Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 08-01-2018 r. – 0111-KDIB2-3.4011.245.2017.2.LG

Zwolnienie od podatku świadczeń na rzecz pracowników (przejętych przez Wnioskodawcę) oraz emerytów i rencistów, wypłaconych z przekazanych środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych tworzonego przez poprzedniego pracodawcę

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201, ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 31 października 2017 r. (data wpływu 6 listopada 2017 r.), uzupełnionym pismem z 30 listopada 2017 r. (data wpływu 5 grudnia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia od podatku świadczeń na rzecz pracowników (przejętych przez Wnioskodawcę) oraz emerytów i rencistów, wypłaconych z przekazanych środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych tworzonego przez poprzedniego pracodawcę – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 listopada 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia od podatku świadczeń na rzecz pracowników (przejętych przez Wnioskodawcę) oraz emerytów i rencistów, wypłaconych z przekazanych środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych tworzonego przez poprzedniego pracodawcę.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 30 listopada 2017 r. będącym odpowiedzią na wezwanie z 23 listopada 2017 r. znak: 0111-KDIB2-3.4011.245.2017.1.LG.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W 2013 r. Gmina na podstawie umów przekazała z dniem 1 września 2013 r. Stowarzyszeniu … w miejscowości X (Wnioskodawcy) do prowadzenia dwie szkoły wraz z oddziałami przedszkolnymi i punktem przedszkolnym w oparciu o art. 5 ust. 5g-5r ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty. Wraz z przekazaniem placówek do prowadzenia przez Stowarzyszenie, Gmina oddała w użyczenie również mienie szkoły Stowarzyszeniu. Stowarzyszenie przejęło również nauczycieli i pracowników obsługi tych szkół na mocy art. 231 Kodeksu pracy. Stowarzyszenie zawarło umowy o pracę w oparciu o Kodeks pracy z nauczycielami oraz pracownikami obsługi przejmowanych szkół.

Stowarzyszenie zrezygnowało w z tworzenia funduszu socjalnego w prowadzonych szkołach od początku przejęcia do prowadzenia szkół.

Dodatkowo w kwietniu 2017 r. pomiędzy Stowarzyszeniem a Gminą zawarte zostało porozumienie w sprawie podziału środków pieniężnych zfśs wg stanu na dzień poprzedzający przekazanie szkół Stowarzyszeniu , tj. wg stanu na 31 sierpnia 2013 r. ( chodziło o przekazanie do rozdysponowania środków odpisu zfśs w części odpisu funduszu mieszkaniowego, przypadającego proporcjonalnie na osoby przejmowane wraz ze szkołami przez Stowarzyszenie a dotychczas nie wykorzystane). Kwota wynikająca z porozumienia jest przekazywana ratami do Stowarzyszenia na wyodrębniony dla tych środków rachunek bankowy.

Stowarzyszenie dokonało częściowego wykorzystania otrzymanych zgodnie z porozumieniem z Gminy środków odpisu zfśs:

  1. wypłacając czynnym nauczycielom i pracownikom obsługi Stowarzyszenia świadczenia pieniężne maksymalnie w kwocie 380 zł kwoty 380 zł (zwolnione z opodatkowania PIT na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67),
  2. wypłacając emerytom/rencistom szkół które Stowarzyszenie przejęło do prowadzenia świadczenia pieniężne w wysokości nie przekraczającej 2280 zł (zwolnienie z PIT na podstawie art. 21 ust.1 pkt 38).

Ponadto w piśmie z 30 listopada 2017 r. Wnioskodawca wskazał, że:

  • Wypłata świadczeń z funduszu socjalnego na rzecz przejętych pracowników oraz emerytów i rencistów, o których mowa we wniosku odbywa się na podstawie zasad określonych w regulaminie zfśs obowiązującego w jednostkach (szkołach), które Stowarzyszenie przejęło do prowadzenia na podstawie art. 5 ust. 5g-5r ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty w 2013 roku. Przyznawane świadczenia uzależnia się od sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej osoby uprawnionej do korzystania ze środków zfśs.
  • Zarząd Stowarzyszenia od momentu przejęcia szkół rezygnował z tworzenia funduszu socjalnego w Stowarzyszeniu w związku z czym nie dokonywał odpisów na taki fundusz z własnych środków.Po podpisaniu porozumienia w sprawie podziału środków pieniężnych zfśs z ZEASEM (powinno być: Zespołem Ekonomiczno-Administracyjnym Szkół) będącym administratorem środków tego funduszu dla jednostek oświatowych na terenie Gminy, która w 2013 roku przekazała Stowarzyszeniu szkoły do prowadzenia – Stowarzyszenie otwarło odrębny rachunek bankowy do obsługi otrzymywanych środków zfśs co jest wymagane przez ustawę i regulamin zfśs.

