Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 28-02-2018 r. – 0113-KDIPT2-3.4011.36.2018.2.AC

Dotyczy: skutków podatkowych nieodpłatnego przeniesienia własności akcji na podstawie zawartej umowy powierniczej

UZASADNIENIE

W dniu 17 stycznia 2018 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych oraz podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną i była zainteresowana objęciem akcji na okaziciela (dalej: „Akcje”) w spółce akcyjnej (dalej: „Spółka”). Ponieważ Wnioskodawczyni nie chciała upubliczniać faktu uzyskania statusu akcjonariusza Spółki (Wnioskodawczyni nie chce figurować jako akcjonariusz w dokumentach rejestrowych Spółki), nie zdecydowała się na bezpośrednie objęcie akcji w Spółce. Ze względu na powyższe, w celu objęcia Akcji w Spółce, Wnioskodawczyni zawarła z osobą fizyczną, do której ma zaufanie (dalej: „Powiernik”) umowę powiernictwa (dalej: „Umowa”). Fakt działania przez Powiernika na rachunek Wnioskodawczyni pozostaje niejawny dla osób trzecich.

Na mocy Umowy Powiernik zobowiązał się do objęcia w Spółce określonej ilości Akcji w imieniu własnym, ale na rzecz Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni zobowiązana została do zapewnienia środków finansowych niezbędnych do objęcia Akcji przez Powiernika. Innymi słowy, Powiernik obejmuje Akcje pokrywając je wkładem gotówkowym, przy czym środki pieniężne, niezbędne do uiszczenia przez Powiernika wkładu gotówkowego, są zapewniane przez Wnioskodawczynię.

W wykonaniu postanowień Umowy Wnioskodawczyni przekazała Powiernikowi kwotę odpowiadającą swoją wysokością wysokości wkładu pieniężnego, do którego wniesienia do Spółki zobowiązany był Powiernik. Powiernik zobowiązał się względem Wnioskodawczyni do niezwłocznego przeznaczenia otrzymanych środków na cel określony w Umowie, tj. wpłacenia tych środków na rachunek bankowy Spółki celem opłacenia obejmowanych Akcji.

Zgodnie z Umową, po zarejestrowaniu Spółki w rejestrze przedsiębiorców, Powiernik ma obowiązek przeniesienia na Wnioskodawczynię własności objętych na Jej rzecz Akcji. Przeniesienie Akcji nastąpi na wezwanie Wnioskodawczyni w terminie określonym w Umowie.

Przeniesienie Akcji na Wnioskodawczynię przez Powiernika będzie miało charakter nieodpłatny. Akcje zostaną przeniesione na podstawie Umowy (w wykonaniu czynności powierniczych).

Zgodnie z Umową, Powiernik zobowiązany jest do stosowania się do poleceń oraz dyrektyw Wnioskodawczyni przy wykonywaniu wszelkich praw wynikających z Akcji. W przypadku pozyskania przez Powiernika jakichkolwiek świadczeń związanych z posiadaniem Akcji (w szczególności z tytułu wypłaty dywidendy), świadczenia te, jako należne Wnioskodawczyni, zostaną przez Powiernika niezwłocznie przekazane Wnioskodawczyni jako podmiotowi uprawnionemu do ich otrzymania. Przekazanie Wnioskodawczyni pozyskanych przez Powiernika świadczeń związanych z posiadaniem Akcji będzie miało każdorazowo charakter nieodpłatny.

Zgodnie z Umową Wnioskodawczyni zobowiązała się również do zwrotu na rzecz Powiernika kosztów sądowych oraz notarialnych poniesionych przez Powiernika w związku z wykonaniem przedmiotu Umowy. W Umowie nie przewidziano natomiast wynagrodzenia dla Powiernika z tytułu realizacji obowiązków określonych w Umowie – Powiernik działa na rzecz Wnioskodawczyni nieodpłatnie.

Pomimo formalnego objęcia Akcji przez Powiernika, zgodnie z wolą stron Umowy, to Wnioskodawczyni jest właściwym właścicielem Akcji oraz akcjonariuszem Spółki. Powiernik występuje co prawda w aktach rejestrowych Spółki, jednakże to Wnioskodawczyni jest rzeczywistym podmiotem praw i obowiązków wynikających z tytułu uczestnictwa Powiernika w Spółce. Powiernik nie ma bowiem prawa do samodzielnego rozporządzania Akcjami, a ponadto zobowiązany jest do stosowania się do poleceń Wnioskodawczyni przy wykonywaniu wszelkich praw wynikających z Akcji.

