Interpretacja ZUS Oddział w Lublinie z 22-08-2014 r. – WPI/200000/43/892/2014

Podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia-obowiązek odprowadzania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, fpifgśp od części składki zapłaconej przez zleceniodawcę za zleceniobiorców z tytułu umowy zlecenia (art 16 ust 1 pkt 4)

UZASADNIENIE

W dniu 18 lipca 2014 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie wpłynął wniosek przedsiębiorcy (…) reprezentowanego przez radcę prawnego (…) o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

W przedstawionym stanic faktycznym pełnomocnik przedsiębiorcy wskazał, że w imieniu mocodawcy wnosi o wydanie interpretacji indywidualnej w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności w zakresie przedstawionego stanu faktycznego.

Wnioskodawca poinformował, że w następstwie przeprowadzonej w dniach 25.10.2013 r. – 29.11.2013 r. przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych kontroli płatnika składek – tj. w zakresie: prawidłowości i rzetelności obliczania składek na ubezpieczenia społeczne oraz innych składek, do których pobierania zobowiązany jest płatnik oraz zgłaszania do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego, ZUS ustalił iż:

• Zawarte przez wnioskodawcę z osobami fizycznymi w okresie od stycznia 2010 roku do kwietnia 2012 roku umowy cywilnoprawne nazwane przez strony umowami o dzieło, wykazują w istocie cechy stosunku zlecenia, w następstwie czego zleceniobiorcy wykonujący pracę – od dnia oznaczonego w umowie jako dzień rozpoczęciu jej wykonywania do dniu rozwiązania lub wygarnięcia tej umowy winni zostać objęci obowiązkowo ubezpieczeniami emerytalnym, rentowym, wypadkowym, przy czym obowiązek zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych zleceniobiorców należy do płatnika składek;
• Wnioskodawca jako płatnik nie naliczył składek na ubezpieczenia społeczne w miesiącach od marca 2010 roku do grudnia 2012 roku od pomocy udzielonej pracownikom uprawnionym do korzystania z Zakładowego funduszu Świadczeń Socjalnych w postaci „kart prezentowych”, wypłat pieniężnych na tzw. „wczasy we własnym zakresie”. Pomocy z ZFSS w postaci „karty prezentowej” udzielono w jednakowej wysokości, bez stosowania kryterium socjalnego. Przy udzielaniu pomocy w postaci wypłaty pieniężnej za tzw. „wczasy we własnym zakresie” nie była badana sytuacja rodzinna, materialna i życiowa osób. którym takiej pomocy udzielono. Wnioskodawca poinformował, że przyznanie świadczeń z ZFŚS z pominięciem analizy sytuacji socjalnej i rodzinnej oznacza, że pracodawca wypłacił temu pracownikowi w istocie świadczenie pieniężne związane ze stosunkiem pracy, nie zaś świadczenie socjalne. Zdaniem Wnioskodawcy pomoc z ZFŚS w postaci tzw. „karty prezentowej” oraz wypłaty pieniężne dopłat do wypoczynku organizowanego we własnym zakresie przez, pracowników nie mające charakteru socjalnego stanowią przychód pracownika w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych. W ocenie Wnioskodawcy oznacza to, że od uzyskanego przez pracowników przychodu należy uiścić składki na ubezpieczenie społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy. Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, Fundusz Emerytur Pomostowych.

Wnioskodawca po zapoznaniu się z protokołem przeprowadzonej kontroli, w dniu 29 listopada 2013 roku. skorygował raporty i deklaracje rozliczeniowe za lata 2010 – 2012 zgodnie z protokołem kontroli ZUS oraz zapłacił składki na ubezpieczenie społeczne wraz z należnymi odsetkami zarówno od osób. które od stycznia 2010 roku do kwietnia 2012 roku wykonywały pracę na podstawie umowy zakwalifikowanej w następstwie przeprowadzonej kontroli jako umowa zlecenie (wcześniej o dzieło), jak również naliczył i odprowadził składki na ubezpieczenie społeczne, ubezpieczenie zdrowotne. Fundusz Pracy. Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. Fundusz Emerytur Pomostowych od pomocy udzielonej pracownikom w postaci „kart prezentowych” i wypłat pieniężnych na tzw. „wczasy we własnym zakresie”, będących w istocie świadczeniami pieniężnymi związanymi ze stosunkiem pracy.

