Interpretacja ZUS Oddział w Lublinie z 22-02-2017 r. – WPI/200000/43/123/2017

Grupowy Plan Emerytalny

UZASADNIENIE

W dniu 30 stycznia 2017 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie wpłynął wniosek przedsiębiorcy: (…) Sp. z o.o. o wydanie pisemnej interpretacji przepisów w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Powyższy wniosek został przez Wnioskodawcę uzupełniony w dniu 16 lutego 2017 r.

Wnioskodawca w opisie stanu faktycznego przedstawił, że w 2017 roku, dla wybranej grupy pracowników – ze stażem pracy wynoszącym co najmniej 5 lat, zamierza dopłacać co miesiąc do Grupowego Planu Emerytalnego (z (…) S.A.). Wnioskodawca wpłacałby (…) zł z tytułu wpłaty pracodawcy do programu, natomiast pracownik zobowiązany byłby do zapłaty zł. Wpłaty pracownika pokrywane byłyby poprzez potrącenie ich z wynagrodzenia. W ramach Grupowego Planu Emerytalnego ((…) S.A.) pracownicy mogliby lokować środki na IKZE lub IKE, lub PPO. Pracowniczy Plan Oszczędnościowy (PPO) jest planem systematycznego oszczędzania organizowanym przez Pracodawcę na rzecz Pracowników lub osób formalnie związanych z Pracodawcą. Uprawnienia pracowników zatrudnionych na umowę o pracę polegające na możliwości przystąpienia do tego planu nie będą realizowane w oparciu o ustawę o pracowniczych programach emerytalnych, natomiast będą to warunki zbliżone do warunków określonych ww. ustawą. Prowadzenie PPO nie podlega rejestracji i zatwierdzeniu Programu przez Komisję Nadzoru Finansowego. Natomiast Prowadzenie Indywidualnego Konta Zabezpieczenia Emerytalnego oraz Indywidualnego Konta Emerytalnego odbywa się w oparciu o ustawę o pracowniczych programach emerytalnych. W miesięcznych opłatach partycypować będzie zarówno pracodawca, jak i pracownik. Warunkiem przystąpienia pracownika do programu jest 5-letni staż pracy, ale także ponoszenie części kosztów ((…) zł miesięcznie). Kwestia możliwości skorzystania z Grupowego Planu Emerytalnego przez pracowników, uregulowana zostanie w przepisach dotyczących wynagradzania obowiązujących w Spółce. W świetle przedstawionego zdarzenia przyszłego Wnioskodawca wnosi o wydanie interpretacji w kwestii, czy Spółka jako płatnik składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne powinna odprowadzać składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne od wskazanej powyżej wartości wpłacanej w ramach Grupowego Planu Emerytalnego.

Wnioskodawca przedstawił własne stanowisko w sprawie:

Zdaniem Wnioskodawcy na podstawie § 2 ust. pkt 26 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 2236) dalej jako: Rozporządzenie, nie będzie on zobowiązany jako płatnik składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne do odprowadzania składki od kwoty przychodu, którą pracownik uzyskuje w zawiązku z opłacaniem przez Pracodawcę części składki do Grupowego Planu Emerytalnego na zasadach opisanych w stanie faktycznym. Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż zostaną spełnione wszystkie przesłanki przewidziane w § 2 ust. 1 pkt 26 Rozporządzenia. Konstrukcja przedmiotowego przepisu jednoznacznie wskazuje, iż aby móc zastosować wskazane wyłączenie, dana korzyść musi stanowić przychód pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy oraz dodatkowo prawo do uzyskania korzyści (w postaci częściowego sfinansowania przez pracodawcę wpłat w ramach Grupowego Planu Emerytalnego) musi wynikać z przepisów układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu przewidujących partycypację pracownika (choćby symboliczną złotówkę) w poniesieniu kosztów nabycia tych świadczeń. W stanie faktycznym przedstawionym we wniosku, pracownik uzyskałby prawo do uczestniczenia w Grupowym Planie Emerytalnym opłacając zł miesięcznie, pozostały koszt uczestnictwa w Palnie pokrywa pracodawca. Zatem stwierdzić należy, iż korzyść materialna polega na uprawnieniu do zakupu usługi po cenach niższych niż detaliczne. Objęcie programem przedstawionym we wniosku wynikałaby z obowiązujących w Spółce przepisów o wynagradzaniu, a odniesiona korzyść (dofinansowanie przez Spółkę) z pewnością stanowiłaby przychód pracownika. Powyższe potwierdzono w decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie z dnia 20 października 2015 r., nr 1102/2015: „prawo do uzyskania korzyści uzyskiwane przez pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, musi wynikać z zapisów zawartych w układach zbiorowych pracy, regulaminach wynagradzania lub przepisach o wynagradzaniu, przewidujących partycypację pracownika w poniesieniu kosztów nabycia tych świadczeń. Ponadto dana korzyść musi przybrać formę niepieniężną (formę zakupu po cenach niższych niż detaliczne artykułu lub usługi. Jednocześnie pracownik powinien ponieść część kosztów świadczenia”. Mając na uwadze, iż przedstawione w stanie faktycznym świadczenie będzie miało charakter niepieniężny, zawarte będzie w przepisach dotyczących wynagradzania obowiązujących w Spółce, a pracownik będzie ponosił częściowe koszty związane z przystąpieniem i uczestnictwem w programie, uznać należy, iż wypełnione zostały przesłanki wynikające z § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia.