  • Stowarzyszenie przyjęło do stosowania zasady i warunki korzystania ze świadczeń socjalnych określone w regulaminie obowiązującym poprzednio w szkole którą przejęło w 2013 r., z tym, że w uchwale o przyjęciu do stosowania tego regulaminu wprowadzono niezbędne zmiany uwzględniające chociażby w zakresie określenia Podmiotu dysponującego środkami z funduszu socjalnego czy zwiększenie progów dochodowych do rozpatrywania wniosków o przyznanie świadczeń, w związku z wzrostem m.in. przeciętnego wynagrodzenia na przestrzeni lat 2013/2017. Uznano że skoro do dyspozycji Stowarzyszenia przekazano środki z niewykorzystanego funduszu socjalnego utworzonego przed datą przekazania szkół Stowarzyszeniu, to również zasady dysponowania tymi środkami winny być takie jakie obowiązywały w czasie kiedy ten fundusz był tworzony.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

  1. Czy wypłacane świadczenia pieniężne do kwoty 380 zł dla nauczycieli i pracowników obsługi zatrudnionych przez Stowarzyszenie w szkołach które przejęło do prowadzenia od Gminy ze środków otrzymanych od Gminy jako pozostałość nie wykorzystanej części odpisu na zfśs za okres kiedy szkoły były prowadzone przez Gminę, korzysta ze zwolnienia z PIT na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67?
  2. Czy wypłacane świadczenia pieniężne dla nauczycieli i pracowników obsługi emerytowanych (rencistów) do kwoty 2280 zł, którzy odeszli na świadczenia ze szkół, które przejęło do prowadzenia od Gminy Stowarzyszenie, wypłacane ze środków otrzymanych od Gminy jako pozostałość nie wykorzystanej części odpisu na zfśs za okres kiedy szkoły były prowadzone przez Gminę, korzysta ze zwolnienia z PIT na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 38?
  3. Jakie obowiązki ciążą na płatniku gdyby nie mógł zastosować zwolnienia z pkt 1 i 2 do wypłacanych świadczeń pracowniczych, w tym czy jest zobowiązany wystawić PIT-8C po zakończeniu roku kalendarzowego?

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko zmodyfikowane w uzupełnieniu z 30 listopada 2017 r.):

  1. wypłacane świadczenia pieniężne dla nauczycieli i pracowników obsługi zatrudnionych przez Stowarzyszenie w szkołach które przejęło do prowadzenia od Gminy ze środków otrzymanych od Gminy jako pozostałość nie wykorzystanej części odpisu na zfśs za okres kiedy szkoły były prowadzone przez Gminę, korzysta ze zwolnienia z PIT na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67;
  2. wypłacane świadczenia pieniężne dla nauczycieli i pracowników obsługi emerytowanych (rencistów) którzy odeszli na świadczenia ze szkół które przejęło do prowadzenia od Gminy Stowarzyszenie, ze środków otrzymanych od Gminy jako pozostałość nie wykorzystanej części odpisu na zfśs za okres kiedy szkoły były prowadzone przez Gminę, korzysta ze zwolnienia z PIT na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 38;
  3. w związku z objęciem zwolnieniem świadczeń wypłacanych z pkt 1 oraz 2 płatnik tych świadczeń nie ma obowiązku wystawiania informacji PIT-8C.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi fakt, iż Stowarzyszenie samo nie tworzy zfśs ale otrzymało środki z których dokonuje wypłat, jako pozostałość po niewykorzystanych odpisach na fundusz socjalny z czasu kiedy szkoły przejęte do prowadzenia były prowadzone przez Gminę.

