Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 12-09-2017 r. – 0114-KDIP3-2.4011.139.2017.2.MG

Biorąc pod uwagę opis zdarzenia przyszłego, tj. fakt, że Wnioskodawca nie jest organizatorem i administratorem przedmiotowego Planu oraz nie ponosi kosztów zakupu akcji w ramach Planu, nabycie przez pracowników Wnioskodawcy akcji spółki zagranicznej po cenie niższej niż rynkowa wartość tych akcji w dniu zakupu, nie rodzi na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych po stronie Wnioskodawcy obowiązków płatnika, jako pracodawcy

UZASADNIENIE

W dniu 14 czerwca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika związanych z uczestnictwem pracowników w planie organizowanym przez Grupę.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Firma G. Ltd. Sp. z o.o. Oddział w Polsce (dalej jako: P. lub Wnioskodawca) jest polskim oddziałem zagranicznego przedsiębiorstwa, będącym częścią międzynarodowej grupy kapitałowej A. (dalej jako: Grupa A. lub Grupa).

W celu uatrakcyjnienia warunków zatrudnienia oraz zwiększenia motywacji pracowników Grupy A. na całym świecie, wprowadzony został plan zakupów pracowniczych E. (dalej jako: E., Program lub Plan) umożliwiający pracownikom Grupy A. zakup akcji jednej ze spółek należącej do spółki macierzystej grupy (L. z siedzibą w Szwajcarii) po cenie niższej niż rynkowa wartość tych akcji w dniu zakupu.

Plan oraz szczegółowe zasady jego funkcjonowania zostały wprowadzone w roku 1996 przez Spółkę L. poprzez uchwały Zarządu oraz Akcjonariuszy L.

Zgodnie ze szczegółowymi warunkami Planu, aby pracownik mógł przystąpić do Planu musi on wyrazić zgodę na dokonanie stosownego potrącenia z wynagrodzenia na poczet zakupu akcji A. w ramach Planu, z wyłączeniem pracowników, którzy:

• Byli zatrudnieni mniej niż 500 godzin i mniej niż 6 miesięcy,
• Wykonują pracę w wymiarze niższym niż 20 godzin tygodniowo,
• Wykonują pracę w wymiarze niższym niż 5 miesięcy w roku,
• Posiadają (lub, po przystąpieniu do planu, będą posiadać) 5% praw głosu w L.,
• Rezydują w krajach, gdzie działanie tego rodzaju planów jest niedozwolone.

Możliwość przystąpienia do E. jest dobrowolna, a moment przystąpienia do Planu jest uzależniony wyłącznie od decyzji uprawnionych pracowników. Niemniej, możliwość nabycia akcji zgodnie z zasadami Planu jest ograniczona do okresu zatrudnienia w ramach stosunku pracy i nie jest zbywalna.

Plan jest organizowany i finansowany przez L., podmiot nieprowadzący jakiejkolwiek działalności operacyjnej w Polsce, a warunki udziału w Planie są takie same dla wszystkich uprawnionych pracowników spółek zależnych Grupy A., niezależnie od kraju zatrudnienia.

Podstawowym celem planu jest umożliwienie pracownikom Grupy A. zakupu akcji L. Uczestnik wyraża zgodę na pomniejszenie miesięcznego wynagrodzenia netto (wynagrodzenie netto oznacza całkowite wynagrodzenie pomniejszone o potrącenia z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych i składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne), w maksymalnej wysokości nieprzekraczającej 10% wartości swojego łącznego wynagrodzenia za dany okres (zwany okresem subskrypcji). Po zakończeniu okresu subskrypcji uczestnik może nabyć akcje po cenie niższej o 15% w stosunku do ich ceny oferowanej na rynku w danym momencie. Wartość akcji nabytych w ramach Planu nie może przekroczyć 25.000 USD w roku kalendarzowym.

Kwota odliczana od wynagrodzenia jest przechowywana przez spółkę macierzystą na dedykowanym rachunku E.. Po zakończeniu okresu subskrypcji, akcje są nabywane z pieniędzy przechowywanych na koncie E., a akcje zostają następnie przechowywane przez zewnętrznego administratora (niebędącego podmiotem zależnym od grupy A.).