Mając na uwadze powyższe Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku, Spółka jako płatnik nie będzie zobowiązana do odprowadzania składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne.

Pismem z dnia 01 lutego 2017 r. Oddział wezwał Wnioskodawcę o uzupełninie złożonego wniosku poprzez:

• wskazanie, czy wpłacane pracownikom do Grupowego Planu Emerytalnego ((…) S.A.) kwoty, będą dla nich przychodem ze stosunku pracy w myśl przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 ze zm.).

W dniu 16 lutego 2017 r. Wnioskodawca uzupełnił złożony wniosek o wydanie interpretacji informując, że kwoty wpłacane przez pracodawcę w ramach Grupowego Planu Emerytalnego będą przychodem ze stosunku pracy w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie. W myśl ustępu 5 powołanego powyżej artykułu udzielenie interpretacji następuje w drodze decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

Ponadto stosownie do art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, Zakład wydaje interpretacje indywidualne, wyłącznie w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

Zasady opłacania składek na ubezpieczenia społeczne regulują przepisy ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych.

Stosownie do treści art. 18 ust. 1 i ust. 2, art. 20 ust. 1 w związku z art. 4 pkt 9 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz § 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe) pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 2032 ze zm.) z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, z wyłączeniem wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.

Ponadto zgodnie z art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 1793 ze zm.) do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne pracowników stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe tych osób.

Zakład wskazuje ponadto, iż z brzmienia art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych wynika ograniczenie w tematyce, w której jest zobowiązany wypowiedzieć się za pośrednictwem pisemnej interpretacji przepisów w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, uniemożliwiające potwierdzenie w tym trybie przez organ dokonanej kwalifikacji przychodu w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Uwzględniając powyższe, Zakład dokonał interpretacji przepisów ubezpieczeniowych opierając się na zawartej w treści wniosku informacji w powyższym zakresie.

Katalog przychodów wyłączonych z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe określony we wskazanym rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, zawiera w § 2 ust. 1 pkt 26 zapis, iż podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe nie stanowią korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji.

Konstrukcja powyższego przepisu rozporządzenia jednoznacznie wskazuje, iż aby móc zastosować wskazane wyłączenie, dana korzyść musi stanowić przychód pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy oraz dodatkowo prawo do uzyskania korzyści musi wynikać z przepisów układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, przewidujących partycypację pracownika w ponoszeniu kosztów nabycia tych świadczeń. Ponadto dana korzyść musi przybrać formę niepieniężną (formę zakupu po cenach niższych niż detaliczne artykułu lub usługi). Jednocześnie należy zauważyć, że w sytuacji, gdy świadczenie przyznane pracownikowi jest w całości finansowane przez pracodawcę – stanowi ono podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia.

W świetle przytoczonego przepisu, składki na ubezpieczenia społeczne nie powinny być naliczane od przychodu pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy stanowiącego korzyść materialną wynikającą układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegającą na umożliwieniu pracownikowi skorzystania z artykułów, przedmiotów lub usług jedynie za częściową ich odpłatnością. Częściowa ich odpłatność polega w tym przypadku na partycypowaniu pracownika (choćby symbolicznym) w pokryciu kosztów zakupu artykułów, przedmiotów lub usług.

