Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 16-07-2018 r. – 0114-KDIP3-2.4011.328.2018.1.MK

Dotyczy: obowiązków płatnika w związku z uczestnictwem pracowników w Planie RSU

UZASADNIENIE

W dniu 30 maja 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie w zakresie obowiązków płatnika w związku z uczestnictwem pracowników w Planie RSU.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Grupa X Sp. z o.o. (dalej jako „Wnioskodawca” lub „Spółka Polska”) jest częścią koncernu medialnego Y z siedzibą w Republice Południowej Afryki.W celu zwiększenia motywacji pracowników do rozwoju grupy Y, w skład której wchodzi Wnioskodawca spółka N z siedzibą w RPA (dalej jako „N”) objęła pracowników grupy programem motywacyjnym pod nazwą Plan RSU. Plan RSU ma stanowić zachętę finansową dla pracowników mogących przyczynić się do sprawnego zrządzania i wzrostu wartości poszczególnych podmiotów tworzących grupę Y oraz zapewnić zmniejszenie odpływu wykwalifikowanej kadry.

Plan RSU został utworzony na podstawie Uchwały Walnego Zgromadzenia akcjonariuszy spółki N. W ramach Planu RSU wybranym pracownikom grupy Y, w tym również pracownikom Spółki Polskiej (dalej jako „Uczestnicy”), przyznawane jest prawo do nieodpłatnego otrzymania w przyszłości akcji N notowanych na johannesburskiej giełdzie papierów wartościowych JSE. Przyznanie przez Trust pracownikom Spółki nagród w postaci prawa do nieodpłatnego otrzymania akcji N następuje w imieniu spółki N, a jego źródłem jest Plan RSU grupy Y mający zastosowanie do pracowników grupy w tym Spółki Polskiej. Przystąpienie do Planu RSU ma charakter dobrowolny. Jednocześnie Plan RSU jest elementem systemu wynagradzania, gdyż na jego podstawie wybrana grupa pracowników znajdujących zatrudnienie w różnych spółkach z grupy Y może otrzymywać dodatkowe świadczenia w postaci akcji spółki N notowanej na johannesburskiej giełdzie papierów wartościowych JSE.

N jest spółką akcyjną będącą jednostką dominującą w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 37 Ustawy o Rachunkowości z dnia 29 września 1994 r. (tekst jedn. Dz. U. z 2017 r., poz. 2342 ze zm., dalej jako „Ustawa o Rachunkowości”) w stosunku do Wnioskodawcy.

W celu wdrożenia i administrowania Planem RSU, w ramach grupy Y ustanowiony został odrębny podmiot pod nazwą Trust (dalej jako „Trust”). Trustem zarządzają osoby wybrane przez N tzw. Trustee, których zadaniem w szczególności jest:

• Nabywanie akcji N w celu realizacji zobowiązań wynikających z Planu RSU

• Pozyskiwanie funduszy, również od spółek z grupy Y, przeznaczonych na finansowanie zobowiązań wynikających z Planu RSU

• Inwestowanie aktywów Trustu w porozumieniu z zarządem N

• Przyznawanie nagród Uczestnikom w imieniu poszczególnych spółek grupy w oparciu o rekomendacje z zarządu N

• Realizacja dyspozycji Uczestników odnośnie do przyznanych akcji N.

Podmiot Z z siedzibą w Holandii, będący jednostką zależną od N, (dalej jako: „Spółka Holenderska”) uczestniczy w przekazywaniu środków na finansowanie Planu RSU, jak również w obciążaniu kosztami tego finansowania Spółek z grupy Y.

Prawo do uczestnictwa w Planie RSU może zostać przyznane każdemu pracownikowi grupy Y, za wyjątkiem części kierownictwa wyższego szczebla oraz kadry zarządzającej działającej w komitecie ds. zasobów ludzkich oraz wynagrodzeń (Komitet) spółek wchodzących w skład grupy Y. Uczestnik Planu RSU otrzymuje pisemną informację (dalej jako „Award Letter”) o liczbie przyznanych akcji, dniu ich przyznania (dalej jako „Award Date”) oraz datach, po upływie których nabędzie prawo do dysponowania przyznanymi akcjami (dalej jako „Vetsting Date”). Przekazany Uczestnikom przez Trust wraz z Planem RSU wdrożonym we wszystkich spółkach z grupy Y (w tym Spółce Polskiej) są źródłem do uprawnienia do otrzymania akcji N przez Uczestników Planu RSU. Award Letter jest przekazany Uczestnikom przez Trust i odnosi się bezpośrednio do Planu RSU, utworzonego na podstawie Uchwały Walnego Zgromadzenia akcjonariuszy spółki N oraz wskazuje spółkę zależną (pracodawcę) danego Uczestnika. Pisemne potwierdzenie Uczestnika przekazane Trustowi w terminie 30 dni od dnia przyznania akcji („Award Date”) potwierdza tym samym jego uczestnictwo w Planie RSU, natomiast brak takiego potwierdzenia ze strony Uczestnika uznane zostaje jako akceptacja przystąpienia do Planu RSU.

