Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 25-3-2021 r. – 0113-KDIPT2-2.4011.1062.2020.2.AKR

Czy zapomogi wypłacone pracownikom z powodu COVID-19 podlegają opodatkowaniu? Czy mogą one korzystać ze zwolnienia z podatku na mocy art. 21 ust. 1 pkt 26 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

UZASADNIENIE

W dniu 23 grudnia 2020 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 1 marca 2021 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.1062.2020.1.AKR, wezwano Wnioskodawcę, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 2 marca 2021 r. (skutecznie doręczone w dniu 3 marca 2021 r.). W dniu 9 marca 2021 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

… Okręgowa Izba Pielęgniarek i Położnych w … przyznaje dla swoich członków zapomogi z tytułu zachorowania na Covid-19 lub zarażenie się SARS-CoV-2 w okresie epidemii SARS-CoV-2 w oparciu o Regulamin świadczeń socjalno-bytowych na rzecz członków … Okręgowej Izby Pielęgniarek i Położnych w … z dnia 21 marca 2017 r. przyjęty uchwałą nr …z dnia 21 marca 2017 r. i zmieniony uchwałą nr …z dnia 15 grudnia 2020 r. Członkami … Okręgowej Izby Pielęgniarek i Położnych w … są pielęgniarki i położne, które mają stwierdzone lub przyznane prawo wykonywania zawodu i są wpisane ze względu na miejsce wykonywania zawodu do rejestru prowadzonego przez … Okręgową Izbę Pielęgniarek i Położnych w …. Zgodnie z par. 3 ww. Regulaminu środki Funduszu przeznacza się na zapomogi dla członków samorządu przyznawane z następujących tytułów: indywidualnych zdarzeń losowych członka samorządu, długotrwałej choroby członka samorządu, śmierci osoby bliskiej członka samorządu (męża, dzieci), zachorowania na Covid-19 lub zarażenie się SARS-CoV-2 w okresie epidemii SARS-CoV-2. Zgodnie z par. 12 ww. Regulaminu zapomoga z tytułu zachorowania na Covid-19 lub zarażenie się SARS-CoV-2 w okresie epidemii SARS-CoV-2 przyznawana jest jednorazowo w kwocie 500 zł.

W uzupełnieniu wniosku stwierdzono, że ponieważ zachorowanie na Covid-19 lub zarażenie się SARS-CoV-2 w okresie epidemii SARS-CoV-2 może, ale nie musi być ani indywidualnym zdarzeniem losowym, ani długotrwałą chorobą (efekt indywidualnego rozpatrywania każdego przypadku) do ww. Regulaminu (w ślad za zmianą dokonaną uchwałą nr …/2020) dopisano dodatkowy tytuł „zachorowanie na Covid-19 lub zarażenie się SARS-CoV-2 w okresie epidemii SARC-CoV-2”. Zapomogę przyznaje się na wniosek. Do wniosku o przyznanie zapomogi bezzwrotnej załącza się: dokumenty potwierdzające przypadki losowe, zaświadczenie o odprowadzaniu składek na konto … Okręgowej Izby Pielęgniarek i Położnych, aktualne zaświadczenie lekarskie o stanie zdrowia (ważność 3 miesiące). Wniosek rozpoznaje Komisja ds. socjalno-bytowych. Protokół sporządzany przez Komisję ds. socjalno-bytowych jest połączony z wnioskiem o przyznanie zapomogi bezzwrotnej. W protokole wskazuje się: miejscowość, datę, kwotę przyznanej zapomogi (cyframi i słownie), powód nieprzyznania zapomogi i podpisy członków Komisji ds. socjalno-bytowych. W przypadku przyznania członkom … zapomogi w związku z zachorowaniem na Covid-19 lub zarażeniem się SARS-CoV-2 w okresie epidemii SARS-CoV-2 miejsce przeznaczone na wskazanie powodu odmowy przyznania zapomogi przekreśla się. W przypadku przyznania zapomogi wprost w protokole nie wskazuje się, że jest to zapomoga z tytułu indywidualnego zdarzenia losowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy przepis art. 21 ust. 1 pkt 26 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy zastosować do zapomogi wypłacanej członkom Okręgowej Izby Pielęgniarek i Położnych w myśl ww. Regulaminu świadczeń socjalno-bytowych?

