Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 29-03-2017 r. – 1462-IPPB4.4511.13.2017.1.JK3

Dotyczy: obowiązków płatnika w związku z udzieleniem rabatu

UZASADNIENIE

W dniu 5 stycznia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z udzieleniem rabatu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „VF.” lub „Spółka”) jest spółką należącą do międzynarodowej grupy kapitałowej VC. („dalej: „VC.”). Grupa VC. jest producentem i dystrybutorem odzieży, butów, toreb i plecaków. Spółka jest podmiotem odpowiedzialnym za dystrybucję produktów marek należących do VC. („Produkty”) na terytorium Polski. Począwszy od 1 stycznia 2017 r. Spółka będzie kupowała i odsprzedawała Produkty jako dystrybutor, zaś do końca 2016 r. dystrybuowała Produkty jako komisant na zlecenie podmiotów zagranicznych z grupy kapitałowej YC. Zmiana sposobu dystrybucji Produktów w Polsce przez Spółkę jest skutkiem analogicznej zmiany dokonanej także w innych krajach przez grupę VC.

VF. sprzedaje Produkty zarówno podmiotom niepowiązanym kapitałowo prowadzącym sprzedaż detaliczną Produktów („Dystrybutorzy”), jak i konsumentom poprzez posiadane na własny rachunek placówki handlowe („Sklepy Własne”).

W związku ze zmianą sposobu dystrybucji Produktów, z dniem 1 stycznia 2017 r., grupa VC. wprowadza program rabatowy skierowany do pracowników spółek z grupy VC. („Rabaty”) pracujących w państwach regionu Europa, Bliski Wschód i Afryka („EMEA”) oraz do określonych osób trzecich. Program Rabatów będzie prowadzony na zasadach przewidzianych w regulaminie wprowadzanym w identycznej postaci we wszystkich spółkach grupy VC. w regionie EMEA pod nazwą „VF EMEA” („Regulamin”).

Jak wskazuje się w Regulaminie, VC. zachęca pracowników spółek powiązanych z VC. z regionu EMEA („Pracownicy VF”), w tym pracowników Spółki („Pracownicy VF.”), do noszenia i używania Produktów marek posiadanych przez VC.. Regulamin przewiduje, że uprawnionymi do korzystania z Rabatów na Produkty będą Pracownicy VF mający umowy o pracę na czas nieoznaczony albo na czas oznaczony powyżej 30 dni z jedną ze spółek z grupy VC. z regionu EMEA. Rabaty na podstawie Regulaminu nie będą natomiast przysługiwały osobom trzecim (za wyjątkiem osób wskazanych przez Pracowników VF, na zasadach opisanych poniżej), dostawcom, pracownikom tymczasowym i współpracownikom wykonującym usługi na podstawie umów cywilnych.

Każdy Pracownik VF uprawniony do Rabatów otrzyma imienną kartę rabatową („Karta Rabatowa”). Karta Rabatowa będzie wystawiona na dane osobowe danego Pracownika VF oraz jednej, wskazanej przez Pracownika VF, osoby niebędącej Pracownikiem VF” („Osoba Bliska”). Dokonując zakupów z Rabatem w Sklepach Własnych Pracownik VF lub Osoba Bliska musi okazać Kartę Rabatową (zakupy muszą być dokonywane osobiście).

Z Rabatów Pracownicy VF mogą korzystać dokonując zakupów w Sklepach Własnych lub składając zamówienia zgodnie z wewnętrznym procesem zamawiania w spółce VC., w której są zatrudnieni (np. Pracownicy VF. zamówienia mogą składać wobec VF.). Z Rabatów nie można korzystać dokonując zakupów u Dystrybutorów ani w przypadku zakupów dokonywanych przez platformy e-commerce.

Rabaty wynoszą 50% podstawowej ceny detalicznej rekomendowanej dla Produktów („Cena Rekomendowana”). Rabatów nie nalicza się od cen obniżonych (w stosunku do Cen Rekomendowanych) oferowanych w danym momencie w Sklepach Własnych. Jeżeli aktualna cena detaliczna oferowana w Sklepach Własnych jest równa lub niższa od Ceny Rekomendowanej obniżonej po zastosowaniu Rabatu, Pracownik VF dokonuje zakupu po cenie aktualnej i nie korzysta z Rabatu. Rabaty nie łączą się także1 z innymi ofertami specjalnymi i promocjami (np. polegającymi na dodatkowych rabatach lub innych bonusach przy zakupie określonej liczby Produktów lub Produktów o określonej wartości itp.).

