Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 05-10-2017 r. – 0114-KDIP3-3.4011.252.2017.3.JM

Dotyczy: opodatkowania dochodów uzyskanych z tytułu umowy o dzieło ze zrzeczeniem się praw autorskich

UZASADNIENIE

W dniu 3 lipca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów uzyskanych na terenie Polski.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 31 lipca 2017 r. Nr 0114-KDIP3-3.4011.252. 2017.1.JM (data nadania 1 sierpnia 2017 r., data doręczenia 12 sierpnia 2017 r.) oraz pismem z dnia 31 sierpnia 2017 r. Nr 0114-KDIP3-3.4011.252.2017.2.JM (data nadania 31 sierpnia 2017 r., data doręczenia 6 września 2017 r.) tut. Organ wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku poprzez doprecyzowania stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego.

Pismem z dnia 17 sierpnia 2017 r. (data nadania 18 sierpnia 2017 r., data wpływu 21 sierpnia 2017 r.) oraz pismem z dnia 7 września 2017 r. (data nadania 7 września 2017 r., data wpływu 14 września 2017 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła powyższe w terminie.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jest zameldowana w Polsce, ale na stałe mieszka w Wielkiej Brytanii. Wnioskodawczyni jest tam rezydentem podatkowym i jest samozatrudnioną (self – employed) jako sole trader. Na początku 2017 r., w ramach umowy o dzieło ze zrzeczeniem się praw autorskich, Wnioskodawczyni pisała teksty piosenek do serialu telewizyjnego dla polskiej firmy. W czasie wykonywania pracy fizycznie Wnioskodawczyni znajdowała się w Wielkiej Brytanii. Za wykonaną pracę Wnioskodawczyni otrzymała wynagrodzenie pomniejszone o podatek w wysokości 5%. Wnioskodawczyni zamierza sporadycznie świadczyć usługi w postaci treningów osobom fizycznym na terytorium Polski.

Ponadto, uzupełniając złożony wniosek Wnioskodawczyni wskazała, że przedmiotem rozpatrzenia wniosku jest marzec 2017 r. Wnioskodawczyni nie przebywała/nie przebywa/nie będzie przebywać na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w roku podatkowym będącym przedmiotem zapytania. Centrum interesów życiowych i centrum interesów gospodarczych Wnioskodawczyni posiadała/posiada/będzie posiadać w Wielkiej Brytanii, chociaż posiada w Polsce konto bankowe i odziedziczoną po ojcu ziemię. Wnioskodawczyni będzie przebywać w Polsce tylko w celach zarobkowych na pobyt tymczasowy. Umowa o dzieło wraz ze zrzeczeniem się praw autorskich nie była zawarta w ramach prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni nie dysponowała stałą placówką dla wykonania swej działalności na podstawie umowy o dzieło. Usługi treningów na terenie Polski nie będą odbywały się za pośrednictwem stałej placówki (zakładu) położonej na terytorium Polski. Będą prowadzone w ramach samozatrudnienia Wnioskodawczyni (Self – employed sole trader) w Wielkiej Brytanii. Treningi nie będą świadczone na podstawie umowy o dzieło wraz z przeniesieniem praw autorskich. Treningi będą polegały na udzieleniu porady dotyczącej behawiorystyki koni i udzielenia praktycznych wskazówek dotyczących szkolenia i postępowania z koniem. Takie 1, 2 lub 3 – godzinne konsultacje/treningi odbywałyby się raz na kilka tygodni podczas kilkudniowego pobytu Wnioskodawczyni w Polsce z indywidualnymi klientami w Polsce będącymi osobami fizycznymi. Wnioskodawczyni nie wie jaki rodzaj umowy powinna zawierać z takimi indywidualnymi klientami w Polsce. W Wielkiej Brytanii Wnioskodawczyni nie zawiera pisemnej umowy z klientem, nie licząc mailowego potwierdzenia stawki godzinowej za czas, który spędzi z klientem/koniem. Liczbę godzin i częstotliwość spotkań Wnioskodawczyni ustala z klientem na bieżąco w zależności od jego chęci i potrzeb. Rachunek wystawia jako sole trader za liczbę godzin spędzonych z klientem. Wnioskodawczyni będzie przebywała w Polsce w okresie nieprzekraczającym łącznie 183 dni w okresie dwunastu miesięcy rozpoczynającym się lub kończącym w danym roku podatkowym będącym przedmiotem zapytania. Wynagrodzenie za usługi treningowe będzie wypłacane i ponoszone przez osoby fizyczne w Polsce.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy podatek w Polsce powinien był być odprowadzony?
2. Czy Wnioskodawczyni musi składać w Polsce PIT lub w innej formie informować urząd skarbowy w Polsce o uzyskanych zarobkach czy wystarczy zamieszczenie tej informacji w rozliczeniu podatkowym w Wielkiej Brytanii?
3. Czy jeżeli sporadycznie Wnioskodawczyni świadczyłaby usługi w postaci treningów osobom fizycznym na terenie Polski, jest zobowiązana do informowania o tym polskiego urzędu skarbowego i/lub płacenia podatku w Polsce czy Wnioskodawczyni rozlicza się z przychodu uzyskanego w Polsce wyłącznie w Wielkiej Brytanii?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytania dotyczące stanu faktycznego w zakresie opodatkowania dochodów uzyskanych z tytułu umowy o dzieło wraz z przeniesieniem praw autorskich (pyt. Nr 1 i 2). W zakresie zdarzenia przyszłego, tj. opodatkowania dochodów uzyskanych z tytułu świadczenia usług w postaci treningów (pyt. Nr 3) została wydana odrębna interpretacja indywidualna.

