Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 01-02-2018 r. – 0111-KDIB2-3.4011.319.2017.1.KB

Czy w związku z planowanym przekazaniem pracownikom i członkom ich rodzin kart rabatowych, z których pracownicy jak i członkowie ich rodzin będą mogli dokonywać zakupu paliwa z ustalonym rabatem, rabaty te będą stanowiły dla pracowników i członków ich rodzin przychód jako częściowe nieodpłatne świadczenie, od których to Pracodawca (Spółka) powinna pobrać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych?

UZASADNIENIE

W dniu 29 grudnia 2017 r., wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z planowanym przekazaniem pracownikom i członkom ich rodzin kart rabatowych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka prowadzi działalność w zakresie sprzedaży detalicznej paliwa. Obecnie Spółka posiada program rabatowy dla swoich kontrahentów (niebędących pracownikami) i planuje również wprowadzić program rabatowy adresowany dla pracowników Spółki i członków ich rodzin. Pracownicy Spółki, jak i członkowie ich rodzin będą mogli tankować paliwo na stacji paliwowej należącej do Spółki korzystając przy tym z udzielonego przez Spółkę rabatu. W związku z tym Spółka zamierza przekazać swoim pracownikom i członkom ich rodzin karty rabatowe, na podstawie których pracownicy oraz członkowie ich rodzin będą mieli możliwość korzystania z zakupu paliwa tańszego o przyznany rabat. Każdy pracownik otrzyma jedną kartę, z której korzystać będą mogli również pozostali członkowie rodziny. Do karty rabatowej będzie przypisany samochód będący własnością pracownika lub członka rodziny jak również limit ilości paliwa dostępnego z rabatem w danym miesiącu. Pracownik przystępując do programu karta rabatowa będzie zobowiązany podać numer rejestracyjny pojazdu do którego będzie tankowane paliwo z ustalonym rabatem. Karty rabatowe nie będą kartami płatniczymi ani kartami kredytowymi, nie będą także jakimkolwiek innym środkiem płatniczym. W ten sposób Spółka zamierza zwiększyć atrakcyjność zatrudnienia pracowników, co przełoży się na dobrą atmosferę w zakładzie pracy i pozytywne postrzeganie pracodawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z planowanym przekazaniem pracownikom i członkom ich rodzin kart rabatowych, z których pracownicy jak i członkowie ich rodzin będą mogli dokonywać zakupu paliwa z ustalonym rabatem, rabaty te będą stanowiły dla pracowników i członków ich rodzin przychód jako częściowe nieodpłatne świadczenie, od których to Pracodawca (Spółka) powinna pobrać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym powyżej stanie faktycznym (winno być: zdarzeniu przyszłym) Spółka nie będzie zobowiązana w stosunku do swoich pracowników, jak i członków ich rodzin do obliczenia i pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych (pracownicy) oraz do wystawienia stosownych informacji podatkowych (członkowie rodziny pracowników).

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy o pdof, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

„Zakłady pracy” na mocy art. 31 przedmiotowej ustawy, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy – wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

W świetle powyższego Spółka uważa, że kluczowe znaczenie ma niemożność zakwalifikowania kart rabatowych do przychodów ze stosunku pracy. Wynika to z faktu, że z kart rabatowych będą mogli korzystać członkowie rodziny pracowników, co przesądza o nieograniczonym kręgu osób potencjalnie korzystających z karty rabatowej.

W świetle art. 12 ust. 1 oraz ust. 4 przedmiotowej ustawy, nie sposób zatem zakwalifikować możliwości korzystania z kart rabatowych udostępnionych przez pracodawcę za przychody ze stosunku pracy, skoro karty są przekazywane pracownikom Wnioskodawcy, ale mogą korzystać z nich również członkowie ich rodzin.

Zdaniem Wnioskodawcy, dodatkowym argumentem przemawiającym za słusznością poglądu Spółki jest interpretacja art. 11 ust. 1 u.p.d.f. Z treści tego przepisu wynika bowiem, że świadczenia w naturze i inne nieodpłatne świadczenia – w przeciwieństwie do pieniędzy i wartości pieniężnych – są traktowane jako przychód wyłącznie pod warunkiem, że są „otrzymane”, co ma wskazywać na bezwzględnie w odniesieniu do tego przychodu wymagany realny charakter świadczenia. W odniesieniu do pieniędzy (wartości pieniężnych) owo skonkretyzowanie i przypisanie ich jako przychodu będącego podstawą opodatkowania jest możliwe bez elementu realnego, tj. wydania sumy podatnikowi. Natomiast w odniesieniu do innych nieodpłatnych świadczeń bez elementu realnego w postaci otrzymania korzyści przez pracownika nie uzyskuje on przychodu. Tym bardziej, bez skonkretyzowanego i indywidualnie przypisanego świadczenia, brak podstaw do określenia jego wysokości. Zdaniem Spółki, podstawowym kryterium, które powinno być stosowane przy ustalaniu, czy dane świadczenie nieodpłatne pracodawcy stanowiło przychód ze stosunku pracy, jest wystąpienie po stronie pracownika przysporzenia, czy to w postaci nabycia wymiernej korzyści majątkowej, czy to w postaci również wymiernego zaoszczędzenia wydatku. Spółka uważa, że nie można przewidzieć, czy pracownicy będą korzystać z przedmiotowych kart rabatowych, a co za tym idzie – nie sposób potraktować tych kart jako przychodu po stronie pracowników. Skorzystanie z tych kart rabatowych przez pracowników i ich członków rodzin nie zmienia sytuacji – trudno jest bowiem określić wartość otrzymanego świadczenia.