Wnioskodawca w całości sfinansował składki na ubezpieczenie społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, Fundusz Emerytur Pomostowych

Zarząd Wnioskodawcy podjął w dniu 29 listopada 2013 r. decyzję o niedochodzeniu od ubezpieczonych zwrotu od zleceniobiorców i pracowników kwot odpowiadających części składek za ZUS. która z mocy art. 16 ustawy systemowej powinien uiszczać ubezpieczony. Wnioskodawca poinformował, że u podstawy podjęcia przez (…) decyzji o odstąpieniu od żądania zwrotu od zleceniobiorców i pracowników kwot odpowiadających części składek za ZUS, którą z mocy art. 16 ustawy systemowej powinien uiszczać ubezpieczony, były przewidywane znaczne trudności z windykacja ww. należności, związane z koniecznością prowadzenia postępowań sadowych i egzekucyjnych oraz koniecznością ponoszenia dodatkowych związanych z tym kosztów, które w ocenie Wnioskodawcy najprawdopodobniej przewyższałyby wysokość dochodzonych należności. Wnioskodawca wskazał ponadto, że w dacie zapłaty składek większość zleceniobiorców nie wykonywała już pracy na rzecz Wnioskodawcy nie pozostawało również już wielu spośród pracowników za których opłacane były zaległe składki.

W związku z opisanym powyżej zaistniałym stanem faktycznym Wnioskodawca powziął wątpliwość czy składka na ubezpieczenia społeczne pracownika lub zleceniobiorcy zapłacona w całości przez pracodawcę z własnych środków, która z mocy art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych powinna być w części uiszczona przez ubezpieczonego może po raz wtóry (ponownie) stanowi podstawę wymiaru składek?

Wnioskodawca przedstawił własne stanowisko w sprawie:

W ocenie wnioskodawcy składka na ubezpieczenia społeczne zapłacona w całości przez pracodawcę z własnych środków, która z mocy art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, powinna być w części uiszczona przez ubezpieczonego, nie może po raz wtóry stanowić podstawę wymiaru składki.

Wnioskodawca poinformował, że w następstwie ujawnionych w toku kontroli ZUS nieprawidłowości płatnik skorygował raporty i deklaracje rozliczeniowe za lata 2010 – 2012 zgodnie z protokołem kontroli ZUS. Wnioskodawca zapłacił również wraz. z należnymi odsetkami składki na ubezpieczenie społeczne zarówno od osób. które w okresie od stycznia 2010 roku do kwietnia 2012 roku wykonywały pracę na podstawie umowy zakwalifikowanej w następstwie przeprowadzonej kontroli jako umowa zlecenie (wcześniej o dzieło), jak również odprowadził składki na ubezpieczenie społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, Fundusz Emerytur Pomostowych od pomocy udzielonej pracownikom w postaci „kart prezentowych” i wypłat pieniężnych na tzw. „wczasy we własnym zakresie”, będących w istocie świadczeniami pieniężnymi związanymi ze stosunkiem pracy.

Zdaniem wnioskodawcy zarówno wynagrodzenie otrzymane przez zleceniobiorców jak również przyznane pracownikom świadczenia pieniężne w postaci tzw. „karty prezentowej” oraz. wypłaty pieniężne dopłat do wypoczynku organizowanego we własnym zakresie zostały przez wnioskodawcę ubruttowione, tj. od wysokości świadczeń naliczone i odprowadzone zostały należne składki na ZUS.

Wnioskodawca opłacając składki na ubezpieczenia w części, którą powinien uiszczać ubezpieczony, nie działał literalnie w zgodzie z art. 16 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, jednakże podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia stanowiła każdorazowo prawidłowo ubruttowiona kwota wynagrodzenia z tytułu umowy zlecenia czy świadczenia pieniężnego związanego z pozostawaniem w- stosunku pracy.

Zdaniem Wnioskodawcy przyjęcie poglądu, że kwota zwiększenia podstawy wymiaru składek powinna podlegać oskładkowaniu prowadziłoby do konkluzji, iż składki ZUS naliczane byłyby od zapłaconych na ubezpieczenia społeczne.

W ocenie wnioskodawcy taka koncepcja jest nie do przyjęcia, ponieważ składki ubezpieczeniowe naliczane były i odprowadzane do ZUS w prawidłowej wysokości, toteż nie mogą po raz drugi stanowić podstawy wymiaru składek.

