Interpretacja ZUS Oddział w Lublinie z 24-10-2013 r. – WPI/200000/451/1409/2013

Stopa procentowa skłdki na ubezpieczenie wypadkowe

UZASADNIENIE

W dniu 11.10.2013r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie wpłynął wniosek płatnika o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

Wnioskodawca wskazał, iż planowane jest połączenie (…) („Spółka”, „Spółka Przejmująca”) (…) („Spółka Przejmowana”). Połączenie nastąpi w trybie art. 492 § 1 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych („KSH”) poprzez przejęcie. W wyniku połączenia Spółka Przejmowana przestanie istnieć. Zgodnie z art.494 KSH Spółka Przejmująca wstąpi z dniem połączenia we wszystkie prawa i obowiązki Spółki Przejmowanej.

W wyniku połączenia nowoutworzony (…)(„Oddział”) „przejmie” dotychczasowe funkcje i działalność Spółki Przejmowanej. Oddział będzie również pełnić rolę pracodawcy dla pracowników Spółki przejmowanej na zasadzie art.23¹ Kodeksu pracy.

Wnioskodawca informuje, że z zawiadomienia wystawionego przez ZUS o wysokości stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe dla Spółki wynosi ona dla Spółki przejmowanej 1,21%. Dla Spółki Przejmującej stopa procentowa jest wyższa.

W przedstawionych wyżej okolicznościach faktycznych, wątpliwości Wnioskodawcy budzi wg której stopy procentowej, dotychczasowej dla Spółki czy też stopy procentowej dla Spółki przejmowanej, powinno być kalkulowane ubezpieczenie wypadkowe dla pracowników Oddziału po połączeniu spółek.

Wnioskodawca przedstawił własne stanowisko w sprawie.

W ocenie Spółki, dla pracowników Oddziału należy odprowadzać ubezpieczenie wypadkowe wg stawki właściwej dla Spółki Przejmowanej.

Zgodnie z art.494 § 1 KSH Spółka Przejmująca albo spółka nowo zawiązana wstępuje z dniem połączenia we wszystkie prawa i obowiązki Spółki Przejmowanej albo spółek łączących się przez zawiązanie nowej spółki. Oznacza to, że z dniem połączenia zachodzi sukcesja uniwersalna. Na Spółkę Przejmującą albo spółkę nowo zawiązaną przechodzą z dniem połączenia w szczególności zezwolenia, koncesje oraz ulgi, które zostały przyznane spółce przejmowanej albo którejkolwiek ze spółek łączących się przez zawiązanie nowej spółki, chyba że ustawa lub decyzja o udzieleniu zezwolenia, koncesji lub ulgi stanowi inaczej (art.494 § 2 KSH). Sukcesja uniwersalna, czyli przejście w drodze jednej czynności prawnej i z mocy samego prawa ogółu praw i obowiązków Spółki Przejmowanej na Spółkę Przejmującą stanowi jeden z podstawowych prawno-gospodarczych skutków, a zarazem motywów prawno-podmiotowej koncentracji, jaką jest połączenie. Spółka Przejmowana traci swój byt prawny z chwilą rejestracji połączenia.

Zasada sukcesji obejmuje także zobowiązania publicznoprawne, zgodnie z art.93 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej i w związku z art.31 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych (Uosus”) nakazującym odpowiednie stosowanie w tym zakresie regulacji Ordynacji podatkowej. Zgodnie z treścią art.93 § 1 Ordynacji podatkowej osoba prawna związana (powstała) w wyniku łączenia się: 1) osób prawnych,2) osobowych spółek handlowych, 3) osobowych i kapitałowych spółek handlowych – wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek. Przepis ten stosuje się odpowiednio do osoby prawnej łączącej się przez przejęcie: 1) innej osoby prawnej (osób prawnych); 2) osobowej spółki handlowej (osobowych spółek handlowych ).

Wnioskodawca, mając na uwadze powyższe regulacje uznał, że także na gruncie regulacji ubezpieczeń społecznych ma miejsce następstwo prawne pod tytułem ogólnym (sukcesja uniwersalna).

Dotychczasowi pracownicy Spółki Przejmowanej na mocy art.23¹ Kodeksu pracy staną się pracownikami Oddziału, który będzie dla nich pracodawcą. Ponieważ Oddział będzie odrębnym pracodawca w rozumieniu art.3 Kodeksu pracy to tym samym stanie się odrębnym płatnikiem składek na ubezpieczenia społeczne w rozumieniu art. 4 pkt 2 Uosus. W ocenie Spółki, Oddział nabędzie prawo do stosowania składki na ubezpieczenie wypadkowe w wysokości, w jakiej przed przejęciem płaciła Spółka przejmowana. Prawo do opłacenia składki w tej właśnie wysokości Oddział nabędzie z uwagi na fakt, że Spółka Przejmująca na mocy art.93 Ordynacji podatkowej nabędzie wszystkie uprawnienia Spółki Przejmowanej.