Dodatkowo obecnym pracodawcą nauczycieli jest Stowarzyszenie natomiast pozostałość wykorzystywanych odpisów na fundusz socjalny była z czasu kiedy pracodawcą dla tych nauczycieli były poszczególne szkoły a tym samym byłym zakładem pracy dla emerytów/rencistów były poszczególne szkoły. Z kolei zgodnie z art. 231 Kodeksu pracy wg stanu na dzień przejęcia (2013 r.):

§ 1. W razie przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę staje się on z mocy prawa stroną w dotychczasowych stosunkach pracy, z zastrzeżeniem przepisów § 5.

§ 2. Za zobowiązania wynikające ze stosunku pracy, powstałe przed przejściem części zakładu pracy na innego pracodawcę, dotychczasowy i nowy pracodawca odpowiadają solidarnie.

Podstawę do zwolnienia od opodatkowania świadczeń dla emerytów lub rencistów przyznawanych im przez były zakład pracy stanowi art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy o pdof. W myśl tego przepisu wolne od podatku dochodowego są świadczenia otrzymywane przez emerytów lub rencistów w związku z łączącym ich uprzednio z zakładem pracy stosunkiem pracy, stosunkiem służbowym lub spółdzielczym stosunkiem pracy, w tym od związków zawodowych. Zwolnienie to jest limitowane, a jego zakresem objęte są świadczenia do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2280 zł.

Organ, który prowadził szkołę jako publiczną przed przekazaniem stowarzyszeniu nie ma obowiązku do wskazania szkoły, w której korzystają ze świadczeń socjalnych emerytowani nauczyciele, który zakończyli w niej zatrudnienie w czasie, gdy miała status placówki samorządowej. Taki obowiązek dotyczy tylko przypadku likwidacji szkoły, a nie jest nią przekazanie szkoły stowarzyszeniu (art. 53 ust. 3a KN). Emerytowani nauczyciele tracą uprawnienia socjalne (do dokonywania na ich rzecz odpisów bieżących), gdy stowarzyszenie nie tworzy zfśs (pismo MEN z dnia 10 maja 2013 r., DWST-WPZN-AB-401-23/13, ale zdaniem Wnioskodawcy nie tracą uprawnień do skorzystania z środków niewykorzystanego wcześniej odpisu dokonanego przez szkoły w których kiedyś pracowali.

W szkole przejętej od jednostki samorządu terytorialnego (JST) do prowadzenia przez stowarzyszenie nie musi funkcjonować zakładowy fundusz świadczeń socjalnych (zfśs).

Bezwzględny obowiązek tworzenia zfśs mają tylko pracodawcy prowadzący działalność w formie jednostek budżetowych lub samorządowych zakładów budżetowych, niezależnie od liczby zatrudnionych (art. 3 ustawy z 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych). Szkoła prowadzona przez JST jest jednostką budżetową, jednak po przekazaniu do prowadzenia stowarzyszeniu, traci taki status.

Pracodawcy nieprowadzący działalności w formie jednostki budżetowej ani zakładu budżetowego, zatrudniający 1 stycznia danego roku mniej niż 20 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty, mogą (ale nie muszą) tworzyć zfśs lub wypłacać świadczenie urlopowe. W Stowarzyszeniu ponieważ nie tworzy zfśs i nie wypłaca świadczenia urlopowego, informacja w tej sprawie jest przekazywana co roku pracownikom, w sposób przyjęty u pracodawcy.

W przypadku likwidacji szkoły, organ prowadzący ma obowiązek wskazać inną placówkę oświatową, w której będzie naliczany odpis na nauczycieli, wychowawców i innych pracowników pedagogicznych, będących emerytami lub rencistami zlikwidowanej szkoły oraz pobierających nauczycielskie świadczenie kompensacyjne, dla których zlikwidowana szkoła była ostatnim miejscem pracy. Osoby te mają korzystać z usług i świadczeń finansowanych z zfśs na zasadach i warunkach ustalonych w regulaminie zfśs obowiązującym we wskazanej placówce (art. 53 ust. 3a w zw. z art. 3 pkt 1 i 2 ustawy z 26 stycznia 1982 r. – Karta Nauczyciela; dalej: Karta Nauczyciela). Przepis ten dotyczy szkół publicznych prowadzonych przez JST lub organy administracji rządowej. W opisanym przypadku dochodzi do przekazania prowadzenia szkoły (zmiany organu prowadzącego), a nie jej likwidacji. Jednak de facto przestaje funkcjonować szkoła prowadzona przez samorząd. Wydaje się więc, że w sytuacji gdy w szkole po przejęciu przez stowarzyszenie nie jest tworzony zfśs, powinien zostać zastosowany wspomniany przepis art. 53 ust. 3a Karty Nauczyciela.