Jeśli zatrudnienie uczestnika Planu ustanie lub jeżeli kwota z tytułu uczestnictwa w Planie została potrącona uczestnikowi w nadwyżce, środki są zwracane uczestnikowi poprzez listę płac.

Możliwość uczestnictwa w Planie oferowana jest wszystkim uprawnionym pracownikom, choć, co istotne, nie wynika ona z umów o pracę. Wnioskodawca nie występuje tu w roli organizatora ani administratora Planu oraz nie decyduje o tym, którzy z pracowników mogą uczestniczyć w Planie ani o uprawnieniach uczestników Planu. Ponadto możliwość zakupu akcji L. po obniżonej cenie nie jest ani oferowane przez Wnioskodawcę, ani też Wnioskodawca nie ponosi kosztów zakupów akcji w ramach Planu.

Jedyne czynności, jakie są dokonywane przez Wnioskodawcę w związku z funkcjonowaniem Planu sprowadzają się do potrącenia z wynagrodzenia netto pracowników i za ich pisemną zgodą/wnioskiem wskazanej przez nich kwoty i przekazania jej odpowiedniemu podmiotowi administrującemu Planem w celu późniejszego zakupu akcji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w momencie nabycia akcji przez uczestników Planu będących pracownikami Wnioskodawcy, po cenie niższej od aktualnych notowań giełdowych (przy czym niższa cena wynika m.in. ze zobowiązania do regularnego inwestowania w akcje), po stronie pracowników powstanie przychód?
2. W przypadku potwierdzenia powstania przychodu w ramach odpowiedzi na pytanie nr 1, czy ewentualny przychód uzyskany przez pracowników Wnioskodawcy, związany z ich uczestnictwem w Planie stanowi dla nich przychód ze stosunku pracy, a w związku z tym na Wnioskodawcy będą ciążyły obowiązki płatnika w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy,

W zakresie pytania Nr 1.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 UPDOF, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów ustawy Ordynacja podatkowa zaniechano poboru podatku. Stosownie do art. 11 ust. 1 UPDOF przychodami z zastrzeżeniem art. 14-15 oraz art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z kolei zgodnie natomiast z art. 11 ust. 2b UPDOF jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika.

W świetle powyższych przepisów, należy uznać, iż aby powstał przychód podlegający opodatkowaniu (poza wyjątkami wymienionymi enumeratywnie w UPDOF) konieczne jest otrzymanie bądź postawienie do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych albo otrzymanie przez podatnika świadczeń w naturze.

Natomiast przychód ze stosunku pracy powstanie, gdy pracownik otrzyma od pracodawcy (lub pracodawca postawi do jego dyspozycji) pieniądze lub wartości pieniężne lub też gdy pracownik otrzyma od pracodawcy świadczenia w naturze w związku z wypełnieniem swoich obowiązków w ramach stosunku pracy łączącego pracownika z pracodawcą.

Wnioskodawca podkreśla, że o powstaniu przychodu po stronie uczestników Planu można byłoby mówić jedynie w momencie nabycia akcji i wyłącznie w sytuacji, gdyby uczestnicy otrzymali akcje bez konieczności poniesienia za nie odpłatności lub gdyby mogli je nabyć po preferencyjnej cenie (czyli takiej, która byłaby niższa od ceny stosowanej wobec innych nabywców kupujących akcje na analogicznych warunkach).

W opisywanym stanie faktycznym nie mamy jednak do czynienia z taką sytuacją, tj. uczestnicy Planu nie otrzymują akcji za darmo ani nie nabywają ich po cenie, którą można by uznać za preferencyjną. Co prawda uczestnicy Planu mają możliwość nabycia akcji po cenie niższej w porównaniu do aktualnego na moment nabycia notowania giełdowego tychże akcji, jednakże uczestnicy Planu, przeznaczając na zakup akcji określoną z góry część swojego wynagrodzenia otrzymują od L. swojego rodzaju premię za lojalność w postaci obniżenia ceny jednostkowej za akcję w stosunku do ceny rynkowej. Podobne zachowania są powszechnie przyjętą praktyka rynkową, np. w przypadku różnego rodzaju programów lojalnościowych w ramach, których posiadacze kart stałego klienta danego podmiotu, dokonujący u tego podmiotu regularnych zakupów, są uprawnieni do nabywania różnych produktów oferowanych przez ten podmiot po cenach preferencyjnych, tj. obniżonych w stosunku do cen oferowanych nabywcom okazjonalnym/nieregularnym. Podjęte przez pracowników Grupy uczestniczących w Planie zobowiązanie do regularnych inwestycji w akcje L. odróżnia ich od inwestorów giełdowych, którzy nie są zobowiązani do nabywania akcji na zasadzie regularności i uzasadnia inną/obniżoną cenę sprzedaży akcji.