Natomiast w przypadku Sklepów Własnych działających w formule outletów, czyli sklepów sprzedających Produkty z końcówek serii, wychodzących kolekcji itp., sprzedających Produkty w cenach już obniżonych w stosunku do Cen Rekomendowanych („Ceny Outletowe”), Rabat dostępny dla Pracowników VF wynosi 30% od Cen Outletowych. Pozostałe zasady są podobne, tzn. Rabatów nie można łączyć z innymi ofertami specjalnymi i promocjami, ani stosować do Cen Outletowych obniżonych w okresach wyprzedaży itp.

Natomiast w przypadku dokonywania zakupów z Rabatem poprzez złożenie zamówienia procesem wewnętrznym w Spółce (zamiast dokonywania zakupów w Sklepach Własnych), rabat dla Pracownika VF. wyniesie standardowo nie więcej niż 45%). Dokonywanie zakupów poprzez złożenie zamówienia procesem wewnętrznym w Spółce jest możliwe w stosunku do Produktów, które są w danym momencie dostępne w magazynie Spółki.

Z Rabatów można korzystać w całym regionie EMEA. Oznacza to, że Pracownicy VF. mogą korzystać z Rabatów podczas zakupów dokonywanych w sklepach własnych należących do innych spółek z grupy VC. w regionie EMEA, np. podczas pobytu w Niemczech, Czechach czy innych krajach z tego regionu.

Analogicznie, zakupów z Rabatem w Sklepach Własnych należących do Spółki mogą dokonywać (okazując własne Karty Rabatowe) Pracownicy VF zatrudnieni nie przez Spółkę, ale przez inne podmioty z grupy VF zlokalizowane krajach regionu EMEA (np. pracownicy spółek VF z Niemiec czy Czech; Pracownicy VF zatrudnieni przez podmioty inne, niż Spółka, mogą być rezydentami podatkowymi Polski lub innych państw). Spółki z grupy VF nie rozliczają się wzajemnie z Rabatów przyznawanych pracownikom innych spółek (np. Spółka nie jest zobowiązana do zwrócenia innym spółkom z grupy VC. wartości Rabatów, jakie uzyskali w tych innych spółkach Pracownicy VF.).

Wartość Rabatów podlega ograniczeniu wartościowemu w każdym roku kalendarzowym. Wartość zakupionych Produktów (w cenach po udzieleniu Rabatów) przez danego Pracownika VF oraz Osobę Bliską przypisaną do Karty Rabatowej tego Pracownika VF dokonywanych wszelkim możliwymi kanałami (tj. w Sklepach Własnych, regularnych i outletowych, poprzez proces zamówień wewnętrznych, jak i w ramach zakupów poza własnym krajem – w innych spółkach VC. w regionie EMEA) jest sumowana systemie komputerowym i nie może przekroczyć w skali roku równowartości 2.500 Euro). W rezultacie, również wartość uzyskanych Rabatów w każdym roku kalendarzowym podlega ograniczeniu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, że dokonując zakupów Produktów z Rabatami Pracownik VF. nie uzyskuje przychodu ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 Ustawy PIT, ani przychodu z innych źródeł w rozumieniu art. 20 ust. 1 Ustawy PIT, a w konsekwencji Spółka nie jest zobowiązana ani do pełnienia roli płatnika podatku (na podstawie art. 31 i art. 38 Ustawy PIT) ani do sporządzania informacji podatkowej PIT-8C (na podstawie art. 42a Ustawy PIT) w odniesieniu do kwot przyznanych Rabatów?
2. Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, że dokonując zakupów Produktów z Rabatami ani Pracownik VF niebędący Pracownikiem VF. ani Osoba Bliska, nie uzyskuje przychodu z innych źródeł w rozumieniu art. 20 ust. 1 Ustawy PIT, a w konsekwencji Spółka nie jest zobowiązana do sporządzania informacji podatkowej PIT-8C (na podstawie art. 42a Ustawy PIT) w odniesieniu do kwot przyznanych Rabatów?

Zdaniem Wnioskodawcy.

Pytanie nr 1: Dokonując zakupów Produktów z Rabatami Pracownik VF. nie uzyskuje przychodu ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 Ustawy PIT, ani przychodu z innych źródeł w rozumieniu art. 20 ust. 1 Ustawy PIT, a w konsekwencji Spółka nie jest zobowiązana ani do pełnienia roli płatnika podatku (na podstawie art. 31 i art. 38 Ustawy PIT) ani do sporządzania informacji podatkowej PIT-8C (na podstawie art. 42a Ustawy PIT) w odniesieniu do kwot przyznanych Rabatów.

