostanie stosownym oświadczeniem sporządzonym w języku polskim i ukraińskim.

Zleceniobiorcy nie będą dysponować certyfikatem ukraińskiej rezydencji podatkowej. Plany Zleceniobiorców są ściśle zorientowane na dalsze kontynuowanie jego aktywności osobistej i zawodowej w Polsce.

Podsumowując, Zleceniobiorcy posiadać będą stałe miejsce zamieszkania na Ukrainie, a w Polsce przebywać będą krócej lub dłużej niż 183 dni w roku podatkowym, jednocześnie na okres danego roku podatkowego, w którym Zleceniobiorcy będą świadczyć usługi w Polsce, Zleceniobiorcy złożą Wnioskodawcy oświadczenie w formie pisemnej, iż centrum ich interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) znajdować się będzie w Polsce.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy zastosowanie do Zleceniobiorców zasady nieograniczonego obowiązku podatkowego będzie prawidłowe po spełnieniu wskazanych kryteriów, tj.:

• przebywania przez Zleceniobiorcę na terytorium Polski krócej niż 183 dni w roku podatkowym,
• osiągania przez niego wyłącznie w Polsce przychodów ze świadczonych usług w kwocie wyższej niż 200 zł miesięcznie,
• posiadania wymaganego zezwolenia na pobyt i pracę na terytorium Polski,
• złożenia deklaracji Wnioskodawcy przez Zleceniobiorcę o posiadaniu centrum swoich interesów życiowych w Polsce,
• niedysponowania przez Zleceniobiorcę certyfikatem ukraińskiej rezydencji podatkowej?

Zdaniem Wnioskodawcy, do opisanej we wniosku sytuacji obywateli Ukrainy, w przypadku potwierdzenia przeniesienia swojego ośrodka interesów życiowych do Polski, właściwe jest stosowanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych od osiąganych przychodów według zasad dotyczących rezydentów polskich, określonych art. 41 ust. 1 i 1a oraz art. 42 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Za powyższym stanowiskiem przemawia:

1. pobyt Zleceniobiorcy na terenie Polski,
2. osiąganie przez niego przychodów ze świadczonych usług w Polsce,
3. posiadanie wymaganych przepisami prawa zezwoleń na pobyt i pracę,
4. złożenie pracodawcy oświadczeń o przeniesieniu swoich interesów życiowych do Polski,
5. nieposiadanie certyfikatu rezydencji podatkowej Ukrainy.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Na podstawie art. 3 ust. 2a ww. ustawy osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego.

Wspomniany przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem „lub”, co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a co za tym idzie – podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.

Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przesłanka ta została skonstruowana w bardzo szeroki sposób, jeśli chodzi o zakreśloną grupę osób, które na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych posiadają w Polsce ośrodek interesów życiowych. Wynikać może to z użycia w powołanym powyżej przepisie spójnika „lub” w sformułowaniu „centrum interesów osobistych lub gospodarczych” dla doprecyzowania kiedy uznaje się daną osobę za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Tym samym określona osoba, która ma ścisłe powiązania biznesowe czy też gospodarcze w Polsce, a całą rodzinę i znajomych w innym państwie, może w takiej sytuacji podlegać opodatkowaniu w Polsce od całości swoich dochodów.

Przez „centrum interesów osobistych” należy rozumieć tzw. ognisko domowe, wszelkie powiązania rodzinne i towarzyskie, aktywność społeczną, polityczną, kulturalną, obywatelską, przynależność do organizacji/klubów, uprawiane hobby, itp. Z kolei „centrum interesów gospodarczych” to przede wszystkim miejsce prowadzenia działalności zarobkowej, źródła dochodów, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, itd.

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a ustawy ww. analizowany warunek stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ośrodka interesów życiowych.