Wnioskodawca powołał art. 18 ust. 1 ustawy systemowej zgodnie z którym podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia stanowi przychód, o którym mowa w art. 4 pkt. 9, a jest to przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca stwierdza, że stosownie do art. 18 ust. 1 a i 3 ustawy systemowej w przypadku ubezpieczonych, o których mowa w art. 8 ust. 2a, w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe uwzględni się również przychód z tytułu umowy agencyjnej, umowy zlecenia innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia albo umowy o dzieło. Wnioskodawca wywodzi, że podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe zleceniobiorców ustala się zgodnie z art. 18 ust 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, jeżeli w umowie agencyjnej lub umowie zlecenia albo w innej umowie o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, określono odpłatność za jej wykonywanie kwotowo, w kwotowej stawce godzinowej lub akordowej albo prowizyjnie.

Wnioskodawca stwierdza, że w myśl art. 4 pkt. 9 ustawy systemowej za przychód należy rozumieć przychody w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, pracy nakładczej, służby, wykonywania mandatu posła lub senatora, wykonywania pracy w czasie odbywania kary pozbawienia wolności lub tymczasowego aresztowania, pobierania zasiłku dla bezrobotnych, świadczenia integracyjnego i stypendium wypłacanych bezrobotnym oraz stypendium sportowego, a także z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności oraz umowy agencyjnej lub umowy zlecenia jak również z tytułu współpracy przy tej działalności lub współpracy przy wykonywaniu umowy.

Zdaniem wnioskodawcy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, rożnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W ocenie Wnioskodawcy przychodem pracownika alternatywnie zleceniobiorcy nie może być jednak część składki na rzecz ZUS. którą od powyższego przychodu zapłacił pracodawca z własnych środków także w tej części, którą z mocy art. 16 ustawy sy stemowej powinien uiszczać ubezpieczony. Zdaniem Wnioskodawcy składka zapłacona w całości przez pracodawcę od przychodu uzyskanego przez pracownika tudzież zleceniobiorcę nie może być kwalifikowana jako kolejny przychód ubezpieczonego podlegający oskładkowaniu, ponieważ nie istnieje obowiązek zapłaty składki od składki.

W ocenie Wnioskodawcy składka na rzecz ZUS, naliczona i odprowadzona w prawidłowej wysokości, nie może po raz wtóry stanowić podstawy wymiaru składki i być ponownie wliczona do podstawy oskładkowania.

Zgodnie z art. 18 ust. 1 ustawy systemowej podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe ubezpieczonych wymienionych w art. 6 ust. 1 pkt. 1 ustawy (pracowników) stanowi przychód, o którym mowa w art. 4 pkt. 9 ustawy, a więc przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca wskazał, że definicje przychodu zawiera przepis art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy podatkowej przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Wnioskodawca stwierdza, że w myśl art. 12 ust. 1 cytowanej ustawy za przychody ze stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń. Zdaniem Wnioskodawcy z brzmienia obu wymienionych przepisów wynika nadto, że aby pieniądze i wartości pieniężne mogły być traktowane jako przychód, muszą być postawione do dyspozycji podatnika, natomiast świadczenia w naturze i inne nieodpłatne świadczenia mogą być uznane za przychód jedynie po faktycznymi ich otrzymaniu przez podatnika.

Wnioskodawca wyraża pogląd, że przychodem, od którego wymierzana jest w myśl art. 18 ustawy systemowej składka są wszelkie należności przysługujące pracownikowi wymienione w art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przede wszystkim środki pieniężne, wypłacone albo postawione do dyspozycji pracownika.

Zdaniem Wnioskodawcy tak rozumiany jest, co do zasady przychód w ustawie o podatku dochodowym, co w opinii Wnioskodawcy jest zrozumiałe, gdy weźmie się pod uwagę, że z definicji podatek dochodowy jest zależny od środków pieniężnych, którymi pracownik dysponuje albo może dysponować. Zdaniem wnioskodawcy nie jest więc prawnie możliwe uwzględnianie w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników jakichkolwiek należności pieniężnych, które nie stały się przychodem pracownika. W opinii wnioskodawcy przychód powstaje dopiero w momencie rzeczywistego otrzymania lub postawienia go do dyspozycji pracownika, stąd przy ustalaniu podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne istotne jest, czy przychód powstał z tytułu stosunku pracy, a więc czy nastąpiła wypłata należności lub postawienie do dyspozycji.

Zdaniem Wnioskodawcy składka na ubezpieczenia społeczne stanowi wartość pieniężną, która po jej odprowadzeniu do ZUS nie jest przychodem pracownika ze stosunku pracy, nie jest postawiona do dyspozycji pracownika jako przychód i nie może ponownie być uwzględniana w podstawie wymiaru. Wnioskodawca stwierdza, że fundusze pochodzące ze składek są wprawdzie przeznaczane na wypłatę świadczeń dla pracowników, ale wypłata następuje już ze stosunku ubezpieczenia społecznego, a nie ze stosunku pracy. W ocenie wnioskodawcy nie jest możliwe pobieranie składek na ubezpieczenie społeczne od składek na ubezpieczenie społeczne.