Zdaniem Wnioskodawcy wykładnia art.93 Ordynacji nie może prowadzić do wniosku sprzecznego z celem ustawy i logiką. Niewątpliwie celem przepisu art.93 Ordynacji podatkowej było zapewnienie Spółce Przejmującej nabycie wszelkich korzyści jakie ustawa wiąże z połączeniem. Odrębność prawa ubezpieczeń społecznych, w stosunku do prawa podatkowego i odpowiednie stosowanie przepisów Ordynacji podatkowej do należności z tytułu składek, wyrazi się właśnie tym, że Oddział niejako poprzez Spółkę Przejmującą nabędzie korzyści płynące z połączenia spółek. Oddział przejmie majątek Spółki Przejmowanej i będzie prowadzić jej działalność. To właśnie Oddział w trybie art. 23 ¹ Kodeksu pracy przejmie pracowników Spółki Przejmowanej. Niezasadne byłoby więc twierdzenie, że Oddział nie może nabyć uprawnień w zakresie wysokości składki na ubezpieczenia wypadkowe. Nie ma bowiem argumentów dla poparcia twierdzenia, że skoro Spółka Przejmująca nabyła prawo do opłacania składki na ubezpieczenie wypadkowe w wysokości w jakiej płaciła Spółka Przejęta, to uprawnienia tego nie mógłby nabyć nie mający osobowości prawnej Oddział, tylko dlatego, że jest on samodzielnym płatnikiem tych składek. Nie można tracić z pola widzenia tego, że płatnikiem składek jest pracodawca, którym zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974r. Kodeks pracy (t.j. Dz. U. z 1998 r . Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) jest jednostka organizacyjna, choćby nie posiadała osobowości prawnej, a także osoba fizyczna, jeżeli zatrudniają one pracowników.

W przypadku płatników nowo zgłaszanych, liczbę ubezpieczonych oraz grupę działalności, od których to czynników zależy wysokość obwiązującej ich stopy procentowej, ustala się w oparciu o stan z miesiąca, w którym płatnik został zgłoszony w ZUS. Oznacza to, że w świetle przepisów ustawy z dnia 30 października 2002r., każdy nowo zgłaszany płatnik składek powinien ustalać dla siebie wysokość obowiązującej go stopy procentowej składki.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w związku z przejęciem w trybie art. 492 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r . Kodeks spółek handlowych spółki (…) z siedzibą w (…) nastąpi wyodrębnienie Oddziału Spółki (…) na bazie majątku i pracowników spółki przejętej. A zatem, wyodrębniony Oddział stanie się pracodawcą dla pracowników przejętej spółki. Takie wyodrębnienie jest równoznaczne z powstaniem nowego płatnika składek. Przejęcie innych spółek powoduje ustanie ich bytu prawnego, następuje bowiem wykreślenie ich z rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego. Zatem z momentem zgłoszenia się jako płatnik składek wyodrębniony organizacyjnie Oddział powinien samodzielnie ustalić stopę procentowa składki na ubezpieczenie wypadkowe.

W myśl art. 28 ust. 2 w związku z art. 33 ust. 1 powołanej powyżej ustawy o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych – stopa procentowa składki na ubezpieczenie wypadkowe dla płatnika składek zgłaszającego do ubezpieczenia wypadkowego co najmniej 10 ubezpieczonych, któremu Zakład nie ustalił kategorii ryzyka z uwagi na brak obowiązku przekazywania informacji ZUS IWA. przez trzy kolejne, ostatnie lata kalendarzowe, wynosi tyle, co stopa procentowa określona dla grupy działalności, do której należy.

