Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 10-10-2017 r. – 0114-KDIP3-2.4011.249.2017.1.AK

Dotyczy: skutków podatkowych związanych z uczestnictwem Wnioskodawcy w programie motywacyjnym

UZASADNIENIE

W dniu 25 września 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych z uczestnictwem Wnioskodawcy w programie motywacyjnym.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca posiada miejsce zamieszkania w Polsce, podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w stosunku do całości swoich dochodów i jest polskim rezydentem podatkowym w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca uczestniczy w programie motywacyjnym (dalej jako „Program” lub „Program Motywacyjny”] organizowanym przez będącą polskim rezydentem podatkowym spółkę kapitałową (w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) (dalej jako: „Spółka”], adresowanym do kluczowych pracowników oraz członków organów Spółki (wszystkich bądź niektórych z nich) (w dalszej części: „Uprawnieni”], mającego na celu z jednej strony zapewnienie optymalnych warunków dla wzrostu wyników finansowych Spółki oraz zarządzanych przez nią funduszy inwestycyjnych, poprzez trwale związanie osób uczestniczących w programie motywacyjnym ze Spółką, zaś z drugiej realizację wymogów określonych w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 30 sierpnia 2016 r. w sprawie szczegółowych wymagań, jakim powinna odpowiadać polityka wynagrodzeń w towarzystwie funduszy inwestycyjnych (Dz U. z 2016 r, poz. 1487; dalej jako „Rozporządzenie w sprawie polityki wynagrodzeń”). Spółka jest towarzystwem funduszy inwestycyjnych posiadającym zezwolenie Komisji Nadzoru Finansowego na prowadzenie działalności, o której mowa w art. 45 ust. 1 i 1a ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi (tj. Dz. U. z 2016 r poz 1896 z późn. zm. dalej jako „ustawa o funduszach inwestycyjnych”).

W myśl art. 47a ust. 1 ustawy o funduszach inwestycyjnych towarzystwo jest obowiązane opracować i wdrożyć politykę wynagrodzeń ustanawiającą zasady wynagradzania osób, do których zadań należą czynności istotnie wpływające na profil ryzyka towarzystwa lub zarządzanych funduszy inwestycyjnych, w tym: 1) członków zarządu; 2) osób podejmujących decyzje inwestycyjne dotyczące portfela inwestycyjnego funduszu, 3) osób sprawujących funkcje z zakresu zarządzania ryzykiem; 4) osób wykonujących czynności nadzoru zgodności działalności towarzystwa z prawem.

Wnioskodawca jest zarządzającym funduszem inwestycyjnym, do którego obowiązków należy w szczególności podejmowanie decyzji inwestycyjnych (odnośnie inwestycji i dezinwestycji zarządzanych funduszy inwestycyjnych), zatrudnionym w Spółce na podstawie umowy o pracę. W związku z powyższym Wnioskodawca na podstawie art. 47a ust. 1 ustawy o funduszach inwestycyjnych podlega polityce wynagrodzeń wdrożonej w Spółce, jako osoba mająca istotny wpływ na profil ryzyka towarzystwa lub zarządzanych funduszy inwestycyjnych.

Szczegółowe wymagania, jakim powinna odpowiadać polityka wynagrodzeń w towarzystwie określa Rozporządzenie w sprawie polityki wynagrodzeń. Spółka wdrożyła „Politykę wynagrodzeń w Towarzystwie Funduszy Inwestycyjnych S.A. (dalej jako „Polityka wynagrodzeń”), mającą na celu m.in.:

1. prawidłowe i skuteczne zarządzanie ryzykiem i zapobieganie podejmowaniu ryzyka niezgodnego z profilami ryzyka, polityką inwestycyjną, strategiami inwestycyjnymi, statutami lub dokumentami założycielskimi Funduszy, którymi Towarzystwo zarządza lub regulacjami wewnętrznymi Towarzystwa;
2. wspieranie realizacji strategii prowadzenia działalności Towarzystwa;
3. przeciwdziałanie powstawaniu konfliktów interesów.

Zgodnie z Polityką wynagrodzeń znajduje ona zastosowanie do przyjętego przez Radę Nadzorczą Spółki Programu Motywacyjnego dla kluczowych pracowników. Szczegółowe warunki realizacji Programu podkreśla regulamin Programu Motywacyjnego przyjmowany uchwałą Rady Nadzorczej.