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a, 2b ustawy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Ocena czy osoba fizyczna podlega w Rzeczypospolitej Polskiej ograniczonemu czy nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu powinna być dokonana w każdym przypadku indywidualnie z uwzględnieniem postanowień umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W związku z tym, że Wnioskodawca zatrudnia na podstawie umowy zlecenia obywateli Ukrainy, to do wynagrodzeń wypłacanych z tego tytułu ma zastosowanie Konwencja między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Ukrainy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku sporządzona w Kijowie w dniu 12 stycznia 1993 r. (Dz. U. z 1994 r., Nr 63, poz. 269, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ww. Konwencji, w rozumieniu niniejszej konwencji określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie” oznacza każdą osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na miejsce zamieszkania, jej miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze. Jednakże określenie to nie obejmuje osoby, która podlega opodatkowaniu w Umawiającym się Państwie z tytułu dochodu uzyskiwanego tylko w tym Państwie lub z tytułu majątku znajdującego się w danym Państwie.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

1. osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
2. właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora – jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością

• z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

W myśl art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 i 5-9, jeżeli kwota należności określona w umowie zawartej z osobą niebędącą pracownikiem płatnika nie przekracza 200 zł – w wysokości 18% przychodu.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy podatek dochodowy od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby, o których mowa w art. 3 ust. 2a, przychodów z działalności określonej w art. 13 pkt 2 i 6-9 oraz z odsetek innych niż wymienione w art. 30a ust. 1, z praw autorskich lub z praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego, w tym także środka transportu, oraz za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) – pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu.

Stosownie do treści art. 41 ust. 1 ww. ustawy osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie – na mocy art. 41 ust. 1a tej ustawy – zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1.

Zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) – na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

W myśl art. 42 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym przy pomocy których naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika wykonują swoje zadania – imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu przyszłego wynika, że Wnioskodawca będzie zawierał umowy zlecenia z osobami fizycznymi będącymi obywatelami Ukrainy (umowy o świadczenie usług). Zleceniobiorcy będą posiadali stałe miejsce zamieszkania na Ukrainie, a w Polsce będą przebywać krócej lub dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. Jednocześnie na okres danego roku podatkowego, w którym Zleceniobiorcy będą świadczyć usługi w Polsce, Zleceniobiorcy będą składać Wnioskodawcy oświadczenie w formie pisemnej, iż centrum ich interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) będzie znajdować się w Polsce. Ponadto Zleceniobiorcy nie będą dysponować certyfikatem ukraińskiej rezydencji podatkowej.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego – w świetle powołanych regulacji prawnych – w opinii Wnioskodawcy Zleceniobiorcy, o których mowa powyżej, będą w Polsce podlegać nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Uznanie Zleceniobiorców (obywateli Ukrainy), którzy będą przebywać w Polsce poniżej 183 w roku podatkowym, za osoby mające miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uzależnione jest od posiadania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodka interesów życiowych). W sytuacji przedstawionej we wniosku obywatele Ukrainy będą posiadali na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej tzw. ośrodek interesów życiowych, co będzie potwierdzone złożonym przez nich oświadczeniem.

W związku z powyższym Wnioskodawca będzie zobowiązany jako płatnik pobierać podatek według zasad dotyczących rezydentów polskich traktując ww. osoby fizyczne jako osoby mające miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegające nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Tym samym znajdą zastosowanie powołane przepisy art. 41 ust. 1 oraz art. 42 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednocześnie, do czasu spełnienia wskazanych powyżej kryteriów Wnioskodawca rozliczać będzie Zleceniobiorców na podstawie art. 29 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. pobierając stawkę ryczałtową podatku 20% przychodów bez uwzględniania kosztów uzyskania przychodów, przyjmując zasadę ograniczonego obowiązku podatkowego od przychodów uzyskanych na terenie Polski.

Stanowisko Wnioskodawcy dotyczące stanu przyszłego potwierdzają również znane Wnioskodawcy interpretacje podatkowe. Przykładowo:

• interpretacja indywidualna z dnia 22.12.2017 r. (nr 0115-KDIT2-2.4011.347.2017.1.HD),
• interpretacja indywidualna z dnia 2.01.2018 r. (sygn. 0112-KDIL3-1.4011.329.2017. 1.AN),
• interpretacja indywidualna z dnia 9.10.2017 r. (sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.241.2017.1. AKR),
• interpretacja indywidualna z dnia 12.06.2017 r. (sygn. 0112-KDIL3-1.4011.64.2017.1. AN),
• interpretacja indywidualna z dnia 26.03.2018 r. (0113-KDIPT2-2.4011.88.2018.1. KR).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

źródło: https://sip.mf.gov.pl/