Decyzja nr 12 – stanowisko prawidłowe – podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne – wartość świadczenia w naurze w okresie pobierania przez pracownika wynagrodzenia za czas choroby, zasiłku chorobowego, zasiłku opiekuńczego oraz świadczenia reha
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
DECYZJA NR 12
Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t. j.: Dz. U. z 2013, poz. 672 z późn. zm.) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t. j. Dz. U. 2013, poz. 1442 z późn. zm.), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku uznaje za prawidłowe stanowisko zawarte we wniosku przedsiębiorcy (…) Sp. z o.o. z siedzibą w (…) z dnia 15 grudnia 2014r., złożonym w dniu 19 grudnia 2014 r., w zakresie obowiązku odprowadzania składek na ubezpieczenia społeczne od wartości świadczenia w naturze w postaci benefitu (…) w okresie pobierania przez pracownika wynagrodzenia za czas choroby, zasiłku chorobowego, zasiłku opiekuńczego oraz świadczenia rehabilitacyjnego.
UZASADNIENIE
Dnia 19 grudnia 2014 r. do Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku wpłynął wniosek z dnia 15 grudnia 2014 r. złożony przez przedsiębiorcę (…) Sp. z o.o. z siedzibą w (…) o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.
Wnioskodawca wskazał, iż wprowadza benefit w postaci (…), który będzie częściowo finansowany przez pracodawcę. Karty te umożliwiają pracownikowi bezpłatny wstęp na obiekty sportowe. Istotą posiadania tej karty jest możliwość korzystania z niej przez cały miesiąc bez względu na absencję spowodowaną m.in. chorobą. Przychód z kart benefit finansowany przez pracodawcę będzie stanowił podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie i podatek.
Wątpliwości spółki budzi możliwość zastosowania do tego typu przychodu zwolnienia z opłacania składek zgodnie z § 2 ust.1 pkt. 24 rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe i nie naliczania składek za okres pobierania wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy, zasiłku chorobowego, macierzyńskiego, opiekuńczego, rehabilitacyjnego. W spółce brak jest przepisów o wynagradzaniu, informujących, że dofinansowanie do benefitu jest należne za okres pobierania wynagrodzenia chorobowego lub zasiłku.
W treści własnego stanowiska w sprawie przedsiębiorca wskazuje, iż w jego ocenie przychód z kart benefit w całości stanowi podstawę wymiaru składek nawet w trakcie niezdolności do pracy i pobierania z tego tytułu zasiłku chorobowego, macierzyńskiego, opiekuńczego, rehabilitacyjnego. Jak podkreśla przedsiębiorca, podstawę zwolnienia z opłacania składek stanowi § 2 ust. 1 pkt 24 rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe. Na podstawie tego zwolnienia nie stanowią podstawy wymiaru składek składniki wynagrodzenia, do których pracownik ma prawo w okresie pobierania wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy, zasiłku chorobowego, macierzyńskiego, opiekuńczego, rehabilitacyjnego w myśl postanowień układów zbiorowych pracy lub przepisów o wynagradzaniu, jeżeli są one wypłacane za okres pobierania tego wynagrodzenia lub zasiłku. Spółka nie ma w przepisach o wynagradzaniu zapisu, że dopłaty do benefitu w postaci (…) są należne za okres pobierania wynagrodzenia lub zasiłku chorobowego. Według wnioskodawcy, gdy takiego zapisu nie ma, to świadczenia finansowane za okres choroby pracownika stanowią podstawę wymiaru składek.
Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku zważył co następuje:
Stanowisko wyrażone przez przedsiębiorcę we wniosku o wydanie pisemnej interpretacji w zakresie obowiązku odprowadzania składek na ubezpieczenia społeczne od wartości świadczenia w postaci (…) w okresie pobierania przez pracownika wynagrodzenia za czas choroby, zasiłku chorobowego, zasiłku opiekuńczego oraz świadczenia rehabilitacyjnego uznać należy za prawidłowe.
Przepis art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej stanowi, że przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie.
Jednocześnie zgodnie art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych Zakład wydaje interpretacje indywidualne, o których mowa w art. 10 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.
Zgodnie z treścią art. 18 ust.1 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r . o systemie ubezpieczeń społecznych, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.).
Za przychody ze stosunku pracy uważa się: wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
W myśl natomiast § 2 ust. 1 pkt 24 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 1998 r. Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. Nr 161, poz. 1106 z późn. zm.) z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe wyłączone są te przychody stanowiące składniki wynagrodzenia, do których pracownik ma prawo w okresie pobierania wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy, zasiłku chorobowego, macierzyńskiego, opiekuńczego, świadczenia rehabilitacyjnego, w myśl postanowień układów zbiorowych pracy lub przepisów o wynagrodzeniu o ile są one wypłacane za okres pobierania tego wynagrodzenia lub zasiłku.
Z powyższych przepisów wywieść należy, iż przychody pracownika ze stosunku pracy, które uzyskuje on w okresie pobierania wynagrodzenia za czas choroby, zasiłku chorobowego zasiłku opiekuńczego oraz świadczenia rehabilitacyjnego są wyłączone z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne jedynie wówczas, gdy z przepisów wewnętrznych regulujących kwestie wynagradzania pracowników wynika jednoznacznie prawo pracownika do tych świadczeń za ten okres.
W sytuacji natomiast, gdy brak jest regulacji tego typu u danego pracodawcy (tak jak ma to miejsce w przypadku wnioskodawcy) przychody, które pracownicy uzyskują w okresie pobierania wynagrodzenia za czas choroby, zasiłku chorobowego, zasiłku opiekuńczego oraz świadczenia rehabilitacyjnego stanowić będą podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.
Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.
Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.
źródło: https://bip.zus.pl