Zdaniem Wnioskodawcy, pielęgniarka i położna, którym przyznano zapomogę z tytułu zachorowania na COVID-19 lub zarażenia się SARS-CoV-2 korzystają ze zwolnienia przedmiotowego do wysokości kwoty określonej w art. 21 ust. 1 pkt 26 lit. b) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426), albowiem wskazane we wniosku i Regulaminie jednorazowe świadczenie pieniężne (zapomoga) jest przyznawana w związku z zaistnieniem zdarzenia losowego, czyli nagłego, niespodziewanego, pojedynczego zdarzenia wywołanego przyczynami zewnętrznymi, których nie można przewidzieć, a które są niezależne od człowieka, nawet przy zachowaniu należytej staranności.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 26 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są zapomogi otrzymane w przypadku indywidualnych zdarzeń losowych, klęsk żywiołowych, długotrwałej choroby lub śmierci z innych źródeł – do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 6 000 zł.

Ustawa o podatku dochodowym nie definiuje pojęć „zdarzenie losowe” czy „zapomoga”. Gdy w prawie podatkowym termin użyty w przepisach nie jest bliżej określony, to wykładnia takiego pojęcia winna odbywać się przy zastosowaniu wykładni językowej lub zgodnie ze znaczeniem jakie ma ono w języku potocznym. Powołując się na językowe znaczenie wyrazów, pod pojęciem „indywidualnego zdarzenia losowego” należy rozumieć wszelkie nagłe, niespodziewane, pojedyncze zdarzenia wywołane przyczynami zewnętrznymi, których nie można przewidzieć, a które są niezależne od człowieka, nawet przy zachowaniu należytej staranności jak np. kradzieże, włamania, zniszczenie domu lub mieszkania spowodowane zalaniem wodą lub pożarem, nieszczęśliwe wypadki powodujące uszczerbek na zdrowiu, śmierć. Z kolei przez „zapomogę” należy rozumieć jednorazowe świadczenie pieniężne mające na celu wsparcie finansowe osoby, która z ważnych przyczyn znalazła się w trudnej sytuacji życiowej. Natomiast przez długotrwałą chorobę należy rozumieć chorobę wymagającą długotrwałego leczenia w sposób stały lub przez długi okres, mającą długotrwały przebieg. Analizując, czy choroba jest długotrwała nie sposób odwołać się do konkretnych ram czasowych przesądzających o tym jak długo ma ona trwać, by możliwe było objęcie zapomogi wypłaconej w związku z tą chorobą zwolnieniem z opodatkowania. Z medycznego punktu widzenia długotrwałe choroby, to choroby przewlekłe, nieuleczalne, wrodzone.

Zdaniem Wnioskodawcy, zachorowanie na COVID-19 lub zarażenie się wirusem SARS CoV-2 jest indywidualnym zdarzeniem losowym, co wynika z załączonego do wniosku zaświadczenia lekarskiego potwierdzającego przypadek losowy, tj.: zachorowanie na COVID-19 lub zarażenie się SARS CoV-2. Natomiast, jeżeli z załączonego do wniosku zaświadczenia lekarskiego wynikać będzie, że z powodu zachorowania na COVID-19 lub zarażenia się wirusem SARS CoV-2 wystąpiła przewlekła, nieuleczalna dolegliwość wymagająca długiego leczenia, to wówczas mamy do czynienia z długotrwałą chorobą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zatem, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartym w cytowanej ustawie, bądź od których zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną, jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Dla celów podatkowych nieodpłatne świadczenie obejmuje działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i gospodarcze w działalności osób, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy. Podkreślić również należy, że do nieodpłatnych świadczeń nie zalicza się świadczeń mających formę pieniężną, w tym również świadczeń w postaci refundacji kosztów.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, źródłami przychodów są inne źródła.

Natomiast art. 20 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użyte w ww. przepisie sformułowanie „w szczególności”, świadczy o tym, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter przykładowy i otwarty, zatem do tej kategorii należy zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Do kategorii przychodów określonych w art. 20 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy zalicza się wszystkie te przychody, które nie zostały enumeratywnie wymienione jako źródła przychodów w art. 10 ust. 1 pkt 1-8b ww. ustawy. W świetle powyższego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega dochód, uzyskiwany w wyniku określonych czynności faktycznych i prawnych, w następstwie których mamy do czynienia z przyrostem mienia. Tak więc, podstawą uzyskania przychodów z innych źródeł mogą być wszelkie czynności, w wyniku których następuje po stronie osoby fizycznej przysporzenie majątkowe.