Obowiązku wskazywania innej placówki, w której można korzystać z zfśs, nie ma w stosunku do emerytowanych pracowników niepedagogicznych likwidowanej szkoły.

Wszystko wskazuje na to że mimo że Stowarzyszenie nie tworzy samo od siebie odpisów na zfśs, to ponieważ „weszło” niejako w prawa i obowiązki poprzedniego zakładu pracy przejętych pracowników oraz emerytów/rencistów, a środki jakie ma do rozdysponowania stanowią wcześniej dokonany odpis zfśs który nie traci swojego charakteru tylko przez fakt że dysponentem tych środków stało się Stowarzyszenie , to jednak wypłacane świadczenia stanowią środki o charakterze socjalnym mogącym być wykorzystanymi tylko przez szkoły, w których kiedyś były tworzone a dla których zmienił się organ prowadzący.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 2032, ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 i pkt 9 ustawy, źródłami przychodów są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta (pkt 1) oraz inne źródła (pkt 9).

Na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W myśl art. 12 ust. 2 ustawy, wartość pieniężną świadczeń w naturze przysługujących pracownikom na podstawie odrębnych przepisów ustala się według przeciętnych cen stosowanych wobec innych odbiorców – jeżeli przedmiotem świadczenia są rzeczy lub usługi wchodzące w zakres działalności pracodawcy.

Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b (art. 12 ust. 3 ustawy).

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę na użyty powyżej zwrot „w szczególności”, który oznacza, że wymienione kategorie przychodów stanowią katalog otwarty. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym. Ponadto, treść tego przepisu wskazuje, że do przychodów pracownika zaliczyć należy nie tylko wynagrodzenia, czyli świadczenia wprost wynikające z zawartej umowy o pracę, ale również wszystkie inne przychody (świadczenia), niezależnie od podstawy ich wypłaty, jeżeli w jakikolwiek sposób wiążą się z faktem wykonywania pracy. Oznacza to, że do przychodów pracownika ustawodawca zaliczył nie tylko pieniądze, ale także wartość świadczeń w naturze, czy świadczeń nieodpłatnych otrzymanych od pracodawcy. Skoro definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty to nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. Zatem o przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Zgodnie z art. 31 ustawy, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy – wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Z kolei w myśl art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy, od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu świadczeń otrzymanych przez emerytów lub rencistów, w związku z łączącym ich uprzednio z zakładem pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunkiem pracy, w tym od związków zawodowych, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 26 i 38 – w wysokości 10% należności.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy, wolne od podatku dochodowego są świadczenia otrzymywane przez emerytów lub rencistów w związku z łączącym ich uprzednio z zakładem pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy lub spółdzielczym stosunkiem pracy, w tym od związków zawodowych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2280 zł.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy, wartość otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, rzeczowych świadczeń oraz otrzymanych przez niego w tym zakresie świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych, łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł; rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że przepis art. 21 ust. 1 pkt 38 i 67 został zmieniony przez art. 1 pkt 7 lit. a tiret ósme ustawy z dnia 27 października 2017 r. (Dz.U. z 2017 r., poz. 2175) zmieniającej ustawę z dniem 1 stycznia 2018 r.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 38 i 67 ustawy, w brzmieniu od 1 stycznia 2018 r., wolne od podatku dochodowego są:

  • świadczenia otrzymywane przez emerytów lub rencistów w związku z łączącym ich uprzednio z zakładem pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy lub spółdzielczym stosunkiem pracy, w tym od związków zawodowych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 3000 zł (pkt 38);
  • wartość otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, rzeczowych świadczeń oraz otrzymanych przez niego w tym zakresie świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych, łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 1000 zł; rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi (pkt 67).

Wyżej powołany przepis art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy dotyczy świadczeń otrzymywanych przez pracowników oraz emerytów i rencistów na podstawie ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 2191), która to zgodnie z art. 1 ust. 1 określa zasady tworzenia przez pracodawców zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, zwanego dalej „Funduszem”, i zasady gospodarowania środkami tego Funduszu, przeznaczonego na finansowanie działalności socjalnej organizowanej na rzecz osób uprawnionych do korzystania z Funduszu, na dofinansowanie zakładowych obiektów socjalnych oraz na tworzenie zakładowych żłobków, klubów dziecięcych, przedszkoli oraz innych form wychowania przedszkolnego.