Stosownie natomiast do § 6 ust. 1 pkt 10) Rozporządzenia w sprawie polityki wynagrodzeń co najmniej 50% wartości zmiennych składników wynagrodzenia uzależnionych od wyników powinno być wypłacone osobom, do których zadań należą czynności istotnie wpływające na profil ryzyka towarzystwa funduszy inwestycyjnych lub zarządzanych funduszy, w formie nabytych przez te osoby jednostek uczestnictwa lub certyfikatów inwestycyjnych funduszy inwestycyjnych, tytułów uczestnictwa funduszy zagranicznych lub praw uczestnictwa unijnych AFI zarządzanych przez towarzystwo funduszy inwestycyjnych, których cenę nabycia płaci towarzystwo funduszy inwestycyjnych, w związku z udziałem tych osób w podejmowaniu decyzji inwestycyjnych dotyczących portfela inwestycyjnego funduszu, chyba że wypłata w tej formie nie byłaby zgodna z interesem uczestników, profilem ryzyka, statutem lub regulaminem lub dokumentem założycielskim funduszu. Intencją ustawodawcy jest zatem długoterminowe związanie interesu ekonomicznego kluczowych osób zatrudnionych w towarzystwie z interesem inwestorów powierzających środki w zarządzenie towarzystwu funduszy inwestycyjnych.

W związku z powyższym Program w swoim założeniu polega na przyznaniu Uprawnionym warunkowych praw majątkowych w postaci opcji finansowych [dalej także „Opcje” lub „Opcje Finansowe”]. Opcje stanowić będą instrumenty inkorporujące prawo majątkowe do otrzymania przez Uprawnionego certyfikatów inwestycyjnych wyemitowanych przez fundusze inwestycyjne zamknięte zarządzane przez Spółkę (dalej jako „Fundusz”), których cenę nabycia zapłaci Spółka. Opcje te są emitowane w formie niematerialnej. Wystawcą Opcji będących przedmiotem Programu jest Spółka. Przyznawane Uprawnionym warunkowe prawa majątkowe w postaci Opcji Finansowych stanowią pochodny instrument finansowy, o którym mowa w art. 5a pkt 13 updof.

Na podstawie regulaminu Programu Motywacyjnego, uczestnikiem programu motywacyjnego może zostać osoba wskazana w liście osób uprawnionych, którą przyjmuje w drodze uchwały Rada Nadzorcza Spółki (dalej jako: „Lista Osób Uprawnionych”). Zgodnie z § 6 ust. 1 pkt 1) Rozporządzenia w sprawie polityki wynagrodzeń przy ocenie indywidualnych wyników osiągniętych przez daną osobę bierze się pod uwagę kryteria finansowe i niefinansowe. W związku z powyższym warunkiem ujęcia danej osoby na Liście Osób Uprawnionych będzie spełnienie przez tę osobę kryteriów niefinansowych ustalonych przez Spólkę. Natomiast kryteria finansowe warunkują realizację samej Opcji.

Program w opisanej formie rozpoczął się w 2017 r. i może być kontynuowany w latach kolejnych. Świadczenia z tytułu udziału w Programie będą spełnione nie wcześniej niż w roku 2018, zatem mamy do czynienia ze zdarzeniem przyszłym.

Podstawą objęcia Programem Motywacyjnym osoby uwzględnionej na Liście Osób Uprawnionych jest odrębna umowa (dalej jako „Umowa zawarta pomiędzy Spółką a tą osobą, której treścią jest przyznanie jej warunkowego prawa do otrzymania w przyszłości certyfikatów inwestycyjnych wyemitowanych przez Fundusz, których cenę nabycia zapłaci Spółka (Opcja Finansowa). Umowy są umowami odrębnymi i niezwiązanymi z umowami o pracę lub innymi stosunkami prawnymi łączącymi uczestników ze Spółką. Opcja przyznawana jest Uprawnionym odpłatnie. Cena nabycia Opcji przez Uprawnionych wynosić będzie 1 zł.

Realizacja Opcji może nastąpić dopiero po zakończeniu okresu rozliczeniowego przyjętego dla Opcji i po spełnieniu określonych w Umowie warunków. Prawo to jest zatem warunkowe. Realizacja Opcji Finansowej jest uzależniona od wartości wskaźników finansowych za dany okres rozliczeniowy, w tym w szczególności za dany rok (rozliczenie roczne).

Wskaźniki finansowe będące podstawą wyliczenia liczby certyfikatów inwestycyjnych należnych Uprawnionym, wynikających z realizacji Opcji ustalane będą przez Spółkę, która na tej podstawie zawiera z Uprawnionymi wspomniane wcześniej Umowy. Następnie, po zakończeniu okresu rozliczeniowego Spółka przekazywać będzie Uprawnionym informację o wartości osiągniętych wskaźników za dany okres oraz o obliczonej na tej podstawie ilości certyfikatów inwestycyjnych wynikających z tytułu realizacji Opcji przysługującej poszczególnym Uprawnionym.