Zgodnie z art. 42a ust. 1 ww. ustawy osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Okręgowa Izba Pielęgniarek i Położnych przyznaje dla swoich członków zapomogi z tytułu zachorowania na Covid-19 lub zarażenie się SARS-CoV-2 w okresie epidemii SARS-CoV-2 w oparciu o Regulamin świadczeń socjalno-bytowych na rzecz swoich członków z dnia 21 marca 2017 r. przyjęty uchwałą z dnia 21 marca 2017 r. i zmieniony uchwałą z dnia 15 grudnia 2020 r. Członkami Okręgowej Izby Pielęgniarek i Położnych są pielęgniarki i położne, które mają stwierdzone lub przyznane prawo wykonywania zawodu i są wpisane ze względu na miejsce wykonywania zawodu do rejestru. Zgodnie z par. 3 ww. Regulaminu środki Funduszu przeznacza się na zapomogi dla członków samorządu przyznawane z następujących tytułów: indywidualnych zdarzeń losowych członka samorządu, długotrwałej choroby członka samorządu, śmierci osoby bliskiej członka samorządu (męża, dzieci), zachorowania na Covid-19 lub zarażenie się SARS-CoV-2 w okresie epidemii SARS-CoV-2. Zgodnie z par. 12 ww. Regulaminu zapomoga z tytułu zachorowania na Covid-19 lub zarażenie się SARS-CoV-2 w okresie epidemii SARS-CoV-2 przyznawana jest jednorazowo w kwocie 500 zł. Ponieważ zachorowanie na Covid-19 lub zarażenie się SARS-CoV-2 w okresie epidemii SARS-CoV-2 może, ale nie musi być ani indywidualnym zdarzeniem losowym, ani długotrwałą chorobą (efekt indywidualnego rozpatrywania każdego przypadku) do ww. Regulaminu (w ślad za zmianą dokonaną uchwałą) dopisano dodatkowy tytuł „zachorowanie na Covid-19 lub zarażenie się SARS-CoV-2 w okresie epidemii SARC-CoV-2”. Zapomogę przyznaje się na wniosek. Do wniosku o przyznanie zapomogi bezzwrotnej załącza się: dokumenty potwierdzające przypadki losowe, zaświadczenie o odprowadzaniu składek na konto Okręgowej Izby Pielęgniarek i Położnych, aktualne zaświadczenie lekarskie o stanie zdrowia (ważność 3 miesiące). Wniosek rozpoznaje Komisja ds. socjalno-bytowych. Protokół sporządzany przez Komisję ds. socjalno-bytowych jest połączony z wnioskiem o przyznanie zapomogi bezzwrotnej. W protokole wskazuje się: miejscowość, datę, kwotę przyznanej zapomogi (cyframi i słownie), powód nie przyznania zapomogi i podpisy członków Komisji ds. socjalno-bytowych. W przypadku przyznania członkom … zapomogi w związku z zachorowaniem na Covid-19 lub zarażeniem się SARS-CoV-2 w okresie epidemii SARS-CoV-2 miejsce przeznaczone na wskazanie powodu odmowy przyznania zapomogi przekreśla się. W przypadku przyznania zapomogi wprost w protokole nie wskazuje się, że jest to zapomoga z tytułu indywidualnego zdarzenia losowego.

Przenosząc powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że zapomoga wypłacana członkom Okręgowej Izby Pielęgniarek i Położnych zgodnie z Regulaminem świadczeń socjalno-bytowych stanowi przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednakże, w myśl art. 21 ust. 1 pkt 26 ustawy, wolne od podatku dochodowego są zapomogi otrzymane w przypadku indywidualnych zdarzeń losowych, klęsk żywiołowych, długotrwałej choroby lub śmierci:

1. z funduszu socjalnego, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, z funduszy związków zawodowych lub zgodnie z odrębnymi przepisami wydanymi przez właściwego ministra – niezależnie od ich wysokości,
2. z innych źródeł – do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 6 000 zł.