Uprawnienie do otrzymania akcji N przez Uczestników Planu RSU nie wynika z umów o pracę zawartych z Wnioskodawcą, nie jest też zapisane w jakichkolwiek innych dokumentach wewnętrznych obowiązujących w Spółce Polskiej, m.in. regulaminie pracy, regulaminie wynagradzania, itp. Jego źródłem jest przekazany Uczestnikom przez Trust Award Letter oraz Plan RSU może funkcjonować we wszystkich spółkach z grupy Y (w tym funkcjonuje w Spółce Polskiej). Podkreślenia wymaga również, że Wnioskodawca nie decyduje o ostatecznym wyborze Uczestników oraz liczbie akcji N, które po upływie określonych w Planie okresów zostaną przekazane Uczestnikom. Spółka Polska lub inna spółka z grupy Y może rekomendować osoby, które mogą być objęte Planem RSU, jednak ostateczna decyzja w tej kwestii należy do kadry zarządzającej N. Partycypowanie Polskiej Spółki w finasowaniu Trustu odbywa się na podstawie umowy „Memorandum of Understanding” (dalej jako: „Umowa”) zawartej pomiędzy Spółką Polską a Spółką Holenderską.

Nieodpłatne nabycie akcji N przez Uczestników jest odroczone w czasie. Akcje N przyznane przez Trust pozostają zablokowane do dnia nabycia prawa własności akcji, tj. nie podlegają sprzedaży, ani innej formie swobodnego dysponowania przez Uczestnika. Okres pomiędzy „Award Date” i „Vesting Date” jest to tzw. okres restrykcji i może wynosić on zgodnie z postanowieniami Planu RSU rok, dwa, trzy lub cztery lata. W okresie restrykcji Uczestnicy nie posiadają praw do przyznanych akcji, w tym w szczególności: prawa akcjonariusza w stosunku do akcji N, ani też prawa do otrzymania dywidendy. Ponadto, w okresie restrykcji Uczestnikom Planu RSU nie przysługują żadne roszczenia względem Trustu z tytułu przyznanego prawa do nieodpłatnego otrzymania w przyszłości akcji N.

Nabycie akcji N ma charakter warunkowy. Uczestnik traci prawo do przyznanych akcji N, jeśli przed datą określoną w dokumencie „Award Letter” jako „Vesting Date” ustanie jego stosunek pracy ze spółką z grupy Y z przyczyn leżących po stronie pracownika (wypowiedzenie stosunku pracy), bądź też na skutek zwolnienia dyscyplinarnego pracownika. Jeżeli jednak zmiana zatrudnienia nastąpi w ramach spółek z grupy Y, prawo do nabycia akcji N przez Uczestnika zostaje zachowane. W przypadku natomiast ustania stosunku pracy z Uczestnikiem z przyczyn obiektywnych (np. choroba), przejścia Uczestnika na emeryturę, śmierci Uczestnika lub z innych przyczyn uznanych przez zarząd N, okres restrykcji ulega skróceniu. Okres restrykcji ulegnie również skróceniu, gdy Spółka Polska przestanie być członkiem grupy Y.

Po upływie okresu restrykcji Uczestnik nabywa prawo do dysponowania akcjami N. Zgodnie z postanowieniami Planu RSU, akcje N w dniu „Vesting Date” są albo transferowane na indywidualne rachunki maklerskie Uczestników albo sprzedawane w imieniu Uczestników przez Trustee, a zysk z ich sprzedaży przekazywany Uczestnikom Planu RSU za pośrednictwem spółki z grupy Y (spółki niebędącej pracodawcą wobec Uczestników). Wybór sposobu realizacji następuje poprzez pisemną dyspozycję Uczestnika. Jeżeli Uczestnik nie dostarczy pisemnej dyspozycji Trustowi, wówczas następuje sprzedaż nieodpłatnie otrzymanych akcji N i przekaz zysku Uczestnikowi.

Z perspektywy grupy Y wdrożenie Planu RSU ma na celu zmotywowanie kluczowych pracowników poszczególnych spółek do większego zaangażowania w rozwój poszczególnych podmiotów tworzących grupę Y, a w konsekwencji do wzrostu wartości grupy Y. Jednocześnie, na poziomie poszczególnych podmiotów tworzących grupę Y (w tym Wnioskodawcy), celem Planu RSU jest w szczególności:

1. utrzymanie wyróżniających się i strategicznych z perspektywy działalności Spółki Polskiej pracowników,
2. wzrost motywacji do pracy pracowników, których wkład w największym stopniu determinuje wyniki finansowe Spółki Polskiej,
3. związanie ze sobą wyróżniających się i strategicznych z perspektywy działalności Spółki Polskiej pracowników w dłuższej perspektywie.

W rezultacie, partycypowanie przez kluczowych pracowników Spółki Polskiej w Planie RSU ma, z perspektywy Wnioskodawcy, prowadzić do zwiększenia rentowności prowadzonej działalności.

Zdaniem Wnioskodawcy, opisane w niniejszym wniosku prawo do nieodpłatnego otrzymania w przyszłości akcji stanowi bezpośrednie uprawnienie do otrzymania świadczeń w ramach Planu RSU w rozumieniu art. 24 ust. 11b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i prawo to nie jest „innym prawem majątkowym” w rozumieniu dalszej części cytowanego przepisu.