Konkludując uznać należy, iż w opisanym stanie faktycznym ustalenie ceny innej niż ta, która wynikałaby z ich aktualnych notowań giełdowych, pozostaje w ścisłym związku z dodatkowym zobowiązaniem po stronie uczestników Planu do regularnych inwestycji w akcje L., zatem nie można mówić o powstaniu po ich stronie przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zdaniem Wnioskodawcy, przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych nie powstanie dla uczestników Planu będących polskimi rezydentami zarówno w momencie dołączenia do Planu, jak i później, w momencie nabycia akcji. Zdaniem Wnioskodawcy, zobowiązanie podatkowe powstanie dopiero w momencie zbycia akcji.

W zakresie pytania 2.

Wnioskodawca uważa, że pomimo zapłaty przez uczestników Planu za akcje ceny obniżonej w stosunku do ich notowań giełdowych, choć w zasadzie odpowiadającej ich rynkowej wartości (uwzględniając zobowiązanie do regularnego nabywania akcji), po stronie pracowników Wnioskodawcy nie powstaje z tego tytułu przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowych od osób fizycznych.

Gdyby jednak Minister uznał, że już w momencie nabycia tych akcji po stronie pracowników powstaje przychód, Wnioskodawca chciałby potwierdzić, że w związku z tym przychodem nie powstaną dla niego obowiązki płatnika zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, o których mowa w art. 31 UPDOF.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 1 UPDOF, źródłami przychodów są stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Stosownie do art. 11 ust. 1 UPDOF, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z kolei, w myśl art. 12 ust. 1 UPDOF, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Zatem przychodami ze stosunku pracy są wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne, świadczenia w naturze oraz inne nieodpłatne świadczenia lub też częściowo odpłatne, skutkujące powstaniem po stronie pracownika przysporzenia majątkowego, mającego swoje źródło w stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, w opinii Wnioskodawcy, zapewnienie przez Grupę A. pracownikom Grupy możliwości uczestnictwa w Planie, a co za tym idzie nabycia akcji w ramach Planu po obniżonej cenie w stosunku do aktualnych notowań giełdowych nie stanowi, w przypadku uczestników Planu przychodu kwalifikowanego jako przychód ze stosunku pracy uzyskany od Wnioskodawcy.

Uzasadniając powyższe stanowisko Wnioskodawca podkreśla, że zgodnie z przytoczonymi przepisami, przychód ze stosunku pracy powstanie, jeżeli przekazanie pracownikowi pieniędzy, wartości pieniężnych albo świadczeń w naturze wynika z łączącego pracownika z pracodawcą stosunku pracy, co nie ma miejsca w omawianej sytuacji ponieważ:

• możliwość przystąpienia do Planu nie jest uprawnieniem wynikającym z umów o pracę, Regulaminów Wynagradzania ani innych zapisów z dziedziny prawa pracy obowiązujących u Wnioskodawcy;
• pracodawca uczestników Planu nie działa w charakterze organizatora ani administratora Planu;
• pracodawca uczestników Planu nie ma uprawnień do decydowania o tym, kto może uczestniczyć w Planie, ponieważ wszyscy pracownicy są do tego uprawnieni, jeśli spełniają kryteria określone powyżej; pracodawca nie może również decydować w jakim zakresie uczestnicy mogą realizować swoje uczestnictwo w Planie, ani o korzyściach wynikających z uczestnictwa w Planie;
• po nabyciu akcji są one zarządzane przez stronę trzecią. Jedyne czynności dokonywane przez Wnioskodawcę w związku z funkcjonowaniem Planu ograniczają się do potrącenia z wynagrodzenia netto uczestników Planu wskazanych przez nich kwot, przechowywania w okresie subskrypcji potrąconych środków oraz, za pisemną zgodą uczestników, wykorzystania tych środków na zakup akcji i ich przekazanie administratorowi;
• uczestnicy Planu nie kierują do Wnioskodawcy jakichkolwiek roszczeń związanych z zapisami lub realizacją postanowień Planu;
• Wnioskodawca nie ponosi żadnych kosztów związanych z uczestnictwem w Planie.

