Dotyczy: sposobu rozliczenia dochodów z prowadzonej działalności gospodarczej w Polsce
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.), w związku z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz.U. z 2016 r. poz. 1948 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 23 stycznia 2017 r. (data wpływu do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej 15 lutego 2017 r.), uzupełnionym 25 kwietnia i 5 maja 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie sposobu rozliczenia dochodów z prowadzonej działalności gospodarczej w Polsce – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 15 lutego 2017 r. do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, m.in. w zakresie sposobu rozliczenia dochodów z prowadzonej działalności gospodarczej w Polsce. Ww. wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 20 kwietnia 2017 r. Znak: 2461-IBPB-2-2.4511.110.2017.1.IN, 2461-IBPB-1-1.4511.68.2017.2.BK wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 25 kwietnia i 5 maja 2017 r.
We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:
Wnioskodawca jest obywatelem polskim. W Polsce posiada najbliższą rodzinę (żonę, dzieci, rodziców, najbliższych przyjaciół). Jednocześnie jest zatrudniony na podstawie umowę o pracę w szwedzkiej spółce prawa handlowego (dalej: „Spółka Szwedzka”). Wynagrodzenie z tytułu zawartej umowy o pracę jest wypłacane przez Spółkę Szwedzką. Praca na terytorium Szwecji, aktualnie stanowi główne źródło utrzymania Wnioskodawcy. Na terytorium Polski Wnioskodawca posiada również nieruchomość oraz inwestuje w Polsce środki pieniężne zarobione z tytułu pracy najemnej wykonywanej na terytorium Szwecji.
Z uwagi na wykonywaną pracę Wnioskodawca przebywa lub może przebywać na terytorium Szwecji przez okres lub okresy przekraczające łącznie 183 dni w okresie dwunastu miesięcy rozpoczynających się lub kończących w danym roku podatkowym.
Na terytorium Polski Wnioskodawca prowadzi jednoosobowo działalność gospodarczą na podstawie wpisu do CEIDG (dalej: „Działalność Gospodarcza”). Przeważającym przedmiotem Działalności Gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę jest:
- działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne (71.12.Z);
- pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania (70.22.Z);
- roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych (41.20.Z);
- pozostałe specjalistyczne roboty budowlane, gdzie indziej nie sklasyfikowane (43.99. Z);
- działalność w zakresie architektury (71.11.Z);
- działalność w zakresie specjalistycznego projektowania (74.10.Z);
- pozostała działalność profesjonalna, naukowa i techniczna, gdzie indziej nieś klasyfikowana (74.90.Z);
- pozostała działalność wspomagająca prowadzenie działalności gospodarczej, gdzie indziej niesklasyfikowana (82.99.Z).
Niewykluczone, iż wraz z rozwojem Działalności Gospodarczej Wnioskodawca rozszerzy jej zakres o inne czynności.
W ramach Działalności Gospodarczej na podstawie umowy cywilnoprawnej Wnioskodawca nawiązał współpracę z polską spółką prawa handlowego (dalej: „Kontrahent”), której świadczy:
- doradztwo oraz pomoc w zakresie nawiązywania oraz utrzymywania przez Kontrahenta relacji biznesowych z partnerami (kontrahentami) na terytorium Polski oraz Szwecji;
- usługi z zakresu inżynierii budowlanej i projektowania, w tym nadzór budowlany na realizowanych projektach;
- przygotowanie kosztorysów i ofert na przesłane przez klientów zapytania;
- doradztwo w zakresie zarządzania zasobami ludzkimi oraz doradztwo personalne;
- doradztwo w zakresie kontroli kosztów i innych zagadnień finansowych;
- doradztwo w zakresie planowania, organizacji pracy oraz efektywności zarządzania;
- doradztwo w zakresie planowania strategicznego i organizacyjnego.
Działalność Gospodarcza prowadzona przez Wnioskodawcę jest wykonywana na terytorium Polski. Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach współpracy z Kontrahentem są wykonywane w okresie, kiedy Wnioskodawca przebywa na terytorium Polski. Wnioskodawca nie wykonuje i nie zamierza wykonywać czynności w ramach współpracy z Kontrahentem za granicą.
