Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 01-02-2018 r. – 0111-KDIB2-3.4011.297.2017.1.HK

Czy w związku z tym, że nastąpiło odprowadzenie składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne, które powinny być finansowane przez zleceniobiorców byłych i obecnych, stanowi to dla zleceniobiorców nieodpłatne świadczenie generujące przychód podatkowy, który należy zakwalifikować do przychodów z innych źródeł i w związku z tym na podstawie art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powstaje obowiązek wystawienia dla tych osób informacji PIT-8C?

UZASADNIENIE

W dniu 15 grudnia 2017 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych uregulowania przez płatnika z własnych środków zaległych składek na ubezpieczenie społeczne i ubezpieczenie zdrowotne z tytułu umów zleceń oraz rezygnacji z roszczeń dochodzenia tych składek od zleceniobiorców.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W latach 2013-2016 Spółdzielnia Pracy (dalej także: „Wnioskodawca”) zawierała umowy o dzieło głównie na czynności sprzątające z osobami, które nie były pracownikami firmy i obecnie również nie są pracownikami. Zawarte umowy o dzieło zgodnie z obowiązującą praktyką nie rodziły wówczas obowiązku ubezpieczenia zdrowotnego i społecznego. W związku z tym nie naliczano i nie odprowadzano powyższych składek oraz składek na FP i FGŚP. Natomiast naliczono i odprowadzono do Urzędu Skarbowego podatek dochodowy od osób fizycznych. W wyniku przeprowadzonej kontroli ZUS w 2017 r. zostało stwierdzone, że umowy o dzieło zawarte w latach 2013-2016 mają znamiona umów zleceń, od których Spółdzielnia Pracy zobowiązana jest do zapłaty składek na ubezpieczenie społeczne, zdrowotne, FGŚP i ewentualnie FP.

Na skutek wydanych decyzji zobligowano Spółdzielnię Pracy do sporządzenia korekt deklaracji ZUS, naliczenia i odprowadzenia należnych składek na ubezpieczenie społeczne, zdrowotne i FGŚP.

W związku z powyższym Spółdzielnia Pracy jako płatnik ma prawo:

• wystąpić do osoby, której umowa o dzieło została zakwestionowana przez ZUS, o zwrot składek, które powinny być pobrane z jej wynagrodzenia;
• odstąpić od dochodzenia składek, godząc się na to, że ostatecznie całością zaległych składek obciąży koszty swojej działalności.

Spółdzielnia przyjmuje stanowisko, iż rezygnuje z roszczeń dochodzenia składek od zleceniobiorców i obciąży składkami ZUS koszty swojej działalności.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy w związku z tym, że nastąpiło odprowadzenie składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne, które powinny być finansowane przez zleceniobiorców byłych i obecnych, stanowi to dla zleceniobiorców nieodpłatne świadczenie generujące przychód podatkowy, który należy zakwalifikować do przychodów z innych źródeł i w związku z tym na podstawie art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powstaje obowiązek wystawienia dla tych osób informacji PIT-8C?

W związku z tym:

1. Czy PIT-8C powinien być wystawiony dla zleceniobiorców (byłych, z którymi nie łączą już z pracodawcą żadne umowy cywilnoprawne, ale i dla zleceniobiorców obecnych, którzy wykonują też obecnie dla Wnioskodawcy umowy zlecenie) – w roku kontroli czyli 2017 r. (z uwagi na znaczną zaległość finansową Spółdzielnia Pracy uregulowała częściowo zobowiązanie w wysokości 1/3 zadłużenia, a pozostała kwota będzie rozłożona na raty i spłacana przez co najmniej 5 lat)?
2. Czy z uwagi na układ ratalny PIT-8C powinien być dla zleceniobiorców wystawiony jednorazowo za 2017 r., obejmując ich zobowiązanie, czy w kolejnych latach w miarę spłaty układu ratalnego?
3. Czy dla zleceniobiorców wykonujących nadal zlecenie dla Spółdzielni Pracy powinien być wystawiony PIT-8C czy PIT-11 za lata 2013-2016?

Zdaniem Wnioskodawcy PIT-8C powinien być wystawiony zleceniobiorcom byłym i obecnym za umowy zlecenie za lata 2013-2016 w roku podpisania protokołu kontroli czyli 2017.

W roku 2017 Spółdzielnia spłaciła zadłużenie względem ZUS w wysokości 1/3 całości zadłużenia, a pozostała kwota zadłużenia będzie rozłożona w układzie ratalnym i spłacana przez 5 lat. Wnioskodawca uważa, że bezpodstawnym byłoby wystawianie PIT-8C lub innych przez 5 lat w miarę spłaty zadłużenia względem ZUS dla byłych i obecnych zleceniobiorców. Spółdzielnia przyjmuje stanowisko, iż rezygnuje z roszczeń dochodzenia składek od zleceniobiorców i obciąży składkami ZUS koszty swojej działalności. A układ ratalny jest obciążeniem – zobowiązaniem Spółdzielni Pracy, a nie zleceniobiorców.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 2032, ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Moment powstania przychodu określa art. 11 ust. 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy, odrębnym źródłem przychodu w podatku dochodowym od osób fizycznych, jest działalność wykonywana osobiście (art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy), odrębnym zaś inne źródła (art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy).