W przypadku niewykonania lub nienależytego wykonania przez Powiernika obowiązków określonych w Umowie, Powiernik może ponieść wobec Powierzającego odpowiedzialność odszkodowawczą.

Umowa została zawarta na czas nieokreślony i wygaśnie z chwilą jej wykonania. Umowa nie będzie realizowana w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez Powiernika (Powiernik nie prowadzi bowiem działalności gospodarczej).

Do chwili obecnej, w wykonaniu obowiązków określonych w Umowie, Powiernik objął Akcje w Spółce w imieniu własnym, lecz na rzecz Wnioskodawczyni. Operacja ta została sfinansowana w całości ze środków pieniężnych przekazanych Powiernikowi przez Wnioskodawczynię. Powiernik przeznaczył całość otrzymanych od Wnioskodawczyni w ramach Umowy środków pieniężnych na pokrycie obejmowanych w Spółce Akcji. Objęcie Akcji przez Powiernika na rzecz Wnioskodawczyni nastąpiło przed dniem 1 stycznia 2018 r.

W przyszłości Powiernik przeniesie Akcje na Wnioskodawczynię (obecnie Wnioskodawczyni nie jest jednak w stanie określić, kiedy dokładnie nastąpi przeniesienie Akcji).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy opisana w niniejszym wniosku Umowa podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, a konkretnie czy:
   1. przekazanie przez Wnioskodawczynię Powiernikowi środków pieniężnych na objęcie Akcji w Spółce, które nastąpiło na podstawie Umowy podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, a jeśli tak – to w jakiej wysokości?
   2. nieodpłatne przeniesienie przez Powiernika na rzecz Wnioskodawczyni własności Akcji, które nastąpi w przyszłości na podstawie Umowy będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, a jeśli tak – to w jakiej wysokości?
2. Czy nieodpłatne przeniesienie przez Powiernika na rzecz Wnioskodawczyni własności Akcji, które nastąpi na podstawie Umowy, doprowadzi do powstania po stronie Wnioskodawczyni przysporzenia majątkowego skutkującego powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, czy też nabycie własności Akcji przez Wnioskodawczynię od Powiernika będzie neutralne na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a do powstania przychodu po stronie Wnioskodawczyni dojdzie dopiero w momencie ewentualnego zbycia Akcji przez Wnioskodawczynię?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych oznaczone we wniosku nr 2, natomiast w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawczyni, nieodpłatne przeniesienie przez Powiernika na rzecz Wnioskodawczyni własności Akcji, które nastąpi na podstawie Umowy, nie doprowadzi do powstania po stronie Wnioskodawczyni przysporzenia majątkowego skutkującego powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Innymi słowy, nabycie własności Akcji przez Wnioskodawczynię od Powiernika będzie neutralne na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W ocenie Wnioskodawczyni, do powstania przychodu u Wnioskodawczyni dojdzie dopiero w momencie ewentualnego zbycia Akcji.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 9 ust. la ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 25e, art. 29-30c, art. 30e, art. 30f oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów.

Według art. 9 ust. 2 ww. ustawy dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Jak wynika z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w art. 10 ust. pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a tej ustawy za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych.