Wnioskodawca zamierza wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej Działalności Gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c ust. 1 ustawy PIT. Dochody z Działalności Gospodarczej zamierza opodatkować 19% od podstawy obliczenia podatku. Poza dochodami uzyskiwanym z tytułu umowy o pracę wykonywanej na terytorium Szwecji oraz dochodami z tytułu prowadzonej na terytorium Polski Działalności Gospodarczej Wnioskodawca nie spodziewa się osiągać na terytorium Polski innych dochodów (np. z umowy o pracę wykonywanej na terytorium Polski). Aktualnie głównym źródłem utrzymania Wnioskodawcy jest dochód uzyskiwany z tytułu umowy o pracę wykonywanej na terytorium Szwecji. Niewykluczone, iż wraz z rozwojem Działalności Gospodarczej główne dochody Wnioskodawcy będą osiągane z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej wykonywanej na terytorium Polski.
W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytania:
- Czy dochody z tytułu pracy najemnej wykonywanej przez Wnioskodawcę za granicą (na terytorium Szwecji) będą podlegały łączeniu z dochodami uzyskiwanymi przez niego w ramach działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej opodatkowanej metodą liniową?
- Jakie zeznania podatkowe dokumentujące osiągnięte dochody na terytorium Polski będzie zobowiązany złożyć Wnioskodawca w związku z opisanym staniem faktyczny?
(pytania oznaczone we wniosku nr 3 i 4)
Zdaniem Wnioskodawcy, dochody z pracy najemnej wykonywanej za granicą (do których ma zastosowanie metoda wyłączenia z progresją), tj. dochody zwolnione w Polsce z opodatkowania nie będą podlegały łączeniu z dochodami uzyskiwanymi w ramach działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej opodatkowanej metodą liniową, zgodnie z art. 30c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 2032 ze zm., dalej: „ustawa PIT”).
W ocenie Wnioskodawcy, osiągnięty przez niego dochód z Działalności Gospodarczej opodatkowanej podatkiem liniowym nie łączy się z innymi dochodami opodatkowanymi na zasadach ogólnych według skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ustawy PIT. Jeżeli więc nie osiągnie na terytorium Polski dochodów opodatkowanych na zasadach ogólnych, dochód osiągnięty w Szwecji nie będzie miał wpływu na wysokość stawki opodatkowania Wnioskodawcy w Polsce.
Wnioskodawca będzie zobowiązany do wykazania w Polsce tylko i wyłącznie dochodów z Działalności Gospodarczej opodatkowanych podatkiem liniowym i nie będzie zobowiązany do wykazania dochodów osiągniętych na terytorium Szwecji z tytułu umowy o pracę. W celu rozliczenia dochodów będzie zobowiązany złożyć zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) PIT-36L. Do wskazanego zeznania nie dołącza natomiast załącznika PIT/ZG (Informacji o wysokości dochodów z zagranicy i zapłaconym podatku), ponieważ dochód z zagranicy nie ma wpływu na rozliczenie w Polsce.
Uzasadniając powyższe stanowisko, Wnioskodawca wskazał, że ustawa PIT w art. 10 ust. 3 jako źródło przychodów wymienia pozarolniczą działalność gospodarczą. Dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Wniosek lub oświadczenie o zastosowaniu form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym podatnicy mogą złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej (art. 9a ust. 1 ustawy PIT).
Zgodnie z art. 9a ust. 2 ustawy PIT, podatnicy mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego, pisemne oświadczenie składa właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Oświadczenie o wyborze opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c podatnicy mogą złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.
Stosownie do art. 9a ust. 5 ustawy, jeżeli podatnik:
- prowadzi działalność gospodarczą samodzielnie i jest wspólnikiem spółki niebędącej osobą prawną,
- jest wspólnikiem spółki niebędącej osobą prawną
– wybór sposobu opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, dotyczy wszystkich form prowadzenia tej działalności, do których mają zastosowanie przepisy ustawy.