Wnioskodawca pragnie jednocześnie podkreślić, że samo uprawnienie do otrzymania akcji N przez Uczestników Planu RSU w przyszłości nie daje Uczestnikom żadnych ostatecznych praw do przyznanych akcji, stanowi tylko obietnicę ich otrzymania jeśli zostanie spełniony warunek zatrudnienia. Prawo do otrzymania Akcji nie ma wartości majątkowej, bowiem prawo to nie podlega sprzedaży, ani innej formie swobodnego dysponowania nim przez Uczestnika, w tym w szczególności: nie daje prawa akcjonariusza w stosunku do akcji N, ani też prawa do otrzymania dywidendy. Akcje N pozostają zablokowane na rachunku Trustu do dnia ich transferu na rachunek maklerski Uczestnika i nabycia przez niego prawa własności Akcji. Stąd, zdaniem Wnioskodawcy, w ramach Planu RSU Uczestnik jest bezpośrednio uprawniony do otrzymania świadczeń w ramach Planu w rozumieniu art. 24 ust. 11 b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Spółka Polska partycypuje w finansowaniu Trustu, który dokonuje zakupu akcji przekazywanych następnie Uczestnikom w ramach Planu RSU. Wysokość środków przekazywanych do Trustu określana jest z uwzględnieniem liczby akcji, które mogą być przyznane pracownikom Spółki Polskiej w ramach Planu RSU, z jednoczesnym uwzględnieniem akcji osób, których stosunek pracy z grupą Y ustał, a które mogą być przyznane bez ponownego ich finansowania. Po przystąpieniu do Planu RSU Wnioskodawca zobowiązany jest do przekazania na rzecz Trustu przewidywanej kwoty niezbędnej na zakup akcji dla Uczestników będących pracownikami Spółki

Polskiej. Zgodnie z Umową, Spółka Holenderska nabywa akcje na rzecz uczestników Planu, a Spółka Polska zostaje obciążona przez Spółkę Holenderską tymi kosztami. Wnioskodawca dokona płatności na podstawie noty wystawionej przez Spółkę Holenderską lub kalkulacji przedstawionej przez Trust.

Podkreślenia również wymaga fakt, że pomiędzy Polską a RPA, gdzie znajduje się siedziba N, została zawarta umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania (Umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Południowej Afryki w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu z dnia 10 listopada 1993 r.). Taka Umowa funkcjonuje również w odniesieniu do Holandii (Konwencja między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu z dnia 13 lutego 2002 r.), gdzie znajduje się siedziba Spółki Holenderskiej, która administruje Planem RSU.

Stan faktyczny będący przedmiotem niniejszego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczy stanu prawnego obowiązującego w 2018 roku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w związku z uczestnictwem w Planie RSU, ewentualny przychód podlegający opodatkowaniu powstanie po stronie Uczestników dopiero w momencie sprzedaży nabytych przez nich w ramach Planu RSU akcji N, zgodnie z art. 24 ust. 11 Ustawy o PIT (a nie na żadnym wcześniejszym etapie) oraz czy w związku z tym na Spółce Polskiej nie będą ciążyć obowiązki płatnika oraz obowiązki informacyjne w rozumieniu przepisów Ustawy o PIT obowiązujących od 1 stycznia 2018 roku?
2. Czy wydatki ponoszone przez Spółkę Polską w związku z Planami RSU stanowią koszty uzyskania przychodów?
3. W którym momencie Spółka Polska będzie mogła rozpoznać jako koszty uzyskania przychodów wydatki poniesione w związku z Planami RSU?

Niniejsza interpretacja stanowi odpowiedź na pytanie Nr 1 wniosku w przedmiocie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. l

Zgodnie z art. 8 Ordynacji podatkowej, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Zgodnie z cytowanym przepisem, na płatniku ciążą trzy podstawowe obowiązki podatkowe, tj.:

1. obliczenie,
2. pobranie,
3. wpłacenie,

– podatku, zaliczki lub raty.

Przechodząc na grunt przepisów Ustawy o PIT, zgodnie z art. 9 ust. 1, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52C oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W świetle art. 9 ust. 2 Ustawy PIT, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 oraz art. 3of Ustawy PIT nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Katalog źródeł przychodów zawiera art. 10 Ustawy PIT. W ustępie pierwszym tego przepisu jako źródło przychodu wymieniono m.in. stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, pracę nakładczą, emeryturę lub rentę (pkt 1).

Zgodnie z art. 11 ust. i Ustawy PIT, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 3of, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Analiza przywołanego powyżej przepisu prowadzi do wniosku, że przychód po stronie Uczestników nie powstanie w momencie przyznania prawa do uczestnictwa w Planie RSU, ponieważ akcje przyznane Uczestnikowi nie są ani postawione do jego dyspozycji ani przez niego otrzymane. Poprzez uczestnictwo w Planie RSU Uczestnik otrzymuje prawo do otrzymania w przyszłości określonej liczby akcji N, przy czym prawo to ma charakter warunkowy i uzależnione jest od pozostawania Uczestnika w stosunku pracy ze spółką z grupy Y w dniu „Vesting Date”. Dopiero po spełnieniu warunku zatrudnienia, Uczestnik otrzyma określoną w Award Letter” liczbę akcji, którymi będzie mógł rozporządzać.

Art. 11 ust. 2 Ustawy PIT stanowi, że wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

W świetle art. 12 ust. 1 Ustawy PIT, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Stosownie do art. 31 Ustawy PIT, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy – wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Stosownie do art. 38 ust. 1 Ustawy PIT płatnicy, o których mowa w art. 31 i art. 33-35 Ustawy PIT, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. la.

Zgodnie z art. 39 ust. 1 Ustawy o PIT, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem art. 45 ba ust. 4, płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, są obowiązani przesłać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania, imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru, z zastrzeżeniem ust. 5. Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46 i 74. W informacji tej wykazuje się również dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych.