Zdaniem Wnioskodawczyni, wszelkie konsekwencje podatkowe, które powstaną na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych w związku z wykonaniem przez Powiernika obowiązków określonych w Umowie wystąpią jedynie po stronie Wnioskodawczyni. Innymi słowy, w tym zakresie podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych będzie Wnioskodawczyni, a nie Powiernik. Pomimo formalnego objęcia Akcji przez Powiernika, zgodnie z Umową, to Wnioskodawczyni jest faktycznym podmiotem praw i obowiązków wynikających z tytułu uczestnictwa w Spółce. Zdaniem Wnioskodawczyni, przeniesienie Akcji przez Powiernika na rzecz Wnioskodawczyni będzie czynnością neutralną podatkowo na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych. Do powstania po stronie Wnioskodawczyni przychodu dojdzie dopiero w momencie ewentualnego zbycia Akcji przekazanych Jej przez Powiernika (będzie to przychód uzyskany z tytułu odpłatnego zbycia akcji, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Przedstawione powyżej stanowisko, zdaniem Wnioskodawczyni, znajduje potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych. Przykładowo w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 11 sierpnia 2017 r., nr 0111-KDIB2-3.4010.35.2017.2.AB, Organ przedstawił następującą argumentację: „W odniesieniu do czynności nieodpłatnego przeniesienia przez Powiernika na rzecz Powierzającego własności akcji należy wyjaśnić, że wprawdzie podmiotem, który formalnie nabył akcje jest Powiernik, ale zgodnie z umową powiernictwa właścicielem akcji jest Powierzający. W ramach tego przeniesienia następuje faktycznie otrzymanie przez Powierzającego swoich własnych udziałów. Innymi słowy przeniesienie przez Powiernika na Powierzającego własności akcji w spółce giełdowej będzie immanentną cechą łączącego ich stosunku prawnego, a nie niezależnym samoistnym świadczeniem, które skutkowałoby przysporzeniem majątkowym. Podsumowując, skoro nieodpłatne przekazanie Powierzającemu Akcji nabytych przez Powiernika nastąpi w wykonaniu zobowiązania wynikającego z wcześniej zawartej umowy powiernictwa, czynność ta należy uznać za neutralną podatkowo dla Powierzającego jak i Powiernika”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl zasady powszechności opodatkowania, wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 9 ust. 2 ww. ustawy).

Jak stanowi art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Za przychód należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego – zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika. Pod pojęciem przychodu należy rozumieć każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Zgodnie z zapisem art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c stanowią źródło przychodów.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a ww. ustawy za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną i była zainteresowana objęciem akcji na okaziciela (dalej: „Akcje”) w spółce akcyjnej (dalej: „Spółka”). Ponieważ Wnioskodawczyni nie chciała upubliczniać faktu uzyskania statusu akcjonariusza Spółki (Wnioskodawczyni nie chce figurować jako akcjonariusz w dokumentach rejestrowych Spółki), nie zdecydowała się na bezpośrednie objęcie akcji w Spółce. Ze względu na powyższe, w celu objęcia Akcji w Spółce, Wnioskodawczyni zawarła z osobą fizyczną, do której ma zaufanie (dalej: „Powiernik”) umowę powiernictwa (dalej: „Umowa”). Fakt działania przez Powiernika na rachunek Wnioskodawczyni pozostaje niejawny dla osób trzecich. Na mocy Umowy Powiernik zobowiązał się do objęcia w Spółce określonej ilości Akcji w imieniu własnym, ale na rzecz Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni zobowiązana została do zapewnienia środków finansowych niezbędnych do objęcia Akcji przez Powiernika. Innymi słowy, Powiernik obejmuje Akcje pokrywając je wkładem gotówkowym, przy czym środki pieniężne, niezbędne do uiszczenia przez Powiernika wkładu gotówkowego, są zapewniane przez Wnioskodawczynię.