Zgodnie z art. 30c ust. 1 ustawy PIT, podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub 7, z zastrzeżeniem art. 29, 30 i 30d, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku
Dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, opodatkowanych w sposób określony w ust. 1, nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27, art. 30b, art. 30e i art. 30f. (art. 30c ust. 6 ustawy PIT). Stosownie do art. 30c ust. 4 ustawy PIT, jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a dochody te nie są zwolnione od opodatkowania na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub gdy z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochody te łączy się z dochodami ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w obcym państwie.
Powyższy przepis ma zastosowanie w sytuacji, gdy umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania zawarta z danym państwem przewiduje metodę proporcjonalnego odliczenia lub Polska nie zawarła umowy z państwem na terytorium którego prowadzona jest działalność. W sytuacji natomiast, gdy umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania zawarta z danym państwem przewiduje metodę wyłączenia z progresją, dochód podlegający opodatkowaniu za granicą będzie zwolniony od opodatkowania w Polsce, przy czym z uwagi na opodatkowanie w Polsce dochodów 19% stawką podatku, dochód zagraniczny nie będzie miał jednocześnie wpływu na wysokość zobowiązania podatkowego podatnika w Polsce.
Wobec powyższego, dochody z pracy najemnej wykonywanej za granicą (do których ma zastosowanie metoda wyłączenia z progresją), tj. dochody zwolnione w Polsce z opodatkowania nie będą podlegały łączeniu z dochodami uzyskiwanymi w ramach działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej opodatkowanej metodą liniową, zgodnie z art. 30c ustawy PIT.
Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, wynagrodzenie uzyskiwane przez niego z pracy najemnej wykonywanej na terytorium Szwecji podlega opodatkowaniu zarówno w Polsce, jak i może podlegać opodatkowaniu w Szwecji. Jednocześnie w Polsce – w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu – należy zastosować zasadę określoną w art. 23 ust. 1 pkt a) Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzoną w Bernie dnia 2 września 1991 r (Dz.U. z 2006 r. Nr 26, poz. 193, dalej: „UPO”) (tzw. metodę wyłączenia z progresją). Jeżeli więc Wnioskodawca nie osiągnie w Polsce dochodów opodatkowanych na zasadach ogólnych – według skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 ustawy PIT, nie będzie obowiązany do złożenia w Polsce zeznania podatkowego.
Po założeniu w Polsce Działalności Gospodarczej dochody z niej osiągnięte, zgodnie z wyborem Wnioskodawcy będą opodatkowane na zasadach określonych w art. 30c ustawy PIT, dochody te nie będą podlegały łączeniu z dochodami z pracy najemnej wykonywanej za granicą (w Szwecji). Dochód osiągnięty przez Wnioskodawcę z Działalności Gospodarczej opodatkowanej 19% podatkiem liniowym nie będzie również podlegał łączeniu z innymi dochodami osiągniętymi przez Wnioskodawcę na terytorium Polskim a opodatkowanymi na zasadach ogólnych według skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ustawy PIT. Jeżeli więc Wnioskodawca nie osiągnie na terytorium Polski innych dochodów opodatkowanych na zasadach ogólnych, dochód osiągnięty w Szwecji nie będzie miał wpływu na wysokość stawki opodatkowania Wnioskodawcy w Polsce.
Wobec powyższego Wnioskodawca będzie zobowiązany do wykazania w Polsce tylko i wyłącznie dochodów z Działalności Gospodarczej opodatkowanych podatkiem liniowym, nie będzie zobowiązany do wykazania dochodów osiągniętych na terytorium Szwecji z tytułu umowy o pracę. W celu rozliczenia dochodów Wnioskodawca będzie zobowiązany do złożenia zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) PIT-36L, Do wskazanego zeznania nie dołącza natomiast załącznika PIT/ZG (Informacji o wysokości dochodów z zagranicy i zapłaconym podatku), ponieważ dochód z zagranicy nie ma wpływu na rozliczenie w Polsce.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a,
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Jednocześnie nadmienić należy, że w pozostałym zakresie objętym wnioskiem, wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10 , 31-511 Karków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie – w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skargę na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
źródło: https://sip.mf.gov.pl/