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z ustawą o unikaniu podwójnego opodatkowania między Polską a Wielką Brytanią oraz w oparciu o informację uzyskaną na infolinii podatkowej nie powinna płacić podatku w Polsce ani składać w Polsce rozliczenia podatkowego, a z całego dochodu powinna rozliczać się w Wielkiej Brytanii. Stoi to w sprzeczności z informacją uzyskaną w lokalnym urzędzie skarbowym Wnioskodawczyni w Polsce, jak również z interpretacją prawa dokonaną przez firmę, dla której Wnioskodawczyni wykonywała pracę w ramach umowy o dzieło ze zrzeczeniem się praw autorskich.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Natomiast art. 3 ust. 2a cytowanej ustawy stanowi, że osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 2b ww. ustawy, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

1. pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
2. działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
3. działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
4. położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości, w tym ze sprzedaży takiej nieruchomości.

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Zasady opodatkowania w Polsce przychodów uzyskanych przez nierezydentów reguluje m.in. art. 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, podatek dochodowy od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby, o których mowa w art. 3 ust. 2a, przychodów z działalności określonej w art. 13 pkt 2 i 6-9 oraz z odsetek innych niż wymienione w art. 30a ust. 1, z praw autorskich lub z praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego, w tym także środka transportu, oraz za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) – pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu.

Przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji (art. 29 ust. 2 ww. ustawy).

Z treści stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni jest zameldowana w Polsce, ale na stałe mieszka w Wielkiej Brytanii. Wnioskodawczyni jest tam rezydentem podatkowym i jest samozatrudnioną (self – employed) jako sole trader. Wnioskodawczyni nie przebywała na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w roku podatkowym będącym przedmiotem zapytania. Centrum interesów życiowych i centrum interesów gospodarczych Wnioskodawczyni posiadała w Wielkiej Brytanii, chociaż posiada w Polsce konto bankowe i odziedziczoną po ojcu ziemię. Wnioskodawczyni będzie przebywać w Polsce tylko w celach zarobkowych na pobyt tymczasowy. Na początku 2017 r., w ramach umowy o dzieło ze zrezczeniem się praw autorskich, Wnioskodawczyni pisała teksty piosenek do serialu telewizyjnego dla polskiej firmy. W czasie wykonywania pracy fizycznie Wnioskodawczyni znajdowała się w Wielkiej Brytanii. Umowa o dzieło wraz ze zrzeczeniem się praw autorskich nie była zawarta w ramach prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni nie dysponowała stałą placówką dla wykonania swej działalności na podstawie umowy o dzieło.

Mając na względzie opisany stan faktyczny stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie znajdzie zastosowanie Konwencja z dnia 20 lipca 2006 r. między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zysków majątkowych (Dz. U. z 2006 r. Nr 250, poz. 1840).

Zgodnie z art. 12 ust. 1 powołanej powyżej Konwencji, należności licencyjne powstające w Umawiającym się Państwie i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże takie należności mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstały, i zgodnie z prawem tego Państwa, lecz jeżeli osoba uzyskująca należności jest osobą do nich uprawnioną, podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 procent kwoty należności licencyjnych brutto (art. 12 ust. 2 ww. Konwencji).

Natomiast w myśl artykułu 12 ust. 3 określenie „należności licencyjne” użyte w tym artykule oznacza wszelkiego rodzaju należności płacone za użytkowanie lub prawo do użytkowania wszelkich praw autorskich do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego (włącznie z filmami dla kin oraz filmami lub taśmami transmitowanymi w radiu lub telewizji), wszelkiego patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego lub za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego lub za informacje związane z doświadczeniem zawodowym w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how).

Należy stwierdzić, że umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawierane przez Polskę wzorowane są na Modelowej Konwencji OECD w sprawie podatku od dochodu i majątku. Zarówno tekst Modelowej Konwencji jak i Komentarz do Modelowej Konwencji zostały wypracowane w drodze konsensusu przez państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się do stosowania zawartych w nich postanowień. Nie są one źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. Zatem, obowiązki podatkowe podmiotów z siedzibą w odrębnych państwach należy rozpatrywać z uwzględnieniem postanowień umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz Modelowej Konwencji OECD wraz z Komentarzem.