W tym zakresie, na podstawie treści przywołanych przepisów należy stwierdzić, że warunkiem istnienia obowiązków płatnika określonego w art. 31 Ustawy o PIT dla określonego podmiotu jest fakt dokonywania wypłat świadczeń przez ten podmiot kwalifikowanych jako przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy. Warunek ten zostanie spełniony w przypadku wypłat na rzecz osób będących pracownikami podmiotu wypłacającego świadczenia, tj. na rzecz osób pozostających z nim w stosunku pracy.

Jako, że przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia stosunku pracy, aby odpowiednio zakwalifikować wypłacone świadczenie jako przychód ze źródła określonego jako „stosunek pracy” należałoby odwołać się do przepisów Kodeksu pracy. Kodeks pracy reguluje prawa i obowiązki objęte stosunkiem pracy w odniesieniu do wszystkich pracowników, bez względu na podstawę prawną ich zatrudnienia. Oznaczałoby to, że wypłata świadczenia kwalifikowana jako przychód ze stosunku pracy musi wiązać się z wykonywaniem określonej pracy na rzecz podmiotu wypłacającego dane świadczenie.

W świetle przytoczonych przepisów należy zatem stwierdzić, że otrzymane przez Uczestników akcje N nie powinny zostać uznane jako przysporzenia majątkowe pochodzące ze stosunku pracy. Nie wynikają one bowiem ze stosunku pracy ze Spółką Polską oraz otrzymane są za pośrednictwem spółki holenderskiej, z którą nie łączy Uczestników stosunek pracy.

Przedstawioną argumentację dodatkowo potwierdza fakt, że uprawnienie do uczestnictwa w Planie RSU nie wynika z umów o pracę zawartych z Wnioskodawcą, nie jest też zapisane w jakichkolwiek innych dokumentach obowiązujących w Spółce Polskiej, m.in. regulaminie pracy, regulaminie wynagradzania, itp. Jego źródłem jest przekazany Uczestnikom przez Trust Award Letter oraz Plan RSU obowiązujący w spółkach z grupy Y.

Wnioskodawca nie jest też administratorem Planu RSU. Jak wskazano powyżej, uprawnienie do uczestnictwa w Planie RSU nie wynika z umów o pracę zawartych z Wnioskodawcą oraz nie jest objęte regulaminem pracy czy, regulaminem wynagradzania Spółki Polskiej. Niemniej jednak, Spółka Polska zostanie obciążana przez Spółkę Holenderską kosztami Planu RSU w odniesieniu do Uczestników.

Uwzględniając wskazaną we Wniosku argumentację, w tym w szczególności brak możliwości zakwalifikowania otrzymanych w ramach Planu RSU akcji jako przychodu ze stosunku pracy w świetle Ustawy o PIT, zdaniem Wnioskodawcy nie ma jakichkolwiek podstaw do uznania Spółki Polskiej za płatnika w rozumieniu przepisów Ustawy o PIT w zakresie otrzymanych przez Uczestników w ramach Planu RSU akcji.

Ponadto, w opinii Wnioskodawcy bez znaczenia pozostanie także fakt, iż to Spółka Polska będzie ponosiła ekonomiczny ciężar partycypowania Uczestników w Planie RSU. Okoliczność ta nie zmienia bowiem zasadniczej kwalifikacji przyznanych w ramach Planu RSU akcji N, które nie zostały otrzymane przez Uczestników od Spółki Polskiej, ale od zagranicznego podmiotu, z którym Uczestników nie wiąże żaden stosunek pracy.

Na prawidłowość interpretacji w/w przepisu wskazują następujące okoliczności:

• Nabycie prawa do uczestnictwa w Planie RSU nie następuje w ramach stosunku pracy

• Pracownikom Polskiej Spółki prawo uczestnictwa w Planie RSU przyznaje odrębny pomiot, tj. Trust, który nie jest pracodawcą Uczestnika

• Warunki uczestnictwa w Planie RSU nie stanowią elementu umowy o pracę Uczestnika, ani nie są zapisane w dokumentach wewnętrznych Spółki Polskiej (np. regulaminie pracy, regulaminie wynagradzania)

• Liczba i wartość otrzymanych przez Uczestników akcji N nie jest częścią oraz nie wpływa na wysokość wynagrodzenia Uczestników ze stosunku pracy jakie otrzymują oni od Spółki Polskiej,

• Warunkiem niezbędnym do otrzymania akcji jest fakt nie tyle zatrudnienia w Polskiej Spółce, co pozostawania zatrudnianym w jednej ze spółek grupy Y,

Wnioskodawca stoi zatem na stanowisku, że otrzymane przez Uczestnika akcje N, jakkolwiek mogą zostać uznane za pozostające w pewnym związku z faktem zatrudnienia Uczestnika, to jednak źródłem przysporzenia majątkowego Uczestnika nie jest sam stosunek pracy w Spółce Polskiej. Jest nim natomiast Plan RSU ustanowiony przez N oraz dokumenty przekazane Uczestnikowi (Award Letter). Skoro, zatem przychód w postaci otrzymania nieodpłatnie akcji N nie pochodzi ze stosunku pracy, stąd również nie ma zastosowania w okolicznościach faktycznych przedstawionych przez Wnioskodawcę art. 12 ust. 1 Ustawy o PIT.