Art. 2 pkt 1 i 5 ww. ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, stanowi, że użyte w ustawie określenia oznaczają:

  • działalność socjalna to usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej, opieki nad dziećmi w żłobkach, klubach dziecięcych, sprawowanej przez dziennego opiekuna lub nianię, w przedszkolach oraz innych formach wychowania przedszkolnego, udzielanie pomocy materialnej – rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową;
  • osoby uprawnione do korzystania z Funduszu to pracownicy ich rodziny, emeryci i renciści – byli pracownicy i ich rodziny oraz inne osoby, którym pracodawca przyznał, w regulaminie, o którym mowa w art. 8 ust. 2, prawo korzystania ze świadczeń socjalnych finansowanych z Funduszu.

Na podstawie art. 7 ust. 3c i 3d ww. ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, zasady podziału środków pieniężnych stanowiących równowartość odpisu podstawowego, obciążającego koszty pracodawcy przekazującego, dotyczącego roku, w którym następuje przejście części zakładu pracy, określa porozumienie między pracodawcami.

Przekazanie środków, o których mowa w ust. 3b i 3c, następuje w terminie 30 dni od daty przejścia części zakładu pracy, chyba że porozumienie, o którym mowa w ust. 3c, stanowi inaczej.

W myśl art. 8 ust. 1 i 2 ww. ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, przyznawanie ulgowych usług i świadczeń oraz wysokość dopłat z Funduszu uzależnia się od sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej osoby uprawnionej do korzystania z Funduszu.

Zasady i warunki korzystania z usług i świadczeń finansowanych z Funduszu, z uwzględnieniem ust. 1, oraz zasady przeznaczania środków Funduszu na poszczególne cele i rodzaje działalności socjalnej określa pracodawca w regulaminie ustalanym zgodnie z art. 27 ust. 1 albo z art. 30 ust. 5 ustawy o związkach zawodowych. Pracodawca, u którego nie działa zakładowa organizacja związkowa, uzgadnia regulamin z pracownikiem wybranym przez załogę do reprezentowania jej interesów.

Środki Funduszu są gromadzone na odrębnym rachunku bankowym – art. 12 ust. 1 ww. ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych.

Zgodnie z przedstawionym opisem sprawy Gmina przekazała na podstawie umów z dniem 1 września 2013 r. Wnioskodawcy będącego Stowarzyszeniem do prowadzenia dwie szkoły wraz z punktem przedszkolnym na podstawie przepisów ustawy o systemie oświaty. Wraz z placówkami Gmina oddała w użyczenie mienie szkoły oraz Wnioskodawca przejął nauczycieli i pracowników na podstawie art. 231 Kodeksu pracy. W kwietniu 2017 r. zostało zawarte porozumienie pomiędzy Wnioskodawcą a Gminą w sprawie podziału środków pieniężnych zfśs wg stanu na dzień 31 sierpnia 2013 r. Kwota wynikająca z tego porozumienia jest przekazywana ratami do Wnioskodawcy na wyodrębniony dla tych środków rachunek bankowy. Wnioskodawca dokonał już wypłaty tych środków czynnym nauczycielom i pracownikom obsługi Stowarzyszenia świadczenia pieniężne maksymalnie w kwocie 380 zł oraz emerytom/rencistom szkół, które Stowarzyszenie przejęło do prowadzenia świadczenia pieniężne w wysokości nie przekraczającej 2280 zł. Wypłata tych świadczeń odbywa się na podstawie zasad określonych w regulaminie Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych obowiązującego w szkołach przejętych przez Wnioskodawcę, z tym że w uchwale o przyjęciu do stosowania tego regulaminu wprowadzono zmiany m. in. w zakresie określenia podmiotu dysponującego środkami z funduszu socjalnego czy zwiększenie progów dochodowych do rozpatrywania wniosków o przyznanie świadczeń.

Wnioskodawca ma wątpliwości czy powyższe wypłaty środków są zwolnione z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 38 i 67 ustawy, gdyż Wnioskodawca sam nie tworzy zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, ale otrzymał środki finansowe na wyodrębniony rachunek bankowy od Gminy, z których dokonuje wypłat.