Zgodnie z Regulaminem Programu Motywacyjnego realizacja Opcji Finansowej oraz wartość świadczenia z Opcji będzie oparta na poniższych wskaźnikach, przy czym w odniesieniu do poszczególnych Uprawnionych mogą być brane pod uwagę tylko niektóre wskaźniki z niżej podanych lub inne wskaźniki:

1. wartość aktywów netto Funduszu w oparciu o dane ze sprawozdanie finansowego Funduszu;
2. zmiana wartości aktywów netto na certyfikat inwestycyjny Funduszu w oparciu o dane ze sprawozdania finansowego Funduszu;
3. wartość przychodów Spółki z tytułu opłaty za zarządzanie Funduszem w części stałej lub części zmiennej w oparciu o dane ze sprawozdania finansowego Spółki;
4. wynik operacyjny, wynik brutto przed opodatkowaniem lub wynik netto ze sprawozdania finansowego Spółki;
5. inne wskaźniki finansowe ustalane przez Spółkę.

Celem realizacji obowiązku, o którym mowa w § 6 ust. 1 pkt 1) Rozporządzenia w sprawie polityki wynagrodzeń, wskazane powyżej wskaźniki są indywidualnie dostosowywane w Umowie do każdego z uprawnionych. Szczegółowy sposób wyliczenia ilości certyfikatów inwestycyjnych przysługujących danemu Uprawnionemu i wynikających z realizacji Opcji (których cenę nabycia zapłaci Spółka) ustalany jest w indywidualnej Umowie zawartej przez Spółkę z Uprawnionym, w oparciu o powyższe wskaźniki.

Otrzymanie certyfikatów inwestycyjnych przez uczestnika Programu w wyniku realizacji świadczenia z Opcji nastąpi w ramach najbliższej emisji certyfikatów inwestycyjnych przez Fundusz przypadającej po zakończeniu weryfikacji przez Zarząd spełnienia się warunków finansowych. Uczestnik Programu będzie zobligowany do złożenia zapisu na certyfikaty inwestycyjne zgodnie z parametrami określonymi w informacji przekazanej uczestnikowi. Spółka w ramach realizacji świadczenia z Opcji dokona przelewu na rachunek nabyć (rachunek emisyjny) Funduszu tytułem opłacenia zapisu złożonego przez uczestnika.

W przypadku niespełnienia się warunku bądź warunków finansowych zawartych w Umowie, zobowiązanie Spółki wobec danego Uprawnionego do otrzymania świadczenia wynikającego z Opcji wygasa.

Program motywacyjny w kształcie opisanym powyżej może być prowadzony na analogicznych zasadach w kolejnych latach.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy ewentualny przychód podlegający opodatkowaniu po stronie Wnioskodawcy, z tytułu nabycia i realizacji Opcji Finansowych stanowić będzie przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 updof, podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 updof i czy powstanie on dopiero w momencie realizacji Opcji Finansowej (tj. zapłaty przez Spółkę ceny nabycia certyfikatów inwestycyjnych wyemitowanych przez fundusz inwestycyjny zamknięty)?

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód podlegający opodatkowaniu po stronie Wnioskodawcy powstanie tylko w momencie ewentualnego nabycia przez Wnioskodawcę certyfikatów inwestycyjnych Funduszu z tytułu realizacji Opcji Finansowej i będzie on stanowić przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 updof. podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 updof.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 updof, przychodami z zastrzeżeniem art. 14-16 oraz art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. W świetle powyższego przepisu, przychód po stronie Uprawnionych nie powstanie w momencie nabycia przez nich Opcji, gdyż na tym etapie nie otrzymują oni jeszcze żadnych świadczeń z tytułu realizacji Opcji, jak również nie jest znana wysokość ewentualnych przyszłych świadczeń. Nabycie Opcji przez Uprawnionych stanowi jedynie uzyskanie uprawnienia do otrzymania świadczenia z Opcji w przyszłości (po spełnieniu określonych warunków). Przysporzenie, które otrzymuje Wnioskodawca w chwili nabycia Opcji jest więc jedynie potencjalne. Co więcej, Uprawniony ponosi odpłatność za nabycie Opcji w wysokości 1 zł.