W wykonaniu postanowień Umowy Wnioskodawczyni przekazała Powiernikowi kwotę odpowiadającą swoją wysokością wysokości wkładu pieniężnego, do którego wniesienia do Spółki zobowiązany był Powiernik. Powiernik zobowiązał się względem Wnioskodawczyni do niezwłocznego przeznaczenia otrzymanych środków na cel określony w Umowie, tj. wpłacenia tych środków na rachunek bankowy Spółki celem opłacenia obejmowanych Akcji. Zgodnie z Umową, po zarejestrowaniu Spółki w rejestrze przedsiębiorców, Powiernik ma obowiązek przeniesienia na Wnioskodawczynię własności objętych na Jej rzecz Akcji. Przeniesienie Akcji nastąpi na wezwanie Wnioskodawczyni w terminie określonym w Umowie. Przeniesienie Akcji na Wnioskodawczynię przez Powiernika będzie miało charakter nieodpłatny. Akcje zostaną przeniesione na podstawie Umowy (w wykonaniu czynności powierniczych). Zgodnie z Umową, Powiernik zobowiązany jest do stosowania się do poleceń oraz dyrektyw Wnioskodawczyni przy wykonywaniu wszelkich praw wynikających z Akcji. W przypadku pozyskania przez Powiernika jakichkolwiek świadczeń związanych z posiadaniem Akcji (w szczególności z tytułu wypłaty dywidendy), świadczenia te, jako należne Wnioskodawczyni, zostaną przez Powiernika niezwłocznie przekazane Wnioskodawczyni jako podmiotowi uprawnionemu do ich otrzymania. Przekazanie Wnioskodawczyni pozyskanych przez Powiernika świadczeń związanych z posiadaniem Akcji będzie miało każdorazowo charakter nieodpłatny. Zgodnie z Umową Wnioskodawczyni zobowiązała się również do zwrotu na rzecz Powiernika kosztów sądowych oraz notarialnych poniesionych przez Powiernika w związku z wykonaniem przedmiotu Umowy. W Umowie nie przewidziano natomiast wynagrodzenia dla Powiernika z tytułu realizacji obowiązków określonych w Umowie – Powiernik działa na rzecz Wnioskodawczyni nieodpłatnie. Pomimo formalnego objęcia Akcji przez Powiernika, zgodnie z wolą stron Umowy, to Wnioskodawczyni jest właściwym właścicielem Akcji oraz akcjonariuszem Spółki. Powiernik występuje co prawda w aktach rejestrowych Spółki, jednakże to Wnioskodawczyni jest rzeczywistym podmiotem praw i obowiązków wynikających z tytułu uczestnictwa Powiernika w Spółce. Powiernik nie ma bowiem prawa do samodzielnego rozporządzania Akcjami, a ponadto zobowiązany jest do stosowania się do poleceń Wnioskodawczyni przy wykonywaniu wszelkich praw wynikających z Akcji. W przypadku niewykonania lub nienależytego wykonania przez Powiernika obowiązków określonych w Umowie, Powiernik może ponieść wobec Powierzającego odpowiedzialność odszkodowawczą. Umowa została zawarta na czas nieokreślony i wygaśnie z chwilą jej wykonania. Umowa nie będzie realizowana w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez Powiernika (Powiernik nie prowadzi bowiem działalności gospodarczej). Do chwili obecnej, w wykonaniu obowiązków określonych w Umowie, Powiernik objął Akcje w Spółce w imieniu własnym, lecz na rzecz Wnioskodawczyni. Operacja ta została sfinansowana w całości ze środków pieniężnych przekazanych Powiernikowi przez Wnioskodawczynię. Powiernik przeznaczył całość otrzymanych od Wnioskodawczyni w ramach Umowy środków pieniężnych na pokrycie obejmowanych w Spółce Akcji. Objęcie Akcji przez Powiernika na rzecz Wnioskodawczyni nastąpiło przed dniem 1 stycznia 2018 r. W przyszłości Powiernik przeniesie Akcje na Wnioskodawczynię (obecnie Wnioskodawczyni nie jest jednak w stanie określić, kiedy dokładnie nastąpi przeniesienie Akcji).

Mając na uwadze powyższe, w celu oceny prawidłowości stanowiska Wnioskodawczyni zauważyć należy, że w obrocie gospodarczym zarówno osoby fizyczne, osoby prawne, jak i jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej nie muszą działać osobiście. Dopuszczalne jest bowiem działanie przez przedstawiciela. Istota przedstawicielstwa w prawie cywilnym polega na tym, że pewna osoba dokonuje w imieniu i na rzecz innego podmiotu czynności prawnych. Jeżeli czynność dokonana przez przedstawiciela mieści się w granicach umocowania udzielonego przez reprezentowanego, wywołuje ona bezpośredni skutek dla podmiotu, który udzielił pełnomocnictwa.

Powszechnie wskazuje się, że prawu cywilnemu znane są także inne podobne instytucje, które pełnią funkcje zbliżone do przedstawicielstwa, przy czym nie należy ich utożsamiać z przedstawicielstwem. Od tej instytucji należy odróżnić np. powiernika, który na zewnątrz działa jako samodzielny podmiot prawa, jednak z mocy wewnętrznego porozumienia z inną osobą, na rzecz której działa, nie występuje we własnym interesie.

Powiernictwo, jako instytucja prawna nie jest uregulowane w prawie polskim. Podstawą do konstruowania czynności powierniczych jest wyrażona w art. 3531 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459, z późn. zm.) zasada swobody kontraktowej. Zgodnie z tym przepisem strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Podstawą do skonstruowania umowy powierniczej może być stosunek zlecenia. Prawa i obowiązki stron umowy powierniczej należy zatem zasadniczo oceniać według przepisów o zleceniu.

