Interpretacja ZUS Oddział w Gdańsku z 23-03-2018 r. – DI/100000/43/123/2018

Dotyczy braku obowiązku odprowadzania składek na ubezpieczenia społeczne w Polsce od wynagrodzenia wypłaconego pracownikom-cudzoziemcom wykonującym pracę na terenie Polski i Izraela

UZASADNIENIE

Dnia 24 stycznia 2018 r. do Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w (…) wpłynął wniosek złożony przez firmę (…) o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 2 marca 2018 r . doręczonym dnia 12 marca 2018 r .

Wnioskodawca wskazał, iż w jego firmie na pełen etat zatrudnieni są dwaj pracownicy: (…) (obywatel Izraela) oraz (…) (obywatel Niemiec).

Obydwaj pracownicy pracują zdalnie z Izraela, przylatując do siedziby firmy w Polsce raz w miesiącu na okres 5-10 dni. Pracownicy zostali zgłoszeniu do ubezpieczeń społecznych w Polsce.

W umowach o pracę zarówno Pana (…), jak i Pana (…) widnieje informacja, iż miejscem wykonywania pracy jest siedziba spółki lub miejsce zamieszkania pracownika.

We własnym stanowisku w sprawie przedsiębiorca wskazał, że na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2007 r. nr 11, poz. 74 ze zm.), zarówno Pan (…), jak i Pan (…) jako obywatele zagraniczni, którzy nie podlegają ubezpieczeniu ZUS, nie powinni odprowadzać składek na ubezpieczenia społeczne od wynagrodzenia wypłaconego przez (…).

Wnioskodawca uzasadnienia swojego stanowiska w sprawie upatruje w treści art. 15 Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania z Izraelem (Dz.U. z 1992 nr 28, poz. 124).

W piśmie z dnia 2 marca 2018 r . stanowiącym odpowiedź na wezwanie Zakładu do uzupełnienia wniosku Wnioskodawca wskazał, że pracownicy, o których mowa we wniosku w zakresie zabezpieczenia społecznego podlegają ustawodawstwu izraelskiemu.

Wnioskodawca wskazał jako własne stanowisko w sprawie, że w jego rozumieniu uwzględniając stan faktyczny wskazany we wniosku i powyższym uzupełnieniu spółka nie powinna odprowadzać składek na ubezpieczenia społeczne od wynagrodzenia wypłacanego powyższym pracownikom.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku zważył co następuje:

Stanowisko wyrażone przez wnioskodawcę we wniosku o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej uznać należy za nieprawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, że celem pisemnej interpretacji jest wyjaśnienie przedsiębiorcy treści przepisów prawa, z których wynika obowiązek opłacania przez niego składek na ubezpieczenia społeczne w oparciu o kompletny i jednoznaczny opis stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Zakład procedujący w tym trybie nie posiada jakichkolwiek kompetencji do przeprowadzania postępowania wyjaśniającego (dowodowego) i opiera się na treści przedstawionego opisu stanu faktycznego. Wydając pisemną interpretację Zakład przyjmuje więc jako prawdziwe złożone przez wnioskodawcę oświadczenia, zwracając jednocześnie uwagę na fakt, iż wiążący charakter niniejszej decyzji ograniczony został jedynie do stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jej wydania. Ryzyko podania nieprawdziwych informacji w opisie stanu faktycznego bądź też poczynienie przez terenowe jednostki organizacyjne Zakładu (np. w toku czynności kontrolnych) ustaleń odmiennych od tych zaprezentowanych przez wnioskodawcę, obciąża jedynie wnioskodawcę.

Podkreślenia wymaga fakt, iż zgodnie ze wskazaniami judykatury wydając interpretację organ nie ustanawia żadnej normy indywidualnej, lecz jedynie przedstawia swój pogląd dotyczący rozumienia treści przepisów prawa, z których wynika obowiązek świadczenia składek na ubezpieczenia społeczne i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do określonej sprawy indywidualnej, której zakres przedmiotowy jest zakreślony stanem faktycznym lub zdarzeniem przyszłym przedstawionym przez pytającego we wniosku. Pełną wiedzę o stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym organ czerpie wyłącznie z wniosku uprawnionego podmiotu nie posiadając kompetencji do jego weryfikowania w oparciu o posiadane informacje czy gromadzony materiał dowodowy.