Art. 27 powołanej powyżej ustawy stanowi, iż stopę procentową składki ustala się na okres roku składkowego. Należy zwrócić uwagę, że grupę działalności, do której należy płatnik jak i liczbę ubezpieczonych, od których to czynników uzależniona jest wysokość stopy procentowej składki obowiązującej płatnika, ustala się według stanu na ściśle określony moment, tj. na dzień 31 grudnia roku poprzedzającego dany rok składkowy albo według stanu z miesiąca zgłoszenia płatnika składek. Tym samym, jakakolwiek zmiana odnosząca się do rodzaju działalności płatnika czy liczby zgłaszanych przez niego ubezpieczonych mająca miejsce w trakcie roku składkowego nie skutkuje koniecznością ponownego wyliczenia – od daty tej zmiany – już raz ustalonej wysokości stopy procentowej składki. Zatem, skoro ustawa nie dopuszcza możliwości jej zmiany w trakcie roku składkowego na skutek tak istotnych zmian jak rodzaj działalności płatnika czy liczba ubezpieczonych, to nieracjonalnym wydaje się aby fakt przejęcia innego płatnika uprawniał jego następcę prawnego do „obniżenia” sobie od dnia przejęcia, obowiązującej go stopy procentowej, która np. z uwagi na duże ryzyko zawodowe w miejscu pracy zostałaby – zgodnie zresztą z intencją ustawodawcy – ustalona na dużo wyższym poziomie. Należy zwrócić uwagę, iż zasada la działa także w „drugą” stronę, a więc przejęcie płatnika z obowiązującą go wyższą stopą nie powoduje obowiązku opłacania wyższej składki przez spółkę przejmującą.

Ponadto należy podkreślić, iż przepisy ustawy o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych nie zawierają przepisów szczególnych dopuszczających możliwość sukcesji wysokości stopy procentowej składki pomiędzy płatnikami składek w przypadku przejęcia innego płatnika, co oznacza, iż w kwestii obowiązującej płatnika wysokości stopy procentowej składki w danym roku składkowym rozstrzygającym jest norma zawarta w art.27 powołanym wyżej.

Wnioskodawca podkreślił, iż wskutek odpowiedniego zastosowania przepisu art. 93 ustawy Ordynacja podatkowa w związku z art. 31 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych Oddział jako płatnik – następca Spółki Przejmowanej, wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki płatnika poprzednika, w szczególności w uprawnienie wynikające z niższej stawki wskaźnika korygującego w ubezpieczeniu wypadkowym albo w obowiązek wynikający z wyższej stawki tego wskaźnika.

W ocenie Oddziału brak jest podstaw do przyjęcia . iż powyższa teza jest prawidłowa.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym następstwo prawne, z którego Wnioskodawca wywodzi prawo nowoutworzonego Oddziału do stosowania wysokości stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe ustalonej uprzednio dla Spółki Przejętej w istocie nie zachodzi. Zatem, wyodrębnione w strukturze organizacyjnej Wnioskodawcy, Oddziału nie może być postrzegane jako następstwo prawne, którego istota polega na wstąpieniu w ogół praw i obowiązków poprzednika.

Jednocześnie Oddział wyjaśnia, iż powołany powyżej przez Wnioskodawcę art.93 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z art.31 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych , przewiduje odpowiednie stosowanie przepisów Ordynacji podatkowej, ale jedynie w zakresie należności z tytułu składek. Definicje należności z tytułu składek określa jednoznacznie art. 24 ust. 2 powołanej ustawy o s.u.s., który stanowi, że należnościami są: składki, odsetki za zwłokę, koszty egzekucyjne, koszty upomnienia i dodatkowa opłata.

Zatem, mówiąc o należnościach ustawodawca odnosi się do określonych świadczeń pieniężnych należnych od płatnika z tytułu pełnienia funkcji płatnika składek za ubezpieczonych, do uzyskania których jest uprawniony Zakład Ubezpieczeń Społecznych. Wysokość stopy procentowej na ubezpieczenie wypadkowe, która ma bezpośredni wpływ na wysokość należności z tytułu składek, sama w sobie nie jest należnością z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, zatem nie może być postrzegana jako zobowiązanie czy uprawnienie, które przechodziłoby na następcę prawnego. Brak jest zatem podstaw do stosowania w zakresie należności z tytułu składek definicji rozszerzającej, to jest definicji która obejmowałaby swoim zakresem również wysokość stopy procentowej.

W konsekwencji, obowiązek posługiwania się w danym roku składkowym określoną wysokością stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe przez danego płatnika składek nie może być postrzegany jako zobowiązanie czy uprawnienie, które przechodziłoby na następcę prawnego, gdyż obowiązek posługiwania się określoną wysokością stopy procentowej składki, ustaloną na zasadach wskazanych w ustawie o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, wynika wprost z przepisów tej ustawy , a zatem nie jest to prawo czy uprawnienie przysługujące danemu płatnikowi.

Wobec powyższego uwzględniając zdarzenie przyszłe opisane we wniosku oraz obowiązujące przepisy. Oddział uznał stanowisko przedsiębiorcy za nieprawidłowe.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

POUCZENIE

Decyzja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jego zaistnienia. Wydana decyzja wiąże Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyłącznie w sprawie przedsiębiorcy, na którego wniosek została wydana.

Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r . o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do Sądu Okręgowego Sądu Ubezpieczeń Społecznych (…).

źródło: https://bip.zus.pl