W myśl art. 231 § 1 i § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1666 ze zm.), w razie przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę staje się on z mocy prawa stroną w dotychczasowych stosunkach pracy, z zastrzeżeniem przepisów § 5.

Za zobowiązania wynikające ze stosunku pracy, powstałe przed przejściem części zakładu pracy na innego pracodawcę, dotychczasowy i nowy pracodawca odpowiadają solidarnie.

Mając na uwadze powołane przepisy należy stwierdzić, że odnośnie wypłaty świadczeń na rzecz emerytów i rencistów będzie miał zastosowanie przepis art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy, tj. świadczenia te będą wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych. Z treści tego przepisu nie wynika bowiem, ażeby warunkiem zastosowania zwolnienia było uzyskanie świadczenia od byłego zakładu pracy. Aby przedmiotowe zwolnienie mogło mieć zastosowanie emeryt lub rencista na rzecz którego wypłacane jest świadczenie, winien je otrzymać w związku z łączącym go uprzednio z zakładem pracy m.in. stosunkiem pracy. W przedmiotowej sprawie emeryci (renciści) otrzymują dane świadczenia, z uwagi na fakt, że uprzednio byli pracownikami szkół, które przejęło Stowarzyszenie. Bez znaczenia pozostaje fakt kto wypłaca takie świadczenia. Zatem, w sytuacji gdy wartość świadczenia w roku podatkowym nie przekroczyła kwoty 2280 zł (w świetle przepisów obowiązujących do dnia 31 grudnia 2017 r.), na Wnioskodawcy nie ciążą obowiązki płatnika. Od dnia 1 stycznia 2018 r. świadczenia na rzecz emerytów i rencistów są wolne od podatku do kwoty 3000 zł w roku podatkowym.

Odnosząc się natomiast do świadczeń wypłacanych na rzecz przejętych pracowników, zatrudnianych obecnie przez Wnioskodawcę wskazać należy, że Wnioskodawca stał się stroną w dotychczasowych stosunkach pracy. Otrzymane środki z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych przejętych jednostek, jak wskazał Wnioskodawca, będą gromadzone na odrębnym rachunku bankowym i wydatkowane na zasadach określonych w regulaminie zakładowego funduszu świadczeń socjalnych obowiązującym w jednostkach, które przejął Wnioskodawca. W sytuacji, gdy przekazywane świadczenia z przejętych środków będą wydatkowane na zasadach wynikających z ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (mimo że Wnioskodawca nie tworzy tego funduszu) z uwzględnieniem kryterium socjalnego, zdaniem Organu podlegać będą zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Bowiem w zaistniałym stanie faktycznym, Wnioskodawca wypłacając świadczenia z przejętych środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, z uwagi na przejęcie praw i obowiązków w związku z przejęciem pracowników w trybie art. 231 Kodeksu pracy, w rzeczywistości realizuje obowiązki wobec przejętych pracowników, którym na gruncie obowiązujących regulaminów u poprzednich pracodawców przysługiwały te świadczenia. W opinii Organu nie można różnicować sytuacji prawnopodatkowej pracowników jedynie ze względu na okoliczność kto dokonuje fizycznej wypłaty przysługujących świadczeń, a które pochodzą z tych samych środków tj. środków zgromadzonych na zakładowym funduszu świadczeń socjalnych przejętych jednostek. Tym samym do wypłaty świadczeń na rzecz przejętych pracowników a obecnie zatrudnionych przez Wnioskodawcę znajdzie zastosowanie art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co oznacza że świadczenia te są wolne od podatku do wysokości 380 zł w roku podatkowym – w świetle przepisów obowiązujących do dnia 31 grudnia 2017 r. Od dnia 1 stycznia 2018 r. świadczenia te są wolne od podatku do wysokości 1000 zł w roku podatkowym.

W odniesieniu do obowiązku wystawienia informacji PIT-8C należy wskazać, na przepis art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Biorąc pod uwagę powyższe należy wskazać, że w niniejszej sprawie informacja PIT-8C nie znajdzie zastosowania.

Zatem, mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w … w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

źródło: https://sip.mf.gov.pl/

Wyroki / Interpretacje / Stanowiska dla Kadr i Płac

Zostaw komentarz