Zgodnie z art. 52l pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, limit zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 26 lit. b) – w okresie od 2020 r. do końca roku podatkowego, w którym odwołano stan epidemii ogłoszony z powodu COVID-19, wynosi 10 000 zł.

Z powołanego wyżej art. 21 ust. 1 pkt 26 ww. ustawy wynika, że ze zwolnienia z podatku dochodowego korzystają jedynie zapomogi wypłacone w przypadkach wskazanych w tym przepisie.

Przy czym ustawa o podatku dochodowym nie definiuje pojęć „zdarzenie losowe” czy „zapomoga”. W orzecznictwie wskazuje się, że w sytuacji, gdy w prawie podatkowym termin użyty w przepisach nie jest bliżej określony, to wykładnia takiego pojęcia winna odbywać się przy zastosowaniu wykładni językowej lub zgodnie ze znaczeniem jakie ma ono w języku potocznym.

Powołując się na językowe znaczenie wyrazów, pod pojęciem „indywidualnego zdarzenia losowego” należy rozumieć wszelkie nagłe, niespodziewane, pojedyncze zdarzenia wywołane przyczynami zewnętrznymi, których nie można przewidzieć, a które są niezależne od człowieka, nawet przy zachowaniu należytej staranności jak np. kradzieże, włamania, zniszczenie domu lub mieszkania spowodowane zalaniem wodą lub pożarem, nieszczęśliwe wypadki powodujące uszczerbek na zdrowiu, śmierć.

Natomiast przez „zapomogę” należy rozumieć jednorazowe świadczenie pieniężne mające na celu wsparcie finansowe osoby, która z ważnych przyczyn znalazła się w trudnej sytuacji życiowej.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca wypłaca pielęgniarkom i położnym zapomogi w związku z zachorowaniem na Covid-19 lub zarażeniem się SARS-CoV-2 w okresie epidemii SARS-CoV-2.

W praktyce orzeczniczej epidemię uznaje się za siłę wyższą to jest zdarzenie: zewnętrzne, niemożliwe (lub prawie niemożliwe) do przewidzenia, którego skutkom nie można zapobiec, czyli zdarzenie losowe. W świetle powyższej definicji wskazana we wniosku epidemia (panująca w Polsce od marca w 2020 r. spowodowana nowym koronawirusem SARS-CoV-2) i będące jej następstwem zarażenia skutkujące zachorowaniem na Covid-19 mogą zostać uznane za siłę wyższą, a tym samym zdarzenie losowe. W konsekwencji zarażenie SARS-CoV-2 powodujące zachorowanie na Covid-19 będzie spełniać przesłankę indywidualnego zdarzenia losowego, czyli nagłego, niespodziewanego, pojedynczego zdarzenia wywołanego przyczynami zewnętrznymi, których nie można do końca przewidzieć, a które są niezależne od człowieka, nawet przy zachowaniu należytej staranności, w szczególności w przypadku pracowników medycznych (w przypadku Wnioskodawcy pielęgniarek i położnych) narażonych na kontakt z zakażonymi koronawirusem SARS-CoV-2.

Biorąc zatem pod uwagę powyższe regulacje prawne oraz opisane zdarzenie przyszłe, w szczególności zaś definicję „zdarzenia losowego” stwierdzić należy, że wskazana we wniosku zapomoga wypłacana na podstawie Regulaminu świadczeń socjalno-bytowych, stanowiąca jednorazowe świadczenie pieniężne w związku z indywidualnym zdarzeniem losowym, jakim jest zarażenie się SARS-CoV-2 lub zachorowanie na Covid-19 będzie korzystała ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 26 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek obliczenia i pobrania zaliczki na podatek dochodowy od tego świadczenia.

Stanowisko Wnioskodawcy uznane zostało za prawidłowe w całości, pomimo stwierdzenia: „(…) korzystają ze zwolnienia przedmiotowego do wysokości kwoty określonej w art. 21 ust. 1 pkt 26 lit. b) (…)”, podczas gdy kwota określona w ww. przepisie podwyższona została do wysokości 10 000 zł na podstawie art. 52l pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ w zakresie możliwości zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 26 lit. b) ww. ustawy stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Końcowo wskazać należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację indywidualną w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Należy wskazać, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli zatem, przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie się różniło od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego zdarzenia przyszłego.

źródło: https://sip.mf.gov.pl/

Wytłuszczenia dokonane przez redakcję