Powyżej zaprezentowane stanowisko Wnioskodawcy potwierdzają interpretacje indywidulane wydane w analogicznych stanach faktycznych oraz wyroki sądów administracyjnych m.in.

• W interpretacji z dnia 4 stycznia 2017 r., sygn. 1462-IPPB2.4511.685.2016.2 wskazano, że „przesłanką zakwalifikowania przychodu do źródła określonego, jako „stosunek pracy” jest to, aby przychód stanowił wynagrodzenie w rozumieniu przepisów Kodeksu pracy, czyli musi wiązać się z wykonywaniem określonej pracy na rzecz podmiotu wypłacającego to świadczenie. Świadczenie, które nie wynika ze stosunku pracy, otrzymane od osoby trzeciej (w przedmiotowej sprawie od spółki z siedzibą w Stanach Zjednoczonych) – nawet jeżeli jako kryterium stanowiące podstawę jego przyznania został określony fakt istnienia stosunku pracy z określonym podmiotem nie może stanowić podstawy do uznania takiego świadczenia jako pochodzącego ze stosunku pracy pomimo, że Wnioskodawca ponosi koszty uczestnictwa pracowników Programu motywacyjnego

• Wyrok NSA z dnia 9 kwietnia 2015 r. (II FSK 730/13), w którym Sąd wskazał, że „nawet refinansowanie (ex post) przez krajową spółkę określonej części wydatków, organizowanych przez inną spółkę planów udostępniania na dogodnych zasadach akcji podmiotu zagranicznego nie świadczy też samodzielnie, że jest to wynikające ze stosunku pracy, w szczególności warunków pracy, płacy i ewentualnie innych świadczeń wymagalnych od pracodawcy, świadczenie ponoszone za uprawnionych pracowników”.

• Interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 24 czerwca 2013 r., sygn. IPPB2/415-290/13-3/MK, w której Organ stwierdził, że „pracownicy spółki otrzymają w ramach nagrody DSU niezbywalne, warunkowe prawo do nieodpłatnego nabycia w przyszłości akcji spółki amerykańskiej (…), od podmiotu, z którym nie wiąże ich stosunek pracy. Podmiotem udostępniającym akcje będzie spółka amerykańska, a nie spółka polska, która jest pracodawcą(…). Zatem na Wnioskodawcy nie będą ciążyły obowiązki płatnika czy też obowiązki informacyjne”.

• Wyrok NSA z dnia 9 grudnia 2011 r. (II FSK 1113/10) wskazujący, że „istotne dla uznania, że dany przychód pochodzi ze źródła, jakim jest stosunek pracy, jest jednak uzyskanie go przez pracownika od pracodawcy”.

• Interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 14 września 2011 r. (sygn. IPPB2/4i5-5i6)ii*4/MK), w której Organ podatkowy zgodził się ze stanowiskiem Wnioskodawcy stwierdzając, że „Na podstawie treści powyższych przepisów należy stwierdzić, iż po stronie Wnioskodawcy pomimo pokrycia przez pracodawcę kosztów związanych z nieodpłatnym nabyciem akcji nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu. Natomiast ewentualne zbycie przez Wnioskodawcę akcji, nabytych nieodpłatnie w ramach opisanego we wniosku Planu Nabywania Akcji należy zakwalifikować do źródła przychodów z kapitałów pieniężnych”.

• Wyrok NSA z dnia 27 kwietnia 2011 r. (II FSK 2176/09), w którym Sąd wskazał, że przychód z tytułu uczestnictwa w planie opcji na akcje powinien zostać uznany za przychód z kapitałów pieniężnych, nie zaś przychód z tytułu stosunku pracy, podkreślając, że: „ze stanu faktycznego rozpoznawanej sprawy wynika, że objęcie czy też określone nabycie akcji zagranicznej spółki kapitałowej realizowane jest przez tą spółkę, natomiast okoliczność, że beneficjentami tych czynności są pracownicy spółki krajowej, nie uzasadnia jeszcze twierdzenia, że uzyskanie wzmiankowanych akcji jest świadczeniem ze stosunku (prawnego) pracy łączącego spółkę krajową z jej pracownikami. Ze stanu faktycznego nie wynika, że objęcie lub nabycie na preferencyjnych warunkach akcji spółki przez pracowników spółki „polskiej” stanowiło element warunków pracy i płacy tych pracowników, aby – na przykład- objęte było zapisami umów o pracę, zgodnych z prawem pracy regulaminów pracy, płacy lub nagradzania pracowników”.

Tym samym, na Wnioskodawcy nie będą ciążyć obowiązki płatnika wynikające z art. 31 Ustawy o PIT, tj. obliczenia, poboru i zapłaty zaliczki na podatek dochodowy od tych przychodów, gdyż pracownicy nie uzyskują z tytułu udziału w Planie RSU przychodu ze stosunku pracy.

Dodatkowo, zdaniem Wnioskodawcy, o ewentualnym przychodzie po stronie Uczestników można mówić dopiero w momencie sprzedaży nabytych przez nich akcji. Takie wnioski wynikają z analizy poniższych przepisów Ustawy o PIT.

