Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 05-04-2018 r. – 0114-KDIP3-1.4011.66.2018.1.ES

Zaliczenia czynności archeologa do działalności wykonywanej osobiście

UZASADNIENIE

W dniu 7 lutego 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia czynności archeologa do działalności wykonywanej osobiście.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną nie prowadzącą działalności gospodarczej. Z zawodu jest archeologiem, nie jest zatrudniona na podstawie umowy o pracę. Czynności związane z wykonywaniem zawodu wykonuje na podstawie umów cywilno prawnych – umów zlecenia oraz umów o dzieło. Zleceniodawcami Wnioskodawczyni są różne podmioty gospodarcze – osoby fizyczne, osoby prawne oraz różne instytucje.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wykonywane przez Wnioskodawczynię czynności archeologa na podstawie umów cywilno prawnych stanowią działalność wykonywaną osobiście na podstawie art. 13 pkt 6 i 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w tym umowy zlecenia i dzieło?

Zdaniem Wnioskodawcy, wykonywane przez nią czynności archeologa na podstawie umów cywilno prawnych stanowią przychody z działalności wykonywanej osobiście na podstawie art. 13 ust. 6 i 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ust. 6 powołanego przepisu do przychodów z działalności wykonywanej osobiście zalicza przychody z działalności wykonywanej na zlecenie organu władzy lub administracji państwowej albo samorządowej – są to wykonywane przez Wnioskodawczynię czynności nadzoru archeologicznego. Pozostałe czynności wykonuje na podstawie art. 13 ust 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – są to przychody z tytułu umów zlecenie i umów o dzieło uzyskiwane z tytułu świadczenia pozostałych czynności archeologicznych.

Zleceniodawcy Wnioskodawczyni z reguły nawiązują z nią kontakt poprzez odnalezienie jej nazwiska na liście uprawnionych archeologów prowadzonej przez konserwatora zabytków lub z polecenia ustnego innego zleceniodawcy.

Wnioskodawczyni uważa, że wyżej opisane prowadzone przez nią czynności związane z wykonywaniem zawodu nie stanowią prowadzenia działalności gospodarczej. Zgodnie z przepisami Ustawy o swobodzie działalności gospodarczej działalnością gospodarczą jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, usługowa oraz poszukiwanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły.

Wykonywane przez Wnioskodawczynię czynności archeologa nie stanowią działalności wykonywanej w sposób zorganizowany i ciągły. Nie charakteryzują się one zamiarem powtarzalności podejmowanych działań. Wnioskodawczyni nie jest inicjatorem podpisywanych zleceń i nie jestem w stanie przewidzieć ich powtarzalności w przyszłości. Czynności nie są prowadzone w sposób zorganizowany – nie posiada swojego biura ogólnie dostępnego dla klientów, nie korzysta z usług reklamy, nie wykonuje pracy przy pomocy żadnych podwykonawców.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200 z późn. zm.) zawiera w art. 10 ust. 1 katalog źródeł przychodów, z których dochody podlegają opodatkowaniu według zasad określonych dla danego źródła przychodów.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1, a wymienione w:

• działalność wykonywana osobiście (pkt 2),

• pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3).

Działalność wykonywana osobiście oraz działalność gospodarcza stanowią odrębne źródła przychodów, a dochody uzyskiwane przez podatników z tych źródeł podlegają odmiennym zasadom opodatkowania.

W przypadku źródła przychodów – działalność gospodarcza, w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych przyjęto regułę, że do tego źródła zaliczane są przychody podatnika, jeżeli prowadzi on działalność gospodarczą w warunkach określonych w ustawie, tj. zgodnie z definicją działalności gospodarczej obowiązującą dla celów podatku dochodowego.

Definicję działalności gospodarczej dla celów podatku dochodowego zawiera art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do tego przepisu za działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową:

1. wytwórczą budowlaną handlową lub usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 ustawy PIT.

Uzupełnieniem definicji działalności gospodarczej są przesłanki negatywne, których łączne spełnienie wyklucza możliwość zaliczenia przychodów z działalności podatnika do źródła przychodów – działalność gospodarcza.

Za działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

• odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;

• są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;

• wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością (art. 5b ust. 1 ustawy PIT).

Nie są przychodami z działalności gospodarczej takie przychody, które zostały zaliczone do pozostałych źródeł przychodów, czyli do źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 ww. ustawy, tj. m.in. przychody zaliczone do działalności wykonywanej osobiście.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje działalności wykonywanej osobiście przez określenie jej cech, lecz wskazuje w art. 13, jakiego rodzaju przychody kwalifikują się do tej działalności. Są to m.in. przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, przychody z uprawiania sportu, przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych, przychody z tytułu wykonywania usług na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło przy spełnieniu dodatkowych warunków, przychody menedżerów z tytułu umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze.

Z art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9.

Użycie przez ustawodawcę w art. 13 pkt 6 ww. ustawy słowa „zleca” nie oznacza, że bezwzględnie mamy tutaj do czynienia z umową zlecenia. Zlecenie dokonania czynności ma bowiem swoje źródło w stosownych przepisach prawa.

W myśl art. 13 pkt 8 za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Ponadto należy podkreślić, że na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma przeszkód, aby osoby prowadzące działalność gospodarczą równocześnie wykonywały na zlecenie sądu, prokuratury czy innych podmiotów określone czynności i osiągały z tego tytułu przychody. W takim przypadku zachodzi jednak konieczność zakwalifikowania osiąganych w ten sposób przychodów do jednego ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stwierdzić należy, że kwalifikacja wynagrodzenia z tytułu wykonywania czynności archeologa do określonego źródła przychodów w podatku dochodowym od osób fizycznych jest zależna od formy w jakiej dana osoba wykonuje swoją działalność zawodową.

Jeżeli archeolog swoją działalność zawodową wykonuje w formie organizacyjnej, w ramach której osiąga dochody kwalifikowane do źródła przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, a czynności przez niego podejmowane w tym charakterze są wykonywane w ramach tej działalności, wówczas wynagrodzenie z tego tytułu należy zaliczać do przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, tj. do pozarolniczej działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni z zawodu jest archeologiem. Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej. Nie jest również zatrudniona na umowę o pracę. Czynności związane z wykonywaniem zawodu wykonuje na podstawie umów cywilno prawnych – umów zlecenia oraz umów o dzieło.

Odnosząc powołane wyżej przepisy prawa do opisanego stanu faktycznego należy stwierdzić, że jeżeli czynności wykonywane przez Wnioskodawcę byłyby wykonywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, to przychody osiągane z tego tytułu należałoby zakwalifikować jako przychody z działalności gospodarczej, o której mowa art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, skoro Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej, wówczas uzyskiwane przychody należy traktować jako przychody (dochody) z działalności wykonywanej osobiście, o których mowa w ww. art. 13 ust. 6 ustawy.

Tym samym należy zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy stwierdzającym, że wykonywanie czynności archeologa na podstawie umów cywilno prawnych stanowią przychody z działalności wykonywanej osobiście na podstawie art. 13 ust. 6 i 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

źródło: https://sip.mf.gov.pl/