Na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, fundamentalną zasadą jest bowiem zindywidualizowany obowiązek podatkowy oraz indywidualnie określony podatek wynikający z obowiązujących przepisów podatkowych. W konsekwencji, korzystanie na jednakowych warunkach z kart rabatowych przez pracowników Spółki, wraz z innymi uprawnionymi, także tymi niezwiązanymi w żaden sposób ze Spółką jest neutralne podatkowo dla wszystkich uczestników.

W związku z powyższym w ocenie Spółki, po stronie pracowników Spółki nie powstanie przychód ze stosunku pracy podlegający opodatkowaniu, jak również nie powstanie przychód z innych źródeł po stronie członków ich rodzin. Wobec powyższego Spółka nie będzie zobowiązana w stosunku do swoich pracowników do obliczenia i pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz w stosunku do członków ich rodzin do wystawienia stosownych informacji podatkowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 200), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ww. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Treść powyższego przepisu wskazuje, że do przychodów pracownika zaliczyć należy praktycznie wszystkie otrzymane przez niego świadczenia, które mógł on otrzymać jako pracownik. Są nimi bowiem nie tylko wynagrodzenia, czyli świadczenia wprost wynikające z zawartej umowy o pracę, ale również wszystkie inne przychody (świadczenia), niezależnie od podstawy ich wypłaty, jeżeli w jakikolwiek sposób wiążą się z faktem wykonywania pracy.

Zgodnie z art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy – wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użyte w tym przepisie sformułowanie „w szczególności” oznacza, że przepis zawiera tylko przykładowe wyliczenie przychodów, co oznacza, że przysporzenia majątkowe, niezaliczane do pozostałych źródeł przychodów, stanowią przychody objęte tym przepisem.

Na mocy art. 42a ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie sprzedaży detalicznej paliwa. Spóła posiada program rabatowy dla swoich kontrahentów (niebędących pracownikami) i planuje również wprowadzić program rabatowy adresowany dla pracowników Spółki i członków ich rodzin. Na podstawie kart rabatowych pracownicy Wnioskodawcy i członkowie ich rodzin będą mieli możliwość korzystania z zakupu paliwa tańszego o przyznany rabat. Karty rabatowe nie będą kartami płatniczymi ani kartami kredytowymi, nie będą także jakimkolwiek innym środkiem płatniczym. Na podstawie kart rabatowych pracownicy Wnioskodawcy, jak i ich członkowie rodzin będą mogli kupić paliwo z ustalonym rabatem.

Wątpliwość Wnioskodawcy budzi kwestia skutków podatkowych udzielania rabatów pracownikom i członkom ich rodzin.

W tym miejscu należy zauważyć, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia „rabat”. „Rabat”, zgodnie ze słownikowym znaczeniem tego pojęcia, oznacza „zniżkę, ustępstwo procentowe od ustalonych cen towaru, głównie na rzecz nabywców płacących gotówką, kupujących dużą ilość towarów jednorazowo lub w określonym czasie, upust” (Słownik Języka Polskiego PWN R-Z, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1996).

Skoro cena towarów ulega zmniejszeniu, nabywca za tę samą kwotę nabywa większą ilość towaru. W rezultacie zapłacona kwota, dla nabywcy stanowi rzeczywistą cenę zakupu wszystkich towarów (w tym także tych wydanych jako rabat), a udzielony rabat nie stanowi dla konsumenta przychodu.

Należy zauważyć, że opisane we wniosku zdarzenie przyszłe nie ogranicza kręgu uprawnionych do karty rabatowej jedynie do pracowników Wnioskodawcy, gdyż adresatem tego programu są również osoby niebędące pracownikami – tj. członkowie rodzin.

Podkreślenia wymaga fakt, że o tym, czy świadczenie jest przychodem ze stosunku pracy (i innych stosunków wymienionych w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) decyduje okoliczność, czy może je otrzymać wyłącznie pracownik w rozumieniu ust. 4 tegoż artykułu, czy także inna osoba, niezwiązana z pracodawcą.

W myśl art. 12 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za pracownika w rozumieniu ustawy uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy.

W opisanej we wniosku sytuacji, skutkiem uzyskania rabatu na podstawie karty rabatowej będzie obniżenie ceny zakupu paliwa, a nie uzyskanie nieodpłatnego świadczenia.

W konsekwencji, stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie po stronie pracowników Wnioskodawcy oraz członków ich rodzin nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Korzystanie na jednakowych warunkach z kart rabatowych przez pracowników Spółki i osoby niebędące pracownikami będzie neutralne podatkowo dla wszystkich uczestników.

Wobec powyższego, Spółka nie będzie zobowiązana do obliczenia i pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od udzielonych rabatów oraz do wystawienia informacji podatkowych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywiste zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywało się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

źródło: https://sip.mf.gov.pl/