Zgodnie z treścią art. 24 ust. 11 Ustawy o PIT, jeżeli w wyniku realizacji programu motywacyjnego utworzonego przez:

1. spółkę akcyjną, od której podatnik uzyskuje świadczenia lub inne należności z tytułów określonych w art. 12 lub art. 13,
2. spółkę akcyjną będącą jednostką dominującą w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 37 ustawy o rachunkowości w stosunku do spółki, od której podatnik uzyskuje świadczenia oraz inne należności z tytułów określonych w art. 12 lub art. 13

– podatnik faktycznie obejmuje lub nabywa akcje tej spółki lub akcje spółki w stosunku do niej dominującej, przychód z tego tytułu powstaje w momencie odpłatnego zbycia tych akcji.

Zgodnie natomiast z art. 24 ust. 11b Ustawy o PIT przez program motywacyjny, o którym mowa w ust. 11, rozumie się system wynagradzania utworzony na podstawie uchwały walnego zgromadzenia przez:

1. spółkę akcyjną, dla osób uzyskujących od niej świadczenia lub inne należności z tytułów określonych w art. 12 lub art. 13, albo
2. spółkę akcyjną będącą jednostką dominującą w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 37 ustawy o rachunkowości w stosunku do spółki, od której osoby uprawnione do otrzymania świadczeń w ramach tego systemu wynagradzania uzyskują świadczenia lub inne należności z tytułów określonych w art. 12 lub art. 13

– w wyniku którego osoby uprawnione do otrzymania świadczeń w ramach tego systemu wynagradzania bezpośrednio lub w wyniku realizacji praw z pochodnych instrumentów finansowych lub realizacji praw z papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, lub realizacji innych praw majątkowych, nabywają prawo do faktycznego objęcia lub nabycia akcji spółki określonej w pkt 1 lub 2.

Ustęp 12a cytowanego przepisu precyzuje, że przepisy ust. 11-nb Ustawy o PIT mają zastosowanie do dochodu uzyskanego przez osoby uprawnione z tytułu objęcia lub nabycia akcji spółek akcyjnych, których siedziba lub zarząd znajduje się na terytorium państwa, z którym Rzeczpospolita Polska zawarła umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W świetle przytoczonych przepisów, możliwość zastosowania zwolnienia zależy od spełnienia następujących warunków:

• Osoba obejmuje lub nabywa akcje spółki, w której osoba ta jest zatrudniona (uzyskuje od spółki świadczenia lub inne należności z tytułów określonych w art. 12 lub art. 13 Ustawy o PIT) lub spółki będącej spółką dominującą w stosunku do spółki, w której jest zatrudniona;

• Spółka przekazująca akcje jest spółką akcyjną;

• Nabycie akcji następuje w ramach programu motywacyjnego, czyli systemu wynagradzania utworzonego na podstawie uchwały walnego zgromadzenia spółki akcyjnej, w której osoba nabywająca akcje jest zatrudniona lub spółki akcyjnej dominującej w stosunku do spółki, w której osoba nabywająca akcje jest zatrudniona.

• Nabycie ma charakter faktyczny – może ono nastąpić bezpośrednio lub w wyniku realizacji praw z pochodnych instrumentów finansowych lub realizacji praw z papierów wartościowych.

• Siedziba spółki przekazującej akcje mieści się na terytorium państwa, z którym Polska zawarła umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Zdaniem Wnioskodawcy, wszystkie warunki uzależniające skorzystanie z odroczenia opodatkowania dochodu podatkiem dochodowym od osób fizycznych przewidzianego w art. 24 ust. 11 Ustawy o PIT są spełnione, gdyż:

• N jest jednostką dominującą w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 37 Ustawy o Rachunkowości, którego pracownikami są osoby uczestniczące w Planie,

• podmiotem przekazującym akcje jest N będąca spółką akcyjną z siedzibą na terytorium RPA,

• pomiędzy Polską a RPA, gdzie znajduje się siedziba N, została zawarta umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania,

• Plan RSU, na mocy którego następuje przyznanie akcji Uczestnikom, został utworzony na podstawie Uchwały Walnego Zgromadzenia akcjonariuszy spółki N;

• Plan RSU jest programem motywacyjnymi, który de facto pełni funkcję sytemu wynagradzania, gdyż na jego podstawie szeroka grupa pracowników znajdujących zatrudnienie w różnych spółkach grupy Y może otrzymywać dodatkowe wynagrodzenie (oprócz standardowego wynagrodzenia wynikającego z umowy o pracę ze Spółki Polskiej) w postaci akcji spółki N notowanej na johannesburskiej giełdzie papierów wartościowych JSE.

• W ramach Planu RSU Uczestnicy dokonują faktycznego objęcia akcji N. Ewentualne zbycie akcji w imieniu Uczestników przez Trust dokonuje się zgodnie z faktyczną lub dorozumianą dyspozycją Uczestnika lub już po przeniesieniu prawa do akcji na Uczestników.

Tym samym, w opinii Wnioskodawcy spełnione są ustawowe kryteria warunkujące zastosowanie określonego w art. 24 ust. 11 Ustawy o PIT zwolnienia od podatku PIT. Tym samym ma miejsce odroczenie powstania momentu podatkowego do momentu odpłatnego zbycia akcji.