Powyższa argumentacja wskazuje, że polski stosunek pracy nie powinien zostać uznany za źródło, do którego należałoby zakwalifikować ewentualne przychody powstające po stronie uczestników Planu w związku z nabyciem akcji po obniżonej cenie.

Analogiczne stanowisko zostało potwierdzone w interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej o sygnaturach: 1462-IPPB2.4511.799.2016.3.AK, 3063-ILPB1-1.4511.404.2016.2.AN, 3063-ILPB1-1.4511.402.2016.2.AN czy 3063-ILPB1 -1.4511.406.2016.2.AN.

Zatem, na Wnioskodawcy nie będą ciążyły obowiązki płatnika określone w art. 31 UPDOF, czyli obowiązki w zakresie obliczenia i pobrania od ewentualnego dochodu powstającego u pracowników Wnioskodawcy w związku z nabyciem akcji po obniżonej cenie zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym świadczenia w naturze i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Dla celów podatkowych nieodpłatne świadczenie obejmuje działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób, których skutkiem jest nieodpłatne – to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu – przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Jednocześnie stosownie do art. 11 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Na podstawie art. 11 ust. 2a ww. ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia – według cen stosowanych wobec innych odbiorców,
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione – według cen zakupu,
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku – według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku,
4. w pozostałych przypadkach – na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Jak wynika z treści art. 11 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika.

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201 z późn. zm.), płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z uwagi na powyższe na płatniku ciążą trzy podstawowe obowiązki podatkowe, tj.:

1. obliczenie,
2. pobranie,
3. wpłacenie

– podatku, zaliczki lub raty.

Z kolei płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8 Ordynacji podatkowej, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony, o czym stanowi art. 30 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.