Art. 10 ust. 1 Ustawy o swobodzie działalności gospodarczej stanowi, że przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej, lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne, lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie, zaś w ust. 2, że wniosek o wydanie interpretacji może dotyczyć zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzeń przyszłych.

Natomiast w myśl art. 83d ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r . o systemie ubezpieczeń społecznych Zakład wydaje interpretacje indywidualne, o których mowa w art. 10 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

Biorąc pod uwagę przedstawione przez wnioskodawcę okoliczności i odnosząc je do zaprezentowanej argumentacji wskazać należy, iż przepisy ustawy z dnia 13 października 1998 r . o systemie ubezpieczeń społecznych przewidują obowiązek ubezpieczeń społecznych z tytułu wykonywania pracy na podstawie umowy o pracę.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt. 1 wyżej cytowanej ustawy obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym podlegają pracownicy. W myśl przepisów art. 11 ust. 1 oraz art. 12 ust. 1 tej ustawy także ubezpieczenie chorobowe i wypadkowe dla tych osób jest obowiązkowe.

Przywołane przepisy stanowią o powszechnym charakterze podlegania ubezpieczeniom społecznym w odniesieniu do pracowników zatrudnionych przez polskie firmy a świadczących swą pracę na terenie Polski. Obowiązek ubezpieczeń społecznych z tytułu zawartej umowy o pracę powstanie w przypadku osób, które na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej są pracownikami (bez względu na obywatelstwo, którym legitymują się takie osoby, lub jego brakiem).

Istotnym dla objęcia obowiązkiem ubezpieczeń społecznych jest więc:

1. fakt zawarcia z polskim podmiotem np. umowy o pracę, czyli umowy rodzącej zgodnie z przepisami obowiązek ubezpieczeń społecznych oraz
2. wykonywanie pracy w ramach tej umowy na obszarze Polski.

Tak więc we wszystkich przypadkach gdy polski podmiot zatrudnia pracowników (bez względu na posiadane obywatelstwo) i w umowie określono miejsce wykonywania pracy na terenie Polski, istnieje w odniesieniu do tych pracowników w Polsce obowiązek ubezpieczeń społecznych.

Jedynie ratyfikowana umowa międzynarodowa, jako prawo nadrzędne, może wykluczyć zastosowanie polskich przepisów w tym zakresie.

Należy podkreślić, że brak jest stosownej umowy pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Izraelem w powyższym przedmiocie.

W stanie faktycznym wnioskodawca wskazał, iż jego pracownicy mają miejsce zamieszkania w Izraelu, wykonują pracę zdalnie z terenu Izraela przylatując do siedziby firmy w Polsce raz w miesiącu na okres 5-10 dni. W umowach o pracę wskazane mają, że podstawowym miejscem świadczenia pracy przez pracownika jest siedziba pracodawcy. Pracownik będzie wykonywać prace także w innych miejscach na terytorium Polski.

W związku z powyższym, uwzględniając okoliczność świadczenia pracy przez pracowników na terytorium Polski, stanowisko wnioskodawcy, iż z tytułu wypłacanych wynagrodzeń na rzecz ww. pracowników, nie istnieje w Polsce obowiązek odprowadzania składek na ubezpieczenia społeczne uznać należy za nieprawidłowe.

Natomiast w związku z zawężeniem przez ustawodawcę w art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej w zw. z art. 83d ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych zakresu przedmiotowego spraw podlegających rozpatrzeniu w formie interpretacji jedynie do wykładni przepisów, z których wynika obowiązek odprowadzania składek na ubezpieczenia społeczne (a więc do przepisów prawa polskiego) materia dotycząca ewentualnego obowiązku odprowadzania składek do izraelskiego systemu ubezpieczeniowego nie może stać się przedmiotem niniejszej interpretacji, gdyż wymagałoby to interpretacji przepisów prawa obcego, do czego Zakład w tym trybie nie ma kompetencji.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

źródło: https://bip.zus.pl