W myśl art. 13 pkt 8 ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

1. osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
2. właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora – jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością

-z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Na zleceniodawcy ciąży obowiązek płatnika, o którym mowa w art. 41 ust. 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Ponadto na zleceniodawcy ciąży obowiązek informacyjny do sporządzenia na zasadach i w terminie określonym w art. 42 ust. 2 pkt 1 ustawy, imiennych informacji podatkowych (PIT-11) o wysokości dochodu.

Z kolei na podstawie art. 20 ust. 1 ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Zgodnie natomiast z art. 42a ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, w latach 2013-2016 Wnioskodawca zawierał umowy o dzieło głównie na czynności sprzątające z osobami, które nie były pracownikami firmy

i obecnie również nie są pracownikami. Zawarte umowy o dzieło zgodnie z obowiązującą praktyką nie rodziły wówczas obowiązku ubezpieczenia zdrowotnego i społecznego. W związku z tym nie naliczano i nie odprowadzano powyższych składek oraz składek na FP i FGŚP. Natomiast naliczono i odprowadzono do Urzędu Skarbowego podatek dochodowy od osób fizycznych. W wyniku przeprowadzonej kontroli ZUS w 2017 r. zostało stwierdzone, że umowy o dzieło zawarte w latach 2013-2016 mają znamiona umów zleceń, od których Wnioskodawca zobowiązany jest do zapłaty składek na ubezpieczenie społeczne, zdrowotne, FGŚP i ewentualnie FP. Na skutek wydanych decyzji zobligowano Wnioskodawcę do sporządzenia korekt deklaracji ZUS, naliczenia i odprowadzenia należnych składek na ubezpieczenie społeczne, zdrowotne i FGŚP. Spółdzielnia przyjmuje stanowisko, iż rezygnuje z roszczeń dochodzenia składek od zleceniobiorców i obciąży składkami ZUS koszty swojej działalności.

W świetle powyższego, zapłacenie ze środków płatnika kwoty tytułem zaległych składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne w części, w której powinny być pokryte z dochodu osoby fizycznej (ubezpieczonego), skutkuje powstaniem przychodu po stronie osoby fizycznej w momencie zapłaty przez płatnika składek. Błędne jest zatem stanowisko Wnioskodawcy, że przychód po stronie osoby fizycznej powstaje w roku podpisania protokołu kontroli (tj. w 2017 r.) bez względu na to, czy płatnik dokonał zapłaty tych składek.

Z kolei, kwalifikacja przychodu do odpowiedniego źródła zależy od tego czy beneficjentem przychodu jest osoba, z którą w chwili opłacenia składek łączył z Wnioskodawcą stosunek prawny czy też nie.

Zapłacenie bowiem wyżej omówionych składek za byłego zleceniobiorcę (w dniu zapłaty zaległych składek) skutkuje powstaniem po jego stronie przychodu z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy. W tej sytuacji, na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek płatnika, a jedynie obowiązek informacyjny, o którym mowa w art. 42a ustawy. Oznacza to, że w terminie i na zasadach określonych w tym przepisie, Wnioskodawca jest obowiązany wyłącznie do sporządzenia i przekazania byłemu zleceniobiorcy, za którego opłacił zaległe składki, oraz właściwemu dla niego urzędowi skarbowemu informacji PIT-8C, w której wykaże kwotę przychodu z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy.

W przypadku natomiast gdyby Wnioskodawca zapłacił zaległe składki za osobę, z którą w chwili ich opłacenia łączyłaby umowa zlecenia, przychód zleceniobiorcy z tego tytułu należałoby zakwalifikować do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 8 ustawy i na Wnioskodawcy ciążyłby obowiązek płatnika i obowiązek informacyjny. Oznacza to, że w takim przypadku Wnioskodawca winien – zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy – obliczyć, pobrać i odprowadzić zaliczkę na podatek od dochodu z umowy zlecenia. Dochód z tego tytułu należy ustalić stosując do przychodu miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości 20% uzyskanego przychodu z tym, że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), których podstawę wymiaru stanowi ten przychodów (art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy).

Następnie Wnioskodawca winien sporządzić i przekazać zleceniobiorcy oraz właściwemu dla jego miejsca zamieszkania urzędowi skarbowemu informację PIT-11 o dochodach oraz o pobranych zaliczkach w 2017 r., w terminie określonym w art. 42 ust. 2 pkt 1 ustawy.

Jednakże, jak wskazano wyżej, obowiązek obliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczki oraz wystawienia informacji PIT-11 ciąży na Wnioskodawcy pod warunkiem, że w chwili opłacania zaległych składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne za podatnika, strony, tj. Wnioskodawcę oraz podatnika, łączyła umowa zlecenia.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

źródło: https://sip.mf.gov.pl/