Pytanie nr 2: Dokonując zakupów Produktów z Rabatami ani Pracownik VF niebędący Pracownikiem VF. ani Osoba Bliska, nie uzyskuje przychodu z innych źródeł w rozumieniu art. 20 ust. 1 Ustawy PIT, a w konsekwencji Spółka nie jest zobowiązana do sporządzania informacji podatkowej PIT-8C (na podstawie art. 42a Ustawy PIT) w odniesieniu do kwot przyznanych Rabatów.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 12 ust. 1 Ustawy PIT, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Artykuł 12 ust. 3 w połączeniu z artykułem 11 ust. 2-2b Ustawy PIT przewidują, że wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia – według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione – według cen zakupu;
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku – według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;
4. w pozostałych przypadkach – na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Na podstawie art. 31 Ustawy PIT, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku pracy.

Z kolei myśl art. 20 ust. 1 Ustawy PIT, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Zgodnie z art. 42a Ustawy PIT, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania. A w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

W opinii Spółki, w świetle przedstawionego opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, skutkiem uzyskania rabatu jest obniżenie ceny zakupu towarów. „Rabat”, zgodnie ze słownikowym znaczeniem tego pojęcia oznacza: „zniżkę, ustępstwo procentowe od ustalonych cen towaru, głównie na rzecz nabywców płacących gotówką, kupujących dużą ilość towaru jednorazowo lub w określonym czasie, upust” (słownik języka polskiego PWN R-Z, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1996).

W praktyce udzielenie Rabatu polega więc na obniżeniu ceny zakupu usług lub towarów. Ceną -zgodnie z definicją zawartą w art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 maja 2014 r. o informowaniu o cenach towarów i usług (Dz. U. z 2014 r., poz. 915) – jest wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę. Zgodnie z art. 3 ust. 2 ww. ustawy, w cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru (usługi) podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług lub podatkiem akcyzowym. Zapłacona kwota dla nabywcy stanowi rzeczywistą cenę zakupu wszystkich towarów, a udzielony Rabat nie stanowi dla nabywcy przychodu.

Analiza art. 11 ust. 2b w kontekście ust. 2 i 2a Ustawy PIT pozwala stwierdzić, że nie może być mowy o częściowo odpłatnym świadczeniu w sytuacji, gdy cena oferowanego towaru nie odbiega od ceny rynkowej. Nie można mówić o cenie odbiegającej od wartości rynkowej w sytuacji, gdy Spółka w ramach innych promocji, udziela rabatów w wysokości porównywalnej, czy wręcz takiej samej jak Rabatów na podstawie Regulaminu.

Należy podkreślić, że w ramach sezonowych obniżek albo okresowych (niezwiązanych z sezonami i wyprzedażą kolekcji) akcji promocyjnych skierowanych do nieograniczonego kręgu konsumentów, Ceny Rekomendowane na Produkty również podlegają obniżkom sięgającym do 70% w przypadku Sklepów Własnych działających w formule outletów i 30%-50% w przypadku Sklepów Własnych nie działających w formule outletów. Rabaty dostępne dla konsumentów, w zakresie ich wysokości, są zatem w pełni porównywalne z Rabatami dostępnymi zgodnie z Regulaminem.

Ponadto, akcje promocyjne kierowane do nieograniczonego kręgu konsumentów mogą obejmować również innego rodzaju promocje i zachęty prowadzące do efektywnego obniżenia cen zakupu Produktów znacznie poniżej Cen Rekomendowanych (np. sprzedaż pakietowa, łączona, itp. akcje zachęcające do zakupów w większych ilościach). Tego rodzaju korzystnych promocji nie przewiduje natomiast Regulamin. Należy także zauważyć, że opisany we wniosku stan faktyczny nie ogranicza kręgu uprawnionych do uczestnictwa w programie lojalnościowym jedynie do pracowników Spółki. Adresatem tego programu Rabatów są bowiem również osoby niebędące Pracownikami VF., tj. osoby wskazane przez Pracowników VF. (Osoby Bliskie), jak i Pracownicy VF będący pracownikami innych spółek z grupy kapitałowej VC. z regionu EMEA.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Spółki, kwoty Rabatów udzielane pracownikom Spółki, jak i innym uprawnionym osobom, w ramach programu opisanego w Regulaminie, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym jako częściowo nieodpłatne świadczenie. Sytuacja Pracowników VF korzystających z Rabatów jest bowiem porównywalna (choć nieidentyczna) do możliwości korzystania z promocji cenowych i innych zachęt zakupowych dostępnych dla ogółu konsumentów. Zatem od Rabatów nie powinny zostać pobrane zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, ani też nie powinny być sporządzane informacje podatkowe P1T-8C.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w indywidualnych interpretacjach prawa podatkowego. Nie są one oczywiście wiążące w przypadku niniejszego wniosku, lecz powinny być one traktowane jako istotny element praktyki organów podatkowych w ramach dążenia do prezentowania jednolitego stanowiska ^sprawach podobnych.