W konsekwencji, przychód podlegający opodatkowaniu PIT z tytułu otrzymanych akcji N powstanie, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) Ustawy o PIT, dopiero w momencie odpłatnego zbycia tych akcji przez Uczestników. Przychód ten stanowić będzie przychód z kapitałów pieniężnych, z którego Uczestnicy Planu RSU powinni rozliczyć się osobiście. Odpowiednio wyliczony przez Uczestnika dochód zgodnie z art. 45 ust. la pkt 1 Ustawy o PIT, powinien zostać wykazany w odrębnym zeznaniu podatkowym (PIT-38) sporządzanym i przekazanym do właściwego urzędu skarbowego w terminie do 30 kwietnia roku następującego po roku, w którym dochód ten został osiągnięty. W tym samym terminie powinien zostać wpłacony do urzędu skarbowego wynikający z zeznania podatek.

Zgodnie natomiast z art. 30b ust. 1 Ustawy o PIT, odpowiednio skalkulowany dochód z Planu RSU podlega opodatkowaniu 19% stawką podatkową PIT i powinien być rozliczony wyłącznie przez Uczestników Planu RSU.

W związku z powyższym, Spółka Polska jako pracodawca oraz płatnik podatku PIT, nie będzie więc zobowiązana do poboru zaliczek na podatek zgodnie z art. 31 Ustawy o PIT, gdyż nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu w momencie nabycia akcji N.

Podsumowując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że ewentualny przychód podlegający opodatkowaniu w związku z uczestnictwem w Planie RSU powstanie po stronie Uczestników dopiero w momencie sprzedaży nabytych przez nich akcji zgodnie z art. 24 ust. 11 Ustawy o PIT (a nie na żadnym wcześniejszym etapie) i w związku z tym na Spółce Polskiej nie będą ciążyć obowiązki płatnika oraz obowiązki informacyjne w rozumieniu przepisów Ustawy o PIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 tej ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy, źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c.

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych.

Na podstawie art. 17 ust. 1ab pkt 1 omawianej ustawy, przychód określony w ust. 1 pkt 6 z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych powstaje w momencie przeniesienia na nabywcę własności udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych.

Z wniosku wynika, że w celu zwiększenia motywacji pracowników do rozwoju grupy kapitałowej, w skład której wchodzi Wnioskodawca, spółka akcyjna z siedzibą w RPA objęła pracowników grupy programem motywacyjnym (dalej jako „Plan RSU”). Spółka akcyjna z siedzibą w RPA jest jednostką dominującą w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 37 Ustawy o Rachunkowości w stosunku do Wnioskodawcy. Plan RSU ma stanowić zachętę finansową dla pracowników mogących przyczynić się do sprawnego zarządzania i wzrostu wartości poszczególnych podmiotów tworzących grupę oraz zapewnić zmniejszenie odpływu wykwalifikowanej kadry. Plan RSU został utworzony na podstawie Uchwały Walnego Zgromadzenia akcjonariuszy spółki dominującej. W ramach Planu RSU wybranym pracownikom grupy (dalej jako „Uczestnicy”), przyznawane jest prawo do nieodpłatnego otrzymania w przyszłości akcji spółki dominujacej notowanych na giełdzie papierów wartościowych. Przystąpienie do Planu RSU ma charakter dobrowolny. Jednocześnie Plan RSU jest elementem systemu wynagradzania. Prawo do uczestnictwa w Planie RSU może zostać przyznane każdemu pracownikowi grupy kapitałowej, za wyjątkiem części kierownictwa wyższego szczebla oraz kadry zarządzającej działającej w komitecie ds. zasobów ludzkich oraz wynagrodzeń spółek wchodzących w skład grupy kapitałowej. Nieodpłatne nabycie akcji spółki akcyjnej z siedziba w RPA przez Uczestników jest odroczone w czasie. Akcje przyznane przez Trust pozostają zablokowane do dnia nabycia prawa własności akcji, tj. nie podlegają sprzedaży ani innej formie swobodnego dysponowania przez Uczestnika.

Z uwagi na to, że powyższy opis dotyczy szeroko rozumianych programów motywacyjnych, należy przytoczyć art. 24 ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym, jeżeli w wyniku realizacji programu motywacyjnego utworzonego przez:

1. spółkę akcyjną, od której podatnik uzyskuje świadczenia lub inne należności z tytułów określonych w art. 12 lub art. 13,
2. spółkę akcyjną będącą jednostką dominującą w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 37 ustawy o rachunkowości w stosunku do spółki, od której podatnik uzyskuje świadczenia oraz inne należności z tytułów określonych w art. 12 lub art. 13

– podatnik faktycznie obejmuje lub nabywa akcje tej spółki lub akcje spółki w stosunku do niej dominującej, przychód z tego tytułu powstaje w momencie odpłatnego zbycia tych akcji.

Natomiast stosownie do art. 24 ust. 11b ww. ustawy, przez program motywacyjny, o którym mowa w ust. 11, rozumie się system wynagradzania utworzony na podstawie uchwały walnego zgromadzenia przez:

1. spółkę akcyjną, dla osób uzyskujących od niej świadczenia lub inne należności z tytułów określonych w art. 12 lub art. 13, albo
2. spółkę akcyjną będącą jednostką dominującą do spółki, od której osoby uprawnione do otrzymania świadczeń w ramach tego systemu wynagradzania uzyskują świadczenia lub inne należności z tytułów określonych w art. 12 lub art. 13

– w wyniku którego osoby uprawnione do otrzymania świadczeń w ramach tego systemu wynagradzania bezpośrednio lub w wyniku realizacji praw z pochodnych instrumentów finansowych lub realizacji praw z papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, lub realizacji innych praw majątkowych, nabywają prawo do faktycznego objęcia lub nabycia akcji spółki określonej w pkt 1 lub 2.

