Interpretacja ZUS Oddział w Gdańsku z 9-01-2017 r. – DI/100000/43/1299/2016

Dotyczy wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wartości oferowanych pracownikom przez pracodawcę posiłków w formie przedpłaconej karty do wysokości 19 zł miesięcznie

UZASADNIENIE

Dnia 23 listopada 2016 r. do Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku wpłynął wniosek złożony przez (…) o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 grudnia 2016r. doręczonym dnia 21 grudnia 2016r.

Wnioskodawca wskazał, iż zamierza dołączyć do dotychczas oferowanych swoim pracownikom benefitów dofinansowanie posiłków poprzez przekazanie Kart przedpłaconych „(…)”.

Karty te będą mogły być wykorzystywane tylko w sieci ściśle wyznaczonych punktów gastronomicznych na terenie Polski. W skład sieci punktów gastronomicznych wchodzą: restauracje, bary szybkiej obsługi, kantyny, kafeterie, pizzerie i stołówki firmowe akceptujące karty ze znakiem (…). Zgodnie z „Regulaminem użytkowania kart” pracownicy nie mogą w ramach przydzielonych na karcie środków nabywać usług innych niż usługi gastronomiczne i produktów nie będących posiłkami (w szczególności alkoholu i wyrobów tytoniowych). Pracownicy za pośrednictwem kart nie będą mogli wypłacać środków pieniężnych a tylko i wyłącznie dokonywać zakupu gotowych posiłków, spożywanych w przerwach pomiędzy wykonywaniem pracy. Karty co miesiąc będą zasilane przez (…) kwotą nie przekraczającą 190 złotych.

Wnioskodawca kieruje pytanie czy kwota zasilenia kart lunchowych podlega wyłączeniu z podstawy wymiaru składek, jako wartość finansowanych przez pracodawcę posiłków udostępnianych pracownikom do spożycia bez prawa do ekwiwalentu z tego tytułu – do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 190 zł, stosownie do § 2 ustęp 1 punkt 11 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 18 grudnia 1998 roku w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz.U.Nr l6l, poz.1106 z 1998 roku z późniejszymi zmianami).

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że planowane dofinansowanie posiłków poprzez zasilenie kart „(…)” w wysokości nie przekraczającej 190 złotych miesięcznie będzie spełniało warunki przewidziane w § 2 ustęp 1 punkt II Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 18 grudnia 1998 roku, a w konsekwencji – opierając się na paragrafie 2 ustęp 1 punkt II Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe z 18 grudnia 1998 roku – będzie wyłączone z podstawy wymiaru składek, ponieważ spełnia łącznie trzy wymagane przez rozporządzenie warunki: jest dofinansowaniem posiłków przez pracodawcę, pracownicy nie mają możliwości otrzymania z tego tytułu ekwiwalentu i zachowany jest limit 190 zł miesięcznie.

W piśmie z dnia 14 grudnia 2016r. stanowiącym uzupełnienie do wniosku przedsiębiorca wskazał, że wartość „(…)” do wysokości nie przekraczającej kwoty 190 złotych miesięcznie stanowić będzie dla pracowników przychód ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 roku – osiągany w spółce z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.

Mając na uwadze treść wniosku oraz, obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku zważył co następuje:

Stanowisko wyrażone przez wnioskodawcę we wniosku o wydanie pisemnej interpretację w trybie art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej uznać należy za prawidłowe.

W myśl art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie.

Doprecyzowanie zakresu przedmiotowego spraw, w których przedsiębiorca może żądać od Zakładu wydania pisemnej interpretacji nastąpiło w art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r. Zgodnie z tym przepisem Zakład wydaje interpretacje indywidualne, o których mowa w art. 10 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

Zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 i 2 oraz art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy z wyłączeniem przychodów wymienionych w § 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz.U. z 2015r., poz. 2236 ze zm.), jak również wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.

Za przychody ze stosunku pracy uważa się: wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wyłączona jest wartość finansowanych przez pracodawcę posiłków udostępnianych pracownikom do spożycia bez prawa do ekwiwalentu z tego tytułu – do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 190 zł.

Treść powyższego przepisu obejmuje swym zakresem wartość przekazanych pracownikom bonów (kuponów) żywieniowych. Ustawodawca nie ograniczył formy dofinansowania przez pracodawcę do posiłków tj. nie określił, iż pracodawca jest uprawniony do udostępniania tylko bonów czy talonów. Jednak wartość takich bonów, talonów, kart żywieniowych (w opisanym przypadku Kart przedpłaconych) może korzystać z wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne jedynie wtedy, gdy są one realizowane co do zasady w placówkach gastronomiczno-restauracyjnych, barach, punktach gastronomicznych, stołówkach. Nie podlegają natomiast wyłączeniu z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne bony żywieniowe realizowane w sieciach/punktach handlowych, uprawniające do zakupu produktów spożywczych w ogólności, z uwagi na fakt, iż zgodnie z ww. rozporządzeniem posiłki mają być gotowe do spożycia. W związku z dokonanym przez normodawcę, w ramach tego samego aktu prawnego, rozróżnieniem tych pojęć (w § 2 ust. 1 pkt. 6 rozporządzenia) brak jest podstaw do przyjęcia, iż z wyłączenia przewidzianego § 2 ust. 1 pkt. 11 korzystać miałyby oprócz posiłków, także artykuły spożywcze, w tym wprawdzie gotowe do spożycia lecz nie zestawione w gotowe dania.

Powyższe znajduje odzwierciedlenie w wyroku Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 8 listopada 2012 r. w sprawie o sygn. akt III AUa 127/12.

Konkludując, skorzystać z wyłączenia, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe nie mogą kupony, talony czy karty żywieniowe, które są przeznaczane nie tylko na zakup gotowych posiłków w przeznaczonych do tego punktach gastronomicznych, ale również na produkty spożywcze do samodzielnego przygotowania nabywane w sklepach i placówkach handlowych.

Jak trafnie zauważył wnioskodawca, pozostałe przesłanki to brak ekwiwalentności świadczeń oraz zachowanie limitu 190 zł miesięcznie.

Wobec okoliczności, iż wnioskodawca wskazał, że karty „(…)”, o których mowa we wniosku przekazane pracownikom przez pracodawcę będą przeznaczane wyłącznie na zakup gotowych posiłków w punktach gastronomicznych, bez prawa do uzyskania przez pracownika ekwiwalentu i zachowany zostanie przewidziany ww. przepisie limit, należy uznać, iż przedsiębiorca spełnia przesłanki do zastosowania z ww. wyłączenia.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych informuje jednocześnie, iż wydając pisemną interpretację organ działa w oparciu o opis zdarzenia przyszłego zaprezentowany we wniosku, nie mogąc w żaden sposób ingerować w jego treść, dokonywać jego weryfikacji czy oceny pod względem zgodności z rzeczywistością. Należy zaznaczyć, iż okoliczność, iż w trybie wydawania decyzji z wniosku o wydanie pisemnej interpretacji organ nie może prowadzić postępowania wyjaśniającego czy dowodowego, powoduje, iż konsekwencją przedstawienia nieprawdziwego lub niepełnego zdarzenia przyszłego jest niezwiązanie organu wydaną interpretacją.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

źródło: https://bip.zus.pl