W indywidualnej interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 17 lutego 2010 r. (IPPB2/415-714/0 9-3/MK) organ podatkowy uznał, że w przypadku utworzenia przez spółkę programu lojalnościowego, którego grono podmiotów korzystających z rabatów nie będzie ograniczone wyłącznie do pracowników, przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych u uczestników programu nie powstanie. W konsekwencji, korzystanie na jednakowych warunkach z programu lojalnościowego przez pracowników wnioskodawcy i członków ich rodzin, wraz z pracownikami i członkami rodzin partnerów, jako innym uprawnionym będzie neutralne podatkowo dla wszystkich uczestników.

W interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 28 kwietnia 2011 r. (ILPB1/415-114/11-3/TW), organ podatkowy stwierdził, że w przypadku programu lojalnościowego adresowanego nie tylko do pracowników oraz członków ich rodzin, ale i innych osób, udzielone rabaty nie stanowią dla tych osób przychodu jako częściowo nieodpłatnego świadczenia.

Podobnie w interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w dniu 4 czerwca 2013 r. (ILPB2/415-215/13-2/TR) uznano, że po stronie pracowników wnioskodawcy oraz członków ich rodzin nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż korzystanie na jednakowych warunkach z programu lojalnościowego przez pracowników Spółki i osoby niebędące pracownikami będzie neutralne podatkowo dla wszystkich uczestników.

W interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 26 sierpnia 2016 r. (IPPB4/4511-1009/16-2/MS) organ podatkowy zauważył, że skutkiem uzyskania rabatu na podstawie karty rabatowej będzie obniżenie ceny zakupu paliwa, a nie uzyskanie nieodpłatnego świadczenia. W konsekwencji, po stronie pracowników wnioskodawcy oraz członków ich rodzin nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Korzystanie na jednakowych warunkach z kart rabatowych przez pracowników spółki i osoby niebędące pracownikami będzie neutralne podatkowo dla wszystkich uczestników.

Podobnie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 21 stycznia 2016 r. (IPPB4/4511-1515/15-2/JK) uznano, że skutkiem uzyskania rabatu w programie lojalnościowym będzie obniżenie ceny zakupu towarów, a nie uzyskanie nieodpłatnego świadczenia. W konsekwencji, po stronie pracowników oraz członków ich rodzin nie powstanie przychód podlegający opodatkowani podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Korzystanie na jednakowych warunkach z programu lojalnościowego przez pracowników spółki i osoby niebędące pracownikami będzie neutralne podatkowo dla wszystkich uczestników. Wobec powyższego, spółka nie będzie zobowiązana do obliczenia i pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od udzielonych rabatów oraz do wystawienia stosownych informacji podatkowych.

Warto także wspomnieć o wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 30 października 2014 r. (II FSK 2451/12) wskazującego, że fakt zaadresowania rabatów cenowych przez spółkę do jej pracowników nie może stawiać tych pracowników w gorszej sytuacji niż innych klientów na rynku. Nie można bowiem uznać, że rabaty w ramach akcji promocyjnej adresowanej do klientów spółki będących jej pracownikami, która nie odbiega w istotny sposób od innych akcji promocyjnych oferowanych przez tę spółkę, będą stanowiły dla pracowników przychody z częściowo nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 12 ust. 1 Ustawy PIT. A zatem, jeśli rabaty cenowe stosowane w akcjach promocyjnych dla pracowników nie dają im dodatkowych korzyści w porównaniu do innych klientów, do których kierowane są akcje promocyjne, rabaty te nie są przychodem z częściowego nieodpłatnego świadczenia wynikającego ze stosunku pracy.

Podsumowując należy stwierdzić, że w opisanym stanie faktycznym, w związku z Rabatami udzielanymi na podstawie Regulaminu, nie powstanie po stronie Pracowników VF., innych Pracowników VF, ani Osób Bliskich, przychód z tytułu częściowo nieodpłatnych świadczeń, a przez to Spółka nie będzie zobowiązana do pobrania zaliczek na podatek dochodowy z tego tytułu ani do sporządzania informacji podatkowych PIT-8C.