Z treści wniosku złożonego w 30 stycznia 2017 r., uzupełnionego w dniu 16 lutego 2017 r. wynika, że Wnioskodawca planuje w 2017 roku, dla wybranej grupy pracowników – ze stażem pracy wynoszącym co najmniej 5 lat, dopłacać co miesiąc do Grupowego Planu Emerytalnego ((…) S.A.). Wnioskodawca wpłacałby zł do programu, natomiast pracownik zobowiązany byłby do zapłaty zł. W ramach Grupowego Planu Emerytalnego ( (…) S.A.) pracownicy mogliby lokować środki na IKZE lub IKE, lub PPO. Pracowniczy Plan Oszczędnościowy (PPO) jest planem systematycznego oszczędzania organizowanym przez Pracodawcę na rzecz Pracowników lub osób formalnie związanych z Pracodawcą. Uprawnienia pracowników zatrudnionych na umowę o pracę polegające na możliwości przystąpienia do tego planu nie będą realizowane w oparciu o ustawę o pracowniczych programach emerytalnych, natomiast będą to warunki zbliżone do warunków określonych ww. ustawą. Prowadzenie PPO nie podlega rejestracji i zatwierdzeniu Programu przez Komisję Nadzoru Finansowego. Natomiast Prowadzenie Indywidualnego Konta Zabezpieczenia Emerytalnego oraz Indywidualnego Konta Emerytalnego odbywa się w oparciu o ustawę o pracowniczych programach emerytalnych. W miesięcznych opłatach partycypować będzie zarówno pracodawca, jak i pracownik. Warunkiem przystąpienia pracownika do programu jest 5-letni staż pracy, ale także ponoszenie części kosztów ((…) zł miesięcznie). Kwestia możliwości skorzystania z Grupowego Planu Emerytalnego przez pracowników, uregulowana zostanie w przepisach dotyczących wynagradzania obowiązujących w Spółce.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że przywołany przepis § 2 ust. 1 pkt 26 ww. rozporządzenia nie znajduje zastosowania w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym dającego prawo pracownikom ze stażem większym niż 5 lat do dodatkowego benefitu w postaci składki do Grupowego Planu Emerytalnego ((…)S.A.). Należy w tym miejscu wskazać na specyfikę Pracowniczych Programów Oszczędnościowych. PPO jest formą współpracy między pracodawcą a pracownikami. Zgromadzony w ramach tegoż Programu kapitał co do zasady jest wypłacany w chwili nabycia uprawnień emerytalnych, jednak w pewnych sytuacjach pracodawca może udzielić zgody na wcześniejszą wypłatę. Program jest dostosowany do indywidualnych potrzeb przedsiębiorstwa, gdzie pracodawca określa oczekiwania i warunki uczestnictwa uwzględniając preferencje pracowników. Ponieważ program jest dodatkowym źródłem pozyskiwania środków pieniężnych na rzecz wypłacanych w przyszłości świadczeń emerytalnych, każdy pracownik, który przystąpi do ww. Programu ma zapewniony dostęp do tych środków pieniężnych, ale w zakresie określonym przez pracodawcę.

Tym samym, comiesięczne wpłaty do Grupowego Planu Emerytalnego w części finansowanej przez pracodawcę, jako niespełniające przesłanek zawartych w § 2 ust.1 pkt 26 rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, będą podlegać uwzględnieniu w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne z tytułu stosunku pracy.

Biorąc pod uwagę opis stanu faktycznego oraz obowiązujące przepisy prawa, Zakład Ubezpieczeń Społecznych uznał za nieprawidłowe stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku złożonym w dniu 30 stycznia 2017 r., uzupełnionym w dniu 16 lutego 2017 r. w sprawie nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne pracowników wartości współfinansowanych przez pracodawcę świadczeń w postaci miesięcznych składek w ramach Grupowego Planu Emerytalnego.

Wydana decyzja wiąże Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyłącznie w sprawie przedsiębiorcy, na którego wniosek została wydana.

Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do Sądu Okręgowego w (…).

źródło: https://bip.zus.pl