W dniu 23.07.2014 r. do Wnioskodawcy skierowano wezwanie o uzupełnienie stanu faktycznego wniosku o interpretację z dnia 8.07.2014 r. poprzez wskazanie czy część składki emerytalnej i rentowej zapłaconej przez wnioskodawcę z własnych środków w części dotyczącej ubezpieczonych (pracowników, zleceniobiorców) stanowi przychód pracowników z tytułu stosunku pracy i odpowiednio przychód zleceniobiorców z tytułu umowy zlecenia w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1091 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca w dniu 08.08.2014 r. uzupełnił merytorycznie wniosek i stwierdził, że część składki emerytalnej i rentowej zapłaconej przez Wnioskodawcę z własnych środków w części dotyczącej ubezpieczonych (pracowników, zleceniobiorców) stanowi przychód pracowników z tytułu stosunku pracy i odpowiednio przychód zleceniobiorców z tytułu umowy zlecenia w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie. Stosownie do ustępu 5 powołanego powyżej artykułu w związku z art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r., udzielenie interpretacji dotyczącej ustalania podstawy wymiaru składek następuje w drodze decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

Oddział wskazuje, że zgodnie z art. 10 ust. 7 ustawy swobodzie działalności gospodarczej w przypadku wystąpienia w jednym wniosku o wydanie interpretacji odrębnych stanów faktycznych pobiera się opłatę od każdego przedstawionego we wniosku odrębnego stanu faktycznego. Dlatego też Oddział rozstrzygnął wątpliwość Wnioskodawcy w zakresie jednego przedstawionego i opłaconego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego dotyczącego podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych zleceniobiorców.

Zgodnie z art. 18 ust. 3 w związku z art. 4 pkt 9 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych – cyt. powyżej podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe zleceniobiorców stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu wykonywania umowy zlecenia, jeżeli w umowie tej określono odpłatność za jej wykonanie kwotowo, albo w kwotowej stawce godzinowej lub akordowej, albo prowizyjnie. Przychodem stanowiącym podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia osoby o której mowa w art. 6 ust. 1 pkt 4) ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych – są przychody w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzyskiwane z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia.

Zgodnie z art. 81 ust. 1 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 164 poz. 1027) do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne zleceniobiorców stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe tych osób. Przy ustalaniu podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne zleceniobiorców nie stosuje się wyłączeń wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz nie stosuje się ograniczenia, o którym mowa w art. 19 ust. 1 ustawy o sus. Podstawę wymiaru składki na ubezpieczenia zdrowotne pomniejsza się o kwoty składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i chorobowe finansowanych przez ubezpieczonych niebędących płatnikami składek, potrąconych przez płatników ze środków ubezpieczonego, zgodnie z przepisami ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, (art. 81 ust. 5 i 6)

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych składki na ubezpieczenia emerytalne zleceniobiorców finansują z własnych środków, w równych częściach , ubezpieczeni i płatnicy składek. Natomiast w myśl ust. 1b składki na ubezpieczenia rentowe osób. o których mowa w ust. 1 finansują z własnych środków, w wysokości 1.5 % podstawy wymiaru ubezpieczeni i w wysokości 6.5 % podstawy wymiaru płatnicy składek.

Zgodnie z art. 104 ust. 1 pkt 1 c) usuwy z dnia 20.04.2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (t. j. Dz. U. z 2013 poz. 674) obowiązkowe składki na Fundusz Pracy, ustalone od kwot stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe bez stosowania ograniczenia, o którym mowa w art 19 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, wynoszących w przeliczeniu na okres miesiąca, co najmniej minimalne wynagrodzenie za pracę, w przypadku osob o których mowa w art. 6 ust. 2 ustaw z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę, co najmniej wynagrodzenie, o którym mowa w tym przepisie, opłacają pracodawcy oraz. inne jednostki organizacyjne za osoby wykonujące pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy oświadczenie usług, do której zgodnie z przepisami ustawy / dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny stosuje się przepisy dotyczące zlecenia oraz za osoby z nimi współpracujące (…)

Ustawa z dnia 13 lipca 2006 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (t. j. Dz. U. z 2014 r. poz. 272) w art. 29 ust. 1 stanowi, iź składkę na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych ustala się od wypłat stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe bez stosowania ograniczenia, o którym mowa w art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1442. z późn. zm.).

