Wartość podnajmowanego lokalu mieszkalnego w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne pracowników
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Decyzja nr 210
Na podstawie art. 34 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 30 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2018 r., poz.646), w związku z art. 83 d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2017 r., poz.1778 ze zm.), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku uznaje za prawidłowe stanowisko zawarte we wniosku (…) z dnia 27 kwietnia 2018 r. złożonym w dniu 8 maja 2018 r. w sprawie braku obowiązku uwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne pracowników wartości podnajmowanego lokalu mieszkalnego.
UZASADNIENIE
W dniu 8 maja 2018 r. do Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku wpłynął wniosek (…) z dnia 27 kwietnia 2018 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w trybie art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 30 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 24 maja 2018 r. doręczonym dnia 29 maja 2018 r.
Wnioskodawca wskazał, iż oprócz działalności statutowej, prowadzi również działalność gospodarczą w zakresie agencji zatrudnienia. Drugą działalnością jest wynajem mieszkań.
Jako agencja zatrudnienia (…) w większości zatrudnia pracowników będących cudzoziemcami. Pracownicy ci wykonują pracę w różnych miejscowościach w Polsce. Ponieważ są to pracownicy z zagranicy jako Agencja wnioskodawca zajmuje się również zorganizowaniem noclegu dla tych osób. Wnioskodawca dysponuje wynajętymi lokalami mieszkalnymi. Pracownikom swoim podnajmuje miejsca noclegowe za opłatą pokrywającą w 100% koszty wynajmu. Opłata za wynajem jest potrącana z pensji pracowników. Opłaty otrzymane od pracowników stanowią przychód dla (…).
Wnioskodawca ma wątpliwość czy wartość podnajmowanego lokalu będzie stanowić podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne z tytułu umowy o pracę lub umowy zlecenia.
Uzupełniając wniosek pismem z dnia 24 maja 2018 r. doręczonym dnia 29 maja 2018 r. wnioskodawca przedstawił następujący stan faktyczny.
(…) prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie wynajmu pracowników oraz wynajmu mieszkań na cele mieszkaniowe. Umowę na wynajem mieszkań podpisuje (…) następnie mieszkania te podnajmuje osobom fizycznym. W przypadku pracowników (…) kwoty należne za wynajem są potrącane z wynagrodzeń tychże, na co Fundacja posiada ich pisemne zgody.
Wartość wynajmu miejsc noclegowych nie stanowi przychodu z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, ponieważ pracownicy sami ponoszą koszty noclegu.
W (…) nie obowiązują przepisy o wynagradzaniu, z których wynika wysokość ekwiwalentu pieniężnego z tytułu najmu mieszkań pracownikom.
Wnioskodawca przedstawił także własne stanowisko w sprawie, w którym oświadczył, iż prowadząc działalność w zakresie wynajmu mieszkań, umożliwia m.in. swoim pracownikom wynajem miejsc noclegowych. Wynajem ten nie jest podstawą wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne, ponieważ miejsca te, nie są im udostępniane nieodpłatnie. Nie jest również wypłacany z tego tytułu ekwiwalent pieniężny. Pracownicy we własnym zakresie ponoszą koszt wynajmu. Fundacja jako Agencja zatrudnienia sprowadzając pracowników z zagranicy umożliwia im wynajem takiego mieszkania tylko ze względów organizacyjnych.
Stanowisko wyrażone przez wnioskodawcę we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej w trybie art. 34 ust. 1 ustawy Prawo przedsiębiorców uznać należy za prawidłowe.
Zgodnie z treścią art. 18 ust.1 i 2 oraz art. 20 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne osób będących m.in. pracownikami (art. 6 ust. 1 pkt 1 wskazanej ustawy) stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200 ze zm.) z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, z wyłączeniem:
- przychodów wymienionych w §2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r . w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. z 2017 r., poz. 1949 ze zm.),
- wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.
Za przychody ze stosunku pracy uważa się: wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Dla rozstrzygnięcia, czy dana korzyść stanowi/będzie stanowić podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, a w konsekwencji czy powstaje obowiązek opłacania składek m.in. na te ubezpieczenia, decydujące znaczenie ma, czy dla celów podatkowych zostanie ona zakwalifikowana jako przychód pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.
Wnioskodawca w opisie stanu faktycznego wskazał, iż wartość wynajmu miejsc noclegowych nie stanowi przychodu z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, ponieważ pracownicy sami ponoszą koszty noclegu.
W związku z powyższym stanowisko wnioskodawcy uznać należy za prawidłowe, nie jest bowiem prawnie możliwe uwzględnienie w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników należności, które nie stały się przychodem ze stosunku pracy w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Powyższe ma również zastosowanie w odniesieniu do składek na ubezpieczenie zdrowotne. Zgodnie z art.81 ust.1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. z 2017 r., poz.1938 ze zm.) do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne pracowników stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe tych osób.
Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.
Wydana decyzja wiąże Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyłącznie w sprawie przedsiębiorcy, na którego wniosek została wydana. Stosownie do art.35 ust.1 i ust.2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.
źródło: https://bip.zus.pl