Powyższe stanowisko znajduje swoje potwierdzenie w interpretacjach Ministra Finansów w podobnych zdarzeniach. Opcja Finansowa przedstawiona w niniejszym wniosku wykazuje cechy zbliżone do innych praw majątkowych, które były już analizowane przez Ministra Finansów.

Zdaniem Wnioskodawcy przyjęte przez Wnioskodawcę stanowisko znajduje swoje uzasadnienie przykładowo we wnioskach z następujących interpretacji:

1. Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 20 grudnia 2013 r. sygn: IPPB2/415-749/13-4/AS: „(…) Mając na uwadze przedstawiony stan taktyczny oraz przywołane uregulowania prawne wskazać należy, że nabycie przez Wnioskodawcę warunkowego niezbywalnego prawa, które jak wskazał Wnioskodawca stanowi pochodny instrument finansowy uprawniającego do otrzymania w przyszłości kwoty wynikającej z jego realizacji nie skutkuje powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż jak wynika z wniosku prawo to ma jedynie charakter warunkowy. Powyższe wynika również z faktu, że Wnioskodawca w momencie nabycia niezbywalnego warunkowego prawa do otrzymania w przyszłości rozliczenia pieniężnego stanowiącego pochodny instrument finansowy nie ma gwarancji uzyskania natychmiastowych korzyści, ani gwarancji uzyskania ich później, gdyż potencjalna wypłata jest uzależniona od kształtowania się wartości wynikających ze sprawozdania finansowego Spółki za dany okres rozliczeniowy. Na powyższe nie będzie również miało wpływu to, że prawo do otrzymania w przyszłości rozliczenia pieniężnego zostało nabyte przez Wnioskodawcę odpłatnie za kwotę 1 PLN, bowiem jak wskazano we wniosku przyznane prawo jest niezbywalne, co skutkuje tym, że nie można określić jego wartości rynkowej. W konsekwencji w momencie nabycia przez Wnioskodawcę niezbywalnego warunkowego prawa stanowiącego pochodny instrument finansowy, uprawniającego do otrzymania w przyszłości wypłaty pieniężnej (uzależnionej od kształtowania się wartości wynikających ze sprawozdania finansowego Spółki za dany okres rozliczeniowy) po stronie Wnioskodawcy nie wystąpił przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.(…) W świetle powyższego należy stwierdzić, że w momencie zrealizowania przez Wnioskodawcę praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych w drodze rozliczenia pieniężnego, powstał przychód, który należy zakwalifikować do źródła przychodów z kapitałów pieniężnych, o którym mowa w powołanym powyżej art, 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, i z realizacji praw z nich wynikających oraz z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną albo wkładów w spółdzielniach w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu. (…),”
2. Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 8 stycznia 2014 r. sygn: IBPBII/2/415-1019/13/JG;

Konsekwentnie, skoro po stronie Uprawnionych nie powstanie przychód w chwili nabycia przez nich Opcji, to Spółka nie będzie miała w tym momencie obowiązków płatnika ani obowiązków informacyjnych, o których mowa w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dopiero w momencie realizacji Opcji i nabycia przez Uprawnionych certyfikatów inwestycyjnych Funduszu, których cenę nabycia płaci Spółka, z tytułu realizacji Opcji, możliwe będzie określenie konkretnej wielkości przysporzenia. Jednocześnie przychód uzyskany z tytułu realizacji Opcji Finansowej powinien zostać zaliczony do kategorii kapitałów pieniężnych. Takie wnioski wynikają z analizy poniżej wskazanych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ustawodawca dokonał klasyfikacji źródeł przychodów, które zostały wymienione w art. 10 ust. 1 updof. Dochód z tego tytułu może być opodatkowany tylko raz i może być, zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 10 ust. 1 updof przyporządkowany tylko do jednego źródła przychodów.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 7 updof źródłami przychodów są m.in. kapitały pieniężne i prawa majątkowe.

Według art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy przychodami z kapitałów pieniężnych są m.in. przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających. Stosownie do wyjaśnień do art. 17 updof zawartych w „Komentarzu do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych 2014” pod redakcją W. Nykiela i A. Mariańskiego (…) „Przychód z tytułu odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz realizacji praw z nich wynikających powstaje w momencie realizacji tych praw. Przez realizację należy rozumieć dokonanie rozliczenia danych pochodnych instrumentów finansowych. Przyjęta reguła stanowi wyjątek od zasady, w ramach której przychodem są dopiero kwoty otrzymane bądź postawione do dyspozycji podatnika.”

Zgodnie zaś z art. 5a pkt 13 updof przez użyte w tej ustawie pojęcie pochodne instrumenty finansowe rozumieć należy instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (t.j. Dz. U. z 2016 r, poz. 1636 ze zm,; dalej jako: ustawa o OIF).