Jak wynika z art. 734 i art. 735 Kodeksu cywilnego istotą umowy zlecenia jest odpłatne lub nieodpłatne dokonanie określonej czynności prawnej w imieniu dającego zlecenie lub (jeżeli tak stanowi umowa) w imieniu własnym, lecz na rachunek zlecającego. W tym ostatnim wypadku, wszelkie nabycie praw lub rzeczy ma charakter powierniczy (fiduicjalny), a przyjmujący zlecenie ma obowiązek wydać zlecającemu wszystko, co przy wykonaniu zlecenia dla niego uzyskał, chociażby w imieniu własnym (art. 740 zdanie 2 Kodeksu cywilnego).

Władztwo nad nabytymi prawami, jakie można przypisać zleceniobiorcy wykonującemu zlecenie powiernicze jest ograniczone, a to poprzez:

• ograniczenie czasowe – zleceniobiorca obowiązany jest przekazać nabyte prawa, bądź uzyskane korzyści na pierwsze żądanie zleceniodawcy,

• ustawowo wyłączoną możliwość rozporządzania tymi prawami lub korzyściami na rzecz kogo innego aniżeli zleceniodawca lub wskazany przezeń podmiot, co powoduje wyłączenie możliwości efektywnego zwiększenia masy majątkowej zleceniobiorcy o prawa nabyte w wykonaniu powiernictwa,

• nie ekwiwalentność dla zleceniobiorcy zbycia nabytych we własnym imieniu, lecz na rachunek zlecającego praw – prawa te przenoszone są na zlecającego nieodpłatnie – zgodnie z art. 742 Kodeksu cywilnego dający zlecenie zwraca przyjmującemu zlecenie jedynie wydatki, które ten poczynił w celu należytego wykonania zlecenia, oraz zwalnia go od zobowiązań, które ten w powyższym celu zaciągnął w imieniu własnym, natomiast w przypadku przenoszenia powierniczo nabytych praw na wskazaną przez zlecającego osobę trzecią cena zbycia stanowi należność zleceniodawcy (art. 740 Kodeksu cywilnego),

• przyjmującemu zlecenie nie wolno używać we własnym interesie rzeczy i pieniędzy dającego zlecenie. Od sum pieniężnych zatrzymanych ponad potrzebę wynikającą z wykonywania zlecenia powinien płacić dającemu zlecenie odsetki ustawowe (art. 741 Kodeksu cywilnego).

Jak wynika z treści powołanego art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem będzie każde przysporzenie majątkowe, mające konkretny wymiar finansowy, otrzymane jako świadczenie pieniężne, rzeczowe lub też jako świadczenie nieodpłatne lub częściowo odpłatne. Co do zasady, o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów danego podatnika decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa on aktywa tej osoby. Konsekwencją przyjęcia tezy o charakterze przychodu, jako definitywnego przysporzenia w majątku podatnika jest uznanie, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko te przychody, które nie mają charakteru zwrotnego. W celu określenia, co stanowi przychód podatnika, należy zidentyfikować stosunek prawny leżący u podstaw danej czynności.

W odniesieniu do czynności nieodpłatnego przeniesienia przez Powiernika na rzecz Powierzającego własności Akcji należy wyjaśnić, że wprawdzie podmiotem, który formalnie nabył Akcje jest Powiernik, ale zgodnie z umową powiernictwa właścicielem Akcji jest Powierzający. W ramach tego przeniesienia następuje faktycznie otrzymanie przez Powierzającego swoich Akcji. Skoro zatem umowa powiernicza zawiera zobowiązanie Powiernika do zwrotu majątku dla Powierzającego na jego żądanie – to na Powierniku nie będzie spoczywać obowiązek rozliczenia transakcji mających znaczenie podatkowe.

Podsumowując, nieodpłatne przeniesienie przez Powiernika na rzecz Wnioskodawczyni własności Akcji, które nastąpi na podstawie opisanej Umowy, nie doprowadzi do powstania po stronie Wnioskodawczyni przysporzenia majątkowego skutkującego powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Nabycie własności Akcji przez Wnioskodawczynię od Powiernika będzie neutralne na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a do powstania przychodu po stronie Wnioskodawczyni dojdzie dopiero w momencie ewentualnego zbycia Akcji przez Wnioskodawczynię.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

źródło: https://sip.mf.gov.pl/