W myśl art. 3 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1768, z późn. zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o papierach wartościowych – rozumie się przez to inne zbywalne prawa majątkowe, które powstają w wyniku emisji, inkorporujące uprawnienie do nabycia lub objęcia papierów wartościowych określonych w lit. a, lub wykonywane poprzez dokonanie rozliczenia pieniężnego (prawa pochodne).

Z powyższych regulacji jednoznacznie wynika, że z programem motywacyjnym w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r.) mamy do czynienia w przypadku, gdy:

1. jest to system wynagradzania utworzony na podstawie uchwały walnego zgromadzenia przez spółkę akcyjną lub spółkę akcyjną będącą jednostką dominującą w stosunku do spółki,
2. podatnik uzyskuje świadczenie lub inne należności z tytułów określonych w art. 12 (stosunek pracy) lub art. 13 (działalność wykonywana osobiście),
3. w wyniku tego programu motywacyjnego podatnik uprawniony do otrzymania świadczeń w ramach tego systemu wynagradzania bezpośrednio lub w wyniku realizacji praw z pochodnych instrumentów finansowych lub realizacji praw z papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, lub realizacji innych praw majątkowych, nabywa prawo do faktycznego objęcia/nabycia akcji spółki akcyjnej lub jej spółki dominującej,
4. podatnik faktycznie obejmuje lub nabywa akcje tych spółek.

W przypadku takich programów motywacyjnych przychód powstaje dopiero w momencie zbycia wskazanych akcji i zaliczany jest do źródła przychodów kapitały pieniężne.

Jednocześnie należy wskazać, że w myśl art. 24 ust. 12a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy ust. 11-11b mają zastosowanie do dochodu uzyskanego przez osoby uprawnione z tytułu objęcia lub nabycia akcji spółek akcyjnych, których siedziba lub zarząd znajduje się na terytorium państwa, z którym Rzeczpospolita Polska zawarła umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Siedziba spółki dominującej mieści się w Republice Południowej Afryki. W tym miejscu należy podkreślić, że w dniu 10 listopada 1993 r. w Warszawie sporządzona została umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Południowej Afryki w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 1996 r., Nr 28, poz. 124).

W niniejszej sprawie:

1. pracownikom Wnioskodawcy w ramach programu motywacyjnego przyznane zostanie prawo do nieodpłatnego otrzymania w przyszłości akcji spółki akcyjnej mającej siedzibę w RPA,
2. program jest systemem wynagradzania utworzonym przez spółkę akcyjna mającą siedzibę w RPA na podstawie uchwały walnego zgromadzenia akcjonariuszy spółki,
3. Spółka akcyjna mającą siedzibę w RPA jest jednostką dominującą w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 37 ustawy o rachunkowości w stosunku do Wnioskodawcy,
4. między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Południowej Afryki sporządzona została umowa w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu.

W związku z tym należy stwierdzić, że opisany we wniosku program – Plan RSU – spełnia przesłanki programu motywacyjnego, o którym mowa w art. 24 ust. 11 w związku z ust. 11b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stąd zasady opodatkowania określone w tych regulacjach znajdą zastosowanie w niniejszej sprawie.

Uczestnicy (w tym pracownicy Wnioskodawcy) uzyskają zatem przychód dopiero w momencie zbycia akcji spółki akcyjnej mającej siedzibę w RPA – zaliczany do źródła przychodów z kapitałów pieniężnych.

Zgodnie z art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw wynikających z tych instrumentów, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Stosownie do art. 30b ust. 5 tej ustawy, dochodów, o których mowa w ust. 1, nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27 oraz art. 30c.

W myśl art. 45 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 1aa, 7 i 8.

Na podstawie art. 45 ust. 1a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w terminie określonym w ust. 1 podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z kapitałów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30b.

W takim zatem przypadku, gdy rozliczenie uzyskanych przez podatnika dochodów następuje w drodze samoopodatkowania – co będzie miało miejsce w rozpatrywanej sprawie w momencie zbycia akcji spółki, przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie nakładają na żaden podmiot obowiązku naliczenia, poboru i odprowadzenia zaliczek na podatek dochodowy bądź zryczałtowanego podatku dochodowego. W związku z tym Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do pełnienia obowiązków płatnika.

Reasumując – w związku z przystąpieniem przez Wnioskodawcę do Planu RSU, ewentualny przychód podlegający opodatkowaniu powstanie po stronie Uczestników będących pracownikami Wnioskodawcy dopiero w momencie sprzedaży nabytych przez nich w ramach Planu RSU akcji Spółki mającej siedzibę w RPA, zgodnie z art. 24 ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (a nie na żadnym wcześniejszym etapie). W konsekwencji na Spółce Polskiej nie będą ciążyć obowiązki płatnika oraz obowiązki informacyjne w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę pism organów podatkowych, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Należy również podkreślić, że powołane w treści wniosku orzeczenia sądów administracyjnych nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy stwierdzić, że zdaniem organu podatkowego tezy badanych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w przedmiotowym postępowaniu. Wskazane rozstrzygnięcia zapadły bowiem w innych sprawach i nie mają mocy wiążącej w omawianym przypadku.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych oraz wyroków sądowych stwierdzić należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach innych podmiotów i nie wiążą tut. Organu w sprawie będącej przedmiotem wniosku.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

źródło: https://sip.mf.gov.pl/