W art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o OIF ustawodawca definiuje instrumenty finansowe, jako instrumenty, które spełniają następujące przesłanki:

1. nie są papierami wartościowymi w rozumieniu tej ustawy oraz
2. stanowią m.in. opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową, inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest papier wartościowy, waluta, stopa procentowa, wskaźnik rentowności lub inny instrument pochodny, indeks finansowy lub wskaźnik finansowy, które są wykonywane przez dostawę lub rozliczenie pieniężne.

Dodatkowo, zgodnie z art. 3 pkt 28a Ustawy o OIF, przez instrumenty pochodne należy rozumieć opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward oraz inne prawa majątkowe, których cena zależy bezpośrednio lub pośrednio od ceny lub wartości instrumentów finansowych, walut, stóp procentowych, rentowności, indeksów finansowych, wskaźników finansowych, towarów, zmian klimatycznych, stawek frachtowych, poziomów emisji, stawek inflacji lub innych oficjalnych danych statystycznych, a także innych aktywów, praw, zobowiązań, indeksów lub wskaźników (instrumentów bazowych) oraz instrumenty pochodne dotyczące przenoszenia ryzyka kredytowego.

W związku z powyższym Opcja Finansowa uzyskiwana przez Uprawnionych, kwalifikuje się zarówno:

1. jako instrument pochodny w rozumieniu art. 3 pkt 28a Ustawy o OIF, ze względu na to, że Opcja jest prawem majątkowym, którego cena (tj. wartość świadczenia z tytułu realizacji Opcji Finansowej) zależy bezpośrednio od wartości wskaźników finansowych, jak również
2. jako instrument finansowy w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 Ustawy o OIF, gdyż jest instrumentem pochodnym, którego instrumentem bazowym są wskaźniki finansowe Spółki lub funduszy inwestycyjnych zarządzanych przez Spółkę i jest wykonywany przez rozliczenie pieniężne.

Dodatkowo, Uprawniony z tytułu posiadania Opcji jest uprawniony do uzyskania świadczenia, zaś Spółka jest zobowiązana do realizacji zobowiązania, w określonym terminie i na określonych warunkach, co jest charakterystyczne dla (odpowiednio) nabywcy i wystawcy instrumentów finansowych.

W konsekwencji, wynikające z Opcji Finansowej prawo do żądania przez Uprawnionych świadczenia tytułem realizacji Opcji Finansowej po spełnieniu określonych warunków należy uznać za instrument finansowy zgodnie z Ustawą o OIF, którego cena (kwota należna z tytułu realizacji Opcji Finansowej) zależy bezpośrednio od wartości wskaźników finansowych. W związku z tym wypełniają one definicję pochodnych instrumentów finansowych z art. 5a pkt 13 updof.

Mając powyższe uzasadnienie na uwadze, wypłaty świadczeń z tytułu realizacji Opcji Finansowej, dokonywane na rzecz Uprawnionych, w tym Wnioskodawcy, stanowią realizację instrumentów finansowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 10 updof. Zgodnie z treścią art. 30b ust. 1 ww. ustawy od dochodów uzyskanych m.in. z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych i z realizacji praw z nich wynikających, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Wypłata świadczeń z tytułu realizacji Opcji Finansowej na rzecz Wnioskodawcy (w oparciu o wartości wskaźników finansowych Spółki lub funduszy inwestycyjnych zarządzanych przez Spółkę) stanowić będzie przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 updof, podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 ww. ustawy.

Podsumowując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że przychód podlegający opodatkowaniu po jego stronie powstanie dopiero w momencie wypłaty świadczeń z tytułu realizacji Opcji Finansowej (a nie na żadnym wcześniejszym etapie), który w konsekwencji stanowić będzie przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 updof, podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 updof

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

W tym miejscu organ podatkowy wskazuje, że Wnioskodawca w treści własnego stanowiska powołała przepis art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym wg stanu prawnego na dzień 31 grudnia 2015 r., od dnia 1 stycznia 2016 r. obowiązuje nowe brzmienie art. 11 ust. 1 ustawy wprowadzone ustawą z dnia 16 stycznia 2015 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 251), co nie miało wpływu na rozstrzygnięcie sprawy.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych należy wskazać, że interpretacje są wydawane w indywidualnych sprawach zatem nie mogą przesądzać o niniejszym rozstrzygnięciu.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

• z zastosowaniem art. 119a;

• w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

źródło: https://sip.mf.gov.pl/