Zgodnie z pkt 15 i 16 Komentarza do art. 12 Konwencji Modelowej OECD, jeżeli wynagrodzenie przekazywane jest z tytułu przeniesienia całości praw wynikających z praw autorskich, płatność nie może stanowić należności licencyjnej. Każdy przypadek należy traktować indywidualnie z uwzględnieniem konkretnych okoliczności, jednak, ogólnie rzecz biorąc, płatności takie stanowią najczęściej zyski przedsiębiorstw w rozumieniu art. 7 bądź dochody ze zbycia majątku w rozumieniu art. 13, nie zaś należności licencyjne w rozumieniu art. 12.

W świetle powyższego mając na uwadze powołane powyżej przepisy oraz zaprezentowany stan faktyczny należy stwierdzić, że zarówno wykładnia literalna art. 12 ust. 3 Konwencji polsko – brytyjskiej, jak i ww. treść Komentarza do Konwencji Modelowej OECD wskazują, że wynagrodzenie wypłacone osobie fizycznej z tytułu zbycia praw autorskich nie mieszczą się w pojęciu należności licencyjnych określonym w art. 12 ust. 3 powołanej powyżej Konwencji. Nie stanowią one bowiem, należności za użytkowanie lub prawo do użytkowania ww. praw, lecz należności z tytułu ich zbycia.

W rozpatrywanym stanie faktycznym, jako że umowa o dzieło wraz ze zrzeczeniem się praw autorskich nie była zawarta w ramach prowadzonej działalności gospodarczej oraz Wnioskodawczyni nie dysponowała stałą placówką dla wykonania swej działalności na podstawie umowy o dzieło zastosowanie znajdzie art. 13 ust. 5 polsko – brytyjskiej Konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Zgodnie z art. 13 ust. 5 ww. Konwencji, zyski z przeniesienia własności jakiegokolwiek majątku niewymienionego w ustępach 1, 2, 3 i 4 niniejszego artykułu (postanowienia ustępów 1, 2, 3 i 4 nie mają zastosowania w przedstawionym stanie faktycznym) podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym przenoszący własność ma miejsce zamieszkania lub siedzibę.

Postanowienia ustępu 5 niniejszego artykułu nie ograniczają prawa Umawiającego się Państwa do opodatkowania, zgodnie z jego prawem, zysków z przeniesienia własności jakiegokolwiek majątku osiąganych przez osobę, która ma i w jakimkolwiek czasie w ciągu poprzednich sześciu lat podatkowych miała miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym Umawiającym się Państwie lub osobę, która ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym Umawiającym się Państwie w jakimkolwiek czasie w ciągu roku podatkowego, w którym własność majątku została przeniesiona (art. 13 ust. 6 Konwencji ).

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy, należy stwierdzić, że przychody z tytułu odpłatnego zrzeczenia się autorskich praw majątkowych na rzecz polskiej firmy, uzyskiwane przez osobę fizyczną zamieszkałą w Wielkiej Brytanii, winny być zaklasyfikowane jako przeniesienie tytułu własności majątku. To oznacza, że znajduje do nich zastosowanie uregulowanie zawarte w art. 13 ust. 5 powołanej Konwencji a nie postanowienia art. 12 ust. 1 Konwencji odnoszące się należności licencyjnych. Jednakże zgodnie z art. 13 ust. 5 Konwencji, opodatkowanie zysków z przeniesienia tytułu własności majątku będzie miało miejsce w kraju, w którym przenoszący tytuł własności ma miejsce zamieszkania, tj. w rozpatrywanej sprawie w Wielkiej Brytanii.

Zatem przedmiotowe przychody uzyskane przez Wnioskodawczynię mającą miejsce zamieszkania w Wielkiej Brytanii z tytułu zrzeczenia się praw autorskich do wykonanego dzieła (teksty piosenek do serialu telewizyjnego) na rzecz polskiej firmy mieszczą się w kategorii przychodów wymienionych w art. 29 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako przychód ze sprzedaży praw autorskich, do których ma zastosowanie 20% zryczałtowany podatek dochodowy. Do ww. przychodów będzie miał zastosowanie art. 13 ust. 5 umowy i przychody nie będą podlegać w Polsce opodatkowaniu, pod warunkiem udokumentowania miejsca zamieszkania brytyjskim certyfikatem rezydencji.

Stosownie do art. 45 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zeznaniami, o których mowa w ust. 1 i ust. 1a pkt 2 nie obejmuje się dochodów opodatkowanych zgodnie z art. 29 – 30a, z zastrzeżeniem ust. 3c.

Wnioskodawczyni nie ma obowiązku składania w Polsce zeznania rocznego w związku z uzyskanymi przychodami z tytułu umowy o dzieło ze zrzeczeniem się praw autorskich.

Stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie opodatkowania dochodów uzyskanych z tytułu umowy o dzieło wraz z zrzeczeniem się praw autorskich jest prawidłowe.

Jednocześnie tut. Organ nie może odnieść się do rozliczenia podatkowego w Wielkiej Brytanii, bowiem nie posiada do tego uprawnień. Brytyjska jurysdykcja podatkowa nie może być analizowana przez polski organ podatkowy w ramach wydanej interpretacji.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego organ nie przeprowadza postępowania dowodowego, lecz opiera się jedynie na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

źródło: https://sip.mf.gov.pl/