Przemawiają za tym bowiem następujące okoliczności:

• przygotowywany przez grupę kapitałową VC. program Rabatów, obowiązujący również w Spółce, jest kierowany do szerszego kręgu odbiorców, wykraczającego poza grupę Pracowników VF.;
  • objęci nim na identycznych zasadach są także Pracownicy VF zatrudnieni przez inne spółki z grupy kapitałowej VC., mające siedziby w innych niż Polska krajach EMEA; również te osoby mogą uzyskiwać Rabaty od Spółki;
  • objęci nim na identycznych zasadach są także inne osoby wskazane przez Pracowników VF, które mogą, ale nie muszą być członkami rodzin Pracowników VF, czyli Osoby Bliskie; również te osoby mogą uzyskiwać Rabaty od Spółki; o z kolei Pracownicy VP. mogą uzyskiwać Rabaty od innych, niż Spółka, podmiotów z grupy kapitałowej VC. z regionu EMEA;
• warunki uczestnictwa w programie Rabatów w przypadku Pracowników VF. są takie same jak dla pozostałych uprawnionych osób,
• cena uzyskana przez Pracownika VF lub Osobę Bliską po uwzględnieniu Rabatu nie odbiega w sposób istotny od cen rynkowych stosowanych wobec innych odbiorców, gdyż rabat o porównywalnej wartości na oferowane Produkty mogą uzyskać również inne osoby, tj. konsumenci;
• wartość Produktów, jakie może zakupić w roku kalendarzowym z rabatem Pracownik VF (wraz z przypisaną do jego Karty Rabatowej Osobą Bliską), jest ograniczony; zatem korzyść wynikająca ze stosowania Rabatów jest limitowana, co odróżnia (na niekorzyść) program Rabatów w porównaniu do sytuacji osób, które nie są objęte tym programem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jak stanowi art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 12 ust. 1 cyt. ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Treść powyższego przepisu wskazuje, że do przychodów pracownika zaliczyć należy praktycznie wszystkie otrzymane przez niego świadczenia, które mógł on otrzymać jako pracownik. Są nimi bowiem nie tylko wynagrodzenia, czyli świadczenia wprost wynikające z zawartej umowy o pracę, ale również wszystkie inne przychody (świadczenia), niezależnie od podstawy ich wypłaty, jeżeli w jakikolwiek sposób wiążą się z faktem wykonywania pracy.

Zgodnie z art. 31 ww. ustawy, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy – wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Z kolei myśl art. 20 ust. 1 Ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Zgodnie z art. 42a Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania. A w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Wątpliwość Wnioskodawcy budzi kwestia skutków podatkowych udzielania rabatów.

W tym miejscu należy zauważyć, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia „rabat”. „Rabat”, zgodnie ze słownikowym znaczeniem tego pojęcia, oznacza „zniżkę, ustępstwo procentowe od ustalonych cen towaru, głównie na rzecz nabywców płacących gotówką, kupujących dużą ilość towarów jednorazowo lub w określonym czasie, upust” (Słownik Języka Polskiego PWN R-Z, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1996).

Skoro cena towarów ulega zmniejszeniu, nabywca za tę samą kwotę nabywa większą ilość towaru. W rezultacie zapłacona kwota, dla nabywcy stanowi rzeczywistą cenę zakupu wszystkich towarów (w tym także tych wydanych jako rabat), a udzielony rabat nie stanowi dla konsumenta przychodu.

Należy zauważyć, że opisany we wniosku stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe nie ogranicza kręgu uprawnionych do karty rabatowej jedynie pracowników Wnioskodawcy, gdyż z kart rabatowych będą mogły skorzystać również osoby niebędące pracownikami – tj. pracownicy innych spółek, a także osoby bliskie.

Podkreślenia wymaga fakt, że o tym, czy świadczenie jest przychodem ze stosunku pracy (i innych stosunków wymienionych w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) decyduje okoliczność, czy może je otrzymać wyłącznie pracownik w rozumieniu ust. 4 tegoż artykułu, czy także inna osoba, niezwiązana z pracodawcą.

W myśl art. 12 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za pracownika w rozumieniu ustawy uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy.

W konsekwencji, stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie po stronie pracowników, osób niebędących pracownikami oraz „Osób Bliskich” nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Korzystanie z rabatu przez pracowników Spółki i osoby niebędące pracownikami będzie neutralne podatkowo dla wszystkich uczestników.

Wobec powyższego, Spółka nie będzie zobowiązana w stosunku do swoich pracowników do obliczenia i pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz do wystawienia stosownej informacji podatkowej.

Podsumowując, w oparciu o przywołane przepisy prawa należy stwierdzić, że w przypadku udzielenia rabatu szerokiemu gronie beneficjentów, gdzie skorzystanie z rabatów, nie będzie ograniczone wyłącznie do pracowników, to przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie powstanie.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

źródło: https://sip.mf.gov.pl/