W stanie faktycznym wniosku z dnia 8 lipca 2014 r. Wnioskodawca poinformował, że w wyniku przeprowadzonej u niego kontroli w zakresie prawidłowości i rzetelności obliczania składek na ubezpieczenia społeczne oraz innych składek, do których pobierania zobowiązany jest płatnik oraz zgłaszania do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego. ZUS zakwestionował zawarte przez Wnioskodawcę umowy cywilne nazwane umowami o dzieło i uznał, iź wymienione umowy są umowami zlecenia. Skutkiem powyższego zleceniobiorcy wykonujący powyższe umowy od dnia oznaczonego w umowie jako dzień rozpoczęcia jej wykonywania do dnia rozwiązania lub wygaśnięcia tej umowy powinni zostać objęci obowiązkowo ubezpieczeniami emerytalnymi, rentowym i wypadkowym, przy czym obowiązek ich zgłoszenia obciążył Wnioskodawcę. Jak poinformował Wnioskodawca, w opisie stanu faktycznego, składki na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne. Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych zostały przez niego opłacone w całości również w części należnej od zleceniobiorców. Wnioskodawca podjął decyzję o niedochodzeniu od ubezpieczonych – zleceniobiorców zwrotu kwot odpowiadających części składek nalewnych od nich zgodnie z art. 16 ustawy o sus.

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy obowiązku odprowadzenia składek na ubezpieczenia od przysporzenia w postaci zapłaty części składki za zleceniobiorców, do której odprowadzenia są zobowiązani na podstawie art. 16 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.

W stanowisku przedstawionym we wniosku z dnia 8 lipca 2014 r. wnioskodawca stwierdził, że jego zdaniem składka na ubezpieczenia społeczne zleceniobiorcy zapłacona w całości przez pracodawcę z własnych środków, która z mocy art. 16 ust. 1 ustawy o sus powinna być zapłacona przez ubezpieczonego – zleceniobiorcę nie może po raz wtóry stanowić podstawy wymiaru składki i być ponownie wliczona do podstawy oskładkowania oraz stwierdził, że składka na ubezpieczenia społeczne jest wartością pieniężną, która po odprowadzeniu do ZUS nie jest przychodem pracownika.

W uzupełnieniu stanu faktycznego wniosku o pisemną interpretację z dnia 1 sierpnia 2014 r. Wnioskodawca wskazały, że cześć składki emerytalnej i rentowej zapłaconej, przez niego z własnych środków w części dotyczącej ubezpieczonych (zleceniobiorców) stanowi przychód z tytułu umowy zlecenia w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Oddział wskazuje, że zgodnie z art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej w związku z art. 83 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych wydanie pisemnej interpretacji dotyczy wyłącznie przepisów, z których bezpośrednio wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę składek na ubezpieczenia społeczne. Natomiast brak jest podstaw prawnych umożliwiających Zakładowi wydanie pisemnej interpretacji przepisów w przedmiocie potwierdzenia, czy kwota składek uregulowana przez płatnika za zleceniobiorców niepo brana ze środków ubezpieczonego stanowi przychód zleceniobiorcy w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż rozstrzygnięcie powyższego należy do zakresu przedmiotowego działania organów podatkowych. W związku z powyższym skoro część składki opłacona przez Wnioskodawcę za zleceniobiorców stanowi zdaniem Wnioskodawcy przychód z tytułu umowy zlecenia w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to tym samym stanowi podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne oraz Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych w oparciu o cytowane wyżej przepisy.

Oddział zauważył sprzeczność stanowiska Wnioskodawcy zawartego we wniosku z dnia 08.07.2014 r. z treścią udzielonej odpowiedzi na wezwanie z dnia 1.08.2014 r. w sprawie kwalifikacji przychodu z umowy zlecenia. Jednocześnie wobec braku podstaw prawnych do zajęcia stanowiska w kwestii potwierdzenia kwalifikacji przychodu. Oddział oparł swe rozstrzygnięcie na jednoznacznym stwierdzeniu Wnioskodawcy, że część składki emerytalnej i rentowej zapłaconej z własnych środków Wnioskodawcy w części dotyczącej obowiązku ubezpieczonych – zleceniobiorców stanowi przychód z umowy zlecenia w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym Oddział uznał stanowisko wyrażone przez wnioskodawcę we wniosku z dnia 08.07.2014 r. za nieprawidłowe.

Mając na uwadze powyższe Oddział stwierdził jak w sentencji.

Decyzja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania decyzji.

źródło: https://bip.zus.pl