Przechodząc na grunt przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z art. 12 ust. 1 ww. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty powyżej zwrot „w szczególności” oznacza, że wymienione w art. 12 ust. 1 ww. ustawy kategorie przychodów stanowią katalog otwarty. Przychodem ze stosunku pracy są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia, a więc każda forma przysporzenia majątkowego (tzn. zarówno pieniężna jak i niepieniężna) mająca swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy, a zatem, wszystko co pracownik otrzymuje od swojego pracodawcy – o ile nie stanowi wymienionego w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochodu zwolnionego od podatku lub dochodu, od którego został zaniechany pobór podatku na podstawie przepisów Ordynacja podatkowa – podlega opodatkowaniu ze źródła przychodu, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl przepisu art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy – wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Na podstawie treści powyższych przepisów należy stwierdzić, że warunkiem istnienia obowiązków płatnika dla określonego podmiotu jest fakt dokonywania świadczeń przez ten podmiot na rzecz osób będących pracownikami tego podmiotu. Przesłanką zakwalifikowania przychodu do źródła określonego, jako „stosunek pracy” jest to, aby przychód stanowił wynagrodzenie w rozumieniu przepisów Kodeksu pracy, czyli musi wiązać się z wykonywaniem określonej pracy na rzecz podmiotu wypłacającego to świadczenie. Świadczenie, które nie wynika ze stosunku pracy, otrzymane od osoby trzeciej – nawet jeżeli jako kryterium stanowiące podstawę jego przyznania zostanie określony fakt istnienia stosunku pracy z określonym podmiotem, nie może stanowić podstawy do uznania takiego świadczenia jako pochodzącego ze stosunku pracy. Przychód taki ocenić należy jako świadczenie otrzymane od podmiotu, z którym nie łączy go stosunek pracy.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest częścią międzynarodowej grupy kapitałowej (Grupa). W celu uatrakcyjnienia warunków zatrudnienia oraz zwiększenia motywacji pracowników Grupy na całym świecie, wprowadzony został plan zakupów pracowniczych, umożliwiający pracownikom Grupy zakup akcji jednej ze spółek należącej do spółki macierzystej Grupy, po cenie niższej niż rynkowa wartość tych akcji w dniu zakupu. Pracownik, przystępując do Planu musi wyrazić zgodę na dokonanie stosownego potrącenia z wynagrodzenia na poczet zakupu akcji. Uczestnictwo w Planie jest dobrowolne, a moment przystąpienia do Planu jest uzależniony wyłącznie od decyzji pracowników. Możliwość uczestnictwa w Planie, a tym samym nabycia akcji jest ograniczona do okresu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, nie wynika jednak z umowy o pracę i jest niezbywalna. Warunki udziału w Planie są takie same dla wszystkich uprawnionych pracowników spółek zależnych, niezależnie od kraju zatrudnienia. Plan jest organizowany i finansowany przez spółkę z siedziba w Szwajcarii. Uczestnik Planu wyraża zgodę na pomniejszenie miesięcznego wynagrodzenia netto w maksymalnej wysokości nieprzekraczającej 10% wartości swojego łącznego wynagrodzenia za dany okres (okres subskrypcji). Po zakończeniu okresu subskrypcji uczestnik może nabyć akcje po cenie niższej o 15% w stosunku do ich ceny oferowanej na rynku w danym momencie. Wartość akcji nabytych w ramach Planu nie może przekroczyć 25.000 USD w roku kalendarzowym. Kwota odliczana od wynagrodzenia jest przechowywana przez spółkę macierzystą na dedykowanym rachunku. Po zakończeniu okresu subskrypcji, akcje są nabywane i przechowywane przez zewnętrznego administratora. Jeśli zatrudnienie uczestnika ustanie lub jeżeli kwota z tytułu uczestnictwa w Planie została potrącona uczestnikowi w nadwyżce, środki są zwracane uczestnikowi poprzez listę płac. Wnioskodawca nie występuje w roli organizatora ani administratora Planu oraz nie decyduje o tym, którzy z pracowników mogą uczestniczyć w Planie, ani o uprawnieniach uczestników Planu. Ponadto możliwość zakupu akcji nie jest oferowane przez Wnioskodawcę, ani też Wnioskodawca nie ponosi kosztów zakupów akcji. Wnioskodawca potrąca jedynie z wynagrodzenia netto pracowników i za ich pisemną zgodą/wnioskiem wskazaną przez nich kwotę i przekazuje ją odpowiedniemu podmiotowi administrującemu Planem, w celu późniejszego zakupu akcji.

Jak już wyżej wskazano przesłanką zakwalifikowania przychodu do źródła określonego, jako „stosunek pracy” jest to, aby przychód stanowił wynagrodzenie w rozumieniu przepisów Kodeksu pracy, czyli musi wiązać się z wykonywaniem określonej pracy na rzecz podmiotu wypłacającego to świadczenie. Świadczenie, które nie wynika ze stosunku pracy, nawet jeżeli jako kryterium stanowiące podstawę jego przyznania został określony fakt istnienia stosunku pracy z określonym podmiotem, nie może stanowić podstawy do uznania takiego świadczenia jako pochodzącego ze stosunku pracy.

Biorąc pod uwagę opis zdarzenia przyszłego, tj. fakt, że Wnioskodawca nie jest organizatorem i administratorem przedmiotowego Planu oraz nie ponosi kosztów zakupu akcji w ramach Planu, nabycie przez pracowników Wnioskodawcy akcji spółki zagranicznej po cenie niższej niż rynkowa wartość tych akcji w dniu zakupu, nie rodzi na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych po stronie Wnioskodawcy obowiązków płatnika, jako pracodawcy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie jest prawidłowe.

Z uwagi na to, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca nie będzie wykonywał wobec swoich pracowników obowiązków płatnika, zatem nieuprawnionym jest rozpatrywanie przez tutejszy organ w niniejszej interpretacji skutków podatkowych powstałych po stronie pracowników Wnioskodawcy z tytułu udziału w Planie w zakresie ustalenia dla tych pracowników momentu powstania przychodu oraz określenia źródła tego przychodu. Wobec tego tutejszy organ nie dokonał oceny stanowiska Wnioskodawcy w tym zakresie.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Należy również zastrzec, że zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

źródło: https://sip.mf.gov.pl/